คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [ PINK ] BLACK' 03___I KNOW
03
I KNOW
[เนื้อหาในช่วงนี้ค่อนข้างแรง โปรดใช้ วิจารณญาณในการรับชม]
ซาตาน.... ถึงจะปกปิดยังไงมันก็ซาตาน
ของเล่นอย่างฉัน.... จะไปคู่ควรอะไรกับซาตานอย่างคุณ
SEOHYUN
ความเจ็บปวดที่โดนกระทำ มันคือจุดเปลี่ยน.....
เปลี่ยนให้ผู้หญิงคนนึง ต้องกลายเป็นคนน่าสมเพศ
YURI
“ คุณหมอมาทำอะไรที่นี่ครับ ”ตามคุณหมอมานานพอสมควร เลยได้เวลาไถ่ถามออกไป
“ ที่จริงคุณไม่ต้องตามฉันมาที่นี่ก็ได้นะคะ ”
“ แต่ผมเสพติดคุณหมออยู่... ”
“ ค่ะๆ ” ร่างบางมาที่ห้างสรรพสินค้าดัง ใจกลางเมืองหลวง เธอเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย
“ ผมหิว ”
“ คะ ”
“ ผมหิว ไปหาอะไรทานกันครับ ”
“ คะ!? ”
“ คำสั่งก็คือคำสั่ง.. ”ร่างหนากดเสียงต่ำและเดินไปหาร้านอาหาร เขายังดูน่าเกรงขามเหมือนเดิม
ที่เห็นคริสดูขี้เล่นนั่นคือภายนอก..... เขาแค่เสแสร้งเท่านั้น!!
Rrr.
เสียงโทรศัพท์เครื่องสวยดังขึ้น และพอเห็นว่าใครโทรมาเขาก็ยกยิ้มบางขึ้นทันที
“ คุณหมอสั่งอะไรทานไปก่อนนะครับเดี๋ยวผมจะกลับมา ขอคุยธุระนิดหน่อย ”
“ อย่านานนะคะ เดี๋ยวฉันจะคิดถึง ”
“ คุณหมอนี่หยอกล้อแบบนี้กับคนไข้ทุกคนหรือเปล่า... ”
“ กับคนที่ฉันสนใจเท่านั้นค่ะ^^ ”
“ คุณก็น่าสนใจเช่นเดียวกันครับ... ”
เมื่อเจอคุณหมอโรคจิตหยอดคำหวานใส่ เรื่องอะไรเขาจะไม่ตอบหล่ะ.....
และเขาก็เดินออกมาไกลจากตรงนั้นพอสมควร มือหนากดรับโทรศัพท์จากคนที่โทรมาทันที
“ ไง ”
[ ยุนอาไม่ใช่คนที่มึงควรจะเล่นด้วย!! ]
“ หึ! ไอ้เพื่อนยากทำไมพูดแบบนั้นวะ ”
[ ยุนอา... ไม่ใช่ยูริ ]
“ กูไม่สน!!! ”
[แต่กูสน!!! ]
“ ยุนอาก็คืออดีตของมึงเหมือนกันไอ้เซฮุน ”
[ แต่มึงไม่ควร อยู่ห่างๆเธอไว้ไอ้คริส!!!]
“ ดูแลคนของมึงก่อนเถอะ แทยอนไง ส่วนยุนอากูจัดเอง... ”
[ ไอ้เลวคริส!!]
“ มึงต่างหากไอ้เลว!!!! มึงก็ทำให้ยุนอาเสียใจเหมือนกัน ”
[ เลวทั้งคู่ว่ะ วินๆ ]
“ พูดจบรึยังกูจะวางสายแล้ว เสียเวลาชิ บ ”
[ แต่กูขอเตือนมึง... ยุนอาของกู!!!]
“ คิม แทยอนก็ของกู!!!! ”
[ ไอ้เวรคริส!!!]
