ตอนที่ 40 : แกลลอนที่ 19 (100%)
“เอาละเว้ยเฮ้ย! เหมือนอย่างที่นางปูไข่มันบอกเลยนะแม่เอ็ง” ธมหันมากล่าวกับศรีภรรยาที่ยืนเกาะขอบหน้าต่างชั้นบน ฝั่งที่สามารถมองเห็นคนหนุ่มคนสาวนั่งเกี้ยวกันอยู่ได้อย่างถนัดถนี่ โดยมีปูไข่กับไก่แจ้แอบยืนเบียดเสียดชะเง้อชะแง้มองตามด้วยความสอดรู้สอดเห็น
“อยากรู้นักถ้านางคุณหญิงแม่ของไอ้ลูกชายมันมาเห็นเข้าละก็ จะทำหน้ายังไง?” คนพูดเอ่ยอย่างสะใจ พลางคาดเดาต่อไปอย่างลุ้นระทึกตื้นเต้น จนแทบจะรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหว
“ไม่เอาน่าพี่ธม อย่าไปผูกใจเจ็บพรรณเขาอย่างนั้นสิจ๊ะ ไม่น่ารักเลย” มาลินีปรามผู้เป็นสามีเบาๆ
แต่คนข้างกายก็หาได้ฟังไม่ ซ้ำยังหันไปเอ่ยกับเด็กหนุ่มรุ่นลูกทั้งสองอย่างถูกอกถูกใจเสียอีกด้วยว่า
“สงสัยงานนี้ข้าจะได้งาบไอ้หนุ่มเมืองกรุงมาเป็นลูกเขยจริงๆ ซะแล้วว่ะ นางปูไข่... ไอ้ไก่แจ้”
“โถ...ลุงผู้ใหญ่จ้า ลูกเขยคนนั้นของลุงน่ะ แลกมาด้วยอกข้างหนึ่งของปูไข่ที่เดาะไปเลยนะจ๊ะ” สาวบ้านนาโอดครวญอย่างเสียดาย
“เอาน่านางปูไข่ คนนี้ขอให้ลูกข้าก่อน แล้วเดี๋ยวเอ็งอยากได้ผู้ชายแบบไหน เท่าไร ลุงผู้ใหญ่จะช่วยหาให้ไม่อั้น” ธมเอ่ยอย่างใจป้ำ ในขณะที่ไก่แจ้หน้าหดลงทันตา
“อ้าว... ไหนทำอย่างนั้นล่ะลุงผู้ใหญ่ น้องปูไข่เขามีไว้คู่กับไก่แจ้คนเดียวนะจ๊ะ ถ้าลุงผู้ใหญ่กีดกันความรักของเราทั้งคู่แบบนี้ แล้วไก่แจ้จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรล่ะจ๊ะ”
หนุ่มใต้ค้านเสียงเหี่ยว แถมยังตีหน้าเศร้าได้น่าหมั่นไส้เสียเหลือเกินในสายตาของทุกคน โดยเฉพาะกับสาวคู่กรณี
“งั้นก็รีบไปตายซะเลยนะพี่ไก่แจ้จ๋า เพราะปูไข่อยากได้ผู้ชายที่ลุงผู้ใหญ่หาให้มากกว่า” ปูไข่บอกอย่างไร้เยื่อไย ทำเอาคนที่แกล้งซึมเซาเมื่อครู่ออกอาการโศกาขึ้นมาจริงๆ ตัดพ้ออย่างระโหยโรยแรง
“พุทโธ่... ทำไมน้องปูไข่ถึงพูดกับพี่คนนี้ที่รักน้องมาตลอดอย่างนั้นล่ะจ๊ะ รู้ไหมว่าพี่ฟังแล้วมันเจ็บแปล๊บๆ แค่ไหน?”
