ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ภัยซ้อนเร้น...
นับตั้งแต่ ชิลเวอร์มาคุยกับบลัดเรื่องของผู้ที่มี -เลือดศักดิ์สิทธิ์- ซึ่งเหล่าแวมไพร์ทั้งหลายเชื่อกันว่าคือผู้ที่มีเลือดของพระผู้เป็นเจ้ามาถือกำเนิด...ซึ่งในรอบ10000ปีจะมีเกิดออกมาซักคน เชื่อกันว่าหากแวมไพร์ตัวใดได้ดื่มเลือดศักดิ์สิทธิ์นี้แล้ว...จะทำให้มีความสามารถพอๆกับ Vampive Master หรือว่าเจ้าแห่งแวมไพร์ได้เลย เหล่าแวมไพร์ต่างๆจึงต้องคอยออกติดตามผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์ บลัดจึงจำเป็นต้องมานั่งเฝ้าโฮลี่ตั้งแต่เช้าถึงเวลาเลิกเรียนตอนเย็นที่ร้านน้ำชาหน้าโรงเรียนในวันนี้....เพราะเค้าไม่แน่ใจว่าเธอจะถูกปองร้ายเมื่อไหร่?
\"อ้ะ!!....คุณคริสค่ะ!!\" โฮลี่เดินออกมาจากโรงเรียนพร้อมๆกับกลุ่มเพื่อนๆเด็กผู้หญิงเหมือนกันแล้ว ร้องออกมาอย่างดีใจเมื่อเห็นบลัดกำลังนั่งจิบชาอยู่หน้าโรงเรียน....แล้วเธอก็วิ่งมาหาเค้า
\"อ้าว!!.....ว่ายังไงโฮลี่?!!....วันนี้เรียนสนุกมั้ย!?...โอ๊ะ!!....เบาๆหน่อยโฮลี่เดี๋ยวฉันก็ล้มหงายหลังหรอก\" เค้ายืนขึ้นทักทายแต่โฮลี่วิ่งกระโจนมาโผกอดเค้าที่เอว
\"หนูคิดถึงคุณจัง......หนูคิดว่าคุณจะไม่มารับหนูซะแล้ว....หนูดีใจมากๆเลยที่คุณมารับหนู\" เธอเงยหน้าบอกเค้า
\"อะไรกันโฮลี่?...นี้แค่เพิ่งผ่านไปแค่ครึ่งวันเอง....และฉันก็สัญญาแล้วว่าจะมารับเธอไปกินขนมไง\" เค้าพูดอย่างอ่อนโยนพลางลูบผมของเธอ.....แล้วอุ้มเธอขึ้นมา.
\"แปปนึงนะค่ะ....เพื่อนๆของหนูอยากรู้จักคุณเยอะแยะเลย....นั้นยังไงค่ะ...เดินมานู่นแล้ว\" เธอพูดอย่างร่าเริงแล้วชี้กลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงมีประมาณ2-3คนกำลังเดินมาทางพวกเค้า
\"โฮลี่จัง....คนนี้คือคุณพ่อของเธอเหรอ...ว้าว...ตัวสูงหล่อจังเลย...แตกต่างจากพ่อฉันเยอะเลย\" เด็กผู้หญิงคนนึงพูดขึ้น
\"แหงล่ะ...พ่อของเธออ้วนเตี้ยจะตาย....\" เด็กอีกคนผู้ขึ้น
\"นี้ๆพ่อของชั้นแค่อ้วนเฉยๆ...ไม่ได้ตัวเตี้ยซะหน่อย\"...เด็กคนแรกท้วงขึ้น
\"ไม่ทราบคุณอาชื่ออะไรค่ะ?\" เด็กคนที่สามเอ่ยปากถาม
\"อืม....ชั้นชื่อคริส....เป็นคุณพ่อของโฮลี่\" พูดขึ้นมาแล้วมองมาทางโฮลี่
\"หนูชื่อแอนนาค่ะ....คนที่สองชื่อซาร่า....ส่วนคนที่สามแซนดี้\" เด็กผู้หญิงคนแรกแนะนำตัวเพื่อนๆและตนพร้อมกับโค้งทักทาย
\"พวกเพื่อนๆหนูเค้าก็จะไปที่ร้านขนมเหมือนกันค่ะ....ให้พวกเค้าไปด้วยได้มั้ยค่ะ?\" โฮลี่เอ่ยปากถามหลังจากที่เพื่อนๆแนะนำตัวเสร็จ
\"เอ่อ....คือ....\" เค้าไม่รู้จะพูดยังไงเพราะว่าสถานการณ์ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว....เค้าต้องคอยดูแลปกป้องโฮลี่....แต่ตอนนี้เค้าอาจจะต้องคอยดูแลเด็กผู้หญิงอีก3คน....ถ้าเกิดมีเหตุการณ์อะไรขึ้นมาตอนนี้แล้วเค้าจะทำยังไง......
