คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : อุ้มหายไปไหน???
-------------------มาได้อัพมา 8 ชาติเลยอ่ะ ไปเดทกะเซียมา 555+----------------
โอ้ววว!!! เช้านี้ช่างเป็นบรรยากาศที่สุดแสนจะแบบว่า โอ้วว!! โอ้วว
นี่! พอๆ เด๋วคนอ่านไม่รู้เรื่องว่าบรรยากาศเป็นไง 555+ ฮาคนเดียวเลยเรา
แล้วเสียงอันหล่อเหลาก็ดังขึ้นผ่านหูชั้น
"นี่! ไป ไป "
"ไปไหนของนายล่ะ"
"นะยัยจิ๊บ... แหะๆ คือกลัวผีอ่ะ"
"ไอ้บ้า .. นายจะไปทำไมล่ะ"
"ไปขี้อ่ะดิ ปวดขี้...เมื่อเช้าจุนซูแย่งเข้าอ่ะ +-+ เลยอดขี้เยย" ( สงสารเนอะ..อดขี้555+)
จากนั้นมิคกี้ก็ชุดกระชากนังจิ๊บไปที่ห้องน้ำ เพื่อที่จะ... ( คิดรายกันอ่ะ..ไปขี้ๆ 555+ )
"สุดยังๆ นายมิค"
"ยังๆ แปปดิ ใกล้และ"
"เร็วๆ ดิ นายอ่ะ ชั้นเหม็น"
"จิ๊บๆๆๆๆๆ"
"ไรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ทำไงดีอ่ะ...กระดาษทิชชู่หมดอ่ะ"
"กินขี้ตัวเองเลยสิ"
"ไม่ฮาเลยนะจิ๊บ"
นี่ๆ อย่าเข้าใจผิดกันนะ....จิ๊บอยู่แค่หน้าห้องน้ำ... *-* ยังพยายามตะโกนกันอีกเนอะคนเรา
"โอ๊ยยยย!! จะให้ชั้นไปหากระดาษให้นายว่างั้นเหอะ"
"อืม"
"โห...ไอ้ทุเรศ"
"นะๆ นะจิ๊บน๊า"
"ถ้าชั้นไม่รักนายชั้นไม่ไปหรอกย่ะ...รู้ไว้ซะด้วย" ( คิดในใจนะ..เด๋วมิครู้ อิอิ )
"นี่ๆ นายมิคกี้"
"อะไรเหรอ"
"เด๋วไปหาให้ละกันนะ...รอแปปนึง"
"ค๊าบบบบบบบบบ"
เซ็งจริงเลย... ที่ต้องมาวิ่งหากระดาษให้นายนี่เนี่ย
อุ๊ย!!! ตาเถนตกกระโถน ชนถังขยะ
"นี่ไงๆ เจอและ" ( ชั้นวิ่งไปเอาในห้องน้ำหญิงมาให้ )
"นายมิคกี้ๆๆๆ"
"อะไรๆ ครับ"
"ชั้นหากระดาษได้แล้วนะ"
"ส่งมาได้ประตูห้องน้ำหน่อยสิ"
"อื้มๆๆ "
จากนั้นเมื่อมิคกี้ได้ปฏิบัติภารกิจเส็ด มิคกี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำทันที...
"จิ๊บ......"
"หืมมมมม"
มิคกี้ก็เดินเข้ามาจับมือจิ๊บเบาๆ
"นี่ๆ จับทำไมยะ"
"คือชั้น.... ชั้น"
"อะไรของนาย" ( เขินนะเฟ้ย )
"ขอบใจที่หากระดาษให้นะ"
"โห่!!! เราก็นึกว่าจะบอกรักเราในห้องน้ำซะหน่อย" ( คิดในใจอีกตามเคย )
จากนั้นชั้นและนายมิคกี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ... แต่ทันใดนั้น
"นี่ๆ นายเซีย..แกแย่งชั้นเข้าห้องน้ำตอนเช้าทำไม"
"อ้าววว!! มิรู้นิ"
"ไม่ต้องมาทำหน้าใสซื่อเลยนะ..."
