คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เพื่อนสนิทมาดีใจ แต่เพื่อนใจไปเสียใจกว่า...
เช้าวันใหม่ได้เริ่มขึ้น... และวันนี้ก็ยังเป็นวันที่จะมีเด็กใหม่เข้ามาอยู่ร่วมห้องกับพวกเราด้วย
เขาคนนั้นชื่อว่า " อึนฮยอก " ซึ่งนับว่าเป็นการเซอร์ไพรซ์มาก... เนื่องจากอึนฮยอกได้เคยเป็น
เพื่อนที่สนิทกับเซียมาตั้งแต่ตอนชั้นประถม และตอนนี้.. เค้าทั้ง 2 ก็ได้โคจรมาพบกันอีก แล้ว
เหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไรต่อไป
---------------------------------------เช้าวันสดใสได้เริ่มขึ้น------------------------------------------
"แจๆ"
"อะไรจ๊ะ!!" ( แจตอบยุนและทำหน้าหวานใส่ )
"ถามอะไรหน่อยนะ"
"จะถามอะไรหรอ ?"
"เอมเค้าจะมาทำอาหารกับนายอีกไม๊อ่ะ"
"ทำไมล่ะ... หึงเราหรอ"
"อืม" ( ความจริงชั้นก็หึงทั้ง 2 คนแหละ )
""อ้าว! ว่าไง"
"อรุณสวัสดิ์นะมิคกี้"
"แล้วทำไมพวกนายยังไม่รีบไปมหาลัยกันอีกล่ะ. . . สายแล้วนะ!! ( มิคกี้จึงทำเป็นมองนาฬิกาที่
ข้อมือของตัวเอง. . . แต่ปรากฏว่า.... เค้าลืมใส่มา )
"555+"
"หัวเราะอะไรของพวกนาย"
"ก็นายอ่ะมิคกี้. . . . 55555+"
"เอาเข้าไป!. . หัวเราะเข้าไป ก็แค่ลืมใส่นาฬิกา" ( หยุดขำซะที... เสียฟอร์มหมดเลย )
"แล้วนี่! . . . แม๊กกับเซียไปไหนล่ะ ไม่เห็นเลย"
"อ๋อ!!! เห็นไปมหาลัยตั้งแต่เช้าๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วอ่ะ"
"นายเห็นหรอยุน"
"ก็ใช่อ่ะดิ... แล้วชั้นจะบอกนายได้ไงล่ะมิคกี้"
"อื้มๆ. . . ไม่งั้นชั้นไปมหาลัยก่อนละกัน"
"ได้ๆ... เดี๋ยวชั้นกับแจตามนายไปที่หลัง"
"อย่าช้านักล่ะ!" ( มัวแต่สวีทกันอยู่ได้ )
"อื้ม"
----------------------------------ณ Myunggi Univercity---------------------------------------
"ว๊ายยย!!!. . ."
"เป็นอะไรหรือป่าวครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.... ชั้นมันซุ่มซ่ามเอง"
"แล้วเธอเรียนอยู่ห้องไหนหรอ"
"ห้องที่ 15 จ่ะ"
"หรอ"
"อื้ม"
"แล้วนายชื่ออะไรอ่ะ. . . เราชื่ออุ้มนะ"
"เราชื่อ... อึนฮยอก...."
"ว่าแต่.. นายเป็นนักศึกษาใหม่หรอ ชั้นไม่เคยเห็นหน้านายเลยอ่ะ"
"ใช่ๆ แล้วเธอรู้จักเซียรึป่าวอ่ะ"
"รู้จักสิ.... นายนี่เค้านั่งข้างชั้นเอง มีอะไรหรอ"
"ก็ชั้นเป็นเพื่อนสนิทกับมันมาตั้งแต่ประถมเลยล่ะ"
"โห! งั้นก็ดีเลยน่ะสิ นายทั้ง 2 ได้โคจรมาพบกันอีก"
จากนั้น. . . ชั้นและอึนฮยอกจึงเดินขึ้นไปบนตึกเรียนด้วยกัน *๐*
-------------------------------------ในห้องเรียน----------------------------------------
"แม๊ก"
"หืม"
"นายจะอ่านอะไรนักหนาอ่ะ"
"ก็มันน่าอ่านนี่นา"
"อ่ะๆ ชั้นไม่กวนนายละ"
"เออ....แล้วนายอ่ะซีวอน ทำไร"
"ถามได้. . . ก็นั่งวางท่าให้สาวๆ กรี๊ดน่ะสิ" ( 555+ )
