ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ลูกสาว(บุญธรรม)...ของข้า...-My ForterChild-
ณ ชั้นใต้ดินของสำนักงานนักสืบVHV....หลังจากเกิดเหตุการณ์ไปได้สักครู่....ทุกคนต่างมานั่งเงียบๆ....หวังว่าจะใครสักคนจะอธิบายเรื่องที่เกิดมาได้....บลัดยังคงอ่อนเพลียอยู่...โฮลี่ก็ยังตกใจไม่หายแต่ยังนั่งบนตักของบลัดอยู่...ครอสเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น...
\"บลัด...นี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น.....ทำไมมีศัตรูมาตั้งมากมายขนาดนี้?...จริงอยู่ที่เราเป็นศัตรูของแวมไพร์ทุกตัว....แต่ก็ไม่น่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้นี่\"...ครอสเริ่มถามเค้าหลังจากเห็นว่าบลัดอาการดีขึ้น
\"ค่ะ....แล้วเรื่อง -เลือดศักดิ์สิทธิ์-ล่ะค่ะ.....หนูได้ยินเค้าพูดขึ้นมา.....มันหมายความว่ายังไงค่ะ?\" โฮลี่มองหน้าเค้าแล้วถามเช่นกัน
\"เลือดศักดิ์สิทธิ์?.......เลือดศักดิ์สิทธิ์อะไร?........มันมาตามหาแล้วทำไมต้องมาที่นี้บลัด?\" ครอสถามต่อหลังจากที่ได้ยินโฮลี่พูด
\"เอ่อ....คือ....\" เค้าลังเลที่จะตอบ....เพราะเรื่องแบบนี้ถ้าบอกไปต้องวุ่นวายแน่ๆ....แต่เรื่องแบบนี้มันก็คงปิดกันได้ไม่นาน....เค้านึกเสร็จก็ถอดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะตอบออกมา
\" -เลือดศักดิ์สิทธิ์- ซึ่งเล่าแวมไพร์ทั้งหลายเชื่อกันว่าคือผู้ที่มีเลือดของพระผู้เป็นเจ้ามาถือกำเนิด...ซึ่งในรอบ10000ปีจะมีเกิดออกมาซักคน เชื่อกันว่าหากแวมไพร์ตัวใดได้ดื่มเลือดศักดิ์สิทธิ์นี้แล้ว...จะทำให้มีความสามารถพอๆกับ Vampive Master หรือว่าเจ้าแห่งแวมไพร์ได้เลย เล่าแวมไพร์ต่างๆจึงต้องคอยออกติดตามผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์......\" เค้าพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงมามองโฮลี่
\"นะ.....นาย.....นายอย่าบอกนะว่า.....\" ครอสรู้สึกตกตะลึงและพูดออกมาอย่างไม่เป็นคำ.....แล้วมองหน้าบลัด
\"อืม....... เลือดศักดิ์สิทธิ์ ที่ว่า.....มันอยู่ในตัวโฮลี่\" เค้าพูดพร้อมเอามือมาลูบผมของเธอ.....ดูโฮลี่ท่าทางตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน....ครอสถึงกับทรุดนั่งลงบนโซฟาอย่างหมดแรง
\"ละ...แล้วเราจะทำยังไงดี?.....\" ครอสพูดอย่างอ่อนแรง
\"ตอนนี้ยังไม่ต้องเป็นห่วงอะไรไปหรอกครอส\" เค้าบอกเรียบๆ
\"นายหมายความว่ายังไง?\" ครอสสงสัยในคำพูดนั้น
\"-เลือดศักดิ์สิทธิ์-...ใช่ว่าจะดื่มกินกันง่ายๆเฉยๆ.....มันจำเป็นต้องอาศัยพิธีกรรมบางอย่างด้วย\" เค้าพูดพลางโอบอ้อมโฮลี่เอาไว้
\"พิธีกรรม...พิธีกรรมอะไร?\" ครอสรู้สึกงุนงงในสิ่งที่เค้าพูด