“ ไอ้เชี่ยฮุน!!! ”
ร่างหนาเขวี้ยงมือถืออย่างฉุนเฉียว ตัวสั่นเทา ดวงตาเหยี่ยวน่ากลัวเป็นบ้า เขาพยายามแล้วที่จะสงบสติอารมณ์ แต่ทำไม่ได้.... เมื่อต้องกลับมาคิดถึงเรื่องนั้นอีก
โกธรชิ บ หาย……
ตัดฉากมาทางคุณหมอคนสวย ร่างบางนั่งรอผู้ชายแสนอันตรายต่อหัวใจ เขาดูร้ายกาจจนน่ากลัว แต่เธอก็ต้องเก็บความรู้สึกนั้นไว้ เพราะมันคือจุดอ่อน เธอแทบไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าวันนึงเธอจะต้องมาอยู่กับเขา ผู้ชายที่ดูหล่อน่าดึงดูด
เธอรู้... ว่าเขาไม่ได้ดีอย่างที่ใครๆคิด
เธอรู้... ว่าที่จริงเขานั้นร้ายเพียงไหน
เธอรู้... ว่าเขาใส่หน้ากากเข้าหาเธอ
เธอรู้... ว่าเขาไม่จริงใจต่อเธอ
เธอรู้... ว่าเขาแซร้งมาทำดีกับเธอ
แต่เธอไม่รู้... ว่าเขาทำแบบนั้นไปทำไมกัน
“ ถ้านายมายืนอยู่ข้างๆฉันก็ดีน่ะสิ... ฉันอยากเจอนาย เซฮุน.... ” ร่างบางเผยความรู้สึกที่ตนเองปิดไม่อยู่มาเงียบๆ
“ รอผมนานไหมครับคุณยุนอา ” ร่างบางที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสะดุ้งน้อยๆ
“ ไม่หรอกค่ะ คุณคริส ”
“ งั้นก็ดีครับ เพราะต่อไปนี้หน้าที่คุณคือเฝ้าดูแลผมตลอดเวลา ห้ามให้อาการ... ”
“ อาการกามๆของคุณกำเริบ ” สุดหล่อกำลังจะพูดแต่ดันโดนพูดแทรกโดยคุณหมอโรคจิต
โรคกามๆ ที่มันไม่มีทางหาย... น่าสมเพ ช
“ ครับ ”คริสยิ้มน้อยๆให้กับข้อความคมๆของคุณหมอ
แรงกว่าที่คิดแฮะ คุณหมอ ยุน
“ ฉันว่าเรากลับบ้านกันดีกว่าค่ะ ฉันจะได้มีเวลาดูแลคุณได้เต็มที่ ”
“ ครับผม ”ร่างหนายิ้มอย่างพอใจ ที่คุณหมอคนสวยเล่นด้วย เขาเดินนำร่างบางไปยังรถคันหรู เปิดประตูให้คุณหมอนั่ง
“ขอบคุณค่ะ ”
“ เดี๋ยวผมช่วยใส่ให้นะครับ ”คุณคริสสุดหล่อเอื้อมมือยาวๆไปรัดเข็มขัดนิรภัยให้ เพื่อจะได้ไม่เกิดอันตรายใดๆต่อคุณหมอ
แต่มีเหรอที่คุณคริสจะไม่ฉวยโอกาส....
ขณะกำลังใส่เข็มขัดนิรภัยใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้กับคุณหมอมาก จนจมูกโด่งขั้นเทพชนเข้ากับแก้มนุ่มๆ
ฟอดด
ฟินเลยดิครัช แก้มคุณหมอหอมชิ ป หายยยยยยยย
และยังไม่จบแค่นี้ใบหน้าหล่อนัวเนียที่ซอกคอขาว ขบเม้มให้เกิดรอยสวย ฝังลงไปที่คอคุณหมอ
ให้ทุกคนรู้ว่าคุณหมอ.... กำลังจะเป็นของเขา
“ ยังไม่ถึงบ้านก็กามแล้วเหรอคะ ”
คุณคริส - โดนไปเต็มๆ 1 ดอก.
“ ปากเก่งแบบนี้บ่อยๆระวังจะครางเป็นชื่อผมนะครับ ”
คุณหมอ ยุน - โดนไปเต็มๆ 1 ดอก.
