ยัยแว่นสุดซ่าส์กับนายหน้าหล่อสุดกวน

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2

เย็นวันจันทร์

"พวกแกไปกินไอศครีมที่แถวๆโรงเรียน B มั้ย" รัตตี้พูด
"อือ   ไปซิ   แกจะแอบไปดูผู้ชายโรงเรียน B ใช่มั้ย   ฉันฟ้องแฟนแกน่ะ   และฉันจะแย่งแฟนแกน่ะ" เจสสิก้าพูด
"บ้า   ไม่ใช่สักหน่อย   เดี๋ยวแกมาแย่งแฟนฉันไป   แฟนฉันทั้งหล่อ   ทั้งฮอต   ทั้งรวยอยู่ด้วย"
"หยุดเล่นกันได้แล้วพวกแก   จะไปกันได้ยังจ๊ะสาวๆ" มินพูดขัดขึ้น
"ใช่ไปกันได้แล้ว   เด็กโรงเรียน B   คงเลิกเรียนกันแล้วมั้ง"
"เนมแกจะไปแอบดูนักเรียนชายฝั่งนู้นหรอ"
"ใช่สิย่ะ   เสียใจด้วยน่ะยัยคนมีแฟนแล้ว"
"ฉันขอกดไลท์ ฮาๆๆๆ" เจสสิก้าพูด
"พวกแกหยุดแกล้งยัยรัตตี้ได้แล้ว"

                    โรงเรียนของฉันอยู่ระหว่างโรงเรียน A ซึ่งเป็นโรงเรียนของพ่อฉัน (แกจะโฆษณาโรงเรียนพ่อแกทำไมเยอะแยะ)กับโรงเรียน B   ซึ่งโรงเรียนฉันมีชื่ออันหรูหราไฮโซคือโรงเรียน Z (มันหรูหราไฮโซตรงไหนว่ะ)   โรงเรียนทั้ง 3 โรงเรียนนี้เป็นเพื่อนกัน  คือผอ.ทั้ง 3 โรงเรียนนั้นเป็นเพื่อนกัน   ผอ.โรงเรียน A ก็คือพ่อของฉัน (จะโฆษณาอีกกี่รอบเนี่ย)   ส่วนผอ.โรงเรียน Z คือพ่อของแฟนยัยรัตตี้มีชื่อว่าคิล   และโรงเรียน B มีผอ.คือใครก็ไม่รู้ ???

ร้าน sweet  ice-cream (แค่ชื่อก็หวานแหววแล้ว)