\"ในคืนเดือนมืดมักจะมีจันทรคราสปรากฎทุกๆครั้งในรอบ 10000ปี...เชื่อกันว่าพลังใน ผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์ จะถูกปลุกในช่วงนั้นรุนแรงที่สุด...เมื่อถึงตอนนั้นเหล่าแวมไพร์ก็จะทำการประกอบพิธีกรรมเพื่อดื่มเลือดของ ผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์\" ....เค้าพูดจนจบ
\"งั้นก็หมายความ....\" ครอสพูดอย่างรู้สึกดีขึ้น
\"อีก 3 เดือน เหตุการณ์ จันทรคราส จะปรากฎขึ้น.....แต่ถ้าเราสามารถปกป้องโฮลี่ได้จนเลยผ่านช่วงเวลานั้นไปได้....ทุกอย่างก็เป็นอันโมฆะ....พิธีกรรมต่างๆก็จะถูกยกเลิก.....\"...เค้าพลางลูบผมสีทองของเธอที่คลายความกังวล
\"ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้เราต้องดูแลโฮลี่ให้ใกล้ชิดมากขึ้นน่ะสิ?\" ครอสพูด
\"ตอนนี้จะไม่ค่อยน่าเป็นห่วงอะไรมากหรอกครอส........เวลาอีกตั้ง3เดือน.....พวกแวมไพร์ที่มันต้องการโฮลี่คงไม่มาชิงตัวช่วงนี้หรอก....เพราะทำเช่นนั้นพวกอาจจะได้ไปเจอแวมไพร์ตัวอื่นแล้วคงฆ่าฟันแย่งชิงกันแน่....ชั้นว่าคงจะเป็นช่วงอาทิตย์ก่อนเหตุการณ์ของเดือนสุดท้ายมากกว่า...ที่เราต้องระวังเป็นพิเศษ\"..........เค้าพูดเสร็จ...โฮลี่เริ่มมีอาการง่วงนอนแล้วก็เริ่มงีบหลับบนตักของเค้า
\".....เอาล่ะ....เดี๋ยวชั้นคงต้องพาเธอไปนอนก่อนล่ะนะ.....แล้วชั้นจะออกมาคุยกับเธอใหม่นะครอส\" บลัดพูดขึ้นพลางลุกโฮลี่แล้วเดินออกจากห้องนั่งเล่นใต้ดินไป......จนมาถึงห้องห้องหนึ่ง....ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยสีสันสบายตาอย่างสีฟ้าอ่อนๆ....เตียงขนาดใหญ่และกว้างติดผ้าม่านกำมะยี่ดูเป็นสไตร์เตียงโบราณของอังกฤษ...ผ้าห่มและผ้านวมสีชมพูอ่อนให้ดูเหมาะสำหรับห้องของเด็กผู้หญิง...ตามโต๊ะอ่านหนังสือและตามหัวเตียงถูกจัดเรียงด้วยตุ๊กตานานาชนิด....แล้วเค้าก็เริ่มค่อยๆวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา....ก็ที่จะออกมาห้องนั้นกลับมาที่ห้องนั่งที่ครอสนั่งรออยู่
\"บลัด.....ทำไมนายถึงใช้พลังนั้น?.....ถ้านายเกิดพลั้งมือทำอะไรโฮลี่ขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง?\" ครอสถามทันทีที่บลัดก้าวเข้ามาในห้อง
\"ก็....ตอนนั้นชั้นไม่รู้จะทำยังไงแล้ว....กระสุนปืนก็หมด....ชั้นโดนกดเอาไว้.....ส่วนเธอก็ยังไม่ออกมา...โฮลี่ก็ตกอยู่ในอันตราย.....ชั้นจึงจำเป็นต้องปลุกพลังนั้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้\" บลัดพูดพลางทำสีหน้าสำนึกผิด
\"อืม....ช่างเถอะๆ....เรื่องมันก็ผ่านมาด้วยดีแล้ว....ว่าแต่...ทำไมนายสามารถสะกดพลังตัวเองได้ล่ะ....ชั้นเคยได้ยินว่าถ้าแวมไพร์ตัวใดใช้พลังนี้....ต้องเวลาเป็นเดือนในการสะกดพลังมาเป็นอย่างเดิม\" ครอสสงสัย
\"ชั้นเองก็ไม่รู้ตัว.....ชั้นเองก็ยังไงค่อยเข้าใจด้วยซ้ำ\" บลัดพูดตอบพลางทำสีหน้างุนงงเหมือนกัน
\"กรี๊ด~~~~~~~~!!\" จู่ๆก็มีเสียงวีดร้องดังมาจากทางห้องนอนของโฮลี่.....
