คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : KARDIA 2 [4character overall]
"หืม? คำนี้แปลว่าอะไรเหรอครับ? จะว่าไปมาเล่นหมากรุกกันเถอะน-นะครับ"
โลก :: ดรีม
ชื่อ :: นัตสึกิ | Natsuki
เพศ :: ชาย
รูปร่างหน้าตา :: รูปร่างเล็กผอมบางแต่ก็พอมีเนื้อบ้าง ร่างกายดูบอบบางน่าถนุดถนอม ผิวเนียนขาวนุ่มลื่นเปรียบเสมือนลูกคุณหนูคุณชาย ใบหน้าน่ารักน่าชังดูจิ้มลิ้มจนหมั่นเขี้ยว ผมสีดำนุ่นนิ่มเงางาม ดวงตาสีแดงสดที่แสดงถึงความใสซื่อ ดูไร้พิษภัย แต่บางทีก็สื่อออกมาว่าเหงามากๆเช่นกัน
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 157ซม. /39กม.
ลักษณะนิสัย :: นัตสึ เป็นคนที่ขี้อาย มักจะไม่ค่อยพูดเพราะเมื่อพูดจะติดอ่างและพูดไม่ออกเมื่อมีคนมองหรือฟังเยอะๆ มักจะแอบหลังคนที่ไว้ใจเมื่อรู้สึกไม่ปลอดภัย นัตสึเป็นคนที่เชื่อใจคนอื่นง่ายเพราะคิดว่าทุกๆคนทำตามสิ่งที่ตนคิดหมด ดูไม่ออกว่าคนไหน 'สวมหน้ากาก' เข้าหา
นัตสึเป็นคนที่ใสๆอ่อนต่อโลกและไร้เดียงสามาก มักจะไม่รู้/ไม่เข้าใจถ้าพูดเรื่องอะไรที่หื่นหรือหยาบคายและเป็นคนขี้สงสัยเลยจะถามไปทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกตรึงเครียด โดยเฉพาะคนที่ไม่อยากทำร้ายผ้าขาวอย่างนัตสึ ถึงแม้นัตสึจะอ่อนต่อโลกยังไงแต่ถ้าเป็นเรื่องด้านวิชาการจะเก่งมาก เป็นคนที่เรียนรู้ไวถ้าสอนอย่างถูกวิธี และมักจะมีข้อคิดเห็นหรือข้อเสนอดีๆ เว้นก็แต่เจ้าตัวจะไม่กล้าพูดหรือเสียงเบาไปจนไม่ได้ยิน
นัตสึเป็นคนที่มีจินตนาการกว้างไกลและชื่นชอบในการเล่นหมากรุกมากๆเลยมีความสามารถในการวางแผนที่ระเอียดและไร้ที่ติ และชอบที่จะคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆโดยใช้ของรอบๆตัวเสมอ
นัตสึเป็นคนที่ใจอ่อนและยอมคนให้มากดขี่ใช้งานตนเองง่ายๆเพราะว่าเขา 'สงสาร' แต่ถ้ามากเกินไปเขาจะระเบิดทันที ข้อเสียเล็กๆน้อยๆของนัตสึคือเวลาระดบิดจะพูดแทงใจดำที่เจ็บปวดจนแทบจะไปดิ้นตายบนพื้นเลยก็ว่าได้..แถมเจเาตัวยังไม่รู้ว่าตนทำอะไรผิดอีกต่างหาก
ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงออกแนวเด็กน้อยที่ไม่มีประสปการณ์ต่อโลก จะแทนตนเองว่า "นัตสึ" และเรียกคนอื่นที่อายุมากกว่าว่า "พี่สาว/ชาย" และมักจะมีหางเสียงสมเป็นเด็กใสซื่อน่าเอ็นดู ส่วนคนที่อายุเท่ากันก็ยังแทนตนเองด้วยสรรพนามเดิมแต่เรียกคนอื่นด้วยชื่อและยังคงมีหางเสียง อาจจะกระตุกกระตักในตอนแรกๆเพราะไม่ชินหรือเขินอาย แต่นานๆจะเริ่มหายไป
ความสามารถพิเศษ :: วางแผน, เล่นหมากรุก, ประดิษฐ์สิ่งของ, มีไอเดียใหม่ๆ
ลักษณะการแต่งตัว :: ใส่ชุดคล้ายกับในรูป
