ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องส่วนตัว ไม่มีกิจห้ามเข้า!

    ลำดับตอนที่ #2 : {AU FIC KHR}Love Vampire Night (ออริ)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 165
      0
      6 เม.ย. 56

    Register 

    ข้อมูลด้านรูปร่างลักษณะ

    รูป :: 
    (ตอนปกติ)
     

    (ตอนเป็นแวมไพร์)

    รูปร่างลักษณะ
     :: (ตอนปกติ) หญิงสาวตัวเล็กร่างบาง ที่มาพร้อมกับผิวขาวเนียน ที่เหมือนกับว่าผิวเธอนั้นได้รับการดูแลเป็นอย่างดี และบนใบหน้าอันงดงามของเธอนั้น ประกอบไปด้วย แก้มขาวอมชมพู ที่ดูนิ่มนิ่มชวนให้สัมผัส ดวงตากลมโตสีฟ้าใส เหมือนแก้ว ที่มาพร้อมกับขนตางอนยาวเป็นระเบียบ ชวนให้มอง และเมื่อมองเข้าไปในตาเธอแล้ว จะยากต่อการละสายตาไปที่อื่น ริมฝีปากบางสีพีชของเธอนั้น ชวนให้ชายหนุ่มที่พบเห็นส่วนใหญ่อยากจะลองลิ้มรสริมฝีปากของเธอดูสักครั้ง และสุดท้ายก็คือ จมูกที่โด่งจนเป็นสัน กับ เส้นผมสีน้ำตาลอัลมอนต์ ที่ตรงยาวไปจนถึงกลางหลังของเธอนั้น ยิ่งเสริมให้ใบหน้าของเธอนั้น น่ามองเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะหญิงหรือชายที่พบเธอ ก็ไม่อาจที่จะไม่มองใบหน้าของเธอได้เลย ง่ายๆก็คือ เธอจัดว่าเป็น หญิงสาวที่สวยมากๆ ที่ชายหนุ่มอยากจะได้มาเป็นคู่ครอง และเป็นบุคคลที่หญิงสาวส่วนใหญ่ต่างอิจฉา และอยากที่จะมีใบหน้างดงามแบบเธอนั้นเอง
                                (ตอนเป็นแวมไพร์) เมื่อตอนที่เธอกลายร่างเป็นแวมไพร์นั้น ผิวที่ขาวอมชมพูของเธอ ก็จะเปลี่ยนเป็นผิวขาวซีดแทน ส่วนดวงตากลมโตสีฟ้าใส เหมือนแก้ว ของเธอนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีแดงสด ราวกับเลือดเลยก็ว่าได้ และสุดท้ายก็คือ เส้นผมสีน้ำตาลอัลมอนต์ ตรงยาวไปจนถึงกลางหลังของเธอนั้น จะถูกแทนที่ด้วยเส้นผมสีขาวบริสุทธิ์แทน แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังจัดว่าเป็นหญิงสาวที่สวยมากๆอยู่ดี

