คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : NOIR
Application
"ผ-ผมไม่ได้แยากให้คุณเรียกว่าน่ารักหรอกนะ แต่ถ้าจะเรียกอย่างงั้นผมจะถือว่าเป็นความคิดส่วนตัวของคุณ ไม่ได้ชอบหรอกนะแค--//ยาวเหยียดต่อปายย"
ชื่อ – นามสกุล : คานาเมะ นัวร์โรส | Kaname Noirose
ชื่อเล่น :: คานาเมะ, นัวร์,แบลค์ | Kaname, Noir, Black
สัญชาติ :: ญี่ปุ่น-ฝรั่งเศส
อายุ : 21
ลักษณะรูปร่างหน้าตาของตัวละคร : รูปร่างกำลังดีไม่ผอมหรืออ้วนจนเกินไป ทั้งยังดูเด็กกว่าวัยจนโดนคนเข้าใจผิดว่าอายุ16บ่อยๆ จนมีคนเดินมาถามว่า "โดดเรียนเหรอ" ใบหน้าเรียวสวย ที่ประดับด้วยดวงตาสีสองข้างต่างกัน ข้างซ้ายสีชมพู ข้างขวาสีฟ้าเข้ม แววตาดูเจ้าเล่ห์แต่ก็สามารถทำให้นึกถึงกระต๋ายได้ สีผมดำที่มีไฮไลท์สีชมพู ผิวพรรณขาวเนียนนุ่มนิ่มแต่เสื้อผ้าที่ปิดมิดชิดทำให้ไม่เห็นแผลเป็นที่กลางหลัง
ส่วนสูง/น้ำหนัก ::171ซม./46กม.
นิสัย : คานาเมะเป็นคนที่เจ้าเล่ห์มาก เก่งเกมโกงเป็นที่หนึ่ง ไหวพริบไวที่มาพร้อมกับสายตาเฉียบคมดุจเหยี่ยว เขาเป็นคนที่มีความมั่นใจสูงและมีความหยิ่งที่ได้มาจากการเลี้ยงดู(?) แต่ทว่าเขานั้นเป็นคน ขี้วีน ขี้งอล โมโหง่ายหายยาก มักจะพูดแทงใจดำคนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะเวลามีคนมาชมจะเขินมากจนความซึนออกมาให้เห็นได้ชัด(?) เขาเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจเห็นอะไรที่ชอบก็จะมองแบบจ้องงงงงง พอคนถามว่า "ชอบอันนั้นเหรอ?" ก็จะบอกว่าไม่และทำเป็นไม่สนใจ แต่แววตายังมีความเสียดายอยู่
คนในแฟมิลี่ทุกคนรู้นิสัยเจ้าตัวดีแต่เลือกที่จะมองเพราะว่ากลัวเจ้าตัวพูดแทงใจดำที่จะเจ็บเหมือนโดนมีดล้านเล่มแทง(?) ยกเว้นคนท่มีความไม่กลัวตาย)หรือคิดบวกมากๆ เจ้าตัวเป็นคนช่างสังเกตจึงคอยดูแลเทคแคร์คนในแฟมิลี่จนแทบจะอยากยกโล่รางวัล "คุณแม่ประจำแฟมิลี่" ให้เลย(?) เพราะคอยดูแลตารางเวลา การกิน การนอน บลาๆๆๆๆ แต่ถ้าพูด"ขอบคุณ" จะได้รับใบหน้าเขินพลางตอบไปว่า "ก็ไม่ได้อยากจะทำให้หรอก แค่.." แล้วก็ซึนต่อปายย
คานาเมะเป็นคนที่ฉลาดมาก มีความรู้รอบตัวเยอะ เก่งกีฬาพวกว่ายน้ำ และเก่งการต่อสู้ระยะไกล แต่พอได้ในระยะประชิด
ประวัติ : คานาเมะมีแม่เป็นชาวญี่ปุ่นซึ่งตระกูลแม่เป็นคนรับใช้ของพระเจ้าหรือเรียกง่ายๆก็คือคนดูแลศาลเจ้า แม่ของเขาเป็นสาวชาวญี่ปุ่นที่มาเรียนต่อที่ฝรั่งเศสและมาพบรักกับพ่อตอนที่พ่อของเขามาทำงานเป็นศาสตราจารย์ที่มหาลัยชั่วคราวเพราะว่าจริงๆพ่อเป็นนักวิทยศาสตร์ของรัฐบาลที่กำลังค้นคว้าเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับ ตอนนั้นทั้งสองอายุห่างกันถึง6ปีแต่กลับคุยกันถูกคอจนความรู้สึกเริ่มก่อตัว
