คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : D o n ' t L o v e H e r :: 4 ::
4
6 July 2011
“วันนี้เราจะไปสนามบินกิมโพกันนะ ไม่ได้ทำอะไรมากหรอกก็แค่นั่งให้สัมภาษณ์อะไรนิดๆหน่อยๆแล้วก็ถ่ายรูป จีน่ากับBEAST ก็ไปด้วยนะ” สาวๆ 4minute ที่นั่งอยู่ในรถตู้ประจำวงฟังฮงจินแทคอธิบายงานของวันนี้อย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก แต่รายชื่อสุดท้ายทำให้สมาชิกทั้งวงหันไปมองฮยอนอาพร้อมกัน
“ออนนี่ไม่เป็นไรใช่มั้ย” โซฮยอนถามฮยอนอาที่นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเป็นห่วง
“ไม่ต้องห่วงหรอก เฝือกที่ขาถอดออกแล้ว สบายมาก^^ ” คนถูกถามตอบพร้อมกับเตะขาไปมาให้ดูว่าไม่เป็นไรแล้วก่อนจะส่งยิ้มสดใสไปให้มักเน่
“พวกฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น” กายุนพูดขึ้นทำเอาฮยอนอาก้มหน้าลงแล้วยิ้มน้อยๆให้กับตัวเอง
เธอรู้ว่าพวกเค้าหมายถึงเรื่องอะไร
เธอก็แค่ไม่อยากให้พวกเค้าเป็นห่วงเธอก็เท่านั้นเอง
“ฉันไม่เป็นไรหรอกออนนี่...คอยดูนะวันนี้ฉันจะยิ้มทั้งวันเลย ^__^” ฮยอนอาตอบและยิ้มโชว์สมาชิกทั้งวง
“เอาเถอะ...แต่ถ้ามันฝืนตัวเองนักก็อย่าพยายามเลยนะ”
“ค่ะ” เธอพยักหน้าให้กับลีดเดอร์ก่อนจะหันออกไปมองนอกหน้าต่างเหมือนเดิม
ถึงฉันจะรู้สึกเศร้ากับข่าวที่ออกมา
แต่ความรู้สึกเป็นห่วงจุนฮยองโอปามันมีมากกว่า
หลังจากข่าวนั้นออกมาเค้าคงจะโดนโจมตีในหลายๆด้าน
และคงเครียดมากๆด้วย...
“โอปาจะเป็นยังไงบ้างนะ...”
@ Gimpo Airport
“เดี๋ยวยืนรอคนอื่นตรงนี้ก่อนนะ มากันครบเมื่อไหร่ทีมงานจะพาพวกเธอไปที่เวทีเอง เดี๋ยวโอปาไปคุยกับผู้จัดงานก่อนนะ”
“ค่ะ” สิ้นเสียงกำชับของผู้จัดการวงทั้งหมดพยักหน้าพร้อมกัน ห้าสาวยืนมองนู่นมองนี่ไปเรื่อย บางคนก็หันไปโบกมือให้แฟนคลับที่มายืนรอพวกเธออยู่
“Hi~ 4minute!!” เสียงทักทายสำเนียงอังกฤษสุดเริ่ดทำให้ทั้งหมดหันไปมองต้นเสียง
“จีน่าออนนี่~~” ฮยอนอาวิ่งเข้าไปกอดจีน่าอย่างคิดถึง ก่อนที่เหลือจะเดินตามไปทักทาย
“อันยองทุกคน~ ... ฮยอนอาเธอทำผิวสีแทนก็เซ็กซี่ดีนะเนี่ย~~” จีน่าทักทายทุกคนตอบ แล้วมองคนที่อยู่ในอ้อมแขน
“ทำยังไงก็คงเซ็กซี่ไม่เท่าออนนี่หรอก”
“อิอิ ...แล้วนี่พวกBEASTยังไม่มากันอีกหรอ”
“เดินมานู่นแล้วไง” จีฮยอนตอบจีน่าก่อนจะชี้ไปที่กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่ค่อยๆเดินเข้ามาภายในห้องให้สัมภาษณ์
“โหวว~…วันนี้BEASTโอปาการ์ดเยอะจังแฮะ” โซฮยอนพูดขึ้นก่อนทุกคนจะหันไปมอง
ใช่...วันนี้BEASTมีการ์ดเยอะเป็นพิเศษ โดยเฉพาะตรงจุนฮยองโอปา
คงจะเป็นเพราะข่าวนั้นสินะ...