\"อะไรกัน!?....\" ครอสอุทานขึ้นมา
\"รีบไปเร็ว.....!!\" บลัดตะโกนขึ้นแล้วรีบออกวิ่งจนมาถึงประตูห้องนอนก่อนที่จะผลักประตูออกไปอย่างแรง
\"โฮลี่.....เกิดอะไรขึ้น!?\" บลัดตะโกนเรียกเธอแล้วหันมองตรงเตียง.....แต่เธอไม่อยู่ตรงนั่นแล้ว....เค้าเห็นเธอนั่งกอดเข่าอยู่ทางอีกฝั่งนึงของเตียง
\"คะ...คุณคริส!!\" เธอเห็นเค้าก่อนที่จะรีบวิ่งมากอดเค้าไว้...ดูท่าทางเหมือนเธอหวาดกลัวอะไรบางอย่าง
\"เกิดอะไรขึ้นโฮลี่....ไหนบอกชั้นมาสิ!?\" เค้าดูท่าทางตื่นตระหนกไม่น้อยกับท่าทางของเธอ
\"หนู....หนูฝันเห็นแม่...หนูฝันเห็นแม่กับพ่อหนูก่อนที่พวกท่านจะ........!!\" เธอพูดได้แค่นั้นก่อนที่จะร้องไห้ออกมาอย่างเสียขวัญ
\"ไม่เป็นไรนะ...ไม่เป็นไรโฮลี่....มันผ่านไปแล้ว....พวกเค้าไปดีแล้ว....ทำใจดีๆซะนะ\" เค้าปลอบพลางโอบกอดเธอเอาไว้เพื่อคลายความกลัวของเธอ
\"ก่อนที่พวกเค้าจะตาย......เค้าตะโกนบอกหนูให้หนี....เหมือนกับตอนที่คุณคริสบอกหนู\" โฮลี่พูดออกมาพร้อมกับน้ำตา....บลัดสามารถรู้ได้ว่าหมายความว่ายังไง
\"ตอนที่หนูหลบอยู่ในบ้าน...แล้วเห็นคุณคริสกำลังถูกทำร้าย...มันเหมือนกับตอนที่พ่อแม่ของหนูกำลังปกป้องหนูแต่พวกเค้าก็ต้องมาตาย...หนูไม่อยากให้คนที่หนูรักต้องมาตายเพราะช่วยหนูเลย.....หนูไม่ต้องการแบบนั้น!!.....หนูไม่ต้องการ!!\" เธอแผดร้องออกมาพร้อมกับกอดเค้าแน่น...ตัวของเธอเริ่มสั้นทมอีกครั้ง....บลัดจำเป็นต้องปล่อยให้เธอร้องต่อไป....เค้าได้แต่กอดพลางลูบผมของเธอเพื่อคลายความทุกข์เท่านั้น....เค้าจำเป็นต้องปล่อยให้เธอร้องไห้และระบายออกมาให้หมด....ครอสที่รออยู่ข้างนอกก็พลอยจะร้องไห้เพราะความสงสารเธอไปด้วย.......จนเวลาผ่านไปนานหลายนาทีเหตุการณ์ทุกอย่างจึงสงบ
\"เอาล่ะ....นอนซะนะ....ร้องไห้ออกมาหมดแล้วคงจะสบายใจขึ้นนะ....\" บลัดพูดพลางลูบผมเธอแล้วกำลังหันเพื่อเดินออกไป....แต่เหมือนกับมีอะไรบ้างอย่างรั้งชายเสื้อเค้าเอาไว้
\"นอนเป็นเพื่อนหนูได้มั้ยคะ?.....หนูอาจจะเอาแต่ใจ....แต่หนูอยากให้คุณคริสนอนเป็นเพื่อนหนู....คืนนี้คืนเดียวก็ได้....ขอร้องล่ะค่ะ\" เธอพูดด้วยสีหน้าวิงวอนพลางใช้มือเล็กจับชายเสื้อของเค้าแน่น
\"อืม....ได้สิ....ถ้าเธฮต้องการนะ\" ทันทีเค้าพูดจบ...โฮลี่ดูท่าทางดีใจขึ้น.....แล้วเค้าก็ค่อยๆเดินอ้อมเตียงแล้วค่อยมานอนตรงข้างๆเธอ....เตียงใหญ่พอสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก1คน....และแวมไพร์ร่างสูงได้พอดีและยังมีพื้นที่อีกมากด้วย
\"แล้วชั้นต้องร้องเพลงกล่อมด้วยรึเปล่าเนี้ย?\" เค้าพูดหยอกล้อกับเธอ....
