ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พลังแห่งความบ้าคลั่ง Fight Mote...
หลังจากที่เค้าตะโกนออกมาอย่างดัง...ร่างของเหล่าผีดิบที่รุมเค้าอยู่ต่างกระเด็นออกไปคนล่ะทิษคนล่ะทาง เค้ายืนขึ้นมาและดูเหมือนกับร่างกายและส่วนสูงเริ่มขยายออก ร่างกายของบลัดเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง เส้นผมที่เคยสั้นมันกลับยาวขึ้นมาเอง ตาเริ่มมีแสงเปลงกระกายสีแดงดั่งสีเลือดสะท้อนแสง คมเขี้ยวที่เคยดูปกติเริ่มงอกยาวออกมา ร่างกายที่ดูผอมเริ่มมีมัดกล้ามเสริมขึ้นมาเหมือนกับพองลม มือที่เริ่มขยายออกกำลังมือกรงเล็บงอกยาวขึ้นมา บาดแผลที่โดนผีดิบกัดกินเริ่มรักษาตัวเองได้เร็วขึ้น....เค้าดูเปลี่ยนไปมาก จอนรู้สึกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น.....เค้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จะมีความสามารถแบบนี้จนเผลอวางโฮลี่ลงเมื่อไหร่ก็รู้....ทางโฮลี่เองก็แปลกใจไม่แพ้กัน....หล่อนไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ตนเองรักและเป็นห่วงตนมาตลอดจะมีสภาพน่ากลัวแบบนี้
\"อะไรกัน?........เจ้าพวกผีดิบ....จัดการมันซะ\" จอนเพิ่งรู้สึกตัวหลังทุกอย่างยุติ...แล้วก็สั่งให้พวกผีดิบจัดการกับเค้าอีกที
\"ฮ้าก!!....แฮ่!!....ตูม...ๆ...ๆ...ๆ...ๆ\" ในขณะที่เหล่าผีดิบกำลังพุ่งเข้าใส่เค้า....ก็เหมือนโดนอะไรบางอย่างกระแทกพวกมันทั้งหมดจนร่างแตกกระจาย
\"บะ...บ้าน่า!!....ผีดิบของชั้น....ถูกทำลายในหมัดเดียว!!\" จอนพูดอะไรไม่ถูก....มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อตอนบลัดพุ่งมาด้วยความเร็วสูงมาหาเค้าแล้ว
\"อ้าก!!......อย่านะ!!.....อ้าก~~~!!\"มันร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมันอยู่ใกล้ร่างที่สูง2เมตรของบลัด....เค้าจับเข้าที่คอของจอนแล้วยกขึ้นด้วยมือข้างเดียว
\"เกิดเรื่องอะไรขึ้น!?.....ชั้นได้ยินเสียงดังลงถึงชั้นใต้ดินแน่ะ!!.....เอ๊ะ!?.....บลัด!!\" ครอสเพิ่งเดินออกมาจากบ้าน...แต่เธอก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของบลัด
\"คุณครอสค่ะ!!....นี้มันเกิดอะไรขึ้นค่ะ!?....ทำไม!?....ทำไมคุณ....คุณบลัดถึงเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ!?\" โฮลี่เห็นครอสวิ่งออกมาจากบ้านเธอจึงวิ่งเข้าไปหาเธอแล้วถามอย่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
\"ฟะ.....ไฟท์โมท(Fight Mote)...เป็นการดึงพลังสุดยอดของแวมไพร์ออกมา....วิชานี้พวกแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จะใช้กันในช่วงสงครามเท่านั้น...และหลังจากผู้ที่ใช้พลังนี้จะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้....จิตใจจะถูกดึงเข้าสู่สัญชาตญาณการต่อสู้เท่านั้น.......\" ครอสพูดได้สักพักแล้วเว้นช่วง
\"สงสัย.......หมอนั้นคงโมโหสุดขีดแล้ว....ไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นแบบนี้หรอก\" ครอสพูดเสียงเบาพร้อมกับทรุดลงเพราะเข่าอ่อน
\"แล้วทำยังไงให้เค้ากลับมาเป็นอย่างเดิมล่ะค่ะ!?\" เธอถามครอสด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"ไม่....ไม่มีทางทำได้หรอกจ้ะโฮลี่....ถ้าเค้ายังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เอง....ก็ไม่สามารถกลับมาเป็นอย่างเดิมได้\" ครอสบอก.....ตอนนี้โฮลี่ไม่รู้เหมือนว่าจะต้องทำยังไงแล้ว.....เธอสังเกตุเห็นว่าตอนนี้บลัดกำลังซ้อมจอนอยู่...จอนเริ่มส่งเสียงวิงวอนออกมาอย่างโหยหวน.....แต่บลัดกลับมาท่าทีที่เย็นชาและหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.......นั้นไม่ใช่บลัดที่โฮลี่รู้จัก....