    ส่วนสูง :: 164

    น้ำหนัก :: 42

    ข้อมูลทั่วไป

    ชื่อ :: ลาฟาโต้ ลิกาโด้

    ชื่อเล่น :: ฟาโต้ 

    ความหมาย :: ของขวัญจากพระเจ้า

    อายุ :: 18

    ประวัติ :: ครอบครัวของฟาโต้นั้น ประกอบไปด้วย เธอ แม่ และก็น้องชาย ชื่อว่า ลาฟาเต้ ที่ห่างกันเพียงสองปี ส่วนพ่อของเธอนั้นได้เสียชีวิตไปตั้งแต่เธอกับน้องยังเล็กๆ อยู่ แถมยังทิ้งหนี้ก้อนโตไว้ให้กับ เธอ แม่ และน้องชาย อีกด้วย และซึ่งธุรกิจร้านเบเกอรี่เล็กๆ ที่แม่ของเธอได้ลงทุนสร้างมันขึ้นมานั้น ก็เริ่มจะขาดทุนไปเรื่อยๆ เนื่องจากว่าแทบจะไม่มีลูกค้าเข้าร้านนั่นเอง เธอก็เลยไปตระเวณหางานทำ เพื่อที่จะได้นำเงินมาชดใช้หนี้ที่พ่อเธอก่อ และเลี้ยงดูแม่กับน้องของเธอนั้นเอง และมีอยู่วันหนึ่งพอเธอไปถึงบ้านปุ๊บ ก็เจอกันเจ้าหนี้ของพ่อเธอ กำลังรื้อค้นทำลายข้าวของในบ้านของเธออยู่  ส่วนแม่กับน้องชายของเธอนั้นถูกจับมัดไว้กับเก้าอี้อยู่ เธอรีบเดินเข้าไปห้ามทันที แต่เธอก็ถูกเจ้าหนี้ของพ่อเธอผลักเธอชนกำแพงเข้าอย่างจัง และอยู่ๆก็มีชายแปลกหน้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอและบอกว่า 'ถ้าเธออยากจะช่วยแม่กับน้องชายเธอล่ะก็ ฉันช่วยได้นะ แค่เธอเซ็นสัญญาตรงนี้ เธอก็จะสามารถช่วยแม่กับน้องชายได้ สนใจมั้ยล่ะ ถ้าสนใจก็เซ็นซะสิ' พอชายหนุ่มแปลกหน้าพูดจบ เธอก็กำลังที่จะเซ็นสัญญา แต่ว่าเธอได้ยินเสียงแม่กับน้องชายเธอร้องเพราะความเจ็บปวดที่เจ้าหนี้ของพ่อเธอนั้นกำลังทำร้ายแม่กับน้องชายเธอเสียก่อน เธอเลยยังไม่ได้เซ็นสัญญา เลยทำให้สัญญานั้นไม่สมบูรณ์ แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเธอได้รับพลังนั้นแล้ว เธอก็เผลอจัดการฆ่าเจ้าหนี้คนนั้นไป และเนื่องจากว่าเธอนั้นกลัวว่าแม่กับน้องชายของเธอนั้นจะหวาดกลัวและรังเกียจเธอ เธอก็เลยออกจากบ้านไป แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ส่งเงินไปให้ที่บ้านทุกเดือน และคอยแวะไปเฝ้ามองแม่และน้องชายของเธออย่างห่างๆ 