เสื้อสีฟ้าเข้มที่ติดกระดุมทุกเม็ดอย่างมีระเบียบ สวมทับด้วยjacketสีขาวบริสุทธิ กางเกงยีนขาสั้นสีขาวโชว์ขาที่เนียนสวย ถุงเท้าสีขาวถึงข้อเท้า รองเท้าผ้าใบสีฟ้าสลับขาว และมักจะพกร่มไปทุกที่
อาวุธ :: ร่ม(ปลามด้ามแหลม)
สีของลูกแก้วที่พกติดตัว :: ฟ้าอ่อนแต่ออกใสๆมองทะลุผ่านได้
ชอบ :: เล่นหมากรุก, คิดค้นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆ, คนนิสัยดี
ไม่ชอบ/เกลียด :: ไม่ชอบการทะเลาะวิวาท, ไม่ชอบการแตกแยก, เกลียดคนที่ไม่มีสามัญสำนึก
กลัว/แพ้ :: กลัวผี
งานอดิเรก :: เล่นหมากรุก, อ่านหนังสือ
เจ้าคิดยังไงกับตนเองในโลกตรงข้าม :: ผ-ผมคิดว่าเขาเป็นคนพูดเก่ง..ไม่ใช่ในทางที่แย่นะครับ! แค่เขาก-กล้าพูดท-เท่านั้นอง
คิดว่าตนเองจะสามารถไปยังโลกแห่งความจริงได้หรือไม่ :: ผ-ผมไม่รู้ค-ครับ! ช-ชีวิตคนเราม-ไม่แน่นอน อ-อีกอย่างผ-ผมไม่รู้ว่า 'โลกแห่งความจริง' นั้นคือที่แบบไหนด้วย
เพิ่มเติม ::...โชตะค่ะ..อันนี้มาส่งโชตะ..มีเมะสนใจกินเด็กไห--แค่กๆ อ๋อนัตสึอายุ16ปีกว่านะคะ
Application
"ถ้าไม่เป็นผู้ล่าก็จะถูกล่าเสียเอง...ถ้าไม่ล่าเราก็จะกลายเป็นของเล่นที่ไร้ค่า..."
โลก :: กาย
ชื่อ :: ยูกิ | Yuki
เพศ :: ชาย {ไบ}
รูปร่างหน้าตา :: รูปร่างผอมบางคล้ายเด็กน้อยแต่ก็ยั่วยวนจนน่าใจหาย ผิวเนียนนุ่มขาวทำให้ยั่วอารมณ์ในตัวที่จะตกแต่งผิวเนียนนั้นด้วยคิสมาร์ค ใบหน้าหวานเยิ้มถึงแม้จะเป็นบุรุษแต่ก็ดูเย้ายวนและน่าครอบครองร่างกาย ผมสีดำสนิทแต่ทว่าตรงปลายๆกลับมีสีทองอ่อนๆที่หลงเฟลือมาจากยาย้อมผม ดวงเนตรสีแดงสดที่สื่อถึงความต้องการและความน่าหลงไหล ปากเล็กๆจิ้มลิ้มสีชมพูอ่อน
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 156.8ซม./ 37กม.
ลักษณะนิสัย :: ยูกิมีนิสัยชอบโปรยเสน่ห์ไปทั่ว และมีจิตวิทยาสูง เขามักจะทำตัวอินโนเซนท์ให้เหยื่อตายใจและคอยกล่อมด้วยคำหวานๆ ยิ่งถ้าเล่นตัวมากเท่าไหร่ก็จะทำให้เหยื่อตายใจมากเท่านั้น พอเมื่อได้โสมสุขกับร่างกายของเขาก็จะยิ่งหลงเขาเข้าไปใหญ่เพราะเขาจะพูดด้วยคำหวานๆและอ่อยอย่างเต็มที่(แต่เหยื่อไม่สังเกต) ก่อนที่เขาจะสวมเขาพวกเหยื่อน่าโง่ที่เดินตามทางที่เขากำหนด เมื่อเหยื่อไม่มีประโยชณือะไรก็จะทิ้งแบบไม่ใยดีและหักอกจนไม่เหลื่อชิ้นส่วนดีๆ
การหาเหยื่อมาหลอกใช้อย่างเดียวเป็นเรื่องยาก แน่นอนเขาก็ต้องขายศิลปะทางร่างกายอยู่แล้ว แลราคาค่าตัวนี่สูงๆทั้งนั้นแต่เพราะคำพูดและการแสดงของเขาทำให้เงินเท่านั้นรู้สึกว่าน้อยไปเลยกับการได้ร่างกายเขามาครอบตรองซักคือนึง และถ้าเหยื่อที่กำลังสวมเขาจับได้หน่ะเหรอ? คุณคิดว่า 'นักแสดง' มืออาชีพที่สมควรจะได้รางวัลออสก้าจะปล่อยเหยื่อไปเหรอ? ไม่มีทาง! เขาก็แค่ร้องห่มร้องไห้บอกว่าโดนฝืนใจ ปั้นเรื่องต่างๆนาๆ พวกเหยื่อน่าโง่ทั้งหลายก็เชื่อเขาจนสนิทใจแล้ว!