"โห่! เดี๋ยวเราช่วยกรี๊ดมะ"
"พอเลยๆ"
"แหม!! ก็แค่ล้อเล่น"
"อื้ม" ( ซีวอนยักคิ้วใส่หน้าแม๊ก )
"ทำอะไรอยู่หรอจ๊ะเซีย" ( โซลกิถามเซีย )
"ก็กำลังแกะสร้อยข้อมือออกอยู่อ่ะ"
"แล้วทำไมนายต้องแกะมันออกด้วยล่ะ"
"ก็มันคับเกินไปอ่ะ"
"เอ้าๆ นายจะแกะมันออกมั๊ยเนี่ย"
"มันก็จะออกแล้วล่ะ"
"มานี่มา!!! ชั้นช่วยนายแกะ"
"ไม่ต้องก็ได้"
"มานี่"
"ไม่ๆ"
"เอาแขนของนายมานี่เดี๋ยวนี้"
"ไม่เป็นไรหรอก"
"ก็ชั้นอยากจะช่วยนายหนิ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"
"อืมๆ ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย"
"อื้ม...ขอบคุณนะโซลกิ ที่หวังดี"
"แล้วสร้อยข้อมือของนายน่ะ ใครซื้อให้หรอ"
"เปล่าหรอก!! มิคกี้เค้าเป็นคนทำให้ชั้นเอง"
"โห!! ช่างติ๋มอะไรเช่นนี้นะ"
"ไม่หรอก... มิคกี้เค้าทำให้ชั้นในวันเกิดอ่ะ"
"หรอ! มันสวยดีเนอะ"
"หวัดดีจะอุ้ม" ( โซลกิเอ่ยปากทัก )
"หวัดดีจ่ะ"
"แล้วเธอพาใครมาด้วยหรอน่ะ"
"เค้าเป็นนักศึษาใหม่ที่จะมาอยู่ร่วมห้องกับพวกเรานะสิ"
"ใครอ่ะ...น่าตาคุ้นๆ ชะมัดเลย" ( เซียมองหน้าอึนฮยอก )
"อ่ะนักศึกษาทุกคน นั่งที่ได้แล้วค่ะ" ( อ. ซังฮาถือไม้เข้ามาด้วย น่ากลัวชะมัด )
"ครูขอแนะนำให้รู้จักนักศึกษาใหม่ ที่จะเข้ามาอยู่ร่วมชั้นกับพวกเรา"
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่ออึนฮยอกนะครับ"
"นาย..."
"เฮ้ย! ... เซีย"
เค้าทั้ง 2 ได้กระโดดกอดกันอย่างดีใจมาก
"อ่ะ! เอาล่ะ พอๆ"
"ครับ..อาจารย์ซังฮา"
"แล้วอึนฮยอกจะนั่งตรงไหนดีล่ะ สายตาสั้นด้วยหนิ"
"ไม่รู้สิครับ"
"ไปนั่งข้างๆ ซีวอนละกัน เพราะวันนี้ซองมินไม่มา"
"ขอบคุณครับ"
อึนฮยอกได้ถือกระป๋ามานั่งข้างๆ ซีวอน... และเรียนหนังสือในคาบของอาจารย์ซังฮา
"นี่!! ชั้นไปนั่งข้างซีวอนก็ได้นะ"
"ไม่ให้ไป" ( เด็ดขาด )
"ทำไมล่ะ. . . เพื่อนนายยิ่งสายตาสั้นอยู่"
"ให้มันนั่งข้างๆ กับซีวอนอ่ะดีแล้ว"
"อืม. . ก็ได้ ไม่ไปก็ไม่ไป"
"ไม่ไปจริงนะ"
"อุ๊ย! เปลี่ยนใจ ไปดีกว่า"
"อุ้มอ่ะ. . . อย่าไปดิ"
"ไปดีกว่า" ( ชั้นทำเป็นยืนขึ้น )
"ไม่ให้ไปนะ เราหวง"
"ฮะ! มะกี้นายพูดว่าไรนะ"
"ป่าวๆ"
"แล้วนายจะจับมือชั้นทำไม"
"ก็ไม่ให้เธอไปอ่ะ"
ชั้นจึงตีมือของเซียและนั่งลง.......
"เอาล่ะๆ ! พักกลางวันแล้วจ่ะ ทุกคนไปพักได้"
"เย้!!"
"นี่. . . โซลกิ" ( หัวหน้าแสนสวยของห้อง )
"คะ...อาจารย์"
"บอกทำความเคารพ"
"ค่ะ"
"นักเรียนทั้งหมด ทำความเคารพ"
"ขอบคุณค่ะ / ครับ"
จากนั้น. . . ทุกคนจึงได้แยกย้ายกันไปทานข้าว
"เฮ๊ย! ไม่ได้เจอกันตั้งนานอ่ะ ดูดีขึ้นเยอะนะอึนฮยอก"
"บ้าหรอ....อายนะ"
"จริงๆ... นายดูดีมากเลยอ่ะ"
"แหม!! แล้วนายล่ะเซีย อยู่ที่มหาลัยนี้อ่ะ.... นายมีแฟนยัง"
"อืม............"