    ลักษณะนิสัย :: ฟาโต้นั้นมีนิสัย อ่อนโยน เป็นมิตร มีรอยยิ้มประดับที่หน้าอยู่เสมอ ใจดี ขี้สงสาร ใจอ่อนง่ายมาก แค่อ้อนเธอนิดหน่อยเธอก็ยอมทำตามทุกอย่างที่คนอื่นขอ เพราะว่าเธอนั้นขี้เกรงใจนิดๆด้วย เลยไม่ค่อยกล้าที่จะปฎิเสธคนขอของคนอื่นซักเท่าไหร่ พูดเพราะ ชอบดูแลคนอื่น จนบ้างครั้งก็ลืมดูแลตัวเอง ชอบช่วยเหลือคนอื่นที่กำลังลำบาก โดยไม่เกี่ยงว่า จะเป็น ผู้หญิง ผู้ชาย เด็ก หรือ คนชรา เธอช่วยหมด เข้มงวด เจ้าระเบียบ เห็นอะไรที่มันดูผิดที่ผิดทางนิดหน่อยนี่ เธอเป็นต้องบ่นค่ะ และเมื่อได้บ่นแล้วคิดรึว่าเธอจะหยุดง่ายๆ ไม่มีทางซะหรอก เพราะกว่าเธอจะบ่นเสร็จนะหรอ นอนหลับไปสองงีบ เธอยังบ่นไม่เสร็จเลย คิดดูแล้วกันว่าเธอบ่นนานแค่ไหน (- -) แต่เพราะเธอรักหรอกถึงได้บ่น รักเพื่อมากๆ พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือทุกอย่างเท่าที่เธอจะทำได้ และยังรักเด็กอีกด้วย เธอมักจะทนไม่ได้เมื่อเธอเห็นเด็กร้องไห้ เวลาเธอเห็นเด็กร้องไห้เธอก็จะเข้าไปปลอบจนกว่าเด็กคนนั้นจะหยุดร้องไห้ และถ้าเธอเจอเด็กหลงทางเธอก็จะพาเด็กคนนั้นไปส่งที่บ้านทันที แต่ถึงเธอจะอายุเพียงแค่สิบแปด แต่เธอนั้นมีความคิดที่ดูเป็นผู้ใหญ่มาก จนบางคนที่อายุมากกว่าเธออายไปเลยล่ะ เธอสามารถเป็นที่ปรึกษาให้ทุกคนได้เนื่องจากว่าเธอเป็นคนที่มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่นั้นเอง เพราะว่าฟาโต้นั้นเป็นคนที่ชอบดูแลคนอื่น ขี้บ่น และมีความคิดที่ดูเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ เธอก็เลยได้เปรียบเสมือนกับพี่สาว(แม่)ที่แสนดีของทุกคนนั้นเอง แต่ถึงเธอจะเป็นคนที่มีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าเสมอ และดูเหมือนไม่คิดอะไร แต่จริงๆแล้วฟาโต้นั้นเป็นคนที่ขี้เหงามากๆ เพราะว่าเธอนั้นต้องอยู่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น ถึงแม้ว่าเธออยากจะเข้าไปกอด หรือ คุย กับแม่และน้องชาย มากแค่ไหน เธอก็ทำไม่ได้ เพราะว่าเธอกลัวว่าจะทำให้แม่กับน้องกลัวเธอนั้นเอง เวลาเธอเหงาหรือท้อมากๆ เธอก็จะหยิบรูปที่เธอถ่ายกับแม่และน้องชายขึ้นมาดูแล้วพูดกับตัวเอง 'แม่กับลาฟาเต้คิดว่าหนูควรจะทำยังไงดีคะ ตอนนี้หนูท้อและก็เหงามากๆเลยล่ะค่ะ หนูควรจะทำยังไงดีคะ ฮึก! หนูคิดถึงแม่กับลาฟาเต้มากๆเลยนะคะ อยากกอด อยากคุย แต่หนูก็ทำไม่ได้ ขนาด สัญญาที่เคยสัญญากับแม่ไว้ตอนเด็กๆว่าจะไม่ร้องไห้อีก หนูยังทำไม่ได้เลย หนูขอโทษนะค่ะ' ซึ่งด้านนี้ของเธอนั้นมีน้อยคนนักที่จะได้เห็นด้านนี้ของเธอ เพราะเธอนั้นไม่ค่อยที่ยอมแสดงด้านนี้ให้ใครเห็นนัก แต่ถ้าเธอยอมที่จะแสดงด้านนี้ให้ใครเห็น นั้นแสดงว่าคนนั้นๆเป็นคนที่เธอไว้ใจจริงๆ

    ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: ชอบ- เลือด ขนมของหวานทุกชนิด เด็ก  เกลียด- คนที่ไร้ระเบียบ คนที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า กลัว- ความมืด ถ้าเธอโดนขังในความมืดเมื่อไหร่เธอก็เกิดอาการตัวสั่นและร้องไห้ฟูมฟายออกมาราวกับคนบ้าเลยทีเดียว  แพ้- เกสรดอกไม้ เวลาที่มีเกสรดอกไม้ในรัศมีไม่เกินหนึ่งร้อยเมตร เธอก็จะเกิดอาการขัดจมูก และจามไม่หยุดเลยทีเดียวล่ะ