[ สรุปผล KRIS VS YOONA = เสมอ ]
อาหารมื้อกลางวันแสนอร่อยถูกนำมาเสริฟ นักร้องหนุ่มมองมันสลับกับคนสวยที่นำมาเสริฟ คนสวยเดินมานั่งข้างๆเขาเหมือนเมื่อ 40 นาทีที่แล้ว
“ คุณแอร์คนสวยทำไมไปนานจังครับ ”เขาเอ่ยแบบอ้อนๆ
“ ทำไมคะคิดถึงเหรอ ”
“ สุดๆอ่ะครับ ”
“ ช้าหน่อยรอไม่ได้เลยเหรอคะ ”
“ ได้ๆๆสิครับ ให้รอคุณซอฮยอนไปตลอดทั้งชีวิตเลย ”
แหม่... เลี่ยน ชิ บ หายยยยยยย ไอ้คนแมนแดนปักกิ่ง
“ ค่ะ ”คนสวยที่ในใจก็ได้แต่บ่นอุบอิบ ไอ้คนปากหวานนนน เดะได้เจอน้องซอ
“ งั้นเรามาเริ่ม ‘ทาน’ กันเลยดีกว่านะครับ ”ประโยคสองแง่สองง่ามแบบนี้....
แหม่... หื่น ชิ บ หายยยยยยย ไอ้คนแมนแดนปักกิ่ง
“ ค่ะ ”คนสวยที่ในใจก็ได้แต่บ่นอุบอิบ ไอ้คนหื่นนนนนนนน เดะได้เจอน้องซอ
ไม่ทันจะได้ทำอะไร คนหล่อก็สอยคุณแอร์สุดสวยมานั่งบนตัก เขาอดไม่ได้ที่จะฝังจะมูกโด่งรั้นมาไว้บนซอกคอ สูดเอาความหอมมาเต็มปอด มือหนานวดคลึงเอวบางไปมาอย่างหยอกเล่น ปากก็พรมจูบซอกคอขาว
อิ่มละคร้าบบบบบ >.,<
ก็บอกแล้วคุณลู่หาน ภูมิคุ้มกันต่ำ สามารถจับคนข้างกาย ‘กด’ ได้ทุกเมื่อ
ซอฮยอนก็ได้แค่ยอมให้เขาล่วงเกิน....
เธอรู้... ว่าเขาไม่ได้อยากทำแบบนี้กับเธอ
เธอรู้... ว่าที่จริงเขานั้นเจ้าเล่ห์เพียงไหน
เธอรู้... ว่าเขาใส่หน้ากากเข้าหาเธอ
เธอรู้... ว่าเขาไม่จริงใจต่อเธอ
เธอรู้... ว่าเขาแทร้งมาทำดีกับเธอ
แต่เธอไม่รู้... ว่าเขาทำแบบนั้นไปทำไมกัน
“ ฉันไม่เข้าใจ... ”เสียงแผ่วเบาถูกเอ่ยออกมา เบามากจนคนข้างๆกายเธอไม่ได้ยิน
ตอนนี้ก็ได้เวลานอนของลูกเรือโดยสารบนเครื่องบิน ร่างบางถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆ ในหัวคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ใจสงบนิ่ง เธอเหม่อแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ.... มือบางกระชับเสื้อคลุมหนาให้เข้าหากัน มือเธอซุกในกระเป๋าเสื้อ
ร่างบางมุ่ยหน้าเล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น.....
“ คนบ้า! ทำให้ฉันคิดถึงได้ยังไงกับ โอ เซฮุน ”ร่างบางพร่ำคำออกมาเบาๆ
โอ เซฮุน ผู้ชายจอมเจ้าชู้ที่ตามเธอไปทั่วทุกที่ เขากวนประสาท ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหนเขาก็จะตามเธอไปทั่ว
แต่ตอนนี้เธออยู่ในต่างแดน เพราะหน้าที่ที่เธอต้องทำ การพาลูกค้าบินไปทั่วโลก ภายในหนึ่งสัปดาห์ต้องบินห้าครั้ง
Rrrr.
เสียงโทรศัพท์เครื่องสวยดังอย่างต่อเนื่อง ร่างบางเลิกคิ้วมองสายคนที่โทรมา แต่พอเห็นเท่านั้น ร่างบางยกยิ้มอย่างพอใจและรับมันทันที
“ ฮัลโหล ”
[ ซอฮยอนผมคิดถึงคุณจัง ]
“ แต่ฉันไม่คิดถึงนาย ”
[คนสวยทำไมพูดแบบนั้นล่ะครับ]
“ นายไม่โทรหาฉันมาหลายวันแล้วนะ ”คนสวยมู่หน้าอย่างน่ารัก
เซฮุนเป็นไรกับซอฮยอน.... ความสัมพันธ์ที่เก็บไว้เป็นความลับสุดยอด!!!