\"หยุดนะ!!.....พอเถอะค่ะ!!....\" โฮลี่ตัดสินใจวิ่งไปหาบลัดทันทีเพื่อห้ามเค้า.......
\"อย่าเข้าไปนะโฮลี่!!....นั้นไม่ใช่บลัดคนเดิมแล้ว!!.....เดี๋ยวก็โดนลูกหลงหรอก!!....โฮลี่!!\" ครอสพยายามจะรั้งตัวเธอเอาไว้แต่ไม่ทันซะแล้ว.....
\"อะ....อะ....อะ\" จอนกระอักเลือดออกมาจากปาก...ฟันทั้งปากเหมือนถูกเลาะออกจนเกือบหมด...แขนข้างนึงถูกกระชากออก...ขาที่ดูบิดเบี้ยว....ร่างกายของมันตอนนี้ดูไม่ต่างจากเศษเนื้อเลย....แล้วบลัดก็กำลังจะลงมืออีกครั้ง
\"อย่านะค่ะ!!....พอเถอะ!!....อย่าทำอะไรเค้าอีกเลย!!\". โฮลี่วิ่งมาถึงก็กระโดดฉุดมือข้างที่กำลังจะต่อยจอน....บลัดโยนจอนที่กำลังสลายหายไปกระแทกต้นไม้อีกฝั่งจนเละ....แล้วหันมาจับตัวเธอแทน.....
\"บลัด!!....อย่านะ!!....นั้นโฮลี่นะ!!....อย่าทำอะไรบ้าๆนะ!!\" ครอสตะโกนมา....แต่บลัดกำลังเงื้อมมือขึ้นเพื่อจะทุบเด็กน้อย
\"อย่าทำแบบนี้อีกเลย....ขอคุณคริสของหนูกลับมาเถอะค่ะ.....คุณคริสที่ใจดีและอ่อนโยนของหนูกลับมาทีเถอะค่ะ\" เธอเริ่มร้องไห้แต่เธอไม่ได้กลัวว่าจะบาดเจ็บแต่อย่างใด....เธอร้องไห้เพราะไม่อยากให้คนที่ตนรักต้องมากลายเป็นสภาพแบบนี้........
