คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SURE : 00
SURE : 00
By Beefy
‘นาฬิกา’ ทันทีที่อ่านคำนี้ในกระดาษแผ่นเล็กที่ฉันหยิบได้ คิ้วก็ชนกันเหมือนรู้ถึงความคิดฉันตอนนี้ ‘ใครบังอาจเขียน คิดว่าคณะบริหารมันมีนาฬิกาแค่เรือนเดียวหรือไง !!!’ อยากตะโกนออกมาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำได้แค่ในใจ
คุณคิดว่าคณะบริหารมีนาฬิกาทั้งหมดกี่เรือน ? โธ่ๆ ขนาดถามอาจารย์ก็ไม่มีใครรู้หรอก เพราะนาฬิกาเป็นสัญลักษณ์ของคณะบริหารที่บ่งบอกว่าต้องเข้าเรียนหรือไม่ว่าจะทำอะไรจะต้องตรงเวลา ดังนั้นทุกๆที่ในคณะจึงมีนาฬิกามากมายหลายหลากเลยยังไงล่ะ จะให้ฉันคนนี้เดินหา เดือนหนึ่งก็คงไม่เจอ ไอ้พี่รหัสบ้าคงต้องการแกล้งฉันแน่ๆเลย ใช่ วันนี้วันตามพี่รหัสเฮงซวย อ๊ากกกก บ่นไปก็ไม่ได้อะไร เฮ้ออ
“พี่ค่ะพี่ คณะบริหารเนี่ยมีนาฬิกาที่มีลักษณะพิเศษๆไหมค่ะ ? อย่างเช่นมีเรือนเดียวในโลกอะไรทำนองนี้นะค่ะ” เริ่มด้วยการถามจากรุ่นพี่ที่เดินผ่านไปผ่านมา พี่เขาคิดซักพักก็ร้องอ๋อออกมา
“ก็มีนาฬิกาทรายที่โถงใต้ตึกคณะแล้วก็เนินนาฬิกาที่อยู่ในสวนของคณะนะค่ะ น้องลองไปหาดูนะ” ฉันบอกขอบคุณเสร็จก็ออกเดินทางไปยังสถานที่แห่งแรกนั้นก็คือโถงใต้ตึกคณะ
....เพราะมันใกล้ยังไงล่ะ
รุ่นพี่เค้าให้เวลาในการตามหาพี่รหัสได้เยอะมากตั้ง 2 ชั้วโมง นั้นก็หมายความว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเจอพี่รหัส แต่ฉันไม่รีบร้อนหรอกมีเวลาอีกเหลือเฟือในการตามหา แต่ถ้าเจอเร็วๆ ก็คงดี
ฉันจะยืนรอพี่ที่โถงใต้ตึกแค่ 5 นาทีเท่านั้นถ้าไม่เห็นแม้แต่เงาฉันจะเบนเข็มไปที่สวนทันที
โอเค 4.36 นาที ฉันถือว่าพี่ไม่มาแล้วนะค่ะ สวัสดีค่ะโถงใต้ตึกคณะ ว่าแล้วก็เดินออกจากตึกมุ่งตรงไปยังสวนสวยของคณะ หลังจากยืนรอจนรากงอกก็ไม่เห็นเงาแม้แต่ปลายผม
แดดร้อนเปรี้ยงแบบนี้ฉันล่ะอยากเข้าร่มเร็วๆ แต่นี้ไม่ใช่เวลาเพราะฉันต้องตามหาพี่รหัส แล้วไอ้เนินนาฬิกามันส่วนไหนของสวนล่ะเนี่ย ฉันยืนมองไปรอบๆ 360 องศา ก่อนจะสะดุดเข้ากับร่างหนึ่งที่นั่งยองๆอยู่ตรงหน้าเนินนาฬิกาที่ปลูกดอกไม้ทำเป็นหน้าปัดนาฬิกา มีเข็มสั้น เข็มยาว และเข็มวินาทีที่กำลังเดินอยู่ ข้างๆนั้นก็มีถุงกระดาษวางอยู่ข้างกาย ฉันมั่นใจว่านั้นต้องเป็นพี่รหัสฉันแน่ๆ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆมากขึ้น