[ฮุนขอโทษคร้าบบบบบ ]
“ ไม่หายๆๆ ” *แอบยิ้มน้อยๆ*
[ง่า... งั้นถ้าคุณกลับมาเมื่อไหร่ ผมจะจัดหนักถึงบนเตียงเลย ดีมั้ย?]
“ คนบ้า -/////- ”เธอจำได้ไม่ลืมเลือน คำพูดแบบนี้ น้ำเสียงแบบนี้.....
เขาจะพูดแบบนี้ตอนง้อเธอประจำ เธอจะหายโกธรเขาประจำ ให้ตายเหอะ -/////-
“ งั้นแค่นี้นะครับคนดี ฝันดีครับ ”เซฮุนเอ่ยบอกซอฮยอนคนในสายที่เขากำลังคุยอยู่
ใบหน้าหล่อที่ยกยิ้มอย่างน่ารักเห็นได้ไม่บ่อย เขาไม่ค่อยจะยิ้มแบบนี้ให้ใครเห็น คนหล่อเก็บมือถืมเครื่องหรูเข้าไปในกระเป๋ากางเกง มือหนาอีกค้างถือกรอบรูปเอาไว้แน่น
เป็นรูปของซอฮยอน.... แอร์โฮสเตจคนสวย
แต่ทว่า…
เพล้ง!!!!
กรอบรูปซอฮยอนตกลงมา เศษกระจกแตกเป็นเสี่ยงๆ รอยยิ้มคนหล่อนั้นหุบลง ใบหน้าอบอุ่นหายไป แทนที่ด้วยความเย็นชา
“ เธอก็แค่ของเล่น... ซอฮยอน หึ ”
เซฮุนเดินผ่านกรอบรูปที่เขาโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี ใบหน้าเรียบเฉยกระตุกยิ้มมุมปาก
ใครบอก... ว่าเซฮุนคือคนดี
ซาตานผู้แสนเลวร้ายต่างหาก
รุ่งเช้าแสนสดใส ลมเย็นโบกโชยสะบัด ผ่านช่องหน้าต่างที่ถูกเปิดออก เป็นการเริ่มต้นช่วงฤดูใบไม้ร่วงได้ดีทีเดียว
หากแต่มันจะดีไปกว่านี้หากไม่ต้องเจอกับโอ เซฮุน....
“ อรุณสวัสนางบำเรอของฉัน ”
กึก
ร่างบางถึงกับหยุดเดิน ‘นางบำเรอ’ จุกไปถึงใจ คำพูดชั้นต่ำที่เขาสาดมาให้ เหมือนดูหมิ่นเธอ
ไม่ได้อยากจะตอกกลับ.... แต่ก็จะอดทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ก็บอกแล้ว ว่าทุกคนต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน แทยอนก็เช่นกัน เธอพยายามสงบสติอารมณ์แล้ว แต่ถ้ามันจะแรงจนร่างบางทนไม่ไหมล่ะก็
หน้ากากก็จะถูกถอดออก
“ สวัสดีค่ะคุณโอ เซฮุน ”ร่างบางสงบสติเอาไว้แล้วยิ้มน้อยๆให้เขา
“ ปกติเห็นผู้ชายก็จะยั่วไม่ใช่เหรอ? แล้วตอนนี้เธอเห็นฉันก็ยั่วซะสิ ”ใบหน้าหล่อมองแทยอนอย่างรังเกียจเดียดฉันท์
อึก
โดนไปอีกดอกปักลงที่ใจพอดี มือบางกำแน่นจนเล็บสวยจิกเข้ากับฝ่ามือ ริมฝีปากเม้มแน่น ตาสวยแข็งกร้าวจนน่ากลัว
ฉันไปฆ่าพ่อนายหรือไง นายถึงด่าฉันขนาดนี้
“ ยั่ว... ยั่วสิคะ โดยเฉพาะคนที่ฉันสนใจ….. ”เดินไปหาเซฮุน ร่างหนาถึงกับเลิกคิ้ว ไม่คิดว่าเธอจะทำมันจริงๆ มือบางลูบไล้อกแกร่งแบบที่ในหนังเขาทำกัน จมูกน้อยๆกดลงบนแก้มสากของเซฮุน คนหล่อปรับสีหน้ามานิ่งเหมือนเดิม สายตาร่างหนาจ้องแทยอนไม่วางตา เขามองการกระทำอันจาบจ้วง “ แต่คนที่ฉันสนใจน่ะ ไม่ใช่คุณ! ”
ผลัก!