ยูกิเป็นคนที่วางแผนอย่างละเอียดอ่อนมักจะมีแผนย่อยเสมอ เขาเป็นคนช่างสังเกตและช่างวิเคราะห์ เนื่องจากงานที่เขาทำต้องใช้ด้านนี้เยอะ เขาสามารถจับผิดคนที่มีพิรุทได้ไม่ว่าจะแนบเนียนขนาดไหน และยังหลอกถามคนเป็นอีกต่างหาก
จริงๆแล้วมันมีสาเหตุที่ทำให้ยูกิเป็นแบบนี้นะ...เพราะยูกินั้นเคยรัก..รักคนๆนึงมากๆจนสามารถทำทุกอย่างเพื่อเขาได้ เขามักจะกระซิบคำหวานๆและโอบกอดเขาในยามค่ำคืนคอยปกป้องเขา..แต่..ทุกอย่างเป็นเรืองโกหก เขามารู้ทันเมื่อเขาได้ยินผู้ชายที่เขารักและเชื่อใจพูดกับเพื่อนว่า "มาๆเอามาเลยเห็นไหมบกแล้วเหยื่ออย่าง 'ยูกิ' ง่ายจะตายไป จ่ายมาๆ" แต่มันไม่เจ็บทำประโยคต่อมา "ก็แค่ของแก้เบื่อเท่สนั้นแหละ รู้ไหมหมอนั่นหลงฉันมาก..ไม่รู้ว่าโง่หรือบ้ากันแน่ ฮ่าๆๆๆ" ลองคิดดูสิ..คนที่คุณเชื่อใจและยอมที่จะฝากชีวิตไว้ด้วย คนที่คุณรักและจงรักภักดี..เขาหักหลังคุณ..เขาเห็นคุณเป็นของเล่น..เขาเห็นคุณเป็นขยะ เป็นสิ่งไร้ค่า ยูกิเลยเรียนรู้ว่า "คนเราต้องเป็นผู้ล่า(ผู้หลอก/ผู้นำเกม)ไม่งั้นจะโดนหลอกเสียเอง" และนั่นคือสาเหตุที่ ยูกิ ที่ใสซื่อ รักเดียวใจเดียว จิตใจอ่อนโยน ได้หายไป..ไม่สิยูกิคนเก่านั่นน่ะตายไปแล้ว...ตอนนี้เขาไม่ใช่ยูกิน่าโง่อีกแล้ว..
ลักษณะการพูดจา :: แทนตนเองว่า "ผม" กับ "ยูกิ" เสียงจะออกหวานๆแฝงการอ่อยนิดๆ จะชอบกระซิบเวลาพูดคำหวานๆ และมักจะทำสายตายั่วยวน เรียกพวกผู้ชายด้วยชื่อเล่นน่ารักๆเพื่อที่จะได้สนิทกันแบบที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัว/ไม่สังเกต ไม่ก็เรียกว่า "ตัวเอง" และแทนตนเองว่า "เค้า" ไม่มีหางเสียงว่า "ครับ" แต่ก็ไม่ได้ทำให้บุคลิกดูแย่เลยแม้แต่น้อย
ความสามารถพิเศษ :: เล่นเปียโนได้ไพเราะ, พูดหว่านล้อม, การแสดง/จัดฉาก, วางแผน, ขี้สังเกต, จับผิดคนได้
ลักษณะการแต่งตัว ::
เสื้อแบบนี้(เสื้อหลวมๆแขนกุดสีขาวดำ ที่ถึงติดกระดุมหมดก็จาเห็นซอกคอและไห้ปลาร้า มีโบว์สีดำเป็นโชกเกอร์) กับกางเกงยีนขาสั้น ใส่ถุงน่องสีดำกับรองเท้าสีขาว
อาวุธ :: มีกสั้นมีรอยหยัก
สีของลูกแก้วที่พกติดตัว :: สีแดงอมฟ้า(ออกม่วงๆ)ใสๆมองมะลุได้
ชอบ :: เงิน, ความสบาย, การเป็นผู้ล่า(อยู่บนสุดของfood chain)(เหนือกว่าคนอื่น), ขนมหวาน
ไม่ชอบ/เกลียด :: ไม่ชอบการลำบาก และ เกลียดความรัก เพราะเป็นสิ่งที่เคยทำร้ายเขา และทำให้เขาเจ็บปวด
กลัว/แพ้ :: กลัวที่มืดๆแคบๆ เพราะว่าเคยโดนจับไปขังโดยไม่ทานอาหารสามวันติด แต่ถ้ามีคนอยู่ได้จะไม่กลัว
งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ(เห็นอย่างงี้แต่มีความรู้เยอะนะ), ว่ายน้ำ(ในทะเลสาป), เย็บตัดเสื้อผ้า
เจ้าคิดยังไงกับตนเองในโลกตรงข้าม :: หา? คนอย่างงั้นก็เป็นำด้แค่เหยื่อเท่านั้นแหละ! แต่..เขาทำให้ผมอิจฉานะ..ทำไมกันล่ะ ทำไมเขาถึงยังสามารถยิ้มอย่างมีความสุขได้อยู่! ทั้งๆมี่ผมไม่สามารถยิ้มด้วยหัวใจได้แล้วแท้ๆ...แม้แต่น้ำตาผมยังไม่มีเลย...
