คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วันซวยๆของไอซ์ บลู แซฟไฟร์
'ตั้งแต่ที่ฉันจำความได้ ฉันเกิดในตระกลูแม่มดดังที่เก่าแก่ คนในตระกลูมีชื่อเสียงโด่ดดังในโลกเวทมนต์ และทุกๆวันฉันจะต้องเรียนตามตารางที่แม่ใหญ่จัดเตรียมไว้ให้ ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ สังคม ภาษาโปรณา คาถาเวทมนต์ ฟันดาบ ขี่ม้า มารยาทบนโต๊ะอาหารและมารยาททางสังคม และอีกมากมาย นั้นอาจจะเรื่องปกติของเด็กที่เกิดในตระกลูดัง แต่ฉันไม่ใช่ ทุกการเรียนการสอนและการฝึกฝนของฉันหนักเป็นเท่าตัว ทั้งเข้มงวด ผิดไปแม้แต่เสี้ยวเล็บก็จะถูกกักบริเวณเป็นเดือนๆ เพียงเพราะตาของฉันมีเหมือนตาของผู้ก่อตั้งตระกลูก็เท่านั้น คนที่มีดวงตาสีน้ำเงินยิ่งเข้มเท่าไหร่พลังเวทยิ่งมากเท่านั้น แล้วบังเอิญว่าฉันเป็นเด็กมีดวงตาสีน้ำเงินที่เข้มที่สุดในรอบหลายร้อยปีน่าดีใจมั้ยเนี่ย ทุกคนในตระกลูต่างพากันชื่นชมในความสามารถของฉัน พึ่งพอใจต่อสิ่งที่พวกเค้าสร้าง คาดหวังในตัวฉันสูงลิว แต่ฉันไม่...ฉันไม่มีความสุขเลยแม้นิดเดียว เพื่อนก็ไม่มี เวลาพักแทบไม่ได้พัก แล้วห้ามออกนอกเขตบ้านอีก ขึ้นจะเกิดในตระกูลที่ดีพร้อมแค่ไหน ทุกวันฉันเหมือนถูกจองจำมากกว่า ในที่ๆเรียกว่าคฤหาสน์บลูแซฟไฟร์'
ปัจจุบัน
ณ ที่ญี่ปุ่น
"หาว~...ทำไรต่อดี"ฉันพูดขึ้นมาด้วยความเบื่อหน่าย
พร้อมกับหยิบสมุดบันทึกที่ทำการจดรายการที่อยากทำซึ่งตอนนี้มันเหลือแค่ไม่อีกอย่างกับเวลาว่างอันมากโข
"ไหนดูสิ มีอะไรที่ยังไม่ได้ทำบ้าง 'หาร้านราเมงข้อสอบแล้วสั่งราเมงทงคัตสึรสเผ็ดพิเศษ
,ไปเยี่ยมเคาท์เพื่อนรักที่โรงเรียนม.ปลาย,เล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกให้ครบทุกเครื่อง,เล่นน้ำทะเลกับโลมาและไปดูดอกไม้ไฟในเทศกาลฤดูร้อน'เป็นอันปิดทริปเที่ยว...อ้า~ยังไม่อยากกลับเลยให้ตายสิ"ฉันทบทวนสิ่งที่จดเอาไว้ก่อนอย่างมีความสุข ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นบ่นออกมาอย่างเบื่อหน่ายที่จะต้องนึกถึงช่วงเวลาที่ฉันจะต้องกลับไปคุก!เอ๊ย
บ้านของฉันน่ะเพื่อกลับไปฝึกฝนวิชาเวทมนต์เหมือนทุกๆวัน ฮ่า ใครๆคงรู้แล้วว่าฉันเป็น'แม่มด' เอาจริงๆก็ยังไม่เต็มขั้นเท่าไหร่