ร่างบางดันอกแกร่งออกจากตัวเธอ
หน้ากากของคิมแทยอนถูกถอดแล้วสินะ....
คนสวยจ้องเซฮุนไม่วางตา สายตาของเธอที่เคยอ่อนโยน น่าสงสาร ถูกแทนที่โดยสายตาแมวยั่วสวาท มองเขาแบบเจ้าเล่ห์
“ คิม แทยอน!!! ”
“ อยากให้ฉันเป็นแบบนี้เอง ก็เป็นแล้วนี่ไง ร่า น พอใจยัง? ”
“ หึ... เธอมันงูพิษ ”
“ ค่ะ ”
“ คิม แทยอน!!! ” เมื่อเซฮุนโดนกวนประสาท เขาก็ถึงกับโกธรจัด คนตรงหน้าเขาแสบไม่เบา อุส่าถือไพ่เหนือกว่าแล้ว ก็ยังโดนแซงได้....
ร่างหนาลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงเข้ามาหา แทยอน มือหนาบีบเข้าอย่างจังที่แขน เขาชนเธอให้ติดกับผนังดัง ปึ้ง!! สายตาคมดุมองแทยอนเหมือนอยากจะฆ่าร่างบางซะ
“ เจ็บ ”
“ อย่างเธออ่ะนะเจ็บ... ”
“ เซฮุน ฉันเจ็บ! ”
“ ร่า น ขนาดนี้เจ็บเป็น? ”
ผั้วะ!!
เสียงมือบางตบลงบนแก้มซากอย่างจัง พยายามจะสงบสติอารมณ์แล้วแต่เธอทำไม่ได้ คนสวยตัวสั่นเทาด้วยความเจ็บ
เจ็บทั้งกาย และใจ....
“ ทำไม!!! พูดแค่นี้โกธร ”เหมือนการกระทำที่ร่างบางก่อไว้มันทำให้เขาฉุนโกธรเป็นสองเท่า มือหนาบีบและผลักร่างบางให้ชนกับผนังแข็งๆหลายรอบ
กะว่าเรื่องนี้จะไม่จบที่บนเตียงแล้วนะ แต่ถ้าจะกล้าทำกับเขาขนาดนี้
ก็เตรียมเจ็บสะโพกได้เลย คิมแทยอน!!!!
ร่างหนาดึงแขนแทยอนไปยังเตียงของเขา และผลักเธอลงเตียง
พลั่ก!
“ เซฮุนปล่อยนะ!!! อื้อออ ”แทยอนร้องเรียกเซฮุนที่ตอนนี้กำลังบ้าคลั่ง เขาทำรุนแรงกับเธอจนร่างบางช้ำไปทั้งตัว ปากหนาประกบปากจูบเธอ
จูบที่เกิดจากการไม่เต็มใจย่อม ขมขื่นเสมอ….
ลิ้นหนาแทรกเข้าไปในโพรงปากเซฮุนก็บเกี่ยวความหวามมาไม่รู้จักจบจักสิ้นมือหนาอยู่ไม่สุก จับนู้นจับนี่ไปสเปะสปะ
“ เจ็บเหรอคิม แทยอน หึ! ”
“ เจ็บ... ปล่อย!! ”
“ นี่คือบทลงโทษ ฉันคือเจ้าของเธอเพราะฉะนั้นอย่าบังอาจมาด่าฉัน!! เธอไม่มีสิทธิ์!!!! ”
“ อย่านะเซฮุน!!! อื้อออ ”
เขาปลดกระดุมของเธอทีละเม็ดจนเผยให้เห็นอกอวบอิ่ม ด้วยความโกธรที่สุมอยู่ในหัว ต้องการจะเอาชนะร่างบาง มือหนาที่กำลังจะปลดตะขอเสื้อ
“ เฮ้ๆๆ อะไรวะไอ้ฮุน ทำร้ายคนสวยๆแบบนี้ได้ยังไงวะ ต่ำชิ ป หาย ”
ขอบคุณ.... ใครสักคนที่มาช่วยหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนของเขาไว้ ฉันจะไม่ลืมบุญคุณเลย.....