\"แหม...คุณคริสคะ....หนูไม่ใช่เด็กทารกแล้วนะคะ\" เธอพูดพลางบึงตึงใส่เค้า...แต่เธอก็เริ่มหัวเราะออกมา
\"อืม....เหมือนกับชั้นจำได้ว่า.....ก่อนที่จะมีเหตุการณ์วันนี้....เธอกำลังจะพูดอะไรกับชั้นอย่างนั้นเหรอโฮลี่?\" พูดแล้วเปลี่ยนมาเป็นนอนตะแคงข้างเพื่อที่จะได้คุยกับเธอได้ถนัด
\"คือว่า.....เรื่องนั้น.....\" เธอเริ่มอ่ำอึ้งกับคำพูด...เพราะไม่แน่ใจว่าบลัดจะรูสึกยังไงในสิ่งที่เธอจะพูด
\"ว่าไงโฮลี่?.....เธอสามารถบอกชั้นได้นะ\" เค้ายิ้มพูดเพื่อคลายความกังวลของเธอ....แล้วเธอก็ค่อยๆพูดช้าๆออกมา
\"คือ....หนูขอเรียกคุณคริส.....ว่าคุณ พ่อ จริงๆได้มั้ยคะ?\" เธอพูดเสียงเบากับเค้า....แต่ดูบลัดไม่แปลกใจในคำพูดนั้นเลย...เค้าได้แต่ยิ้มออกมา
\"หึหึหึ....เด็กน้อย....เธอคิดดีแล้วเรอะที่จะมาเป็นบุตรบุญธรรมของแวมไพร์อย่างชั้นน่ะ?\" เค้าอย่างยิ้มๆพลางลูบหัวเธออย่างช้าๆ
\"หนูรู้ค่ะ....ว่าแวมไพร์อายุยืนกว่าคนธรรมดาและแวมไพร์มีพลังไม่เหมือนคนธรรมดา....แต่หนูอยากให้คุณเป็นพ่อของหนูจริงๆ....คุณไม่เหมือนกับแวมไพร์พวกนั้น....คุณใจดีและมีเมตตาต่อหนู....ตอนนี้หนูไม่มีใครแล้ว....หนูอยากให้ใครสักคนที่หนูรักที่สุดและเป็นห่วงหนูที่สุดมายืนทำหน้าที่นี้แทนพ่อแท้ๆของหนู\" เธอพูดกับเค้าอย่างแน่วแน่
\"โฮลี่....อย่าลืมสิ....ว่าชั้นเปลี่ยนนามสกุลแล้วนะ\" เค้าเปรยออกมาอย่างอารมณ์ดี...โฮลี่ท่าทางแปลกใจ
\"คุณคริสหมายความว่า...\" เธอพูดขึ้นแล้วอึ้งไปช่วงขณะ
\"อืม....ชั้นน่ะ....คิดจะเป็นพ่อของเธอตั้งตอนเช้าแล้ว....เพียงแต่ชั้นไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะมีพ่อบุญธรรมเป็นแวมไพร์หรือเปล่า....ชั้นก็รอที่จะถามเธอเหมือนกันนะโฮลี่....แต่ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายมาขอสิทธิ์นี้แล้ว....ก็ถือว่าเป็นการยอมรับของทั้ง2ฝ่ายก็แล้วล่ะกัน\" เค้าพูดอย่างยิ้มๆแล้วมองมาทางเธอ....โฮลี่เริ่มจะน้ำตาจะไหลอีกครั้งจากความปลื้มปิติ
\"เฮ้อ....เด็กบ้า....ร้องไห้อีกแล้ว....คราวหลังถ้าร้องไห้ พ่อ จะทำโทษจริงๆด้วย\" เค้าพูดอย่างอารมณ์ดี
\"คะ...คุณคริส...ต่อไปหนูจะไม่ร้องแล้ว\" เธอพูดก่อนที่จะเช็ดน้ำตาที่กำลังจะไหล
\"นี่ๆ...โฮลี่....เปลี่ยนสรรพนามได้แล้ว\" เค้าพูดเตือนพลางลูบผมเธอ
\"คะ....คุณพ่อ\" เธอพูดเสียงชัดอย่างปลาบปลื้มแล้วยิ้มออกมา
\"ดีมาก....เอาล่ะนอนได้แล้วนะ....พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าเลย\" เค้าพูดพลางหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวเธอ....โฮลี่เริ่มเขยิบเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จะซุกตัวอยู่อ้อมอกของบลัด...แล้วใช้มือเล็กๆข้างนึงมากอดเค้าเอาไว้
\"คุณพ่อคริสคะ....ขอบคุณสำหรับทุกอย่างคะ\" เธอพูดขึ้นก่อนที่จะยิ้มอย่างมีความสุขแล้วหลับตาลง.....
\"อืม....หลับฝันดีนะ....โฮลี่....ลูกสาวของชั้น\" เค้าพูดจบก็ค่อยๆก้มลงจูบตรงหน้าผากเธออย่างแผ่วเบา.... บลัดเองก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก...ลูกสาวอย่างนั้นเหรอ?....เหมือนกับว่าเค้าไม่ได้คำคำนี้มานานแล้ว...เค้าได้ยินมาจากไหนเค้าก็จำไม่ได้...........ทั้ง2ก็ได้ผ่านเหตุอันเลวร้ายของวันไปอย่างดี....และรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก..........