แต่ฉันถูกสอนศาสตร์เวทมนต์มาหลายแขนงอยู่ในระดับที่ว่าพร้อมที่จะเป็นแม่มดเต็มตัวได้แล้ว
ซึ่งช่างหัวเรื่องนั้นก่อนเถอะ เพราะวันนี้ฉันจะใช้เวลาที่มีปลอมเป็น'เมทิส' แล้วเที่ยวเล่นให้มันหนําใจไปเลย
'คิคิ'ในขณะที่ฉันกำลังฝันหวานถึงช่วงเวลาที่จะเป็นอิสระ
อยู่ๆก็มีเสียงหัวเราะแหลมสูงเล็กๆดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ฉันยืนอยู่
เมื่อลองมองไปก็พบกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กสองตัวมีปีกสีใสอยู่บนหลัง
หัวเราะคิกคักยกก้อนหินเล็กๆเตรียมจะปาใส่พวกเมทิสเด็กหนุ่มกลุ่มหนึ่ง หื่อ...สิ่งที่ฉันเห็นกำลังอยู่นั้นก็คือแฟรี่สองตน
แหมๆเจ้าตัวแสบที่พวกเมทิสมองว่ามันน่ารักเป็นมิตร
แต่เชื่อเถอะสำหรับพ่อมดแม่มดแล้วพวกแฟรี่นั้นน่ารำคราญมากๆถึงมากที่สุด
อารมณ์ที่แปรปราวง่าย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายแถมแก้แค้นตั้งแต่เรื่องเล็กเรื่องน้อยไปยันถึงขั้นเอาชีวิต
เพราะงั้นฉันจะไม่ขอยุ่งกับเจ้าแสบพวกนั้นเด็ดขาด
'คิคิ นี่แน่!'ในจังหวะนั้นเองเจ้าแสบสองตนก็ยกก้อนหินปาใส่หัวของเมทิสหนุ่มที่ดูนักเลงใช่ได้อย่างแม่นยำ
"โอ๊ย! เฮ้ย! แกกล้าดียังไง ถึงได้กล้าปาหินใส่ฉันวะ" หนึ่งในเมทิสหนุ่มโวยวายขึ้นมาแล้วหันไปหาเร่องเมทิสอีกคนที่อยู่คนเดียว ว้าวพวกเมทิสหนุ่มนี่ใจร้อนกันจังนะ = = จะถึงขั้นต่อยกันเลยป่ะเนี่ย เหมือนจะได้ดูมวยฟรีๆเลยแฮะ
"อะไรวะ!อยู่ๆก็เข้ามาหาเรื่องกันแบบนี้!"แล้วอีกฝ่ายที่ถูกป้ายความผิดก็หันมาตอบโต้ด้วยเสียงก้าวราว
กร่างได้ไม่กลัวแม้ตัวคนเดียวเลยค่ะ ชายผู้นั้นการแต่งตัวและการตอบแบบเมื่อกี้บอกยี่ห้อเลยคะว่า
'นั้นนักเลง'เหมือนกัน
ซึ่งมองจากตรงนี้แล้วตาและเสื้อที่เค้าใส่จะเป็นสีน้ำเงินเข้มเหมือนกับสีตาของฉัน
แต่นี้ไม่เวลาวิเคราะห์หน้าตาเพราะงานนี้มีมวยชัว!ๆ100%ไม่ต้องดูลูกแก้วก็รู้เลยค่ะว่าจะมีมวยเกิดขึ้น
"อ้าวเฮ้ย!พูดแบบนี้อยากมีเรื่องใช่มั้ย เดี๋ยวจัดให้!"
'ผัวะ!'ไม่ทันทีคนเป็นหัวโจกจะได้ลงมือ
กำปั้นของอีกฝ่ายก็ได้พุ่งเข้าปะทะหน้าเปิดฉากการทะเลาะวิวาททันที วอนนน!
ต่อหน้าต่อตาฉันเลยนะเว้ย จะป่าเถื่อนเกินไปแล้วเจ้าเมทิสงี่เง่า!
