คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 : คำขอร้องของอาจารย์....
โย่ว~~~~มาอัพแล้วนะฮะ
วันนี้จะแต่งให้สุดฝีมือเลย
ช่วงนี้จะมีแต่เรื่องรักๆหน่อย
วันนี้ขอเอาใจแฟนๆ ท่านเบียxท่านฮิซานะ
ไปชมกันได้เลยฮะ ^ ^
..............................................................................
ถ้ำลึกลับที่ทำการของหัวหน้าชินสึเกะ....
"โครม!!!!"
"เรนนะ - -"
"เพล้ง!!!!"
"เรนนะ!!!!"
"ค่ะหัวหน้า?"
ถ้ำที่มีเศษหินเศษคริสตัลที่แตกละเอียดกองอยู่กับพื้นเพราะรองหัวหน้าตัวน้อยที่ลองใช้พลังของวาบิมารุร่างเสือขาวของตน หัวหน้าหน่วยหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนที่จะใชพลังทำให้มันกลับไปเป็นเหมือนเดิม
"หัวหน้าอ่ะ....ข้ากำลังสนุกอยู่เลย -*-"
"ชิ้ง! - -* "
"ขะ...ขอโทษค่ะแฮะๆ ^~^"
"เฮ้อ....เคียวชิมารุ"
"ขอรับนายท่าน"
"ไปถึงไหนแล้ว"
"ถ้าท่านใช้พลังของขั้นชิไคอีกรอบก็เรียบร้อยครับ"
"เฮ้อ....เหนื่อยชะมัดยากไม่น่าไปรับคำขอร้องมาเลย...."
1 อาทิตย์ที่แล้ว.....
ณ ที่ทำการหน่วย 6
หัวหน้าหน่วยที่ 14 เดินไปยังห้องทำงานของหัวหน้าหน่วยที่ 6 คุจิกิ เบียคุยะ ที่จู่ๆก็เรียกมาอย่างกะทันหันระหว่างทางก็พลางนึกคำพูดที่จะทักทายหัวหน้าหน่วยที่ 6 เพราะว่าตนเองเคยได้ยินมาว่าเป็นหัวหน้าหน่วยที่เงียบๆและมีความรับผิดชอบสูงมากๆ
"ขออนุญาตครับข้าหัวหน้าหน่วยที่ 14 ฮินาโมริ ชินสึเกะ ครับ"
"เข้ามา...."
"เอ่อ....ท่านหัวหน้าคุจิกิเรียกข้ามามีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เจ้านะรู้จักฮิซานะหรือเปล่า"
"อ้อ!!!!ท่านฮิซานะซังภรรยาของท่านเบียคุยะที่เสียชีวิตเพราะโรคร้ายนะหรอครับ"
"หึ....ไม่เสียแรงที่เป็นศิษย์รักของข้า...."
"แฮะๆท่านอาจารย์ก็...ตอนนี้ข้ามีตำแหน่งเทียบเท่าอาจารย์แล้วนะครับ"
"เจ้านี่...ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะเป็นถึงหัวหน้าแล้วยังจะมาเล่นลิ้นได้อีกนะ"
รอยยิ้มของเบียคุยะที่นานๆทีจะเห็นสักครั้งตลอดเวลาที่เขาอยู่กับชินสึเกะเขาก็มักจะคิดเหมือนกับว่าเขาเป็นเสมือนลูกชายแท้ๆของเขาจู่ๆเบียคุยะก็ถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนที่จะมองออกไปยังท้องฟ้าสีคราม....
"เอ่อ....ท่าอาจารย์มีเรื่องอะไรอยากให้ข้าช่วยรึเปล่าครับ"
"มันก็แล้วแต่เจ้านะว่าจะยอมช่วยข้ารึเปล่า"
"...."