                    เราเลือกนั่งติดกระจกเพราะจะได้ชมวิวอันสวยงาม  (จริงหรอย่ะ   ไม่ได้คิดจะเหล่ผู้ชายหรอกเหรอ)   เสียง กรุ๊ง กริ๊ง   ดังขึ้น   มีผู้ชายหน้าตาดีเดินเข้ามา 4 คน  (พอเห็นผู้ชายสายตาเนี่ยแวววาวขึ้นมาทันทีเลยน่ะ)   ฉันรู้สึกว่าคุ้นๆหน้าอยู่คนนึง   ฉันขยับแว่นและใช้ตาอันดีของฉันเพ่งมอง (ถ้าตาดีแล้วแกจะใส่แว่นทำไมย่ะ) O_O
"พีช"
"เอ้าเธอ   เธอชื่อไรแล้วน่ะ" แป๋ว   ทำไมนึกชื่อฉันไม่ออก   คนสวยเซ็ง  (สวยตรงไหนเนี่ย)
"ฉันแบรนด์เนมไง   คนที่นายช่วยจากโจรที่จะขโมยกระเป๋าไง   จำฉันได้มั้ย"
"อ๋อ จำได้แล้ว   เนมใช่มั้ย"
"อือ ใช่แล้ว"
"คนบ้าไรว่ะ   ชื่อแบรนด์เนม" ไอ้ผู้ชายหน้าหล่อคนหนึ่งพูดขึ้น
"แกไปหาเรื่องเนมทำไมว่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกเนมไม่ถือสาคนไม่มีมารยาท"ฮาๆๆ   โดนฉันตอบกลับเป็นไง
"เนมไปว่าเขายังงั้นได้ไง"รัตตี้พูดขึ้น
"ก็นายนั่นว่าฉันก่อนนี่"
"ก็ชื่อแปลกดีอ่ะ"ไอ้คนไม่มีมารยาทพูดขึ้น
"ชื่อนายล่ะ"
"นี่เธอจะหลอกถามชื่อฉันหรอ  ฮาๆๆๆ  มุกนี้ฉันเจอมาเยอะ"
"ฉันอยากรู้ชื่อนายตายล่ะ"
"ฉันชื่อเจอร์รี่"
"ฮาๆๆๆ  เจอร์รี่"
"เนมแกหัวเราะเค้าทำไม"เจสสิก้าพูดขึ้น
"แกฟังชื่อนายนั่นดิ   ชื่อยังกับผู้หญิง ฮาๆๆๆ"
"หยุดได้แล้วยัยเนม"
"ขอโทษด้วยน่ะเจอร์รี่"
"ไม่เป็นไรหรอก   ฉันไม่ถือสาคนไม่ค่อยครบอ่ะ"
"แกหยุดกวนเนมเขาได้แล้ว" เงินที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น
"หยุดกันทั้งคู่นั้นแหละ" ยัยมินที่นั่งอยู่   ลุกขึ้นห้ามทันที
"อือ/อือ" ฉันกับนายเจอร์รี่พูดพร้อมกัน
"เนมจะไม่แนะนำเพื่อนเนมให้รู้จักหน่อยหรอ"
"อ๋อ  ลืม  คนที่ผมสอยชื่อมิน   คนที่น่ารักๆชื่อรัตตี้   และคนที่ผมทองชื่อเจสสิก้า
"เพื่อนผม   ไอ้คนที่กวนเนมคงรู้จักกันแล้วน่ะครับ  คนที่มัดผมชื่อเงิน   คนที่ผมดำชื่อคิง   และสุดท้ายผมพีชครับ   ยินดีที่ได้รู้จักสาวๆทุกคนครับ"   มินกระซิบมาที่ฉันว่า "พีชนี่เจ้าชู้ไม่เบาเลยน่ะเนี่ย"
"เช่นกัน" เพื่อนทั้ง 3 ของฉันพูด
"แล้วพีชมาทำไรแถวนี้หรอ"
"อ๋อก็...."
"ไม่เห็นที่ใส่บ้างหรอยัยป้าแว่น" เจอร์รี่พูดขึ้นแทรก
"พีชเรียนที่โรงเรียน B หรอ อือ"
"วันนี้ผมแวะมากินไอศครีมที่นี่อ่ะ"
"งั้นฉันเป็นเจ้ามือเองน่ะ   เป็นการขอบคุณที่พีชช่วยฉันไว้"
"อือก็ได้ครับ"
"แล้วไม่คิดจะเลี้ยงพวกฉันบ้างหรอ" เจอร์รี่พูดขึ้น
"ฉันเลี้ยงเพื่อนของพีชทุกคน......ยกเว้นนาย"
"ชิ  ฉันจ่ายเองก็ได้   ยัยป้าแว่น"
"คำก็ป้าแว่น   สองคำก็ป้าแว่น   ฉันมีชื่อของฉันน่ะย่ะ   กรุณาเรียกให้มันถูกด้วย"
"ทำไมฉันอยากจะเรียกแบบนี้"
"หยุดได้แล้วไอ้เจอร์รี่   แกไปหาเรื่องเนมเขาทำไม" พีชพูดขึ้น
"ก็ยัยป้าแว่นนั่นทำซ่าส์ใส่ฉันก่อนนี่"
"หยุดเรียกฉันว่ายัยป้าแว่นเดี๋ยวนี้น่ะ"
"ไม่"
"ไม่งั้นหรอ" ฉันเห็นพนักงานถือถาดน้ำเปล่าผ่านฉันพอดี   ฉันจึงหยิบน้ำราดใส่หน้านายเจอร์รี่
"ซ่าๆๆ"  ทุกคนยืนตะลึง   ไม่แม้กระทั่งพนักงานถือน้ำ
"ยัยป้าแว่น   เธอทำเกินไปแล้วน่ะ"
"ก็นายอยากมาว่าฉันก่อนทำไมหล่ะ  ฮาๆๆ"
"พอได้แล้วเนม   แกทำเกินไปแล้วน่ะ   แกไปราดน้ำใส่หน้าเจอร์รี่ได้ไง" เจสสิก้าพูด
"เธอต้องขอโทษฉันเดี๋ยวนี้น่ะ"
"ไม่   ฉันไม่ขอโทษ"   เมื่อคนหันมามองกันเยอะกว่าเดิม   ฉันเห็นท่าไม่ดีจึงรีบชิ่งหนีก่อนดีกว่า
"ไปกันเถอะ   พีชนี่เงินค่าไอศครีมน่ะ   ขอบคุณพีชมากน่ะที่ช่วยเราไว้   ฉันไปก่อนน่ะพีช   แล้วเจอกันใหม่น่ะ   ไปก่อนน่ะทุกคน"  ฉันให้เงินพีชไป 500 บาท
"อืม  บายครับ"
"เดี๋ยวสิยัยป้าแว่น   กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน" ขอบคุณเงินกับคิงมากที่อุตส่าห์ล็อกแขนนายเจอร์รี่ไว้   ไม่งั้นฉันตายแน่ๆ
"บายน่ะจ๊ะ เจอร์รี่" ฉันหันไปทำหน้ากวน (ตีน)ใส่นายเจอร์รี่

วันต่อมา

"เนม  แกชอบพีชหรอ" เจสสิก้าถาม
"ไม่ใช่สักหน่อย"
"ไม่ใช่แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ"
"ฉันหน้าแดงจริงหรอ"
"อือ   อ่ะนี่กระจก" รัตตี้ยื่นกระจกให้
"อ๊าย ทำไมฉันหน้าแดงอย่างนี้เนี่ย"
"นี่แกชอบพีชจริงๆใช่มั้ย"
"อือ" เขินจังเลยโว้ย
"'งั้นฉันจะให้ยัยมินไปสืบประวัติของนายพีชมาให้"
"ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะเจส"
"ก็แกมีสาวๆ ที่โรงเรียน B กรี๊ดเยอะไม่ใช่หรอ   แกก็ให้ผู้หญิงโรงเรียนนั้นไปสืบเรื่องของพีชมา"
"อือ  ก็ได้"
"ขอบคุณทุกคนมากเลยน่ะ   ฉันรักพวกแกที่สุดเลย"
"แกอย่าเว่อร์ได้มั้ยยัยเนม"
"ก็คนมันซึ้งอ่ะ"
"แหวะฉันจะอ้วก" รัตตี้พูด
"ใช่   ฉันเห็นด้วย"