'คิคิ สมน้ำหน้า'สองแฟรี่หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจในผลงานแล้วบินจากไป
ฉันล่ะเบื่อหน่ายพวกนั้นจริงๆ=_=
'ผัวะ!!'แล้วในขณะนั้นเองพวกเมทิสเลือดร้อนก็ต่อยตีกันไปอย่างเมามันโดยมีหยดเลือดของใครบ้างไม่รู้กระเด็นเป็นเอฟเฟอร์เสริม
มองไปแล้วชั่งไม่น่าพิสมัยเลยจริงๆอีกอย่างเมทิสที่กร่างได้แม้ตัวคนเดียวก็ดูจะเสียเปรี่ยบสุดๆก็ถูกหมาลอบกัดฟาดท่อเหล็กลงไปไม่ยั้งไปแบบนั้นอ่ะนะ สุดท้ายฉันก็หมดความอดทนที่ยืนอยู่เฉยๆ แล้วรีบตรงเข้าไปห้ามแบบโง่ๆทันที
"นี่!หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"ฉันเข้าไปขวางระหว่างกลุ่มนักเลงทันที
"หลบไปเรื่องนี้ผู้หญิงไม่เกี่ยว"หนึ่งในกลุ่มเข้าไล่ฉันให้ออกไปแต่ด้วยดื้อด้านหน้าทนของฉัน
ฉันเลือกที่จะยืนมั่นหน้ากั้นกลางต่อไป
"ทำไมจะไม่เกี่ยวล่ะ
พวกนายทำแบบนี้มันจะเกินไปแล้วคุยกันดีๆไม่ได้หรือไง"ฉันรวมความกล้า+บวกหน้าด้านเข้าไปด้วยพูดดึงสติพวกที่เหลืออย่างคาดหวังจะยอมลดความป่าเถื่อนลงได้บ้าง
"ก็บอกให้หลบไปไง!หรืออยากเจ็บตัวก่อน!"แต่ก็เหมือนมันจะไม่ได้ผลเลยสักนิด
"ว้าย!"ฉันเซล้มไปนอนกับพื้นเมื่อคนเป็นหัวโจนเดินเข้าผลักให้ฉันหลบไปอย่างง่ายดาย
แล้วก็ตามด้วยที่นายเมทิสที่ถูกรุมเข้าช่วยดู
"นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!นี่ผู้หญิงนะเว้ย!"เค้าโวยวายเล็กน้อย
"แล้วไง ยัยนี่อยากมาเข้าเ
ือกเอง!"แต่พวกนั้นก็ยังคงมีปากเสียงกันไปมาแล้วเริ่มที่ชกต่อยอีกรอบ ด้วยความสุดจะทนแล้วฉันเลือกที่แหกกฎของโลกเวทมนต์นิดหน่อยด้วยการร่ายคาถาเพื่อแก้เผ็ดพวกนั้นด้วยโดยจริงๆเค้าห้ามใช้เวทมนต์ต่อหน้าเมทิส
แต่ด้วยอารมณ์มันพาไปแล้ว เลยไม่ทันคิดถึงผลที่จะตามทีหลัง ของแบบนั้นงี่เง่าสิ้นดี
"....ด้วยอำนวจแห่งธรรมชาติ
ข้าขอยืมพลังสายน้ำพัดพาความชั่วร้ายโสโครชำระความชิงชังออกไปให้หมดสิ้น!! "
'ตู้ม!!'เมื่อร่ายคาถาจบ
น้ำจากท่อดับเพลิงก็พุ่งขึ้นมาแล้วสาดเข้าให้พวกนักเลงเมทิสงี่เง่าทั้งหลายไม่ละเว้นว่าใครเป็นใคร
"อ้ากกก!"
"ไปคุยกับรากมะม่วงไปไอ้เศษสวะ=[]=*!"
10นาทีต่อมา
หลังจากที่(ตั้งใจ)เผลอใช้เวทมนต์แก้เผ็ดพวกเมทิสงี่เง่าและป่าเถื่อนไป
ฉันต้องมานั่งลบความทรงจำเรื่องเมื่อกี้และรักษาแผลให้ไปทีละคน
"เอาล่ะ คนสุดท้ายแล้วที่เหลือก็....เผ่นโลด=-=^"เมื่อทำการลบความทรงจำออกไปหมดแล้วฉันก็รีบเร่งฝีเท้าออกจากที่เกิดเหตุทันทีทันใดเพื่อจะไม่ให้พวกสภาเวทมนต์จับได้
เพราะถ้าถูกจับได้
ฉันก็จะถูกเรียกตัวกลับบ้านทันทีแล้วจะถูกยึดไม้กายสิทธิ์เป็นเวลา2เดือนอีก แล้วยิ่งคนในตระกลูที่รอรับทำโทษและกักบริเวณฉันอีก4เดือน!!