“ทุกคนมากันครบแล้วนะครับ เชิญเดินไปนั่งบนเก้าอี้ที่จัดไว้เลยนะครับ” ทีมงานบอกกับสมาชิกที่ยืนรออยู่ก่อนจะผายมือเชิญทุกคนเดินเข้าไป
สมาชิกBEASTค่อยๆทยอยเดินเข้าไปก่อน เริ่มจาก กีกวัง โยซอบ ฮยอนซึง ดงอุน ดูจุน จุนฮยอง และ 4minute กับจีน่าก็ค่อยๆเดินตามเข้าไปนั่งทางด้านหลัง
ฉันนั่งถัดจากจุนฮยองโอปาไปสองคน ถึงจะเห็นแค่เสี้ยวใบหน้าแต่ก็ดูรู้เลยว่าเค้าอึดอัดแค่ไหน
เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกที่จุนฮยองโอปาเจอสื่อ นักข่าวจึงจ้องจะถ่ายภาพและสัมภาษณ์เค้า วันนี้มีการ์ดมาล้อมรอบเค้าเยอะกว่าปกติ คงจะกันพวกนักข่าวพวกนั้น แต่มันก็เหมือนกันฉันไปด้วยโดยปริยาย เพราะตั้งแต่มาถึงเรายังไม่ได้ทักทายกัน แม้แต่มองหน้ายังไม่เลย
การสัมภาษณ์ถูกดำเนินไปเรื่อยๆ ส่วนมากคนที่ตอบคำถามก็จะเป็นดูจุนแต่กล้องดันจับภาพจุนฮยองซะเป็นส่วนใหญ่จึงทำให้จุนฮยองสีหน้าแย่ลงกว่าเดิม
“ฮยอนอา...มองกล้องบ้างสิ” เสียงของจีฮยอนทำให้ฮยอนอาละสายตาจากจุนฮยอง
“ค่ะ” เธอพยักหน้าและหันไปยิ้มให้กล้องอย่างสดใส แต่ภายในจิตใจรู้สึกสงสสารคนตรงหน้าอย่างมากมาย
เข้มแข็งไว้นะคะ จุนฮยองโอปา...
“วันนี้เสร็จแล้ว ขอบคุณทุกคนมากๆนะ” หลังจากการถ่ายรูปรวมจบลงทีมงานก็กล่าวขอบคุณทั้งหมด ก่อนทุกๆคนจะทยอยกันไปนั่งในห้องพักที่ทางสนามบินเตรียมไว้ให้
“เฮ้อออ~ เหนื่อยชะมัดเลย” ทันทีที่เข้ามาถึงห้องพักโยซอบก็ทิ้งตัวนอนแผ่หลาบนโซฟาที่ตั้งอยู่กลางห้อง
“เขยิบไปให้คนอื่นเค้านั่งด้วยสิโยซอบ” จีน่าพี่สาวคนโตของค่ายพูดขึ้นทำเอาโยซอบเด้งตัวขึ้นมาก่อนจะเขยิบไปอย่างว่าง่าย
“ฟังภาษาคนรู้เรื่องด้วยแฮะ” โซฮยอนทิ้งตัวนั่งลงข้างๆจีน่าก่อนจะแลบลิ้นให้
“เธอว่าใครฮะยัยอ้วน!”