“เอ่อ พี่ค่ะ” ฉันพูดออกไปเสียงเบา ร่างนั้นลุกยืนแล้วหันกลับเผชิญหน้ากัน ฉันเงยหน้ามองไล่ตั้งแต่ผมจรดเท้า เดาๆดูแล้วคงสูงประมาณ 180 ขึ้นไป ผมสีดำสนิท ตาคมเจ้าเล่ห์สีดำเหมือนกันกับผม จมูกโด่งกำลังดี รับกับริมฝีปากสีแดงอย่างคนสุขภาพดียกยิ้มทะเล้นส่งมาให้ เสื้อนักศึกษาเรียบเนียน กางเกงขายาวสีดำ แล้วก็รองเท้าหนังมันวาววับ
“สวัสดีค่ะ พี่ชื่อทรัพย์สินนะค่ะ” คนตรงหน้าบอกชื่อพร้อมส่งแววตาและร้อยยิ้มแสนขี้เล่นทำให้คนมองหลงเสน่ห์ได้ง่ายๆ เอียงคอหน่อยๆ ดูน่ารักเข้ากับรอยยิ้ม
“ชื่อแก้มอรค่ะ ทำไมพี่ถึงลงท้ายว่าค่ะล่ะ ?” ฉันถามอย่างสงสัย ก็มีที่ไหนกันล่ะผู้ชายพูดค่ะถ้าไม่ใช่ว่าไม่ใช่ผู้ชายจริงๆ
“ก็น้องแก้มอรเป็นผู้หญิงพี่ก็ต้องพูดค่ะกับน้องแก้มอรไงค่ะ” พี่ทรัพย์สินว่าพลางเดินเข้ามาใกล้แล้วล้วงมือเข้าไปในถุงกระดาษที่พี่ทรัพย์สินถือมา
“...”
“พี่ไม่รู้ว่าน้องรหัสของพี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายพี่ก็เลยซื้อมาสองเรือนไม่รู้จะถูกใจน้องแก้มอรหรือเปล่า” พี่ทรัพย์สินหยิบกล่องของขวัญมาแล้วเปิดกล่องออกเผยให้เห็นนาฬิกาสองเรือน ของผู้หญิงหนึ่งเรือนและของผู้ชายอีกหนึ่งเรือน
“น่ารักจังเลยค่ะพี่ทรัพย์สิน” ฉันจ้องนาฬิกาของผู้หญิงไม่กระพริบตา มันน่ารักมากๆ หน้าปัดเป็นสีขาวล้อมรอมด้วยคริสตัลเม็ดเล็ก ตัวสายเป็นลูกปัดมุกร้อยเป็นเส้นมีโบว์ลูกไม้สีชมพูอ่อนๆ
“เอาแขนมาซิค่ะเดี๋ยวพี่ใส่ให้นะค่ะ” ฉันยื่นแขนให้พี่ทรัพย์สินใส่นาฬิกา ฉันยิ้มอย่างดีใจมองนาฬิกาที่อยู่บนข้อมือตัวเอง
“แล้วอีกเรือนล่ะค่ะ”
“น้องแก้มอรใส่ให้พี่ซิค่ะ” พี่ทรัพย์สินยื่นแขนพร้อมกับนาฬิกาอีกเรือนที่อยู่ในกล่องมาตรงหน้า ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาแล้วใส่บนข้อมือให้พี่ทรัพย์สิน
“ป่ะ พี่พาแก้มอรไปเลี้ยงขนมดีกว่า ใกล้เวลาแล้วค่อยไปรวมตัวกับเพื่อนๆที่ลานนะค่ะ” ไม่รอให้ฉันตอบอะไรพี่ทรัพย์สินก็จับมือแล้วออกแรงลากไป ตอนนี้ชักเริ่มหิวแล้ว ไปถลุงเงินพี่รหัสก่อนดีกว่านะค่ะทุกคน
เรื่องนี้ชะนีเด่น อย่าห่วงเลยค่ะว่าแก้มอรจะเป็นนางร้าย
แก้มอรคนนี้จะเป็นตัวสำคัญๆทำให้เรื่องจบสวยงามมากยิ่งขึ้น
รักแก้มอรให้มากๆ นะค่ะ
+
naru
ความคิดเห็น