"ข้าแค่...อยากให้ฮิซานะฟื้นขึ้นมา...ก็แค่นั้น"
"เรื่องแค่นั้นของง่ายๆครับ...ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้อาจารย์ดีใจขึ้นมาให้ได้เลย ^-^ "
เบียคุยะที่ยื่นมือไปลูบหัวของหัวหน้าชินสึเกะเบาๆก่อนที่จะคลี่ยิ้มออกมาน้อยๆแล้วให้ของบางสิ่งที่อยู่ในกล่องสีขาวก่อนที่จะกระซิบเบาๆแล้วปล่อยให้หัวหน้าหน่วยหนุ่มเดินออกไปทำภารกิจที่ตนพึ่งจะมอบให้ ท้องฟ้าสีครามอันสดใสเบียคุยะที่เหม่อมองออกไปพลางคิดอะไรเรื่อยเปลื่อย....
กลับมา ณ ปัจจุบัน
"อ่อ...จริงสิท่านเบียคุยะฝากนี่มาให้เจ้า"
"มันคืออะไรนะอยากรู้จังของขวัญจากอาจารย์"
"ก็เปิดสะสิ ^ ^"
กิโมโนสีขาวสะอาดลายซากุระขนาดพอดีกับตัวของเรนนะหญิงสาวยิ้มออกมาน้อยๆทำให้หัวหน้าหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆก่อนที่จะลุกขึ้นและเรียกเคียวชิมารุกลับมาเป็นดาบและเดินมาอยู่กลางเปลวเพลิงหรือพิธีกรรมชุบชีวิตและร่ายวิถีมารเบาๆและเริ่มปลดปล่อยขั้นชิไคขั้นสุดยอกเปลวเพลิงพุ่งออกไปจนเป็นรูปดอกซากุระดอกไม้ประจำหน่วย 14 รองหัวหน้าสาวเดินออกไปลองชุดกิโมโนของอาจารย์ที่ซื้อมาให้ตน....
"วิถีการฟื้นฟูขั้นสุดยอด....โกเท็นริวคุ"
"พรึบ!!!!"
"ซากุระนี่มัน...."
"ท่านเบียคุยะเป็นคนขอร้องเจ้าให้คืนชีพข้าสินะ"
"ครับท่านอาจารย์เป็นคนขอมาครับ...."
"ฟุ่บ...."
"เจ้าคงจะเสียแรงไปมากเลยสินะถึงขนาดไม่มีแรงจะยืนเลย..."
"ก็นะ...ข้าใช้พลังปลุกคนคืนชีพมาตั้ง 2 คนภายในเวลา 2 อาทิตย์นี่นา..."
"งั้นก็พักผ่อนเถอะนะหัวหน้าชินสึเกะ"
"....."
"ขอขอบคุณนะที่ทำให้ข้ากลับมาเจอหน้าท่านเบียคุยะอีกครั้ง..."
รุ่งเช้าที่ถ้ำ....
แสงแดดยามเช้าที่แยงตาหัวหน้าหน่วยหนุ่มที่พึ่งฟื้นขึ้นหลังจากที่ใชพลังมากจนเกินไป กลิ่นของน้ำชาชั้นดีลองมาเตะจมูกของหัวหน้าหนุ่มและเมื่อหันไปทางที่มาก็พบกลับ ฮิซานะที่กำลังนั่งชงชาและคุยอยู่กับเรนนะอย่างสนุกสนาน....
"อ้าว...หัวหน้าฟื้นแล้วหรอค่ะ"
"อะ...อืม...(. .)"
"เป็นยังไงบ้างละค่ะ...ชินสึเกะคุง"
"ดีขึ้นนิดหน่อยครับ...เอ่อ...เรนนะเจ้าดู....สวยมากเลยนะในชุดนั้นนะ(. .)"
"จริงหรอค่ะดีใจจังเลยหัวหน้าชมด้วยละค่ะท่านฮิซานะ ^ ^"
"จ๊ะ...ก็นั่นมันชุดเก่าของข้าสมัยอายุพอๆกับเรนนะจังนี่นา"
"ว้าว...ยอดไปเลยท่านเบียคุยะซื้อให้หรอค่ะ"
"ใช่แล้วละจ๊ะ..."