“โยซอบ! นูน่าบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ว่าผู้หญิงด้วยคำนี้น่ะ” จีน่าหันไปเอ็ดโยซอบ คนถูกว่าทำหน้าจ๋อยก่อนจะพยักหน้าเข้าใจ
“ครับ” ก่อนจะหันไปว่าโซฮยอนแบบไร้เสียงทันทีที่จีน่าเผลอ
‘ฝากไว้ก่อนเถอะยัยอ้วน’
‘จะรอนะยะ ; P ’
“นูน่าน้ำครับ” ดงอุนเดินเข้ามายื่นน้ำให้จีน่า เธอรับมาก่อนจะยิ้มให้
“ขอบใจนะ”
“ไม่มีของฉันบ้างหรอดงอุนโอปา” โซฮยอนท้วงขึ้นทันทีที่เห็น
“หิวหรอเอาอันนี้ไปก็ได้” จีน่าได้ยินอย่างนั้นก็ยื่นขวดน้ำที่อยู่ในมือไปให้โซฮยอน
“ขอบคุณค่ะออนนี่^^” โซฮยอนรับมาแล้วขอบคุณจีน่าก่อนจะหันไปยิ้มให้ดงอุน
“ฮยอนอา พรุ่งนี้เธอจะคัมแบคแล้วใช่มั้ย ยินดีด้วยนะ” กีกวังหันไปถามฮยอนอาที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่
“อะ...อ่อ ค่ะ ... ขอบคุณค่ะโอปา อย่าลืมดูด้วยนะ”
“อ๋อ..เพราะอย่างนี้นี่เอง ถึงว่าวันนี้มีนักข่าวมาเยอะเป็นพิเศษ ดังใหญ่แล้วนะเรา” คำของจีน่าที่พูดออกมาทำเอาทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ก่อนจะหันไปมองต้นเหตุที่ทำให้นักข่าวมากันเยอะเป็นพิเศษของจริงที่นั่งเงียบก้มหน้าไม่พูดอะไรตั้งแต่ตอนมาถึงแล้ว
“ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” จุนฮยองลุกขึ้นเพราะรู้สึกอึดอัดกับสายตาของคนในห้องจึงเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ทำให้คนที่แอบลอบมองเค้ามาทั้งวันลุกขึ้นตามไป
“ฮยอนอาจะไปไหนน่ะ”
“เดี๋ยวฉันมานะจีฮยอนออนนี่”
ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนม้านั่งสีขาวที่ตั้งอยู่ภายในสวนหย่อมเล็กๆด้านนอกของสนามบิน นั่งกุมมือก้มหน้าลงมองก้อนหินสีขาวจำนวนมากมายที่เรียงอยู่บนพื้นแล้วถอนหายใจออกมายาวๆ
“เฮ้อออ...”
เค้าควรทำอย่างไรดี?
มันไม่มีทางเลือกให้เค้าเลยใช่มั้ย...
“โอปา...” เสียงคุ้นหูที่ดังขึ้นทางด้านหลังทำให้ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะยิ้มบางๆให้กับร่างบางที่เดินมายืนตรงหน้า
“อย่าเป็นแบบนี้สิ”
“...” เธอยื่นมือทั้งสองข้างออกไปประคองใบหน้าชายหนุ่มตรงหน้าเหมือนที่เคยชอบทำเป็นประจำ
“อย่าเศร้าเลยนะ” และยิ้มสดใสให้กับคนตรงหน้า รอยยิ้มที่สามารถละลายใจใครต่อใครได้
“...”
“ฉันเชื่อ...ฉันเชื่อว่ามันไม่ได้เป็นแบบที่ข่าวออกไป พวกนักข่าวก็แค่เขียนข่าวออกไป ไม่ยอมถามให้ดีๆแล้วก็ไปแต่งอะไรกันมั่วๆ”
“...”
“นักข่าวพวกนี้แย่จริงๆเลยเนอะโอปา”
“...”
“ไม่รู้อะไรซะแล้ว...จุนฮยองโอปาของฉันสนิทกับฉันแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ ^^”
“...”
“อิอิ”
“ฮยอนอา...” จุนฮยองยกมือขึ้นมาจับมือทั้งสองข้างของฮยอนอาที่จับหน้าตนไว้
“อะไรหรอ... อย่าทำหน้าแบบนี้สิ แค่ฉันเชื่อใจโอปาก็พอแล้วนี่ ใช่มั้ย? ^^”
“โอปาขอโทษ” เค้าพูดก่อนจะก้มหน้าลง ทำให้ฮยอนอามองอย่างสงสัย
“ขอโทษอะไร...โอปาไม่ได้ผิดอะไรซักหน่อย” ฮยอนอาได้ยินอย่างนั้นก็ลงไปนั่งข้างจุนฮยองและจับไหล่ปลอบ
“...”
“ทำไมหรอ ใครว่าโอปาผิดหรอ คนนั้นมันเป็นใครบอกฉันมา ฉันจะไปเล่นงานมันเอง!!!”
