{ThymeLody} คลังเพลงของไทม์เอง

ลำดับตอนที่ #3 : Lost One no Goukoku (Vocaloid)

https://soundcloud.com/blue_late/lost-one-no-goukoku-thai-ver

เพียงความสงสัยมีความยาวไม่ถึงเซนต์
สุดท้ายคมมีดนั้นจะแทงทะลุร่างกาย
ความรักเหลือๆล้นและกระจายขึ้นมา
กลับแปลงกลายเป็นอาวุธที่มันทะลุพุ่งเข้ามาทำร้าย

no fiction

ชอบเรียนคณิต วิทยาศาสตร์ก็ดี
ไม่ชอบหลักภาษา ที่ไม่เข้าใจเท่าใด
ถ้ามัวกังวลว่าข้อใดมันไม่จริง
กลับกลายเป็นมันไม่มีข้อใดใช้ได้เลย

การบ้านของ เราวันนี้ คือตัวเรา ที่ไม่พิเศษ
ชีวิตนี้ เพียงเท่านี้ เป็นอย่างนี้ ก็พอใจ
แต่เหตุใด ในบางครั้ง ไม่สินะ ในทุกๆวัน
เราจึงบอกว่าเจ็บช้ำ เราจึงบอกว่าเดียวดาย

คำกลอนบนกระดานดำเธออ่านมันได้ใช่รึเปล่า
ความคิดของตัวเธอเองก็อ่านมันได้ใช่รึเปล่า
จิตใจนึงที่ถูกย้อมจนกลายเป็นสีดำทั้งดวง
ใครนะเป็นเจ้าของ คนๆนั้นคือใคร

อสมการตัวแปรเธอแก้มันได้ใช่รึเปล่า
บ่วงที่พันคอตัวเองเธอแก้มันได้ใช่รึเปล่า
ปล่อยเราให้เป็นไปตามเรื่องราวเช่นนี้ได้รึเปล่า
จะต้องทำเช่นไร เท่านี้พอได้รึยัง

ไม่ว่าเรื่องราวเวียนวนซ้ำมาเท่าใด
ก็ยังโดนลวงหลอกเดินซ้ำบนทางเดิม
จุดนั้นที่เราภูมิใจนักในตัวเอง
ต้องเก็บ
ปิดซ่อนไว้เพียงภายใน

การบ้านของ เมื่อวานนี้ คือเรื่องเดิม ยังคิดไม่ออก
ชีวิตนี้ เพียงเท่านี้ เป็นอย่างนี้ ก็พอใจ
แต่เหตุใด ในจิตใจ จึงกู่ร้อง ถ้อยคำเดิม
บอกว่าอยากจะเลือนหาย บอกว่าเราอยากจะตาย

คำกลอนบนกระดานดำเธออ่านมันได้ใช่รึเปล่า
ความคิดของตัวเธอเองก็อ่านมันได้ใช่รึเปล่า
จิตใจนึงที่ถูกย้อมจนกลายเป็นสีดำทั้งดวง
ใครนะเป็นเจ้าของ คนๆนั้นคือใคร

อสมการตัวแปรเธอแก้มันได้ใช่รึเปล่า
บ่วงที่พันคอตัวเองก็แก้มันได้ใช่รึเปล่า
ปล่อยเราให้เป็นไปตามเรื่องราวเช่นนี้ได้รึเปล่า
จะต้องทำเช่นไร พวกเราต้องทำไง

หนึ่งครึ่งของฐานคูณสูงเธอยังจำได้ใช่รึเปล่า
ความฝันของเธอวันวานก็ยังจำได้ใช่รึเปล่า
คนที่ละทิ้งความฝันของตัวเองได้ลงคอ
ก็รู้ไม่ใช่หรอ ว่าคนนั้นคือใคร

เมื่อใดเธอจะคิดได้และเริ่มโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่
แล้วไอ้การที่โตขึ้นนั้นมันดีเยี่ยมมากนักรึไง
ถ้อยคำคำถามพวกนี้ใครจะเป็นผู้เฉลยตอบ
จะต้องทำเช่นไร แค่นี้พอได้รึยัง