ตอนที่ 34 : ตอนที่ 18. เมฆร้ายตั้งเค้า 2/3
18. เมฆร้ายตั้งเค้า 2/3
ตามทางเดินในตรอกแคบๆ ด้านหลังคฤหาสน์สัจจะอมรกุล คุณหญิงผู้สูงศักดิ์กำลังเร่งฝีเท้าไปยังละแวกบ้านเช่าริมคลองของตน เพื่อป่าวประกาศเรื่องที่ว่าเธอจะขึ้นค่าเช่านับแต่สิ้นเดือนนี้เป็นต้นไป
รุ่งฤดีเดินผ่านชุมชนสลัมอย่างนึกรังเกียจ เกรงว่าเสนียดจะติดตัว ทำให้ราศีความเป็นคุณหญิงของเธอต้องมัวหมอง แต่ที่จำใจต้องมาด้วยตัวเองนั้น ก็เพราะกลัวไอ้พวกคนจนรู้มากมันจะคิดเบี้ยว ไม่ยอมจ่ายค่าเช่าเพิ่มให้ครบทุกบาททุกสตางค์ตามที่เธอต้องการ
ครั้นเมื่อมาถึง เธอก็ให้ขจรรีบไปตามคนเช่าบ้านให้มารวบตัวกันอย่างพร้อมเพรียง
“ฉันจะขึ้นค่าเช่าอีกสามพัน!” รุ่งฤดีประกาศกร้าว ทำให้มีเสียงบ่นอื้ออึงตามมาอย่างไม่เห็นด้วย
“ใครมีปัญหา ฉันจะไล่ออกให้หมด”
คราวนี้ทุกคนพากันเงียบกริบ เมื่อเจอคำขู่ของคนหน้าเลือด เพราะต่างก็รู้ดีว่านอกจากคุณหญิงจะเห็นเงินเป็นที่ตั้งแล้ว หล่อนยังเป็นคนพูดจริงทำจริงเสมอเสียด้วย ไอ้เรื่องที่ว่าจะยกเลิกคำสั่งเพียงแค่นึกสงสารหรือเห็นใจใครน่ะหรือ... ไม่มีอยู่ในสารระบบความเคี้ยวของเจ้าตัวซะละ
“ไม่มีปัญหาแล้วใช่ไหม...งั้นก็ดี เป็นอันว่าตกลงตามนี้” รุ่งฤดีกล่าวสรุปด้วยรอยยิ้มพราย ก่อนจะถามย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ “มีใครที่ยังไม่รู้เรื่องอีกรึเปล่า?”
“ก็เห็นจะมีแต่พ่อตาแม่ยายของลูกชายคุณหญิงนั่นแหละค่ะที่ยังไม่รู้” นางบุญมีได้โอกาสรีบเท็จทูลให้คุณหญิงรู้ทันที เพราะไม่ต้องการเห็นใครได้ดิบได้ดีเกินหน้าบุตรหลานของตน
“หล่อนหมายถึงใคร?” คนฟังตวัดสายตามองคนพูดเขม็ง
“จะใครซะอีกล่ะคะ ก็ไอ้กรณ์กับนางสายชล พ่อแม่ของนังเด็กธารน้ำไงคะคุณหญิง” นางจีบปากบอก
พอได้ยินชื่อที่คุ้นหู คุณหญิงผู้ดีเก่าก็พลันนึกถึงใบหน้าซีดเซียวที่มักจะวิ่งโร่มาขอผ่อนผันค่าเช่าบ้านกับเธอเกือบทุกๆ สิ้นเดือนขึ้นมาได้
“นังเด็กนั่นมันมาเกี่ยวอะไรกับลูกชายฉันด้วย?”
แม้ใจจะไม่อยากยอมรับไอ้เด็กเหลือขอว่าเป็นลูกตน แต่จะให้นิ่งเฉยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ไม่ได้เสียด้วย เพราะเลือดใฝ่ต่ำที่ไหลเวียนอยู่ภายในตัวของมัน อาจจะนำพาซึ่งความเสื่อมเสียมาสู่ตัวเธอและสามีก็เป็นได้
“ตายแล้ว...นี่คุณหญิงยังไม่รู้อีกหรือคะว่าลูกชายของคุณหญิงน่ะมาติดพันลูกสาวบ้านนี้อยู่ ถึงขนาดซื้อข้าวซื้อของแพงๆ ให้กันเลยนะคะ แถมยังตามไปรับไปส่งกันถึงที่บ้านอีกต่างหาก พวกอิฉันยังคิดอยู่เลยว่าอีกไม่นานคงจะได้ยินข่าวดีที่บ้านคุณหญิงแน่ๆ... จริงไหมพวกเรา?”
บุญมีใส่ไฟอย่างสนุกปาก ก่อนจะหันไปพยักพเยิดกับเพื่อนบ้านอีกสามสี่คน ซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ คอยทำตัวเป็นลูกคู่ที่ดี
“เป็นไปไม่ได้” รุ่งฤดีปฏิเสธเสียงแข็ง ในใจยิ่งนึกจงเกลียดจงชังไอ้เด็กเหลือขอที่กล้าสร้างเรื่องงามหน้าให้กับเธอและคุณพี่
“แต่พวกเราเห็นกับตาจริงๆ นะคะคุณหญิง” บุญมียืนยัน ซึ่งก็ได้รับแรงสนับสนุนจากชาวบ้านที่เคยเห็นเหตุการณ์
“นังเด็กนั่นมันอาจจะให้ท่าลูกชายฉันก็ได้ แล้วจะมากล่าวหาพระเพลิงลอยๆ ได้ยังไงกัน” แม่เลี้ยงออกหน้ารับแทนลูกเลี้ยง ทั้งหมดก็เพื่อชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล
“แล้วถ้าเด็กนั่นมันเกิดท้องโตขึ้นมาล่ะคะ คุณหญิงจะไม่รับผิดชอบเลยรึไง?”