"โอ๊ย!!x2"ในขณะที่ฉันคิดฟุ้งซ่านอยู่นั่นก็เผลอเดินชนคนที่เดินสวนมาจนต่างคนต่างล้มกันไปคนล่ะทาง
"โอย~...อะขอโทษค่ะ! ที่ไม่ได้มองทาง
ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ"เมื่อได้สติแล้วฉันรีบลุกขึ้นก้มหน้าขอโทษขอโพยคู่กรณีทันที
"
ทีหน้าทีหลังก็หัดดูตาม้าตาเรือบ้างนะ"เสียงหวานราวกับผู้หญิงกล่าวขึ้นอย่างหัวเสียเล็กน้อย
ก่อนจะลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามตัวออกไป ฉันเงยหน้าขึ้นดูหน้าคู่กรณีของสงสัย
ก็พบว่าเมทิสหนุ่มหน้าสวยชนิดที่เมทิสผู้หญิงหลายคนยังอาย
และรูปร่างที่ดูเบาะบางเส้นผมสีฟ้าสว่างยาวสสวย
ดวงตาสีม่วงอ่อนที่หายากแม้ในหมู่ผู้วิเศษด้วยกันเอง
บอกตรงๆเป็นใครก็ต้องนึกว่าผู้หญิง ถ้าจะสวยได้ขนาดนี้- -
"มองอะไร? ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีหรือไง
ยัยเซ่อซ่า"
เสียงหวานกล่าวขึ้นอีกครั้งแต่คราวนี้ เป็นเสียงน้ำที่เหมือนกวนนิดๆปนดูถูกหน่อยๆ
ห๊ะ!เมื่อกี้ตานี้เรียกฉันว่ายัยเซ่อซ่างั้นหรอ!
"เมื่อกี้นายว่าฉันเหรอ!"ฉันขึ้นเสียงออกไปอย่างไม่พอใจ
คนอะไรเจอหน้ากันครั้งแรกก็มาดูถูกกันแบบนี้ ไอซ์รับไม่ได้ค่ะ!!=[]=
"อะไร ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย อย่าร้อนตัวไปสิ
รู้ไหมโกรธมากๆระวังริวรอยขึ้นหน้านะ ไปล่ะ"
เมื่อพูดจบหมอนั้นก็เดินจากไปโดยปล่อยให้ฉันอึ้งอยู่แบบนั้น จี๊ด!!ค่ะ จี๊ด
ตั้งแต่เกิดยันอายุ16ก็มีแต่คนชมฉัน
พึ่งจะเคยโดนคนดูถูกแล้วเดินหนีไปแบบนี้
"หนอยแน่!เจ้าคนอวดดี
ตัวเองสวยตายล่ะ!....ถึงจะสวยจริงก็เถอะ....แต่มันน่าหงุดหงิดโวย!! อย่าให้เจอกันคราวหน้านะแม่สาปให้กลายต้นถั่วเขียวเลยค่อยดู!!=[]=!!"หลังจากที่เจอคำถูกจากเมทิสแปลกหน้า
ฉันบ่นโวยวายไปตลอดทางกลับที่พักอย่างหงุดหงิด
แต่จะว่าไปวันนี้ทำไมฉันจะต้องมาเจอกับความน่าปวดหัวแบบนี้ด้วย
ขากลับจากเดินเล่นก็จะซื้อของกินแต่ดันไปเห็นเหตุการณ์แฟรี่แกล้งเมทิสจนเป็นเรื่องให้พวกนั้นทะเลาะกัน
พอเข้าไปห้ามดันโดนผลักตัวปลิวพอหัวเสียก็เผลอใช้เวทมนต์อีก
แล้วไหนต้องมาโดนเมทิสหน้าสวยคนนั้นดูถูกเอาอีก โวยยย
'ปี้นๆ!'
"ว้าย!"ในขณะที่ฉันกำลังบ่นในใจอย่างอารมณ์เสียอยู่นั้น
จู่ๆก็มีรถแล่นเข้ามาแล้วบีบแตรใส่ด้วยความตกใจเลยถอยหลังไปแบบไม่ทันดู
ขาข้างหนึ่งก็ตกท่อน้ำขังข้างทางไปแล้ว= = บอกตามตรงได้เลยว่า ซวยสุดๆ!!
