ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนึงที่อยู่ห่างไกลจากเมืองอื่นๆมาก เป็นหมู่บ้านที่มีชื่อเสียงในการใช้ดาบทุกชนิท มันตั้งอยู่บนเขาสูงที่ชื่อว่า เทนริว
\"ชิเฮรุมานี่เร็วคุณพ่อเรียกแล้ว\"เสียงของผู้เป็นแม่เรียนดังขึ้น แต่ดูเหมือนผู้ถูดเรียกจะไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าไร มัวแต่เล่นน้ำอยู่ในลำธาร ตามนิสัยของเด็กวัย 11 ขวบ
เพียะ!
\"โอ๊ยแม่เจ็บนะ\"
\"ก็เรียกไม่ฟังเองนี่หื้อ พ่อเค้าเรียกตั้งนานแล้ว\"
\"อีกแล้วหรอฮะ ไปซ้อมดาบอีกแล้วโหเบื่อจะตาย ฝีมือขนาดนี่แล้วไม่เห็นต้องซ้อมเลย แม่รู้มั้ยผมยังไม่เคยแพ่เด็กแถวนี่เลยด้วย\"ชิเฮรุตอบด้วยอาการที่ไม่ค่อยพอใจ
\"ไม่รู้หรอกนะแต่ยังไงๆลูกก็ต้องไปหาพ่ออยู่ดีไปบอกพ่อเค้าเองแล้วกันแม่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก\"
\"คร๊าบๆ\"ชิเฮีตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอาการหงุดงิด แล้วค่อยเดินไปเตะหญ่าไปพรางๆ
\"เอามาแล้วหรอ\"
\"คร๊าบ...พ่อฮะยังต้องฝึกอีกหรอฮะตอนนี่ก็เก่งอยู่แล้วผู้ใหญ่บางคนแถวนี่ยังสู้ผมไม่ได้เลย\"
สายตาของผู้เป็นพ่อเริ่มเข้มขึ้น
\"ต้องฟึกอีกจนกว่าจะชนะพ่อได้ พ่อคือสุดยอดนักดาบในหมู่บ้านนี่มี่ชื่อเสียงโดงดังใครๆก็รู้จักชื่อ เกนซึ ดังนั้นลูกจึงต้องเก่งดาบให้เท่ากับพ่อ\"
\"คร๊าบ\"
\"มาเริ่มกันเลยเอาดาบไม้นี่ไป\" ผู้เป็นพ่อบื้นดาบไม้รูปส่งเหมือนดาบซามูไรมาให้
\"เริ่มได้\"
\"ย๊ากกก!!\"ชิเฮรุ เงื่อดาบขึ้นด้วยมือสองมือแล้ววิ่งตรงเข้าไปหาผู้เป็นพ่ออย่างไม่ยั้งมือ พอถึงระยะประชิดเค้าก็รีบกระโดดตีลังกาค้ามหัวของคู่ต่อสู้ไปอยู่ด้านหลังด้วยความเร็วที่หน้าถึงและทันทีที่เท้าสัมพัสพื้นร่างกายของเค้าก็หันควับกลับมาด้วยความเร็วพร้อมกับดาบที่อยูในมือพร้อมจะฟันพู้ต่อสู้งอย่างแรง
วึด!
เสียงฟันอากาศด้วยควาดเร็วสูงภาพของคู่ต่อสู้เบื้องหน้าหายไปแล้ว ยังไม่ทันทีจะได้ดึงดาบกลับมาตั้งเตรียมพร้อมใหม่ พื้นเบื้องหน้าก็ประกดเเงรูปร่างคล้ายคน
\"อย่าเปิดชองว่างให้คู่ต่อสู้แม้วินาทีเดียวจำไว้\"
ชิเฮรุได้ยินเสียงดังนั้นจึงเงยหน้าขึ้นก็พบกับร่างของคู่ต่อสู้กำลังพุ่งลงมาพร้อมดาบในมือที่เงื่อเอาไว้เตรียมฟันเต็มที่
\"เห้ย\"เสียงเด็กน้อยร้องขึ้นด้วยความตกใจก่อนจะยกดาบขึ้ยมากัน
ปัก!