เมื่อแม่เรียนจบก็แต่งงานกับพ่อและทำงานเป็นนักวิทยศาสตร์เช่นเดียวกับพ่อ(แม่มีพี่ชายที่รับช่วงดูแลศาลเจ้าต่ออยู่แล้ว) แม่ของเขาให้กำเนิดเขา2ปีต่อมาหลังงานแต่ง เขานั้นถูกเลี้ยงอย่างตามใจโคตรๆแต่ก็ถูกอัดให้เรียนเหมือนกัน เขาเรียนโฮมสกูลเนื่องจากว่างานของพ่อแม่เสี่ยงที่จะมีคนมาจับเรียกค่าไถ่ ส่วนมากเขามักจะไปอยู่กับคุณปู่ซึ่งเป็นถึงอดีตนักเจ้าของโรงพยาบาล(พูดง่ายๆคือปู่อยู่อังกฤษ พ่ออยู่ฝรั่งเศส)ซึ่งตอนนี้ธุรกิจนั้นตกทอดไปให้พี่สาวของพ่อแล้ว
ปู่ของเขาเป็นคนที่เรียกได้ว่าหยิ่งในระดับนึงเพราะถ้าไม่ฉลาด ไม่มีความอดทน ไม่มีความมั่นเพียรหรือรวยเขาจะไม่แยแสเลยแม้แต่นิดเดียว(เนื่องจากแม่เขาได้เกียรตินิยมอันดับ1จึงรอดไปปป)เพราะว่าเขาจะถือว่าไม่มีประโยชณ์ในสังคม จนทำให้คานาเมะได้นิสัยนั้นมาจังๆ
ตอนเขาอายุ16ปีเขาสอบเทียบมหาลัยปี5 คณะแพทย์และไปสอบดอกเตอร์ อนึ่งเขาเบื่อ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเรียนมหาลัย(เหตุผลเดิม พ่อแม่กลัวโดนลักพาตัว) และเริ่มฝึกงานที่โรงพยาบาลของตระกูลซึ่งก็คือโรงพยาบาลที่มีพี่สาวพ่อเป็นเจ้าของ พอเขาอายุได้18ปีเขาก็เลิกเพราะเขาคิดว่ามันเป็นอะไรที่น่าเบื่อ
ตอนอายุ19เขาก็เผลอเดินหลงเข้าไปในตลาดมืดโดยบังเอิญและเกือบโดนจับไปขาย(ซึ่งเขาก็สู้เกือบชนะแต่จะโดนมอมยา)จนได้ความช่วยเหลือจากบอสของแฟมิลี่เพเตลีดิโรซ่า ทำให้เขาได้รับคำเชิญมาร่วมแฟมิลี่(?) ซึ่งเขาก็รับเพราะเบื่อ(?) จนทำให้เขาสนุกกับการพดุงความยุติธรรม(เหรอ?) ชำแหละ(?) พาคู่ต่อสู้ลงห้องขังไปทดลองยาตัวใหม่(หืม?)
เมื่อเขาอายุได้ครบ20ปีก็ได้กลายมาเป็นมือซ้ายหรือคนสนิทของบอส+แม่ของแฟมิลี่(?)ไปในตัว
ชอบ : ชำแหละ(?)-เพราะว่าเขาชอบอานาโตมี้(เกี่ยว?) มากๆและชอบรูปร่างของกล้ามเนื้อสุดๆ ทั้งเสียงของคนตอนเขาเผลอลืมใส่ยาชานี่--//เดี๋ยวๆจะยันแล้วเธอ
ขนมหวาน-เพราะคุณแม่ชอบพาไปทานบ่อยๆจนติดเป็นนิสัย
ของน่ารัก-ชอบมากขนาดที่ยอมเสี่ยงเข้าไปห้องชาลีเพื่อคลุก(?)กับตุ๊กตา
สุนัข-เพราะว่าคิดว่าสุนัขซื่อสัตย์ที่สุด
หนังสือ-เป็นคนชอบการอ่านตามรอยเท้าพ่อ
ว่ายน้ำ-น้ำมันคลายร้อนได้ดี
เปียโน-ดนตรีที่เล่นได้ดีที่สุด
กลัว : การโดนปล่อยให้อยู่คนเดียวในที่มืด-เพราะมีครั้งนึงที่คุณปู่ แม่ กับ พ่อออกไปงานเลี้ยงและคฤหาสน์ดันไฟดับ แถมยังมีเสียงฟ้าผ่าดังเปรี้ยง! เป็นความกลัวฝังใจตั้งแต่เด็ก