"ให้เถอะคงไม่มีอะไรซวยกว่านี้อีกแล้วนะ----"
'ซ่าส์' ฉันยังพูดไม่ทันจบ ก็มีรถเก๋งคันหนึ่งแล่นผ่านแล้วบังเอิญ~~~มีน้ำนองอยู่บนถนน เลยกลายเป็นว่าโดนน้ำสาดกระเด็นมาอีก หึ
วันซวยที่แท้ทรูชัดๆ= =
"...มีอีกมั้ย? พอแล้วนะ
กลับบ้านอาบน้ำนอน"ฉันบ่นออกมาอย่างอารมณ์เสียสุดโต้งพร้อมเดินกลับบ้านพักไปทั้งเปียกๆแบบนั้น
แต่ภายในใจยังคงบ่นเมทิสหน้าสวยไปเรื่อยๆ
'หมอนั้นจะต้องสาปฉันแน่ๆ คำสาปที่เรียกว่า'ยัยเซ่อซ่า'นั่นน่ะ= ='
ณ
บ้านสวนดอกไม้แห่งหนึ่งที่ห่างจากตัวเมือง
"หือ?"หลังจากเดินมาพร้อมกับปะเชิญโชคจากอุบัติเหตุจากแหล่งน้ำทั้งหลาย
ในที่สุดก็กลับมาถึงบ้านพักตลอดหลายเดือนมานี้ และเป็นทางเชื่อมระหว่างโลกเวทมนต์ส่วนตัวของฉันด้วย
ซึ่งพอมาถึงก็พบกับนกฮูกสีขาวคาบซองจดหมายไว้อยู่ตรงตู้รับจดหมาย
มันน่าแปลกมีคนส่งนกฮูกส่งจดหมายในประเทศที่แทบจะไม่มีใครเชื่อว่าเวทมนต์มีจริง
"ขอบใจ เรเวล เข้าบ้านมั้ย?"ฉันกล่าวขอบใจกับนกฮูกตัวขาวนีhก่อนเชิญมันเข้าบ้านมาด้วยซึ่งก็บินขึ้นมาเกาะบนไหล่ฉันแทนคำตอบของมัน
เมื่อเข้ามาในบ้านเรียบร้อยฉันก็จัดการอาบน้ำอาบท่า
หาข้าวให้ตัวเองและนกฮูกขาวนีhกิน ระหว่างนั้นฉันยกซองจดหมายขึ้นมาดูชื่อผู้ส่ง
"ศาสตราจารย์ เบน เพลย์สัน อาจารย์ใหญ่คอนเซ็นต์วอตก์ พรวด!!"
ทันทีที่อ่านจบ ฉันก็แทบพ่นอาหารเย็นออกมา
เมื่อเพื่อนร่วมชั้นของเคาท์ที่ชีวิตตอนนี้ดี้ดีเวอร์ๆ ส่งจดหมายมาหาฉันแบบนี้
รู้สึกลางไม่ดีเท่าไหร่เพราะเท่าที่จำได้เคาท์มักเล่าให้ฟังว่าเขาชอบใช้คนช่วยทำงานอย่างกะเบ๊ถึงจะได้ค่าตอบแทนที่มันคุ้มค่าก็เถอะนะ=
=
ด้วยความสงสัยฉันซึ่งเปิดซองหมายให้มันเปลี่ยนเป็นเหมือนปากแล้วอ่านเนื้อหาให้ฟัง
[สวัสดีจ้า น้องไอซ์] เปิดมาคำแรกก็เป็นกันเองแล้ว= =^
[ ผมชื่อ เบน เพลย์สัน เป็นเพื่อนร่วมชั้นของ เคาท์ กรีม เอ็มเมอรอล์อ น้องคงรู้อยู่แล้วสินะ] ค่ะรู้อยู่แล้วค่ะ
[งั้นเข้าเรื่องเลยดีกว่า พอดีว่าปีนี้ยอดนักเรียนสมัครเข้ามาน้อย
เลยอยากจะให้น้องช่วยเข้ามาเรียนได้แล้ว
และตามหาคนที่มีรายชื่อตามนี้ให้เข้าเรียนพร้อมเธอหน่อย
ถือว่าเป็นคำขอร้องจากพี่ชายอีกคนของเธอนะ
เดี๋ยวผมจะส่งรายชื่อและข้อมูลบางส่วนให้ก่อนนะส่วนที่เหลือไว้ได้ข้อมูลมากพอแล้วจะส่งไปให้อีกทีหนึ่งนะ
รักนะเด็กดี จากพี่เบนผู้หล่อเหล่า]
เมื่อสิ้นสุดเนื้อหาของจดหมายที่ร่ายยาวอยู่คนเดียว ซองจดหมายก็ฉีกทำร้ายทิ้งแล้วมีกระดาษสองแผ่นที่คิดน่าจะเป็นรายชื่อและข้อมูลที่ว่านั้น
แต่...