แต่แทนที่สาวเจ้าจะบังเกิดความซาบซึ้งตรึงใจ หล่อนกลับสาดใส่ถ้อยคำบริภาษเป็นรางวัลแด่เขา
“แหม... ไอ้พี่ไก่แจ้ อย่ามาน้ำเน่าแถวนี้ ฉันชักจะรำคาญละ เดี๋ยวก็ยันโครมเข้าให้ซะเลยนี่”
ปูไข่ตั้งท่าจะทำตามที่ปากพูดจริงๆ แต่กลับถูกน้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยขัดขึ้นเสียก่อน
“เดี๋ยวๆ ดูนั่น หนูนาวิ่งกลับมาที่เรือนมาแล้ว สลายตัวด่วน!” มาลินีชี้มือบอกทุกคน ก่อนกลุ่มที่ตั้งวงสุ่มหัวสังเกตการณ์จะพากันแตกกระเจิงไปคนละทิศละทาง แต่ละคนต่างก็แกล้งหยิบจับทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย เพื่อมิให้เป็นที่ผิดสังเกตแก่คนที่กำลังจะมาถึง
พอคนหน้าแดงวิ่งตึงตังมาถึงบนเรือนบ้าน เธอก็ได้พบเหล่าญาติสนิทมิตรสหายรวมตัวกันอยู่อย่างพร้อมหน้า ลัลนาจึงออกอาการตื่นตระหนกตกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็รีบปรับเปลี่ยนสีหน้ากลบเกลื่อนท่าทางมีพิรุธของเธอ โดยหารู้ไม่ว่าคนทั้งหมดก็กำลังปิดบังซ่อนเร้นท่าทีลุกลี้ลุกลนไม่ต่างกัน
“อ้าว... พ่อจ๋า แม่จ๋า ยังไม่นอนกันอีกเหรอจ้ะ?” เธอเอ่ยถามบุพการีด้วยสุ้มเสียงเป็นปกติ จนอยากจะแอบตบมือให้ตัวเองดังๆ ในใจซะเหลือเกิน จากนั้นก็หันมาถามทางอีกสองคนที่เหลือต่อ “พี่ไก่แจ้กับยายปูไข่ก็ด้วย ยังนั่งกันอยู่อีกเหรอ ปกติเห็นป่านนี้กลับบ้านกันไปหมดแล้วนี่จ๊ะ”
“ก็กำลังจะกลับแล้วละจ้ะ” ไก้แจ้รีบตอบรับเสียงลนๆ “พอดีพี่นั่งคุยกับลุงผู้ใหญ่เรื่องเก็บปาล์มเพลินไปหน่อย จนลืมดูเวลาไปเลย”
“เหรอจ๊ะ งั้นหนูนาขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องรีบตื่นแต่เช้าด้วย” นาตอบกลับอย่างผ่านๆ เพราะไม่มีกะจิตกะใจจะจับผิดใครทั้งนั้น
“ฝันดีนะจ๊ะลูก” มาลินีเดินเข้าไปสวมกอดลูกสาวดังเช่นปกติที่เคยทำทุกวันเป็นประจำอย่างแนบเนียน ทั้งที่ตัวเธอเองก็เรียกได้ว่าเป็นคนมีชะงักเหมือนคนอื่นๆ เช่นกัน
“จ้ะแม่จ๋า” ลัลนาบอกยิ้มๆ แล้วจึงเดินหายเข้าไปในห้องนอนของเธอทันที
คนเบื้องหลังที่เหลือจึงได้พากันถอนหายใจดังเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก ที่สามารถรอดพ้นไม่ให้ความแตกได้หวุดหวิด ก่อนที่มาลินีจะเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น เมื่อเหลือบดูนาฬิกาแล้วเห็นว่าได้เวลาอันสมควรแก่การพักผ่อน
“นี่มันก็ค่ำแล้ว พวกเราแยกย้ายกันไปนอนได้แล้วละ”
“จ้ะแม่ผู้ใหญ่” ปูไข่ขานรับ พร้อมทั้งยกมือไหว้แล้วกล่าวลา “งั้นหนูลาไปนอนก่อนนะจ๊ะ สวัสดีจ้ะ”
สาวบ้านนาเร่งฝีเท้าเดินกลับเรือนตัวเองอย่างว่องไว เพราะรู้เป็นนัยๆ อยู่แล้วว่า อีกสักประเดี๋ยวจะต้องมีเจ้ากรรมนายเวรตามมาตอแยกับเธอไม่เลิกเป็นแน่
“งั้นไก่แจ้ก็ลาละนะจ๊ะ สวัสดีจ้ะ”
แล้วก็จริงดังที่ว่า... เมื่อหนุ่มใต้รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย รีบยกมือไหว้ลาผู้ใหญ่ทั้งสองเช่นกัน จากนั้นก็รีบโกยอ้าวเดินตามสาวในดวงใจไปติดๆ พร้อมทั้งส่งเสียงร้องเรียกเจ้าหล่อนไปด้วยว่า
“น้องปูไข่จ๋า... รอพี่ไก่แจ้ด้วยสิจ๊ะ”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
555
คิสภาพไม่ออกเลยว่าถ้าว่าที่ 'พ่อเมีย' กับ 'เเม่สามี' มาเจอหน้ากัน!!!!!
จะเกิดอะไรขึ้่น?????
คนหนึ่งก็ออกแนวขวานผ่าซาก ส่วนอีกคนก็เกลือเรียกพี่
สงสัยแต่งงานกันไป หนุนากับตาจิมคงจะปวดหัวน่าดู
ว่าแต่...จะได้เเต่งเร๊อะ
เอ๊ะ!...ยังไง?
ใครอดใจรอไม่ไหว อยากรู้เรื่องก่อนใคร แวะไปโหลดได้ที่เมพและร้านอีบุ๊คชั้นนำทั่วประเทศค่า เค้ารับประกันความน่ารักนะจ๊ะ
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