จบตอน8
\"บลัด...นี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น.....ทำไมมีศัตรูมาตั้งมากมายขนาดนี้?...จริงอยู่ที่เราเป็นศัตรูของแวมไพร์ทุกตัว....แต่ก็ไม่น่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้นี่\"...ครอสเริ่มถามเค้าหลังจากเห็นว่าบลัดอาการดีขึ้น
\"ค่ะ....แล้วเรื่อง -เลือดศักดิ์สิทธิ์-ล่ะค่ะ.....หนูได้ยินเค้าพูดขึ้นมา.....มันหมายความว่ายังไงค่ะ?\" โฮลี่มองหน้าเค้าแล้วถามเช่นกัน
\"เลือดศักดิ์สิทธิ์?.......เลือดศักดิ์สิทธิ์อะไร?........มันมาตามหาแล้วทำไมต้องมาที่นี้บลัด?\" ครอสถามต่อหลังจากที่ได้ยินโฮลี่พูด
\"เอ่อ....คือ....\" เค้าลังเลที่จะตอบ....เพราะเรื่องแบบนี้ถ้าบอกไปต้องวุ่นวายแน่ๆ....แต่เรื่องแบบนี้มันก็คงปิดกันได้ไม่นาน....เค้านึกเสร็จก็ถอดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะตอบออกมา
\" -เลือดศักดิ์สิทธิ์- ซึ่งเล่าแวมไพร์ทั้งหลายเชื่อกันว่าคือผู้ที่มีเลือดของพระผู้เป็นเจ้ามาถือกำเนิด...ซึ่งในรอบ10000ปีจะมีเกิดออกมาซักคน เชื่อกันว่าหากแวมไพร์ตัวใดได้ดื่มเลือดศักดิ์สิทธิ์นี้แล้ว...จะทำให้มีความสามารถพอๆกับ Vampive Master หรือว่าเจ้าแห่งแวมไพร์ได้เลย เล่าแวมไพร์ต่างๆจึงต้องคอยออกติดตามผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์......\" เค้าพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงมามองโฮลี่
\"นะ.....นาย.....นายอย่าบอกนะว่า.....\" ครอสรู้สึกตกตะลึงและพูดออกมาอย่างไม่เป็นคำ.....แล้วมองหน้าบลัด
\"อืม....... เลือดศักดิ์สิทธิ์ ที่ว่า.....มันอยู่ในตัวโฮลี่\" เค้าพูดพร้อมเอามือมาลูบผมของเธอ.....ดูโฮลี่ท่าทางตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน....ครอสถึงกับทรุดนั่งลงบนโซฟาอย่างหมดแรง
\"ละ...แล้วเราจะทำยังไงดี?.....\" ครอสพูดอย่างอ่อนแรง
\"ตอนนี้ยังไม่ต้องเป็นห่วงอะไรไปหรอกครอส\" เค้าบอกเรียบๆ
\"นายหมายความว่ายังไง?\" ครอสสงสัยในคำพูดนั้น
\"-เลือดศักดิ์สิทธิ์-...ใช่ว่าจะดื่มกินกันง่ายๆเฉยๆ.....มันจำเป็นต้องอาศัยพิธีกรรมบางอย่างด้วย\" เค้าพูดพลางโอบอ้อมโฮลี่เอาไว้
\"พิธีกรรม...พิธีกรรมอะไร?\" ครอสรู้สึกงุนงงในสิ่งที่เค้าพูด
\"ในคืนเดือนมืดมักจะมีจันทรคราสปรากฎทุกๆครั้งในรอบ 10000ปี...เชื่อกันว่าพลังใน ผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์ จะถูกปลุกในช่วงนั้นรุนแรงที่สุด...เมื่อถึงตอนนั้นเหล่าแวมไพร์ก็จะทำการประกอบพิธีกรรมเพื่อดื่มเลือดของ ผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์\" ....เค้าพูดจนจบ