"คิดนานเกินไปละๆ"
"ไม่เอาๆ... ขอเปลี่ยนคำถาม"
"แสดงว่า... นายมีแล้วแน่เลย"
"บ้าน่า" ( หน้าแดงเป็นมะเขือเทศ )
"มีแล้วแน่เลยอ่ะ"
"ไม่มีๆ" ( โกหกอ๊ะป่าว )
-----------------------------------ในโรงอาหาร------------------------------------------
ในขณะที่ทุกคนเริ่มที่จะรู้แล้ว....ว่านู๋เซียชอบใคร แต่ทุกคนในกลุ่ม TVXQ และกลุ่มของพวก
ชั้น ก็อยากรู้ให้แน่นอน พวกเราเลยรวมกลุ่มกันอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่บอกอุ้มและเซีย
"นี่!! พวกเธอทำอะไรกันอยู่อ่ะ"
"ป่าวๆ แค่ปรึกษาเรื่องงานกันนิดหน่อย"
"หรอ...เรื่องอะไรอ่ะ"
"ไม่มีไรหรอกจ่ะ แหะๆ"
"ไม่งั้นวันนี้ชั้นขอเลี้ยงข้าวนายละกัน. . . อึนฮยอก"
ไม่ต้องหรอก"
"น่า!! เดี๋ยวจ่ายเอง"
จากนั้น. . . เซียกับอึนฮยอกก็นั่งกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย
"แจจ๊ะ"
"อะไรหรอยุน"
ยุนตักผักที่อยู่ในจานให้กับแจ
"เฮ้อ! จะหวานกันไปถึงไหน"
"แหม! อย่างน้อยก็ยังดีกว่านายอ่ะ ที่พูดมากไปวันๆ"
"นี่!! ด่าชั้นหรอยัยจิ๊บ"
"ก็อืมอ่ะดิ"
"หืมมมมม"
"ทำไมๆ "
"ฝากไว้ก่อนเหอะ"
"อย่าปล่อยให้ชั้นรอนานนะ"
"ยัย 2 คนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือกันจิงๆ เลย"
"กิ๊กๆ"
"อะไรหรอ"
"รู้สึกหนวกหู...แล้วก็อ่านไม่รู้เรื่องบ้างมะ"
"ก็มีนะ"
"เอาตอนนี้อ่ะ. . . เธอรู้สึกมะ"
"อืม"
"เหมือนเราเลย"
"แล้วทำไมหรอแม๊ก"
"ไปนั่งอ่านที่ห้องสมุดกันมะ"
"ก็เอาสิ . . . ชั้นว่ามันก็ดีเหมือนกัน"
แม๊กและกิ๊กจึงเดินไปที่ห้องสมุดด้วยกัน... *-*
"เฮ้อ! มีแต่คนเค้าไปกันเป็นคู่ๆ เนอะ"
"แล้วนายจะทำไมเค้าล่ะ"
"ก็แค่อิจฉานิดหน่อยอ่ะ"
"นี่ๆ ไปเหอะพวกเรา ใกล้เริ่มเรียนละ"
"ใช่ๆ ไปเหอะ"
----------------------------ตอนนี้อยู่ที่ห้องเรียนเรียบร้อยแล้ว------------------------------------
"อ่ะๆ นักศึกษาทุกคน นั่งที่เร็วๆ เข้า"
"อืม...ซีวอน"
"อะไรหรอ"
"เรามองไม่เห็นกระดานอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ...ความหล่อเรามันบังสายตาของนายหรอ"
"อย่าเพิ่งมาฮาตอนนี้ได้ไม๊เนี่ย"
"ก็ได้"
"เรามองไม่เห็นจริงๆ นะ จะรีบจดบนกระดาน"
"อาจารย์มายองครับ"
"อะไรหรอซีวอน"
"อึนฮยอกเค้ามองกระดานไม่เห็นครับ"
"หรอจ๊ะ"
"ครับ"
"มีนักเรียนที่นั่งแถวหน้าคนไหน อยากเสียสละให้อึนฮยอกนั่งมั่งไม๊"
"นู๋เองค่ะ. . . อาจารย์"
"ดีมาก. . .ไม่งั้นมานั่งเลยจ่ะ"
"ค่ะ"
"อุ้มอ่ะ. . . เกลียดเราหรอ ไม่อยู่กับเราแล้วหรอ"
"โถ่....อย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิเซีย มันไม่น่ารักเลยนะ"
"ใช่สิ....ชั้นมันก็ไม่น่ารักสำหรับเธออยู่แล้วนี่นา"
"ใครบอกล่ะ....เธออ่ะ เป็นคนที่น่ารักที่สุดสำหรับชั้นเลยล่ะ"
"ไม่ต้องอ่ะ งอนแล้ว"
"เร็วๆ สิ"
"ค่ะๆ"
อึนฮยอกเลยเดินไปนั่งข้างๆ กับเซีย...............
*****************************************
ทำไมช่างขี้งอนเหลือเกินนะจ๊ะ...นู๋เซีย
แต่ก็น่ารักมากๆ เลยนะ
แล้วอุ้มจะทำไงล่ะ เซียงอนเลย....
ความคิดเห็น