เสียงไม้กระทบไม้ด้วยความแรงทำให้เกินเสียงดังลั่นไปทั่วบริเวร
ชิเฮรุพอตั้งสติไว้ได้ก็รีบดับดาบในมือออกไปทำให้คู่ต่อสู้งลอยถอยหลังไป ส่วนชิเฮรูนั่นก็กระโดนถอยหลังไป 1 เมตเพื่อนตั้งหลัก
\"แฮกๆๆๆ\"เสียงหอบอย่างแรงดังออกมาจากปากเด็กน้อยแต่ถ้าว่าไม่มีเสียงหอบของคู่ต่อสู้เลย
\"ย๊ากก! เอาจริงแล้ว\"
ร่างของชิเฮรุวิ่งตรงไปหาคู่ต่อสู้ด้วยความเร็วสูง
\"หึ จะใช้วิทีเดิมเรอะ ไม่มีทางหรอก\"
คู่ต่อสู้ก็วิ่งตรงเข้ามาหาด้วยความเร็วสูงเช่นกันพอร่างทั้งสองเข้ามาในระยะประชิด
ผู้เป็นพ่อก็ฟาดดาบจาดซ้ายไปขวามอยางแรงแต่ถ้าว่า
วึด
รอยยิ้มเล็กประกดอยู่บนใบหน้าทั้งสอง ชิเฮรุนั้นพอหมอบหลบจากดาบเมื่อกี้ได้ก็กระโดดขึ้นฟันกลางอากาศจากซ้ายไปขวาเช่นกันแต่ถ้ว่าคู่ต่อสู้นั้นกระโดดถอยหลังไป 1 เก้าอย่างหวุดหวิด ก่อนที่ร่างของชิเฮรุจะค่อยลดระดับความสูงลงมาชิเฮรุก็ดึงดาบกลับมาแล้วฟาดจากบนลงลางอย่างแรง
ปัก!
เสียงไม้ประทะไม้ดังขึ้นอย่างดังอีกครั้ง
เมื่อร่างของชิเฮรุสัพัสกับพื้นเค้าก็ดีดตัวออกห่างแต่ด้วยความที่ออนประสบการจึงเปิดช่องโหว่ไม่รู้ตัวผู้เป็นพ่อนั้นพุ่งตัวตามร่างกาบที่ค่อยๆลอยออกห่างไป
\"เจ้าแพ้แล้ว\"
ดาบไม้ของผู้เป็นพ่อจ่ออยู่ที่คอของชิเฮรุ
\"อ.ออ..อเร็วจริงๆ\"
\"555เจ้าก้ทำได้แต่ต้องฟึกหน่อยเพราะเจ้าเป็นลูกพ่อ\"
ผู้เป็นพ่อเดินจากไปทิ่งให้เด็กน้อยยืนถึ้งอยู่กับที่เนื้องจากความเร็วในการพุ่งตัวของผู้เป็นพ่อ สามารถตามเค้าที่ดีดต่ออกห่างมาทันก่อนที่ร่างกายของเค้าจะแตะพื้นเสียงอีก........\"เราต้องฟึกอีก ผมสัญญาจะต้องชนะพ่อให้ได้คอยดูนะ\"นำเสียงที่เบามากได้ยินแค่คนพูดเปรียมไปด้วยความมุ่งมั่นและคำพูดนึงก็ดังขึ้นมาในหัว
\"555เจ้าก็ทำได้แต่ต้องฟึกเพราะเจ้าคือลูกพ่อ\"...................
\"ชิเฮรุมานี่เร็วคุณพ่อเรียกแล้ว\"เสียงของผู้เป็นแม่เรียนดังขึ้น แต่ดูเหมือนผู้ถูดเรียกจะไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าไร มัวแต่เล่นน้ำอยู่ในลำธาร ตามนิสัยของเด็กวัย 11 ขวบ
เพียะ!
\"โอ๊ยแม่เจ็บนะ\"
\"ก็เรียกไม่ฟังเองนี่หื้อ พ่อเค้าเรียกตั้งนานแล้ว\"
\"อีกแล้วหรอฮะ ไปซ้อมดาบอีกแล้วโหเบื่อจะตาย ฝีมือขนาดนี่แล้วไม่เห็นต้องซ้อมเลย แม่รู้มั้ยผมยังไม่เคยแพ่เด็กแถวนี่เลยด้วย\"ชิเฮรุตอบด้วยอาการที่ไม่ค่อยพอใจ
\"ไม่รู้หรอกนะแต่ยังไงๆลูกก็ต้องไปหาพ่ออยู่ดีไปบอกพ่อเค้าเองแล้วกันแม่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก\"
\"คร๊าบๆ\"ชิเฮีตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอาการหงุดงิด แล้วค่อยเดินไปเตะหญ่าไปพรางๆ
\"เอามาแล้วหรอ\"
\"คร๊าบ...พ่อฮะยังต้องฝึกอีกหรอฮะตอนนี่ก็เก่งอยู่แล้วผู้ใหญ่บางคนแถวนี่ยังสู้ผมไม่ได้เลย\"
สายตาของผู้เป็นพ่อเริ่มเข้มขึ้น
\"ต้องฟึกอีกจนกว่าจะชนะพ่อได้ พ่อคือสุดยอดนักดาบในหมู่บ้านนี่มี่ชื่อเสียงโดงดังใครๆก็รู้จักชื่อ เกนซึ ดังนั้นลูกจึงต้องเก่งดาบให้เท่ากับพ่อ\"
\"คร๊าบ\"
\"มาเริ่มกันเลยเอาดาบไม้นี่ไป\" ผู้เป็นพ่อบื้นดาบไม้รูปส่งเหมือนดาบซามูไรมาให้
\"เริ่มได้\"
\"ย๊ากกก!!\"ชิเฮรุ เงื่อดาบขึ้นด้วยมือสองมือแล้ววิ่งตรงเข้าไปหาผู้เป็นพ่ออย่างไม่ยั้งมือ พอถึงระยะประชิดเค้าก็รีบกระโดดตีลังกาค้ามหัวของคู่ต่อสู้ไปอยู่ด้านหลังด้วยความเร็วที่หน้าถึงและทันทีที่เท้าสัมพัสพื้นร่างกายของเค้าก็หันควับกลับมาด้วยความเร็วพร้อมกับดาบที่อยูในมือพร้อมจะฟันพู้ต่อสู้งอย่างแรง
วึด!