\"แฮ่ก....แฮ่ก....ฮะ.....ฮะ.....\" เค้าเริ่มส่งเสียงออกมาและเริ่มกำหมัดแน่น....แววตาสีแดงเริ่มจ้องมองเด็กน้อยที่เค้ากำลังจะต่อยเธอ
\"ฮะ....ฮะ....โฮะ.....โฮ\" เค้าเสียงชัดขึ้นเรื่อยๆ....มือข้างที่กำหมัดเริ่มกำแน่นขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มมีเลือดไหลออกมา....นัยน์ตาของเค้าเริ่มแดงน้อยลง
\"โฮะ....โฮ...ลิ....ลี่...........โฮ..ลี่........อ้าก!!\".....เค้าเอ่ยชื่อเธอออกมา....แล้วเริ่มลดมือลงเรื่อยๆและค่อยๆวางเธอลง...นัยน์ตาของเค้าเริ่มเป็นปกติแล้ว....แต่เค้าร้องออกมาอย่างดังเหมือนกำลังเจ็บปวด.....แล้วเริ่มเอามือกุ่มหัวแล้วดิ้นกับพื้น
\"อ้ากกกกกกกกกก~~~~~~!!\"....เค้าทรุดตัวลงนอนกับพื้นแล้วดิ้นทุรนทุรายไปมา...ร่างกายของเค้ามีควันจางๆลอยออกมา....ร่างกายของเค้ากำลังกระตุกและเล็กลงแต่ก็ร้องออกมาไม่หยุด...โฮลี่จึงวิ่งไปเอาเล็กๆของเธอกุ่มมือของเค้าเอาไว้
\"คุณคริสค่ะ!!....คุณต้องไม่เป็นอะไรนะค่ะ!!\" เธอบอกกับเค้า
\"อะ!!....อ้าก!!....โฮลี่!!.....อั๊ก!!....อ้าก!!\" เค้าครวญครางสลับกับเรียกชื่อของเธอ....ตรงปลายเล็บที่เคยงอกยาวเริ่มมีไฟลุกขึ้นมาลามเลียจนกลายเป็นเหมือนเดิม....เส้นผมที่เคยยาวเริ่มขาดสลายไปจนกลายเป็นทรงเดิม......ตาของเค้าเหลือกขึ้นแต่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวดำปกติ....ร่างกายในแต่ล่ะส่วนต่างๆมีควันลอยออกมามากขึ้นเรื่อยๆ...ร่างกายของเค้ากลับมาเป็นปกติแล้ว.....เค้ามีอาการเกร็งเล็กน้อยก่อนที่จะสงบเงียบไปและเค้าไม่ส่งเสียงอะไรอีกเลย
\"คุณคริสค่ะ!!.....คุณคริส!!....ฟื้นขึ้นมาสิค่ะ!!\" เด็กน้อยเริ่มเขย่าตัวของเค้าแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
\"อย่าตายนะค่ะ....ฟื้นขึ้นมาสิ...ไหนคุณสัญญากับหนูแล้วว่าจะไม่ทอดทิ้งหนู....หนูไม่เหลือใครอีกแล้วนะค่ะ....คุณคริสค่ะ....ฟื้นสิค่ะ\" เธอเริ่มร้องไห้และเขย่าตัวเค้าแรงขึ้น
\"..........\" ไม่มีเสียงและท่าทางอะไรที่แสดงออกมาจากร่างกายของชายหนุ่ม....โฮลี่เริ่มร้องไห้หนักขึ้น...เธอซุกหน้าลงบนหน้าอกของเค้า....น้ำตาทุกๆหยาดเริ่มหยดลงบนตัวของชายหนุ่ม.......แต่ไม่นานเธอก็รู้เหมือนมีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่เส้นผมของเธอ....ความรู้สึกที่คุ้นเคย.......มือของชายหนุ่มนี้เอง
\"ไหนเธอสัญญากับชั้นแล้วไงว่าจะไม่ร้องไห้อีก....โฮลี่จอมขี้แง...\" เค้าลืมตาขึ้นแล้วพูดหยอกล่อเธอ....แล้วเริ่มยิ้มอย่างอ่อนโยนในแบบที่โฮลี่เคยจำได้ติดตา
\"คุณคริส!!....\" เธอร้องออกมาอย่างดีใจ...แล้วโผกอดเค้าที่กำลังนอนอยู่กับพื้นหญ้า
\"หนู.....หนูคิดว่าคุณจะตายซะแล้ว!!....หนูคิดว่าถ้าคุณตายไปจริงๆ!!...แล้วหนูจะทำยังไง!?....หนูจะอยู่กับใคร!?\"...เธอร้องไห้แล้วพูดออกมา
\"เด็กบ้า....ชั้นสัญญาแล้วไงว่าชั้นจะอยู่กับเธอ....และเลือดบริสุทธิ์อย่างชั้นไม่ตายๆง่ายๆหรอก....\" เค้าพลางเอามือลูบผมของเธออีกครั้งเพื่อเป็นการปลอบและพยายามที่จะทรงตัวลุกขึ้นยืนแต่ก็ไม่มีแรง....โฮลี่เองก็พยายามช่วยดึงตัวเค้าขึ้นมา
\"มา....เดี๋ยวชั้นช่วย\" ครอสเดินมาพอดีแล้วมาช่วยประคองตัวแบกบลัดเข้าบ้าน.....และโฮลี่เดินจูงมือบลัดตามเข้าบ้านไป
เหตุการณ์เหล่านี้แม้จะผ่านไปไม่ถึงชั่งโมง....แต่สำหรับพวกเค้าทั้งหลายกลับเป็นเวลาที่โหดร้ายที่ดูยาวนานเหลือเกินตอนพลบค่ำของคืนนี้...........