    อาวุธที่ตัวเองถนัด:: ดาบ มีดสั้น

    ความสามารถพิเศษหรือพลังพิเศษ:: สั่งฟ้าฝน สามารถกำหนดให้สภาพอากาศเป็นยังไงก็ได้ ไม่ว่าจะ ฝนตก แดดออก นกกระจอกบินออกจากรัง (#ผิด) หิมะตก พายุเข้า หรืออะไรก็แล้วแต่ เธอคนนี้ทำได้หมดเคอะ -w-b

    เพิ่มเติม :: เธอมักจะชอบเรียกชื่อคนอื่นด้วยชื่อเล่นที่เธอตั้งให้ โดยที่ยังไม่ขออนุญาติเจ้าของชื่อก่อน แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอนั้นเรียกใครด้วยชื่อจริงๆของคนๆนั้นล่ะ ก็แสดงว่าคนนั้นๆเริ่มที่จะทำอะไรบ้างอย่างที่ทำให้เธอเริ่มโกรธขึ้นมานั่นเอง

    ข้อมูลเรื่องคู่
    ชื่อของคู่ :: ดีโน่

    เรียกคู่ว่า :: โนโน่คุง (ปกติ)  ดีโน่คุง (เริ่มโกรธนิดๆ) คุณดีโน่ (โกรธสุดๆ ถึงขั้นไม่อยากจะมองหน้าเลยก็ว่าได้) 

    คู่เรียกว่า :: ฟาโต้จัง (ปกติ)  ฟาโต้(เริ่มโกรธนิดๆ)  ลาฟาโต้ (โกรธสุดๆ)

    คิดอย่างไรกับคู่ของตัวเอง :: โนโน่คุงน่ะหรอ ฉันก็คิดว่าเขาเป็นคนที่แลดูน่าเป็นห่วงมากๆเลยน่ะสิ ก็แหม เขาซุ่มซ่ามออกขนาดนั้น จะไม่ให้ฉันเป็นห่วงได้ไงล่ะ แต่ก็นะคนที่ซุ่มซ่ามอย่างเขา กลับมีกลิ่นเลือดที่หอมจนฉันแทบคลั่ง อยากจะจับเขามาดูดเลือดเสียจริง ถึงแม้ว่ามันจะยังเป็นตอนกลางวันก็เถอะ แต่กลิ่นเลือดของเขากลับทำให้ฉันรู้สึกกระหายเลือดอย่างบอกไม่ถูก แล้วแบบนี้ฉันจะหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ไปดูดเลือดได้เขามั้ยเนี่ย  

    Interview Your Ori

    (ยามค่ำคืนหนึ่ง)

    “ สวัสดีค่ะ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ?เด็กสาวดวงตาสีแดงวาววับถามขึ้นเมื่อหญิงสาวเดินผ่านและหยุดมองเธอ

    - หญิงสาวร่างบางออกมาเดินเล่นอยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงเด็กสาวคนหนึ่งทักเธอขึ้นมา เธอก็เลยหันไปมองเด้กสาวก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนตามแบบฉบับของเธอว่า 'เอ๊ะ! พูดกับพี่หรอจ๊ะ พี่ชื่อว่า ลาฟาโต้ ลิกาโด้ จ๊ะ แต่เรียกพี่ว่า ฟาโต้ เฉยๆก็ได้นะ' พอพูดจบเธอก็ยิ้มให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยน

    “ ว้าว ชื่อเพราะจังเลยนะค่ะ คุณมาทำอะไรที่นี่หรอ

    - หญิงสาวยิ้มให้เด็กสาวก่อนที่จะย่อตัวลงให้เท่ากับเด็กสาว เพื่อที่จะให้คุยสะดวกขึ้น ก่อนที่จะตอบคำถามของเด็กสาว ว่า 'ขอบใจสำหรับคำชมนะจ๊ะ ชื่อนี้แม่พี่เป็นคนตั้งให้เองล่ะจ๊ะ ส่วนพี่มาทำอะไรที่นี่น่ะหรอ พี่ก็มาเดินเล่นหาของกินนิดหน่อยน่ะจ๊ะ แล้วน้องมาทำอะไรที่นี่หรอ นี่ก็ดึกมากแล้วนะ ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกล่ะ เดี๋ยวพ่อแม่น้องก็เป็นห่วงหรอก รึว่าหลงทาง งั้นเดี๋ยวให้พี่พาไปส่งที่บ้านมั้ยจ๊ะ?'