“ฉันไม่มีวันให้สายเลือดต่ำๆ อย่างมันมาร่วมวงศาคณาญาติด้วยหรอก” หล่อนประกาศกร้าว
“แต่อิฉันว่าท่านนายพลคงไม่คิดแบบคุณหญิงหรอกค่ะ” อีกฝ่ายแย้งขึ้นด้วยรอยยิ้มเยาะ “ใครๆ เขาก็รู้กันว่าท่านเป็นคนดีแสนดีออกจะตายไป คงจะทิ้งเด็กตาดำๆ ไม่ลงหรอกค่ะ”
คำพูดที่เอ่ยพาดพิงถึงสามีทำให้รุ่งฤดีสะดุดกึก แน่นอนที่สุด...หล่อนย่อมรู้ดีมากกว่าใครว่าถ้าหากเรื่องนี้รู้ไปถึงหูของเขาละก็ พงษ์เทพจะต้องจัดการทุกอย่างด้วยความบริสุทธิ์ยุติธรรม ซึ่งก็คงไม่แคล้วต้องจับลูกชายปลอมๆ ใส่ตะกร้าล้างน้ำ แล้วให้แต่งงานกับนังเด็กไร้สกุลรุนชาติคนนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย
นั่นแหละปัญหาใหญ่...
ลำพังแค่ต้องทนเฝ้าดูไอ้ลูกนอกคอกผลาญเงินผลาญทองเล่นไปวันๆ เธอก็แทบจะคลั่งตายอยู่รอมร่อ ถ้าขืนยังจะมีใครมาชุบมือเปิบทรัพย์สมบัติที่เธออุตส่าห์เพียรสร้างเพียรหามาอีกละก็ สู้เอามีดมาปักอกให้เธอตายไปซะให้รู้แล้วรู้รอดเสียดีกว่า
ไม่ได้! เธอจะปล่อยให้เรื่องนี้ลุกลามต่อไปไม่ได้ จะต้องหาทางตัดไฟเสียแต่ต้นลมเป็นการด่วน
“นายขจร กลับบ้าน!” รุ่งฤดีหันมาสั่งคนรถเสียงเฉียบ ก่อนจะผลุนผลันรีบตรงกลับสู่คฤหาสน์ทันที เพื่อคิดหาทางกำจัดวัชพืชอันไร้ค่าที่คอยเกาะแข้งเกาะขาออกไปให้พ้นตัว
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ยิ่งใกล้จบ เนื่องเรื่องก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นทุกที
มรสุมระลอกใหญ่กำลังจะสาดซัดใส่พระเพลิงและหนูน้ำแบบไม่ยั้ง
มาติดตามตอนสุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุดคราวหน้าค่า
งานนี้ไรเตอร์ขอจัดฉากหวานๆ ทิ้งทวนให้คนอ่านเขินกันไปเลย
แจ้งข่าวค่า
ไรเตอร์ได้ลงนิยายเรื่องอ้อมกอดแห่งธารามาจนถึง 80% แล้วค่า
ตามที่เคยบอกไว้ตั้งแต่ต้นเนอะ ขออนุญาตตัดตอนไว้ที่บท 18 นะคะ
ส่วนตอนที่เหลืออีก 7 ตอน คือ
ตอนที่ 19 โดนไล่!
ตอนที่ 20 ความสั่นคลอนของใจ
ตอนที่ 21 คนต้นเหตุของความหวั่นไหว
ตอนที่ 22 ปัยหาคืออะไร
ตอนที่ 23 ความจริงกระจ่าง
ตอนที่ 24 เปลวไฟในสายธษร
และตอนสุดท้าย กับบทส่งท้าย
ขออนุญาตให้ตามต่อในรูปแบบของอีบุ๊คนะคะ
สุดท้ายนี้ชมจันท์ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาจนจบ
ไรฯซึ้งมากๆๆๆเลยค่ะ ขอให้รักกันน้อยๆ แต่รักกันนานๆๆๆๆๆแบบนี้ต่อไปนะคะ
ระหว่างนี้หากใครยังไม่รู้จะอ่านนิยายเรื่องไหนต่อไป
แวะไปอ่าน เมื่อรักสลักใจ ที่ชมจันท์กำลังเขียนอยู่ก็ได้ค่ะ
โทนเรื่องใกล้เคียงกับเรื่องนี้ แถมความแซ่บและสนุกไม่เเพ้กันนะเออ
แล้วพบกันใหม่เรื่องต่อไปค่า
ใครสนใจหรือยังอ่านไม่จุใจ สามารถโหลดได้ที่ร้านอีบุ๊คชั้นนำนะคะ
รีบไปโหลดเก็บไว้ตามลิงก์นี้เลยค่า
ช่วงนี้มีโปรดีๆ ราคาถูกๆ อีกแล้ว
อย่าพลาดน้าาา!
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