จบตอน7
\"อะไรกัน?........เจ้าพวกผีดิบ....จัดการมันซะ\" จอนเพิ่งรู้สึกตัวหลังทุกอย่างยุติ...แล้วก็สั่งให้พวกผีดิบจัดการกับเค้าอีกที
\"ฮ้าก!!....แฮ่!!....ตูม...ๆ...ๆ...ๆ...ๆ\" ในขณะที่เหล่าผีดิบกำลังพุ่งเข้าใส่เค้า....ก็เหมือนโดนอะไรบางอย่างกระแทกพวกมันทั้งหมดจนร่างแตกกระจาย
\"บะ...บ้าน่า!!....ผีดิบของชั้น....ถูกทำลายในหมัดเดียว!!\" จอนพูดอะไรไม่ถูก....มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อตอนบลัดพุ่งมาด้วยความเร็วสูงมาหาเค้าแล้ว
\"อ้าก!!......อย่านะ!!.....อ้าก~~~!!\"มันร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมันอยู่ใกล้ร่างที่สูง2เมตรของบลัด....เค้าจับเข้าที่คอของจอนแล้วยกขึ้นด้วยมือข้างเดียว
\"เกิดเรื่องอะไรขึ้น!?.....ชั้นได้ยินเสียงดังลงถึงชั้นใต้ดินแน่ะ!!.....เอ๊ะ!?.....บลัด!!\" ครอสเพิ่งเดินออกมาจากบ้าน...แต่เธอก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของบลัด
\"คุณครอสค่ะ!!....นี้มันเกิดอะไรขึ้นค่ะ!?....ทำไม!?....ทำไมคุณ....คุณบลัดถึงเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ!?\" โฮลี่เห็นครอสวิ่งออกมาจากบ้านเธอจึงวิ่งเข้าไปหาเธอแล้วถามอย่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
\"ฟะ.....ไฟท์โมท(Fight Mote)...เป็นการดึงพลังสุดยอดของแวมไพร์ออกมา....วิชานี้พวกแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จะใช้กันในช่วงสงครามเท่านั้น...และหลังจากผู้ที่ใช้พลังนี้จะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้....จิตใจจะถูกดึงเข้าสู่สัญชาตญาณการต่อสู้เท่านั้น.......\" ครอสพูดได้สักพักแล้วเว้นช่วง
\"สงสัย.......หมอนั้นคงโมโหสุดขีดแล้ว....ไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นแบบนี้หรอก\" ครอสพูดเสียงเบาพร้อมกับทรุดลงเพราะเข่าอ่อน
\"แล้วทำยังไงให้เค้ากลับมาเป็นอย่างเดิมล่ะค่ะ!?\" เธอถามครอสด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"ไม่....ไม่มีทางทำได้หรอกจ้ะโฮลี่....ถ้าเค้ายังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เอง....ก็ไม่สามารถกลับมาเป็นอย่างเดิมได้\" ครอสบอก.....ตอนนี้โฮลี่ไม่รู้เหมือนว่าจะต้องทำยังไงแล้ว.....เธอสังเกตุเห็นว่าตอนนี้บลัดกำลังซ้อมจอนอยู่...จอนเริ่มส่งเสียงวิงวอนออกมาอย่างโหยหวน.....แต่บลัดกลับมาท่าทีที่เย็นชาและหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.......นั้นไม่ใช่บลัดที่โฮลี่รู้จัก....