ปาร์ค ชานยอล จากคนเซอๆ เที่ยวไปวันๆ พาสาวมานอนด้วยแทบทุกวัน เมาแม่ ง ทุกวัน รวยๆผลาญเงินพ่อ ที่ตอนนี้ต้องเป็นตากล้องและผู้จัดการส่วนตัวให้กับ ควอน ยูริ
ก็ไม่อยากจะทำนักหรอก ผู้หญิงคนเดียวไม่ได้สำคัญอะไร....
แต่เป็นคนสำคัญของไอ้คริสมัน... น่าสนุกว่ะ
เมื่อคืน ทั้งชาลยอล และ ยูริ นอนค้างกันทีคอนโดส่วนตัวของยูริ แต่เป็นที่น่าผิดหวัง ชาลยอลไม่ได้ล่วงเกินยูริเลยแม้แต่อย่างใด
เป็นไปได้ไงฟะO_o
แต่มันก็เป็นไงเสียแล้ว.... ร่างหนาเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อจะปลุกคุณนางแบบยั่วสวาทให้ตื่นขึ้นมา อาบน้ำ ทานข้าว
มือหนากำลังจะสัมผัสกับตัวเธอ แต่ก็ต้องหยุดอยู่ตรงนั้น.....
เมื่อชาลยอลได้เห็นใบหน้าสวยคมสมนางแบบที่ไม่หงิกไม่งอตอนโดนเขาจูบ สมูกโด่งรั้นเป็นธรรมชาติไม่ย่นตอนโมโหเขา ปากบางน่าจูบไม่เอ่ยมาด่าเขาเมื่อโดนลวนลาม และผิวสวยนวลเนียลสีน้ำผึ้งที่เขาชอบจับต้องบ่อยๆ กำลังนอนหลับ ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ
ตอนนี้ยูริดูสวยที่สุดสำหรับชาลยอล เธอเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆไม่ปากจัด ไม่ทำหน้าดุใส่ ไม่ย่นจมูก ไม่ขมวดคิ้มเป็นปม ไม่ทำสีหน้ารังเกียจเขา ไม่มีพิษมีภัย....
รู้เหตุผลแล้วว่าทำไม่ไอ้คริสจอมบ้าอำนาจถึงได้หลงนักหลงหนา ในอดีต
ร่างหนานั่งลงบนเตียงข้างๆยูริ นิ้วยาวค่อยๆเกลี่ยเส้นผมเบานุ่มที่ปกปิดใบหน้าของเธออก ไม่ให้มาบดบังความสวยนั้นได้
“ ที่ฉันฉันยอมมาเล่นเกมเดิมพันธ์ปัญญาอ่อนบ้าๆนี่เพราะเธอนะยูริ.... ” ชาลยอลค่อยๆฝังจูบอันอบอุ่มนุ่มบนหน้าผากมนช้าๆ “ ไอ้คริสเลวเกินไป มันเลวแบบต่ำช้า มันไม่คู่ควรกับเธอเลย ” คนหล่อมองร่างบางอยู่ครู่หนึ่ง
“ เพราะการทำเพื่อเธอมันจะส่งผลให้ไอ้คริสมันบ้าตาย บ้าตายที่เห็นฉันกับเธอเสวยสุขด้วยกันไง หึ....”