คนโรคจิต เพราะว่าตนเคยโดนหมอรุ่นพี่ลวนลามและขยะแขยง(ถ้าไม่ขยะแขยงแปลว่าเริ่มมีใ--)
งานอดิเรก :: ชำแหละ(?), เก็บสะสมปืน(?), อ่านหนังสือ, เล่นดนตรี, ว่ายน้ำ
จุดอ่อน :: แพ้ลูกอ้อน
จุดแข็ง :: ความฉลาด และความเจ้าเล่ห์
อาวุธ :: ปืนสั้น/โซ่
ลักษณะการพูดพร้อมตัวอย่าง :แทนตนเองว่า "ผม" คนอื่นว่า "คุณ" "นาย" "เธอ" ไม่ก็ชื่อไปคววคู่กับ"คุณ" คนนอกแฟมิลี่มักใช้นามสกุลในขณะที่เรียกคนในแฟมิลี่ด้วยชื่อจริง มีหางเสียงกับผู้ที่มีอายุมากกว่าหรือยศสูงกว่าเท่านั้น มักจะเรียก คนที่อายุมสกกว่าในแฟมิลี่ว่าพี่
-"ผ-ผมก็ไม่ได้อยากให้คุณบอกว่าผมน่ารักซ-ซักหน่อย"
-"พี่(ชื่อบอส)..ผมบอกไปตั้ง21นาทีที่แล้วว่า...ห้ามเอาอาหารมากินในห้องทำงานนะครับ!!" ไล่ทำความสะอาด(?)ต่อ
-"นาย/เธอหน่ะมีธุระอะไรไมทราบ?"
-"คุณยามาโมโตะครับ....ช่วยหยุดเดินตามผมได้ไหมครับ"
-"พี่(ชื่อคนในแฟมิลี่)ครับ...ร้านเค้กฝั่งนู้นน่าจะอร่อยนะ..ผมก็ไม่ได้อยากกินหรอกแค่เห็นว่าเปิดใหม่เลยคิดว่าพี่คงอยากชิมเฉยๆน่ะครับ"
คู่ : ยามาโมโตะ
เพิ่มเติม : พ่อชื่อ:อังเดร
แม่ชื่อ:คานาโกะ
พี่สาวพ่อชื่อ:อลิซซ่า
ปู่ชื่อ:อัลเฟรด
ส่วนมากคนในทีมจะเรียกคานาเมะว่าว่านัวร์(ยกเว้นบอส)โดยมีฉายานอกแฟมิลี่ว่า แบลค์มาจากนามสกุลที่แปลว่า กุหลาบสีดำ
โซ่เอาไว้ใช่ต่อสู้ระยะประชิดโดยการรัดคอให้ขาดอากาศหายมจเนื่องจากเจ้าตัวไม่เก่งด้านการใช้กำลัง
บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง
-สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
(ตอบ)สวัสดีค่ะ^^
-ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?
(ตอบ)เอ..คงเพราะว่าชอบสร้างตัวละครแบบดั้นสด(?)ค่ะ แล้วอีกอย่างนึงรักยามาคุง(?)ค่ะะ>< ชอบเวลายามาเป็นเมะสุดๆคือแบบ ฟินนน จริงๆแล้วชอบตรง*กระซิบ* มีความวายค่--//แค่กๆ
-ทำไมถึงอยากมาคู่กันกับคนนี้เหรอคะ?
(ตอบ)เพราะยามะนั้นเป็นคนคิดบวกและน่าจะรับมือกับความซึนความบ้าด้านการแพทย์(?)ของคานาเมะได้ดีค่ะ
-(สำหรับคนที่สมัครเป็นผช.) อยากให้ลูกชายคนี้เป็นรุก รับหรือทั้งรุกและรับกันคะ? ไรท์แค่ถามเฉยๆ ไม่ต้องเครียดมากหรอกค่ะ
(ตอบ)รับค่ะ! เคะซึนนี่ของโปรดเลยยย
-อยากส่งมากี่คนกันคะ?
(ตอบ)เยยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ!
-ถ้าไม่ติด จะว่าไรท์ไหมคะเนี่ย ToT?
(ตอบ)มปร.ค่ะ อาจจะงอลกับร้องไห้เล็กน้อยเพราะปั่นจนลืมทำการบ้านไปเลย555
-ขอให้ผ่านนะค้าาาาาา ❤️
ความคิดเห็น