\"หยุดนะ!!.....พอเถอะค่ะ!!....\" โฮลี่ตัดสินใจวิ่งไปหาบลัดทันทีเพื่อห้ามเค้า.......
\"อย่าเข้าไปนะโฮลี่!!....นั้นไม่ใช่บลัดคนเดิมแล้ว!!.....เดี๋ยวก็โดนลูกหลงหรอก!!....โฮลี่!!\" ครอสพยายามจะรั้งตัวเธอเอาไว้แต่ไม่ทันซะแล้ว.....
\"อะ....อะ....อะ\" จอนกระอักเลือดออกมาจากปาก...ฟันทั้งปากเหมือนถูกเลาะออกจนเกือบหมด...แขนข้างนึงถูกกระชากออก...ขาที่ดูบิดเบี้ยว....ร่างกายของมันตอนนี้ดูไม่ต่างจากเศษเนื้อเลย....แล้วบลัดก็กำลังจะลงมืออีกครั้ง
\"อย่านะค่ะ!!....พอเถอะ!!....อย่าทำอะไรเค้าอีกเลย!!\". โฮลี่วิ่งมาถึงก็กระโดดฉุดมือข้างที่กำลังจะต่อยจอน....บลัดโยนจอนที่กำลังสลายหายไปกระแทกต้นไม้อีกฝั่งจนเละ....แล้วหันมาจับตัวเธอแทน.....
\"บลัด!!....อย่านะ!!....นั้นโฮลี่นะ!!....อย่าทำอะไรบ้าๆนะ!!\" ครอสตะโกนมา....แต่บลัดกำลังเงื้อมมือขึ้นเพื่อจะทุบเด็กน้อย
\"อย่าทำแบบนี้อีกเลย....ขอคุณคริสของหนูกลับมาเถอะค่ะ.....คุณคริสที่ใจดีและอ่อนโยนของหนูกลับมาทีเถอะค่ะ\" เธอเริ่มร้องไห้แต่เธอไม่ได้กลัวว่าจะบาดเจ็บแต่อย่างใด....เธอร้องไห้เพราะไม่อยากให้คนที่ตนรักต้องมากลายเป็นสภาพแบบนี้........
\"แฮ่ก....แฮ่ก....ฮะ.....ฮะ.....\" เค้าเริ่มส่งเสียงออกมาและเริ่มกำหมัดแน่น....แววตาสีแดงเริ่มจ้องมองเด็กน้อยที่เค้ากำลังจะต่อยเธอ
\"ฮะ....ฮะ....โฮะ.....โฮ\" เค้าเสียงชัดขึ้นเรื่อยๆ....มือข้างที่กำหมัดเริ่มกำแน่นขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มมีเลือดไหลออกมา....นัยน์ตาของเค้าเริ่มแดงน้อยลง
\"โฮะ....โฮ...ลิ....ลี่...........โฮ..ลี่........อ้าก!!\".....เค้าเอ่ยชื่อเธอออกมา....แล้วเริ่มลดมือลงเรื่อยๆและค่อยๆวางเธอลง...นัยน์ตาของเค้าเริ่มเป็นปกติแล้ว....แต่เค้าร้องออกมาอย่างดังเหมือนกำลังเจ็บปวด.....แล้วเริ่มเอามือกุ่มหัวแล้วดิ้นกับพื้น
\"อ้ากกกกกกกกกก~~~~~~!!\"....เค้าทรุดตัวลงนอนกับพื้นแล้วดิ้นทุรนทุรายไปมา...ร่างกายของเค้ามีควันจางๆลอยออกมา....ร่างกายของเค้ากำลังกระตุกและเล็กลงแต่ก็ร้องออกมาไม่หยุด...โฮลี่จึงวิ่งไปเอาเล็กๆของเธอกุ่มมือของเค้าเอาไว้
\"คุณคริสค่ะ!!....คุณต้องไม่เป็นอะไรนะค่ะ!!\" เธอบอกกับเค้า