เสียงฟันอากาศด้วยควาดเร็วสูงภาพของคู่ต่อสู้เบื้องหน้าหายไปแล้ว ยังไม่ทันทีจะได้ดึงดาบกลับมาตั้งเตรียมพร้อมใหม่ พื้นเบื้องหน้าก็ประกดเเงรูปร่างคล้ายคน
\"อย่าเปิดชองว่างให้คู่ต่อสู้แม้วินาทีเดียวจำไว้\"
ชิเฮรุได้ยินเสียงดังนั้นจึงเงยหน้าขึ้นก็พบกับร่างของคู่ต่อสู้กำลังพุ่งลงมาพร้อมดาบในมือที่เงื่อเอาไว้เตรียมฟันเต็มที่
\"เห้ย\"เสียงเด็กน้อยร้องขึ้นด้วยความตกใจก่อนจะยกดาบขึ้ยมากัน
ปัก!
เสียงไม้กระทบไม้ด้วยความแรงทำให้เกินเสียงดังลั่นไปทั่วบริเวร
ชิเฮรุพอตั้งสติไว้ได้ก็รีบดับดาบในมือออกไปทำให้คู่ต่อสู้งลอยถอยหลังไป ส่วนชิเฮรูนั่นก็กระโดนถอยหลังไป 1 เมตเพื่อนตั้งหลัก
\"แฮกๆๆๆ\"เสียงหอบอย่างแรงดังออกมาจากปากเด็กน้อยแต่ถ้าว่าไม่มีเสียงหอบของคู่ต่อสู้เลย
\"ย๊ากก! เอาจริงแล้ว\"
ร่างของชิเฮรุวิ่งตรงไปหาคู่ต่อสู้ด้วยความเร็วสูง
\"หึ จะใช้วิทีเดิมเรอะ ไม่มีทางหรอก\"
คู่ต่อสู้ก็วิ่งตรงเข้ามาหาด้วยความเร็วสูงเช่นกันพอร่างทั้งสองเข้ามาในระยะประชิด
ผู้เป็นพ่อก็ฟาดดาบจาดซ้ายไปขวามอยางแรงแต่ถ้าว่า
วึด
รอยยิ้มเล็กประกดอยู่บนใบหน้าทั้งสอง ชิเฮรุนั้นพอหมอบหลบจากดาบเมื่อกี้ได้ก็กระโดดขึ้นฟันกลางอากาศจากซ้ายไปขวาเช่นกันแต่ถ้ว่าคู่ต่อสู้นั้นกระโดดถอยหลังไป 1 เก้าอย่างหวุดหวิด ก่อนที่ร่างของชิเฮรุจะค่อยลดระดับความสูงลงมาชิเฮรุก็ดึงดาบกลับมาแล้วฟาดจากบนลงลางอย่างแรง
ปัก!
เสียงไม้ประทะไม้ดังขึ้นอย่างดังอีกครั้ง
เมื่อร่างของชิเฮรุสัพัสกับพื้นเค้าก็ดีดตัวออกห่างแต่ด้วยความที่ออนประสบการจึงเปิดช่องโหว่ไม่รู้ตัวผู้เป็นพ่อนั้นพุ่งตัวตามร่างกาบที่ค่อยๆลอยออกห่างไป
\"เจ้าแพ้แล้ว\"
ดาบไม้ของผู้เป็นพ่อจ่ออยู่ที่คอของชิเฮรุ
\"อ.ออ..อเร็วจริงๆ\"
\"555เจ้าก้ทำได้แต่ต้องฟึกหน่อยเพราะเจ้าเป็นลูกพ่อ\"
ผู้เป็นพ่อเดินจากไปทิ่งให้เด็กน้อยยืนถึ้งอยู่กับที่เนื้องจากความเร็วในการพุ่งตัวของผู้เป็นพ่อ สามารถตามเค้าที่ดีดต่ออกห่างมาทันก่อนที่ร่างกายของเค้าจะแตะพื้นเสียงอีก........\"เราต้องฟึกอีก ผมสัญญาจะต้องชนะพ่อให้ได้คอยดูนะ\"นำเสียงที่เบามากได้ยินแค่คนพูดเปรียมไปด้วยความมุ่งมั่นและคำพูดนึงก็ดังขึ้นมาในหัว
\"555เจ้าก็ทำได้แต่ต้องฟึกเพราะเจ้าคือลูกพ่อ\"...................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น