"โยนงานให้กันแบบนี้เลยเหรอ?....มันได้ด้วยวะเนี่ย?"
ฉันที่พึ่งได้สติกลับมาก็บ่นออกมาอย่างสงสัยจนห้ามไม่ได้ที่จะบ่น
ฉันมองรายชื่อที่จะต้องไปตามมาคุยและกล่อมให้พวกเค้ามาเรียนที่โรงเรียนเวทมนต์ให้ได้
"หกแฝดหก มัตสึโนะ,นามิคาเสะ คางูยะ,หวัง ไห่ชุนและ ซีกฟรีด ซี เรเวล เดอ
แวล อ่านโครตยาก!?" พออ่านรายชื่อที่ส่งมาจบก็ลุกออกจากห้องครัวไปห้องนอนทันที
ตอนนี้ฉันแทบจะไม่มีอารมณ์จะทำอย่างอื่นแล้วนอกจาก...กินข้าวให้เสร็จแล้วลากสังขานตัวเองไปนอนอย่างเพลียๆ
แล้วไม่ลืมที่บ่นออกมาเป็นครั้งสุดท้ายของวันก่อนจะหลับยาว
"...เวรเอ๋ย.."
จบตอนแรก.
----ช่วงคุยกับไรต์ท้ายตอน----
สวัสดีจ้า~~ทุกคน ในที่สุดเราเขียนตอนแรกจบไปสักที!!
รู้สึกกลัวมากๆที่จะเขียนออกมาได้ไม่ดี แต่เราก็จะพยายามให้มันดีนะ^ ^ และขอบทุกคนที่ส่งลูกๆของท่านให้เราต้มยำเอ๊ย!เขียนเพราะเราคิดตัวละครไม่ออก
บางคนก็ส่งมาแล้วร่วมถึงเพื่อนเราที่เป็นเส้นตายด้วย เพราะงั้นจะทำการปิดรับ ณ
วันที่ 3 ต.ค 61 เวลา 0:38 นะจ้ะ(พอดีที่บ้านปิดเน็ตแล้ว เลยต้องรอตอนเช้าถึงจะได้ลง)
ส่วนคนที่ปักไว้ก่อน เราจะให้โอกาสท่านส่งลูกๆมาภายในวันพุธหน้า ที่10/ต.ค /61 นะ
ถ้าไม่ส่งเราก็จะเขียนเท่าที่ส่งมาแล้วนะและจะตัดสิทธิ์พวกคุณด้วย
และต่อไปก็จะเป็นแบบฟอร์มสั้นๆของตัวไอซ์และเคาท์นะ เพื่อได้ทราบกันว่า
ตัวหลักของไรต์โกงยังไงบ้าง ฮาๆๆ
ชื่อ
: ไอซ์ บลู แซฟไฟร์
ชื่อเล่น
: ไอซ์
อายุ
: 16
สัญชาติ+เชื้อชาติ
: อังกฤษ
ประวัติส่วนตัว
: มีสายเลือดของแม่มดแท้100% จากตระกลูพ่อมดแม่มดที่เก่าแก่และมีชื่อเสียง
ถูกสั่งสอนให้เรียนเวทมนต์ศาสตร์ต่างๆจนเข้าขั้นอัจฉริยะแต่ด้วยกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดเกินไปของตระกลูเลยทำให้ไอซ์ไม่เคยมีเวลาเล่นแบบเด็กๆทั่วไปจนกระทั่งมาเจอกับเคาท์
เด็กหนุ่มที่อายุมากกว่า6ปี