\"งั้นก็หมายความ....\" ครอสพูดอย่างรู้สึกดีขึ้น
\"อีก 3 เดือน เหตุการณ์ จันทรคราส จะปรากฎขึ้น.....แต่ถ้าเราสามารถปกป้องโฮลี่ได้จนเลยผ่านช่วงเวลานั้นไปได้....ทุกอย่างก็เป็นอันโมฆะ....พิธีกรรมต่างๆก็จะถูกยกเลิก.....\"...เค้าพลางลูบผมสีทองของเธอที่คลายความกังวล
\"ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้เราต้องดูแลโฮลี่ให้ใกล้ชิดมากขึ้นน่ะสิ?\" ครอสพูด
\"ตอนนี้จะไม่ค่อยน่าเป็นห่วงอะไรมากหรอกครอส........เวลาอีกตั้ง3เดือน.....พวกแวมไพร์ที่มันต้องการโฮลี่คงไม่มาชิงตัวช่วงนี้หรอก....เพราะทำเช่นนั้นพวกอาจจะได้ไปเจอแวมไพร์ตัวอื่นแล้วคงฆ่าฟันแย่งชิงกันแน่....ชั้นว่าคงจะเป็นช่วงอาทิตย์ก่อนเหตุการณ์ของเดือนสุดท้ายมากกว่า...ที่เราต้องระวังเป็นพิเศษ\"..........เค้าพูดเสร็จ...โฮลี่เริ่มมีอาการง่วงนอนแล้วก็เริ่มงีบหลับบนตักของเค้า
\".....เอาล่ะ....เดี๋ยวชั้นคงต้องพาเธอไปนอนก่อนล่ะนะ.....แล้วชั้นจะออกมาคุยกับเธอใหม่นะครอส\" บลัดพูดขึ้นพลางลุกโฮลี่แล้วเดินออกจากห้องนั่งเล่นใต้ดินไป......จนมาถึงห้องห้องหนึ่ง....ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยสีสันสบายตาอย่างสีฟ้าอ่อนๆ....เตียงขนาดใหญ่และกว้างติดผ้าม่านกำมะยี่ดูเป็นสไตร์เตียงโบราณของอังกฤษ...ผ้าห่มและผ้านวมสีชมพูอ่อนให้ดูเหมาะสำหรับห้องของเด็กผู้หญิง...ตามโต๊ะอ่านหนังสือและตามหัวเตียงถูกจัดเรียงด้วยตุ๊กตานานาชนิด....แล้วเค้าก็เริ่มค่อยๆวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา....ก็ที่จะออกมาห้องนั้นกลับมาที่ห้องนั่งที่ครอสนั่งรออยู่
\"บลัด.....ทำไมนายถึงใช้พลังนั้น?.....ถ้านายเกิดพลั้งมือทำอะไรโฮลี่ขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง?\" ครอสถามทันทีที่บลัดก้าวเข้ามาในห้อง
\"ก็....ตอนนั้นชั้นไม่รู้จะทำยังไงแล้ว....กระสุนปืนก็หมด....ชั้นโดนกดเอาไว้.....ส่วนเธอก็ยังไม่ออกมา...โฮลี่ก็ตกอยู่ในอันตราย.....ชั้นจึงจำเป็นต้องปลุกพลังนั้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้\" บลัดพูดพลางทำสีหน้าสำนึกผิด
\"อืม....ช่างเถอะๆ....เรื่องมันก็ผ่านมาด้วยดีแล้ว....ว่าแต่...ทำไมนายสามารถสะกดพลังตัวเองได้ล่ะ....ชั้นเคยได้ยินว่าถ้าแวมไพร์ตัวใดใช้พลังนี้....ต้องเวลาเป็นเดือนในการสะกดพลังมาเป็นอย่างเดิม\" ครอสสงสัย
\"ชั้นเองก็ไม่รู้ตัว.....ชั้นเองก็ยังไงค่อยเข้าใจด้วยซ้ำ\" บลัดพูดตอบพลางทำสีหน้างุนงงเหมือนกัน
\"กรี๊ด~~~~~~~~!!\" จู่ๆก็มีเสียงวีดร้องดังมาจากทางห้องนอนของโฮลี่.....