\"อะ!!....อ้าก!!....โฮลี่!!.....อั๊ก!!....อ้าก!!\" เค้าครวญครางสลับกับเรียกชื่อของเธอ....ตรงปลายเล็บที่เคยงอกยาวเริ่มมีไฟลุกขึ้นมาลามเลียจนกลายเป็นเหมือนเดิม....เส้นผมที่เคยยาวเริ่มขาดสลายไปจนกลายเป็นทรงเดิม......ตาของเค้าเหลือกขึ้นแต่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวดำปกติ....ร่างกายในแต่ล่ะส่วนต่างๆมีควันลอยออกมามากขึ้นเรื่อยๆ...ร่างกายของเค้ากลับมาเป็นปกติแล้ว.....เค้ามีอาการเกร็งเล็กน้อยก่อนที่จะสงบเงียบไปและเค้าไม่ส่งเสียงอะไรอีกเลย
\"คุณคริสค่ะ!!.....คุณคริส!!....ฟื้นขึ้นมาสิค่ะ!!\" เด็กน้อยเริ่มเขย่าตัวของเค้าแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
\"อย่าตายนะค่ะ....ฟื้นขึ้นมาสิ...ไหนคุณสัญญากับหนูแล้วว่าจะไม่ทอดทิ้งหนู....หนูไม่เหลือใครอีกแล้วนะค่ะ....คุณคริสค่ะ....ฟื้นสิค่ะ\" เธอเริ่มร้องไห้และเขย่าตัวเค้าแรงขึ้น
\"..........\" ไม่มีเสียงและท่าทางอะไรที่แสดงออกมาจากร่างกายของชายหนุ่ม....โฮลี่เริ่มร้องไห้หนักขึ้น...เธอซุกหน้าลงบนหน้าอกของเค้า....น้ำตาทุกๆหยาดเริ่มหยดลงบนตัวของชายหนุ่ม.......แต่ไม่นานเธอก็รู้เหมือนมีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่เส้นผมของเธอ....ความรู้สึกที่คุ้นเคย.......มือของชายหนุ่มนี้เอง
\"ไหนเธอสัญญากับชั้นแล้วไงว่าจะไม่ร้องไห้อีก....โฮลี่จอมขี้แง...\" เค้าลืมตาขึ้นแล้วพูดหยอกล่อเธอ....แล้วเริ่มยิ้มอย่างอ่อนโยนในแบบที่โฮลี่เคยจำได้ติดตา
\"คุณคริส!!....\" เธอร้องออกมาอย่างดีใจ...แล้วโผกอดเค้าที่กำลังนอนอยู่กับพื้นหญ้า
\"หนู.....หนูคิดว่าคุณจะตายซะแล้ว!!....หนูคิดว่าถ้าคุณตายไปจริงๆ!!...แล้วหนูจะทำยังไง!?....หนูจะอยู่กับใคร!?\"...เธอร้องไห้แล้วพูดออกมา
\"เด็กบ้า....ชั้นสัญญาแล้วไงว่าชั้นจะอยู่กับเธอ....และเลือดบริสุทธิ์อย่างชั้นไม่ตายๆง่ายๆหรอก....\" เค้าพลางเอามือลูบผมของเธออีกครั้งเพื่อเป็นการปลอบและพยายามที่จะทรงตัวลุกขึ้นยืนแต่ก็ไม่มีแรง....โฮลี่เองก็พยายามช่วยดึงตัวเค้าขึ้นมา
\"มา....เดี๋ยวชั้นช่วย\" ครอสเดินมาพอดีแล้วมาช่วยประคองตัวแบกบลัดเข้าบ้าน.....และโฮลี่เดินจูงมือบลัดตามเข้าบ้านไป
เหตุการณ์เหล่านี้แม้จะผ่านไปไม่ถึงชั่งโมง....แต่สำหรับพวกเค้าทั้งหลายกลับเป็นเวลาที่โหดร้ายที่ดูยาวนานเหลือเกินตอนพลบค่ำของคืนนี้...........
จบตอน7
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น