“ไม่ใช่คนอื่นหรอก...ฮยอนอา”
“...” ฮยอนอามองสบตาคนข้างๆที่เงยหน้าขึ้นมามองตนด้วยแววตาที่สับสน
“โอปาไม่ได้ทำผิดต่อคนอื่น”
“...”
“แต่โอปาทำผิดต่อเธอ” จุนฮยองพูดพร้อมกับจับมือคนตรงหน้าไว้
“ฉันงั้นหรอ...”
หมายความว่ายังไงกัน…
“นักข่าวพวกนั้นไม่ได้เขียนข่าวผิดหรอก”
ไม่ผิดอย่างนั้นหรอ...
“...”
มันไม่ได้หมายความอย่างที่ฉันคิดไว้ใช่มั้ย...
“โอปาขอโทษนะ... โอปากับฮาร่า...”
“ไม่!!! ฉันไม่ฟังแล้ว!!!” เธอตะโกนออกมาสุดเสียงทันทีที่รู้ว่าสิ่งที่เธอคิดไว้มันถูกต้องแล้ว
“ฮยอนอา...ฟังโอปาก่อนนะ” จุนฮยองจับมือฮยอนอาที่พยามยามจะสะบัดมือเค้าไว้ก่อนจะพยายามพูดสิ่งที่เค้าต้องการจะบอกเธอ
“ฮึก..ฮือออ..ไม่เอา...ฮึก...ไม่ฟังนะ..ฮือออ”
“ฮยอนอา...”
ฉันรู้...
ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่โอปาจะพูดคืออะไร...
แต่อย่าพูดเลยนะ…
ฉันคงขาดใจตายแน่ๆถ้าได้ยินคำๆนั้นมันออกมาจากปากของโอปา
“โอปา...”
“ฮึก...อย่าพูด...ฮึก...ไม่ฟัง..ฮืออ...”
ถ้าไม่อยากเห็นฉันขาดใจตายไปต่อหน้าก็อย่าพูดคำนั้นออกมาเลยนะคะ...
“โอปากับฮาร่า”
“ฮึก..ฮืออ...ฮืออ..ปล่อยฉันเถอะนะ” ฮยอนอาพยายามใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่น้อยนิดแกะมือของจุนฮยองออก แต่มันก็ลำบากเหลือเกิน
“โอปากับฮาร่า...”
“ฮึก..ฮือออ..”
“เราคบกัน”
ใจร้าย...
จุนฮยองโอปาใจร้ายที่สุดเลย...
+++
ไรเตอร์ก็ใจร้ายย ก๊ากกก
ขอโทษจริงๆนะคะ คือว่าอาทิตย์ที่ไรเตอร์บอกจะไม่มาอัพน่ะ ไรเตอร์ไปต่างจังหวัด
พอดีไปช่วยงานทอดผ้าป่าน่ะค่ะ แล้วแบบครอบครัวไรเตอร์เป็นเจ้าภาพเลยต้องวิ่งทำนู่นทำนี่ทั้งวันเลย
เหนื่อยมากกก เหนื่อยยิ่งกว่าปั่นฟิคอีก =___=
แล้วพอกลับมาบ้านก็เลยน็อคไม่สบายซะนี่
แถมยังต้องเก็บของชั้นล่างหนีน้ำท่วมอีก!!
อยู่มาตั้งแต่เกิดไม่เคยท่วม -___-;
เลยกลายเป็นว่าทั้งสองอาทิตย์ที่ผ่านมาไรเตอร์ยุ่งจริงๆค่ะ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
และต้องขออภัยอีกรอบที่เอามาลงแค่ตอนเดียวนะคะ
จะรีบปั่นตอนที่5มาลงให้เร็วๆนี้แน่นอนเจ้าค่ะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์คนนี้ด้วยนะ อย่าด่าอย่าว่าไรเตอร์กันล่ะ T^T
ขอเม้นเยอะๆเป็นกำลังใจกันหน่อยสิ >___<
ปล.ว่าพรุ่งนี้จะไปช่วยแพคของช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่สนามบินดอนเมือง ใครว่างก็ไปช่วยกันได้นะจ้ะ คนไทยไม่ทิ้งกันจ้า ^^
ปล2.บ้านใครน้ำท่วมไนเตอร์คนนี้เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ^3^
ความคิดเห็น