คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
My Alien
Chapter 1
ท่ามกลางความมืดมิดของยามราตรี เป็นเวลาที่ผู้คนพากันพักผ่อนนอนหลับ ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นการชาร์ตแบตให้เต็มเพื่อที่จะพร้อมทำหน้าที่ของตนในวันพรุ่งนี้ แต่ท่ามกลางความมืดมิดนั้น กลับมีร่างเล็กของใครคนหนึ่งยืนอยู่กลางสวนสาธารณะ ผมน้ำตาลที่ช่วยขับให้ใบหน้าน่ารักๆนั่นน่าเอ็นดูเข้าไปอีก แต่ขณะนี้ใบหน้าน่ารักนั่นกลับบูดบึ้งซึ่งบ่งบอกได้อย่างดีว่าตอนนี้เจ้าตัวต้องอารมณ์ไม่ดีอยู่..และคงจะอารมณ์ไม่ดีเอามากๆเลยด้วยสิ
“บ้าเอ๊ย..ทำไมต้องมาพังแบบนี้ด้วยนะ!”
ร่างบอบบางบ่นพร้อมกับขยี้ผมแรงๆอย่างหัวเสียจนผมฟูไปหมด แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความน่ารักของเจ้าตัวน้อยลงไปแม้แต่นิดเดียว รับรองได้เลยว่าถ้าหากใครผ่านไปมาตอนนี้แล้วเห็นกับสภาพแบคฮยอนคนนี้เข้า ไม่อึ้งเพราะความน่ารักของคนตัวเล็ก ก็คงจะอึ้งกับ’อะไรบางอย่าง’ที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงหน้าร่างเล็กนั่นล่ะ และดูยังไงมันก็ไม่ใช้ของที่ควรจะมีบนโลกมนุษย์ด้วย ถ้ามีใครมาเห็นเข้าตอนนี้ล่ะก็ผู้คนคงจะแตกตี่นแล้วเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ๆ...
คิดได้ดังนั้นร่างบางก็ได้แต่มองซ้ายมองขวา กลัวเหลือเกินว่าจะมีใครมาพบเข้าแล้วจะรู้ว่าเขาไม่ใช่’มนุษย์บนโลกนี้’ จะให้แถเนียนๆว่าเป็นมนุษย์แล้วทิ้งยานของตัวเองไว้ที่นี่ก็ไม่ได้ด้วย ยานนี่มันแพงนะเว้ย! พี่แบคบอมให้เป็นของขวัญด้วย อีกอย่างถ้าไม่มียานนี่แบคฮยอนจะกลับดาวของตัวเองได้ยังไงล่ะ คิดแล้วคนหน้าตาดีที่สุดใจจักรวาลก็เครียดครับ ฮือT_T ขออย่าให้มีใครผ่านมาทางนี้เถอะ สาธุ!
แต่ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างคนที่หน้าตาดีที่สุดในจักรวาลสักเท่าไหร่...
ร่างสูงโปร่งของใครคนหนึ่งกำลังเดินมาทางนี้ ที่หลังเขาสะพายกระเป๋ากีต้าร์ใบใหญ่ไว้ ใบหน้าที่ดูดี จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาที่มีเสน่ห์ชวนหลงใหลทว่ากลับมีแววของความขี้เล่นอยู่ในนั้นที่ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายดูดีน้อยลงเลยแม้จะอยู่ภายใต้กรอบแว่น ไหนจะผมสีแดงที่ทำให้เขาเด่นสะดุดตามาแต่ไกลและทำให้อีกคนดูเท่ไม่หยอก ผมนี่อึ้งไปเลยครับ..มนุษย์โลกหน้าตาดีแบบนี้ทุกคนรึเปล่านะ..? ถึงหูจะกางไปหน่อยก็เถอะแต่ก็ให้ผ่านอ่ะ.. เฮ้ยเดี๋ยวนะ นี่เคลิ้มทำไม ยังไงเขาก็หน้าตาไม่ดีเท่าท่านแบคฮยอนคนนี้หรอก *เบ้ปากรัวๆ*
แล้วมนุษย์ต่างดาวตัวน้อยก็ถึงกับสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ๆร่างสูงก็หันควับมาตรงที่เขายืนอยู่ทำเอาเขาหมอบตัวหลบหลังพุ่มไม้แถวนั้นแทบไม่ทัน..หรือจะไม่ทันวะ..?
“ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?”
สมองของแบคฮยอนประมวลผลภาษาที่อีกคนพูดไม่ถึงสองวิทำให้รู้ว่า เออไม่ทัน...โดนมนุษย์เห็นจนได้ งานเข้ามั๊ยล่ะท่านแบคฮยอนสุดหล่อ..
เสียงรองเท้าของอีกคนก้าวใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่รัวด้วยความหวาดระแวงว่าจะถูกเห็นเอา ในขณะที่อีกคนก็หัวใจเต้นถี่รัวไม่ต่างกัน ก็ไม่ได้กลัวหรอกนะ เค้าเรียกระแวงเว้ย! ใครมันบ้ามายืนแถวนี้ดึกๆดื่นๆวะ
ร่างหนาค่อยๆก้าวเท้ามายืนหน้าพุ่มไม้ที่มีใครอีกคนซ่อนตัวอยู่แล้วค่อยๆชะโงกหน้าลงไปมองในพุ่มไม้แล้วสบตากับร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมามองพอดี..
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!”
50%
มาอัพ 50% เวลา 4 ทุ่ม ได้ข่าวพรุ่งนี้มีเรียนไม่หลับไม่นอนมานั่งอัพฟิค คือฟิตมากป่ะแกร55555
สกรีมกันที่ #เอเลี่ยนชานแบค หรือ คอมเม้นท์ข้างล่างนี่เลยนะจย้า ฮวิ๊งฮวิ๊ง
ฝันดีมนุษย์ต่างดาวบยอนไปเยือนในฝัน จุ๊บบบบบ
ความคิดเห็น