\"อะไรกัน!?....\" ครอสอุทานขึ้นมา
\"รีบไปเร็ว.....!!\" บลัดตะโกนขึ้นแล้วรีบออกวิ่งจนมาถึงประตูห้องนอนก่อนที่จะผลักประตูออกไปอย่างแรง
\"โฮลี่.....เกิดอะไรขึ้น!?\" บลัดตะโกนเรียกเธอแล้วหันมองตรงเตียง.....แต่เธอไม่อยู่ตรงนั่นแล้ว....เค้าเห็นเธอนั่งกอดเข่าอยู่ทางอีกฝั่งนึงของเตียง
\"คะ...คุณคริส!!\" เธอเห็นเค้าก่อนที่จะรีบวิ่งมากอดเค้าไว้...ดูท่าทางเหมือนเธอหวาดกลัวอะไรบางอย่าง
\"เกิดอะไรขึ้นโฮลี่....ไหนบอกชั้นมาสิ!?\" เค้าดูท่าทางตื่นตระหนกไม่น้อยกับท่าทางของเธอ
\"หนู....หนูฝันเห็นแม่...หนูฝันเห็นแม่กับพ่อหนูก่อนที่พวกท่านจะ........!!\" เธอพูดได้แค่นั้นก่อนที่จะร้องไห้ออกมาอย่างเสียขวัญ
\"ไม่เป็นไรนะ...ไม่เป็นไรโฮลี่....มันผ่านไปแล้ว....พวกเค้าไปดีแล้ว....ทำใจดีๆซะนะ\" เค้าปลอบพลางโอบกอดเธอเอาไว้เพื่อคลายความกลัวของเธอ
\"ก่อนที่พวกเค้าจะตาย......เค้าตะโกนบอกหนูให้หนี....เหมือนกับตอนที่คุณคริสบอกหนู\" โฮลี่พูดออกมาพร้อมกับน้ำตา....บลัดสามารถรู้ได้ว่าหมายความว่ายังไง
\"ตอนที่หนูหลบอยู่ในบ้าน...แล้วเห็นคุณคริสกำลังถูกทำร้าย...มันเหมือนกับตอนที่พ่อแม่ของหนูกำลังปกป้องหนูแต่พวกเค้าก็ต้องมาตาย...หนูไม่อยากให้คนที่หนูรักต้องมาตายเพราะช่วยหนูเลย.....หนูไม่ต้องการแบบนั้น!!.....หนูไม่ต้องการ!!\" เธอแผดร้องออกมาพร้อมกับกอดเค้าแน่น...ตัวของเธอเริ่มสั้นทมอีกครั้ง....บลัดจำเป็นต้องปล่อยให้เธอร้องต่อไป....เค้าได้แต่กอดพลางลูบผมของเธอเพื่อคลายความทุกข์เท่านั้น....เค้าจำเป็นต้องปล่อยให้เธอร้องไห้และระบายออกมาให้หมด....ครอสที่รออยู่ข้างนอกก็พลอยจะร้องไห้เพราะความสงสารเธอไปด้วย.......จนเวลาผ่านไปนานหลายนาทีเหตุการณ์ทุกอย่างจึงสงบ
\"เอาล่ะ....นอนซะนะ....ร้องไห้ออกมาหมดแล้วคงจะสบายใจขึ้นนะ....\" บลัดพูดพลางลูบผมเธอแล้วกำลังหันเพื่อเดินออกไป....แต่เหมือนกับมีอะไรบ้างอย่างรั้งชายเสื้อเค้าเอาไว้
\"นอนเป็นเพื่อนหนูได้มั้ยคะ?.....หนูอาจจะเอาแต่ใจ....แต่หนูอยากให้คุณคริสนอนเป็นเพื่อนหนู....คืนนี้คืนเดียวก็ได้....ขอร้องล่ะค่ะ\" เธอพูดด้วยสีหน้าวิงวอนพลางใช้มือเล็กจับชายเสื้อของเค้าแน่น
\"อืม....ได้สิ....ถ้าเธฮต้องการนะ\" ทันทีเค้าพูดจบ...โฮลี่ดูท่าทางดีใจขึ้น.....แล้วเค้าก็ค่อยๆเดินอ้อมเตียงแล้วค่อยมานอนตรงข้างๆเธอ....เตียงใหญ่พอสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก1คน....และแวมไพร์ร่างสูงได้พอดีและยังมีพื้นที่อีกมากด้วย
\"แล้วชั้นต้องร้องเพลงกล่อมด้วยรึเปล่าเนี้ย?\" เค้าพูดหยอกล้อกับเธอ....