"เหอๆ ขอโทษแล้วกัน...นะนายมิคกี้"
"นี่ๆ เซีย" ( จิ๊บถาม )
"อะไรหรอ"
"เห็นอุ้มไม๊"
"ไม่นี่นา.. ทำไมหรอ"
"ก็เห็นหายไปตั้งแต่เช้าแล้วน่ะสิ.."
"ฮะ!! อุ้มหายไปหรอ"
"แล้วนายจะพูดเสียงดังทำไมเนี่ยตามิคกี้"
"อ้าววว!! อาจถูกลักพาตัวก็ได้นะ"
"ปากเสียจริงๆ เลยนายนี่หนิ"
"อุ้มอาจจะกำลังเดินเล่นอยู่ในใจเราอยู่ก็ได้...ใครจะรู้"
"แหวะ!!!!"
"แหวะ! ทำไมยัยจิ๊บ"
"นี่ๆๆ พอๆ หยุดซะที" ( เซียหึงน๊า )
"555+ เวลานายทำหน้าหึงแล้วดูน่ารักจัง"
"หยุดพูดไปเลยนายมิคกี้...งอนแล่ว"
555+ แล้วเซียก็เดินหนีไปอย่างรวดเร็ว
"นี่นายมิคกี้...รีบไปง้อเซียสิ"
"หมอนี่มันขี้งอนเหมือนอุ้มเลย"
เมื่อทุกคนมารวมกลุ่มกันอยู่ ณ มุมเล็กๆ ของมหาลัย ด้วยความเป็นห่วง... เซียจึงเรียกเพื่อนทั้ง
หมดมารวมตัวกัน
"นี่ๆ ทุกคน...เห็นอุ้มกันมั่งไม๊"
แต่ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน... ว่าไม่มีใครเห็นอุ้มสักคน
จากนั้นเซียเริ่มฟุ๊บโต๊ะแล้วนั่งร้องไห้ ( อย่างน่ารัก )
จากนั้นทุกคนเริ่มเห็นอุ้มเดินมา... ทุกคนจึงหนีไปแต่ละมุม จึงเหลือแต่นู๋เซียที่นั่งร้องไห้อยู่
เพียงผู้เดียว
จากนั้น...อุ้มก็เริ่มเดินเข้าไปใกล้ แล้วถามว่า
"นี่ๆ ร้องไห้ทำไมคะ"
เซียเริ่มเงยหน้าแล้วมองอุ้มอย่างตื่นเต้น
"นายร้องไห้ทำไมอ่ะ...เซีย"
เซียลุกมากอดชั้นอย่างที่ชั้นไม่ได้ตั้งตัวมาก่อนเลย"
"นี่ๆ ปล่อยนะ"
"เธอไปไหนมาน่ะ...ทำไมไม่บอกกันมั่งเลยล่ะ"
"ชั้นไปแอบซื้อของขวัญบางอย่างให้หมิวต่ะหากล่ะ"
"แล้วทำไมไม่โทรมาบอกล่ะ...จะได้ไปด้วยคน"
"มันจะทำให้นายลำบากป่าวๆ น่ะสิ"
"ไม่หรอกน่า"
"งั้นก็ขอโทษแล้วกันน๊า"
"เรางอนเธอแล่ววววว"
"โอ๋ๆๆ อย่างอนเลยนะตัวเอง"
"งอน..งอน งอน งอน แล้วก็งอน"
"เหอๆ "
"555555+"
"เสียงใครน่ะ"
จากนั้นยุนจึงกลิ้งออกมาจากพุ่มไม้ เพื่อนๆ ทุกคนเลยรุมซ้อมยุนเนื่องจากทำแผนแตก
"นี่นายยุน.. นายจะหัวเราะเสียงดังทำไมยะ" ( เอมพูดอย่างโมโห )
"นี่แสดงว่าพวกเธอทั้งหมดแอบฟังชั้นกับเซียพูดกันช่ายมะ"
"ช่ายยยย" ( ทุกคนตอบอย่างหน้าด้านๆ )
และวันนั้นแทนที่อุ้มจะง้อเซียอย่างเดียว...
อุ้มและเซียเลยงอนพวกเราทั้งกลุ่มเลย 555+
................................ต้องตามง้อด้วยน๊า...ไม่ง้อมีเฮแน่.........................................
ปล. งอนแล่วววววววว
ความคิดเห็น