แล้วด้วยที่กิจวัฒประจำวันไม่ต่างเลยกลายเป็นเพื่อนกันแต่ด้วยหมายที่เคาท์เป็นลูกหลานของตระกลูเอ็มเมอรอล์อที่เป็นคู่ปรับแทบจะตลอดกาลเลยต้องเป็นความลับ
มาอยู่ญี่ปุ่นได้ไง
: แอบหนีมาเที่ยวเล่น แล้วเกิดเรื่องจะต้องตามหานักเรียนเพิ่มให้ไปเรียนที่คอนเซ็นต์วอตส์
นิสัย
: ดูเอาในเรื่อง
สายเวทที่ถนัด
: ทุกศาสตร์เวทมนต์ รวมถึงเวทศาสตร์มืดก็ใช้ได้ แต่ที่ถนัดที่สุดคือ
เวทแปรกายและเวทน้ำมากที่สุด
ชอบ
: ช็อกโกแลตคาราเมล,สัตว์วิเศษ,น้ำฝน,ความเป็นญี่ปุ่น,ขนมญี่ปุ่น,โมจิใลไส้ถั่วแดง
เกลียด
: โคลน และ งู
กลัว
: งู
แพ้
: -
ไม้กายสิทธิ์ประจำตัว
:
ไม้กายสิทธิ์ของตระกลูที่ทำมาจากแท่งแซฟไฟร์ทั้งหมดแล้วมีเกล็ดหิมะพันปีอยู่ข้างใน
ไม้กายสิทธิ์สำรอง(ใช้เวลาอยู่โรงเรียน) :
ไม้มะละเกลือสีดำสนิทแกนกลางแทกขนนกฟินิซ์และเกล็ดหิมะพันปี
ลวดลายไม้เป็นแบบแกะสลักเป็นขนนกพันรอบๆ
สัตว์ประจำตัว
: ลูกหมาป่า และ มังกรน้ำแข็งที่อยู่ที่บ้านในป่าน้ำแข็ง
อื่นๆ
: ไอซ์ตาสีน้ำเงินเข้ม
ชื่อ
: เคาท์(อันนี้ชื่อนะไม่ใช่ยศ) กรีม เอ็มเมอรอล์อ
ชื่อเล่น
: เคาท์
อายุ
: 22
สัญชาติ+เชื้อชาติ
: อังกฤษ
ประวัติส่วนตัว
: สายเลือดพ่อมดแท้จากตระกลูเอ็มเมอรอล์อ
เคยเป็นที่หนึ่งในชั้นปีโรงเรียนคอนเซ็นส์วอกต์
ปัจจุบันเป็นอาจารย์สอนวิชาพละที่ญี่ปุ่น และหลงไหลความเป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่น
มาอยู่ญี่ปุ่นได้ไง
: ทำงาน
นิสัย
: ดูเอาเองในเรื่อง
สายเวทที่ถนัด
: เวทธรรมชาติของธาตุทั้ง8 ดิน น้ำ ลม ไฟ สายฟ้า ความมืด แสง
น้ำแข็ง
ชอบ
: ขนนที่ผสมชาเขียว ความเป็นญี่ปุ่นแบบดั่งเดิม
เกลียด
: สัตว์หน้าขน
กลัว
: (ไม่บอกเดี๋ยวโดนแกล้ง)
แพ้
: ขนสัตว์ อาการแบบภูมิแพ้ทั่วไป
ไม้กายสิทธิ์ประจำตัว
: ไม้กายสิทธิ์ของตระกลูที่ทำมาจากแท่งมกรตทั้งหมดแล้วมีใบโคลเวอร์ 4
แฉกอยู่ข้างใน
สัตว์ประจำตัว
: กิ้งก่าคาเมเลี่ยน
อื่นๆ
: เคาท์ตาสีเขียวมตรก
ก็ลองเอาไปวิเคราะห์หาจุดอ่อนจุดด้อยดูเล่นๆเอานะ^^
ความคิดเห็น