\"แหม...คุณคริสคะ....หนูไม่ใช่เด็กทารกแล้วนะคะ\" เธอพูดพลางบึงตึงใส่เค้า...แต่เธอก็เริ่มหัวเราะออกมา
\"อืม....เหมือนกับชั้นจำได้ว่า.....ก่อนที่จะมีเหตุการณ์วันนี้....เธอกำลังจะพูดอะไรกับชั้นอย่างนั้นเหรอโฮลี่?\" พูดแล้วเปลี่ยนมาเป็นนอนตะแคงข้างเพื่อที่จะได้คุยกับเธอได้ถนัด
\"คือว่า.....เรื่องนั้น.....\" เธอเริ่มอ่ำอึ้งกับคำพูด...เพราะไม่แน่ใจว่าบลัดจะรูสึกยังไงในสิ่งที่เธอจะพูด
\"ว่าไงโฮลี่?.....เธอสามารถบอกชั้นได้นะ\" เค้ายิ้มพูดเพื่อคลายความกังวลของเธอ....แล้วเธอก็ค่อยๆพูดช้าๆออกมา
\"คือ....หนูขอเรียกคุณคริส.....ว่าคุณ พ่อ จริงๆได้มั้ยคะ?\" เธอพูดเสียงเบากับเค้า....แต่ดูบลัดไม่แปลกใจในคำพูดนั้นเลย...เค้าได้แต่ยิ้มออกมา
\"หึหึหึ....เด็กน้อย....เธอคิดดีแล้วเรอะที่จะมาเป็นบุตรบุญธรรมของแวมไพร์อย่างชั้นน่ะ?\" เค้าอย่างยิ้มๆพลางลูบหัวเธออย่างช้าๆ
\"หนูรู้ค่ะ....ว่าแวมไพร์อายุยืนกว่าคนธรรมดาและแวมไพร์มีพลังไม่เหมือนคนธรรมดา....แต่หนูอยากให้คุณเป็นพ่อของหนูจริงๆ....คุณไม่เหมือนกับแวมไพร์พวกนั้น....คุณใจดีและมีเมตตาต่อหนู....ตอนนี้หนูไม่มีใครแล้ว....หนูอยากให้ใครสักคนที่หนูรักที่สุดและเป็นห่วงหนูที่สุดมายืนทำหน้าที่นี้แทนพ่อแท้ๆของหนู\" เธอพูดกับเค้าอย่างแน่วแน่
\"โฮลี่....อย่าลืมสิ....ว่าชั้นเปลี่ยนนามสกุลแล้วนะ\" เค้าเปรยออกมาอย่างอารมณ์ดี...โฮลี่ท่าทางแปลกใจ
\"คุณคริสหมายความว่า...\" เธอพูดขึ้นแล้วอึ้งไปช่วงขณะ
\"อืม....ชั้นน่ะ....คิดจะเป็นพ่อของเธอตั้งตอนเช้าแล้ว....เพียงแต่ชั้นไม่แน่ใจว่าเธอต้องการที่จะมีพ่อบุญธรรมเป็นแวมไพร์หรือเปล่า....ชั้นก็รอที่จะถามเธอเหมือนกันนะโฮลี่....แต่ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายมาขอสิทธิ์นี้แล้ว....ก็ถือว่าเป็นการยอมรับของทั้ง2ฝ่ายก็แล้วล่ะกัน\" เค้าพูดอย่างยิ้มๆแล้วมองมาทางเธอ....โฮลี่เริ่มจะน้ำตาจะไหลอีกครั้งจากความปลื้มปิติ
\"เฮ้อ....เด็กบ้า....ร้องไห้อีกแล้ว....คราวหลังถ้าร้องไห้ พ่อ จะทำโทษจริงๆด้วย\" เค้าพูดอย่างอารมณ์ดี
\"คะ...คุณคริส...ต่อไปหนูจะไม่ร้องแล้ว\" เธอพูดก่อนที่จะเช็ดน้ำตาที่กำลังจะไหล
\"นี่ๆ...โฮลี่....เปลี่ยนสรรพนามได้แล้ว\" เค้าพูดเตือนพลางลูบผมเธอ
\"คะ....คุณพ่อ\" เธอพูดเสียงชัดอย่างปลาบปลื้มแล้วยิ้มออกมา
\"ดีมาก....เอาล่ะนอนได้แล้วนะ....พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าเลย\" เค้าพูดพลางหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวเธอ....โฮลี่เริ่มเขยิบเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จะซุกตัวอยู่อ้อมอกของบลัด...แล้วใช้มือเล็กๆข้างนึงมากอดเค้าเอาไว้
\"คุณพ่อคริสคะ....ขอบคุณสำหรับทุกอย่างคะ\" เธอพูดขึ้นก่อนที่จะยิ้มอย่างมีความสุขแล้วหลับตาลง.....
\"อืม....หลับฝันดีนะ....โฮลี่....ลูกสาวของชั้น\" เค้าพูดจบก็ค่อยๆก้มลงจูบตรงหน้าผากเธออย่างแผ่วเบา.... บลัดเองก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก...ลูกสาวอย่างนั้นเหรอ?....เหมือนกับว่าเค้าไม่ได้คำคำนี้มานานแล้ว...เค้าได้ยินมาจากไหนเค้าก็จำไม่ได้...........ทั้ง2ก็ได้ผ่านเหตุอันเลวร้ายของวันไปอย่างดี....และรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก..........
จบตอน8
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น