คิดว่าตนเองจะสามารถไปยังโลกแห่งความจริงได้หรือไม่ :: แน่นอนว่าได้..ก็ผมเป็นผู้ล่า..หนิ
เพิ่มเติม :: จริงๆแล้วถึงแม้จะบอกว่าตะวเองหักอกเหยื่อแต่ก็เหมือนกับการทำร้ายตนเองเช่นกันเพราะลึกๆแล้วยูกิรักพวกเขา..แต่เพราะจิตใจที่ช้ำเพราะความรักจึงทำให้ยึดติดกับการเป็น "ผู้ล่า" ถ้าไม่ทิ้งก็จะถูกทิ้ง
ความหมายของยิ้มและร้องไห้ำม่ได้คือ เพราะหัวใจเขามันด้านชาไปหมด เขาจึงไม่สามารถยิ้มด้วยใจจริงได้ ร้องไห้ด้วยความรู้สึกเศร้าได้เพราะทุกครั้งที่เขาทำสิ่งพวกนี้..เขาสร้างการแสดง..
ป.ล.อยากได้ใครซักคนมาเติมเต็มหัวใจยูกิ~~~
สัมภาษณ์ผู้ปกครอง
//นั่งเคาะทดสอบไมค์....ไม่ดัง...ไม่ใช้ก็ได้-----สวัสดีค่ะ อะแฮ่ม ขอแนะนำตัวอีกรอบ(?) อันตัวข้ามีนามว่---อ๊ะ โอเค ไม่เล่น คนเขียน(?)ชื่อแผ่นกระดาษนะคะ อนึ่งมีนิยายหลายเรื่องในคลังคาดว่ามีบางท่านที่รู้จักหรือเคยเห็นแวบๆ อนึ่งหรือบางท่านอาจจะไม่รู้จักเลย แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เอาล่ะ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไรคะ?
-สวัสดีค่ะmangaloverเจ้าค่ะ//เชื่อว่าตอนนี้คุณแผ่นกระดาษเห็นชื่อนี้จนหลอนแล--แค่กๆ
ไม่ทราบว่าทำไมถึงมาสมัครคะ?
-เราชอบวิธีการบรรยายกับพล็อตเรื่องของคุณแผ่นกระดาษค่ะ และชอบทำใบสมัครตัวละครส่งคุณแผ่นกระดาษด้วยเพราะว่าถ้าทายดีเนื่องจากคุณแผ่นกระดาษมีสกิลด้านการเลือกตัวละคร
ใบสมัครยาวไปไหมเอ่ย?
-ไม่ค่ะถ้าเทียบกับอันอื่น..สั้นมากๆแต่เราเขียนยาวกว่าปกติเอง..//หันไปมองใบสมัครพลางร้องไห้ภาคภูมิใจ
อ่า...แล้วถ้าลูกถูกจับขัง(ในโลกของความจริงก็ตาย แต่แค่คนเดียวจะโดนค่ะ ไม่กายก็ดรีม)รับได้หรือเปล่าคะ?
-.....น่าจะได้ค่ะเพราะbasicแรกๆ กายก่อนน่านี้ตอนเด็กๆเป็นคนที่ใสๆคล้ายๆดรีม ในขณะที่ตอนนี้ดรีมใสๆแต่ถ้าไปอยู่ในโลกแห่งความจริงอาจจะซ้ำรอยเดิมกับกายก็เป็นไปได้...เพราะสองคนนี้ ก็คือ 'คนๆเกียวกัน' ค่ะ แค่สองนิสัยสองรูปแบบ
สุดท้ายและท้ายสุด(?)ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ แล้วเจอกันใหม่ มีอะไรจะบอกแผ่นกระดาษไหมคะ? //หยิบผาเช็ดหน้าสีรุ้งรับแสงอาทิตย์ขึ้นโบกแบบโบกแท๊กซี่(?)
-...คุณแผ่นกระดาษคะ..เราอาจจะปั่นใบสมัครEvil Doll2ไม่ทันเนื่องจากตอนนี้สมองได้หยุดทำงานเนื่องจากเพิ่งโดนสอบเก็นคะแนนแต่เชื่อว่าจะพยายามปั่นนนะคะ อ๋อแล้วก็...ฝากลูกๆด้วยนะคะ//โบกมือลาพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวมาเช็ดน้ำตา
ความคิดเห็น