"หัวหน้าค่ะ...อ่าวหัวหน้าไปไหนแล้วละเนี่ย - - "
ที่ทำการหน่วยที่ 6
หัวหน้าหน่วยหนุ่มที่เดินเข้ามาในหน่วยด้วยความเหนื่อยล้าเพราะเนื่องจากใช้พลังมากจนเกินไป หัวหน้าเบียคุยะที่เดินผ่านมาพอดีเลยรีบตรงเข้าสอบถาม หัวหน้าหน่วยชินสึเกะพยายามตีสีหน้าให้ดีขึ้นและกระซิบที่หูของเบียคุยะอย่างแผ่วเบาทำให้อาจารย์ของตนตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะสลบไป เบียคุยะที่ส่งผีเสื้อนรกออกไปหาลูเคียน้องสาวของตนก่อนที่จะแบกหัวหน้าหน่วยที่ 14 และใช้ก้าวพริบตารีบกระโจนไปยังสถานที่เป้าหมาย....
หน้าถ้ำลึกลับ.....
เบียคุยะที่ยืนรอน้องสาวของตนและในที่สุดเธอก็มาถึงเบียคุยะเดินมากระซิบเบาๆที่หูของลูเคียจนกระทั่งเธอยิ้มออกมาและน้ำตาแห่งความดีใจที่เริ่มไหลรินออกมา หัวหน้าหน่วยหนุ่มที่พึ่งฟื้นเดินออกมาและเชิญให้ทั้ง 2 เข้าไปในถ้ำของตน หินรูปมังกรเพลิงลุกขึ้นทำให้เห็นหญิงสาวผู่ที่นั่งอยู่และกำลังยิ้มมาให้พวกเขาทั้ง 3 เบียคุยะที่เดินไปหาฮิซานะและพูดออกมาเบาๆกับฮิซานะแล้วมองมายังที่ลูเคีย
"ไปหาท่านพี่ของเจ้าสิลูเคียจัง"
"รองหัวหน้าเรนนะ..."
"พวกเขากำลังรอเจ้าอยู่นะ...ลูเคีย"
"มาสิลูเคียข้ามีเรื่องที่อยากจะคุยกับเจ้าตั้งเยอะ"
ลูเคียที่รีบวิ่งออกไปและเข้ากอดทั้ง 2 พร้อมกับร่ำไห้ออกมา สร้างความยินดีให้กับหัวหน้าหน่วยที่ 14 และ รองหัวหน้าของเขาทั้ง 3 ที่ร่ำไห้ออกมาด้วยความรู้สึกที่ดีใจกับการได้พบกันอีกครั้ง หัวหน้าหน่วยหนุ่มกระซิบกับรองหัวหน้าสาวของตนจากนั้นทั้งคู่ก็เดินออกมาจากถ้ำและเหม่อมองไปยังท้องฟ้าสีครามด้วยกัน......
.......................................................................................................................
เป็นไงกันบ้างเอ่ย.....ชอบหรือไม่ก็เม้นด้วยนะฮะ
ฮิซานะซังที่คืนชีพขึ้นมาจะสามารถทำให้ท่านเบียของเรายิ้มได้เหมือนเมื่อก่อนหรือไม่
ก็ต้องรอติดตามชมกันนะฮับ ^ ^
ชินสึเกะ : เหนื่อยชะมัด - -.
Sirus : เอ้า...เป็นตัวเด่นก็ต้องเด่นสิ
ชินสึเกะ : ก็แต่งให้มันน้อยๆหน่อยก็ดีนะ
Sirus : เออ....เดี๋ยวจะแต่งให้ตายตอนจบ
ชินสึเกะ : งั้นเจ้าก็ไปตายก่อนสะสิ
Sirus : (เผ่นไปตั้งนานแล้ว....)
ความคิดเห็น