1 ชั่วโมงต่อมา
ร่างบางที่เพิ่งรู้สึกตัว พยุงตัวเองขึ้นๆช้า ยูริบิดขี้เกียจอยู่ครู่หนึ่ง คนสวยมองไปรอบๆห้อง สภาพของเธอที่ยังไม่ตื่นดีนัก ลุกขึ้นจากเตียงนอน พาร่างกายสุดเซ็กซี่ เดินออกจากห้อง
“ อ้าว!!! คุณมาทานอาหารเช้าเร็วกำลังร้อนๆ ”
“ นี่นาย... ยังไม่กลับอีกเหรอ ”
“ โถ่ คนสวย ใจคอคุณคิดแต่จะไล่ผมให้ออกไปจากชีวิตคุณตลอดเลยนะครับ ”
“ ทำได้ก็ดี ”
“ ไม่เอาหน่า มาๆ มาทานอาหารเช้าแสนอร่อยเร็ว ”ชาลยอลพยายามจะกดปุ่มรีเฟรชให้ร่างบางที่เดินมาอย่างไร้วิญญาณ ตาปรือๆให้ตื่นมาโดยเร็ว วิ่งเข้ามาดึงแขนเธอแล้วลากไปนั่งตักเขา
“ อะไรของนายเล่า!! ”เมื่อโดนฉุดกระชากลากถูให้มานั่งบนตักเขา ร่างบางเลยแว้ดใส่
“ อ้าวว ก็คุณดูเหมือนไม่มีแรงทานข้าวผมเลยจะช่วยป้อน ”
“ เหอะๆ ลวนลามกันมากกว่า ปล่อยยย ”คนสวยเริ่มฉุนอีกครั้ง
“ ไม่ ”แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุชานยอลกระชับกอดให้แน่นขึ้น
“ ปล่อย!!! ”
“ ม่ายยยย ”
“ ปล่อยยยยยดิเห้ยยยย ”
“ ไม่ ”
จุ้บ!
หลังจากโต้วาทีกันได้สักพัก ชาลยอลรู้สึกเริ่มหมั่นไส้ร่าบบางบนตักเลยจุ้บคอขาวๆไปทีนึง
ชื่นใจชานที่สู้ดดดดดดดดด ชานชอบ
“ ฉวยโอกาสตลอดดดด ไอ้บ้าเอ๊ย!!! ”
จุ้บ!
“เฮ้!!! ”
จุ้บ
“ ปล่อยเดี๋ยวนี้!!!! ไอ้... ”
ฟอดดด
เสียงหอมฟอดใหญ่จากชาลยอลส่งมาให้ยูริ....
ยูลก็เขินเป็นนะคะ -////////////-
เวลากันรับประทานอาหารตอนเช้าจบลงอย่างรวดเร็ว ทั้งสองแยกตัวออกมา
ชาลยอลที่ยิ้มไม่หุบ หูกางขึ้นสี มือหนาจับหน้าตัวเองปกปิดหน้าแดงๆเอาไว้ ที่ห้องนั่งเล่น เขานั่งลงบนโซฟาใบหน้าหล่อที่สีหน้าเปื้อนยิ้มกลับมาในสภาพเดิม
ใบหน้าหล่อนั่งหลังพิงโซฟาอย่างเหนื่อยๆ สายตาพลันไปเห็นกรอบรูปๆนึง เป็นคู่รักเขายืนเคียงข้างกัน ทั้งสองมองกล้อง ดวงตาฉายแววแห่งความสุข เหมือนในภาพนั้นเป็นอะไรที่น่าจดจำ มันช่างสวยงาม...
ชานยอลนึกแล้วก็...
“ น่าสมเพศว่ะ…. เธอโง่จริงๆ โง่ที่ยังรักไอ้คริส ”
เขามาที่นี่ ทำเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้
เพื่อต้องการจะทำให้ คู่แข่ง มันโกธร มันหงุดหงิด
เอาให้เลือดขึ้นหน้าตายๆไปเลยก็ดี
“ เธอต้องเลิกชอบมันซะ.... ฉันจะช่วยเอง..... เพราะเห็นว่าเธอมันน่าสงสารหรอกนะ หึ ”
.
.
.
.
รีไรท์ล่าสุด 1/2/2558
TALK
คัมแบ็คละนะยูววววว
แหม่ พระเอกเราแต่ละคนแรงๆทั้งน้านนนน
สงสารนางเอกจุง -0-
ปล.อย่าแบบเค้านะยู ปลดแบนไม่เป้นนะ
ถ้าแรงไปก็บอกได้นะคะ ไรท์จะกลับไปแก้ไขให้ค่ะ
รักนะยูวววววว เม้นให้ด้วยนะคะ กำลังใจสำคัญนะ ^^
[ คุณ Narisara xoxo น่ารักจัง-///- รักนะยูวววว ขอบคุณมากกๆๆที่ติดตามนะคะ *กระโดดกอด* ปลื้มมากกกอ่าาา >0< ]
ร่วมติดแท็กลงทวิตกันเถอะ ><
#ฟิคสีชมพู
เจอกันเน้อออ มาสปอยกัน หนุกๆๆ
ความคิดเห็น