    “ อย่างนั้นหรอค่ะ ดวงตาของคุณสวยจังเลยนะค่ะ มันสีแดงวาววับเหมือนแวมไพร์เลย” เด็กสาวพูดพร้อมจับจ้องไปที่แววตาของหญิงสาวตรงหน้า

    - หญิงสาวออกอาการตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบคำถามของเด็กสาว ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเหมือนตอนแรกไม่เปลี่ยน ว่า 'เป็นเด็กที่ช่างสังเกตจังเลยนะ ใช่แล้วล่ะจ๊ะ น้องเข้าใจถูกแล้ว พี่เป็นแวมไพร์น่ะ'

    “ เอ๋? คุณเป็นแวมไพร์หรอค่ะ น่ากลัวจังเลย ”เด็กสาวพูดพร้อมทำหน้าหวาดกลัว

    - หญิงสาวยิ้มเศร้าๆ ก่อนที่จะค่อยๆเอื้อมมือไปลูบหัวเด็กสาวตรงหน้าอย่างอ่อนโยน และพูดด้วยน้ำเสียงเศร้านิดๆว่า 'อย่ากลัวพี่เลยนะจ๊ะ ถึงพี่จะเป็นแวมไพร์ แต่พี่ก็ไม่คิดที่จะดูดเลือดใครโดยที่ไม่มีเหตุผลหรอกนะ เพราะฉะนั้นอย่ากลัวพี่เลยนะจ๊ะ'

    “ งั้นหรอค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ หวังว่าคงได้เจอกันเด็กสาวบอกแค่นั้นก่อนจะเดินจากไป

    - หญิงสาวลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะมองตามแผ่นหลังของเด็กสาวจนลับสายตาไป และพูดกับตัวเองเบาๆว่า 'พี่ก็หวังว่าจะได้เจอน้องอีกเช่นกันนะ' พอพูดเสร็จก็เดินจากไป

    Interview You

    ดีค่ะ ชื่อไรเอ่ย?

    - ชื่อ แทมมี่ ฮะ แต่เรียกแทม เฉยๆก็ได้ฮะ >w<

    คิดยังไงถึงพาลูกสาวที่น่ารักของคุณมาที่นี่

    - เราชอบเรื่องเกี่ยวกับแวมไพร์ม้ากมากกก เท่ากับที่นางนาครักพี่มากเบยย (เกี่ยว ? -*-) และเห็นว่าพล็อตเรื่องนี้มันเกี่ยวกับแวมไพร์ก็เลยสมัครฮะ *^* (เหตุผลไร้สาระมากกก - - )

    เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย

    - ไม่เลยฮะ ><

    หากลูกสาวคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

    - ถ้าติดนะ เชิญไรท์เอาลูกสาวเราไปทำต้มยำทำแกงอะไรก็แล้วแต่ไรท์เลยฮะ เราแค่ติดก็ดีใจแล้ว -w- 

    แล้วถ้าหากว่าลูกสาวไม่ติดคุณจะทำยังไง

    - ยังไงก็ไม่เอากลับแน่นอนฮะ เค้าอยากมีส่วนร่วมกับเรื่องนี้จริงๆนะตัวเอง ให้ลูกสาวเค้าเป็นอะไรก็ได้ นางร้าบ นางรอง ต้นไม้ ก้อนหิน (?) ประกอบฉากก็ได้นะตัวเอง TwT

    แอดfav.แล้วใช่มั๊ยคะ

    - แอดเรียบร้อยแล้วฮะ ^w^

    งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะค่ะ^^

    - ขอบคุณสำหรับคำอวยพรฮะ และก็ขอบคุณสำหรับใบสมัครเช่นกันฮะ >w<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×