\"นะค่ะคุณอา....\" เด็กผู้หญิง3คนพูดพร้อมกันเป็นการขอร้อง....โฮลี่มองหน้าเค้าด้วยสายตาวิงวอนเช่นกัน
\"เฮ้อ~~~....เอาล่ะๆ....ก็ได้....แต่อย่าซนเดินไปไหนมาไหนแตกกลุ่มล่ะ......เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงขนมพวกเธอก็แล้วกัน\" เค้าพูดออกมาพร้อมกับถอนหายใจ
\"เย้......คุณคริสใจดีจังเลย\" โฮลี่กอดคอเค้าแล้วร้องอย่างดีใจ
\"คุณพ่อของโฮลี่ใจดีจังเลย\" เด็กสามคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกัน
\"เอาล่ะ.....เราจะไปกันได้ยัง?\" เค้าถามเด็กๆทั้งหมด
\"ค่า~~~~\" เด็กทั้ง4พูดขึ้นพร้อมกัน....แล้วทั้งหมดก็เริ่มทางไปที่ร้านขนมประจำเมืองทันที....ตอนนี้บลัดคิดว่ายังไงซะ...พวกเด็กยังคงปลอดภัยอยู่ตอนที่ยังมีแสงแดดส่องเต็มฟ้าเช่นนี้และไม่ไปที่มืดๆ
ทั้งห้าคนก็ได้เดินดูและชื่อของร้านขนมต่างๆจนถึงเย็น..........
\"เอาล่ะ.....เดี๋ยวฉันต้องพาโฮลี่กลับบ้านแล้วล่ะนะ....เดี๋ยวพระอาทิตย์ก็จะตกแล้ว\" บลัดมองดูนาฬิกาข้อมือของตนแล้วพูดขึ้น
\"ว้า~~....ต้องกลับแล้วเหรอค่ะคุณคริส?\" โฮลี่ถามเค้าด้วยน้ำเสียงรู้สึกเสียดายขณะที่เธอยังอยู่บนอ้อมแขนของคริสอยู่
\"อืม\" เค้าเอ่ยสั้นๆ
\"น่าแปลกจังเลยนะค่ะ?\" ซาร่าเด็กคนนึงในกลุ่มพูดขึ้น
\"มีอะไรซาร่าจัง?\" โฮลี่ถามเพื่อนของเธอ
\"เห็นคุณพ่อคริสอุ้มโฮลี่ตั้งนานแล้ว....แต่ทำไมหนูยังไม่เคยได้ยินโฮลี่เรียกคุณว่าคุณพ่อซะทีล่ะค่ะ?.....หนูได้ยินเรียกแต่คำว่า-คุณคริส-ตลอดเลย\" ซาร่าถามขึ้นมาเพราะความสงสัยภาษาเด็กน้อย....แต่ไม่รู้เลยว่าคำถามเมื่อกี้จะเป็นผลยังไงกับโฮลี่...........
\"เห็นมั้ย!!....บอกแล้วไงโฮลี่....โดนเพื่อนๆล้อจนได้.....\" จู่ๆบลัดก็เอ่ยปากขึ้นพูดกับเธอ.....โฮลี่ดูแปลกใจนิดหน่อย
\"เฮ้อ.....แย่จริงๆ....บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องเรียก พ่อ ว่า คุณ ก็ได้....โดนแม่ครอสสอนมาให้พูดสุภาพตั้งแต่เด็กๆ ขนาดเรียกแม่ยังต้องเรียกคุณครอสเลย\" เค้าแสดงละครออกมาอย่างแนบเนียนให้เด็กทั้ง3คนดู
\"เอาล่ะ.....ไหนลองเรียกพ่อแบบที่เคยสอนหน่อยสิ.....ตอนนี้แม่ไม่อยู่หรอก....พูดออกมาได้เลย\" เค้าบอกโฮลี่ด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย.....โฮลี่มองลงไปในตาของเค้าที่แสดงออกถึงความอ่อนโยนและใจดี....ทำให้เธอรู้สึกว่าเค้าเปรียบเสมือนพ่อแท้ๆของตน
\"นั้นน่ะสิโฮลี่จัง......แม่เธอคงไม่ได้ยินหรอก\" แซนดี้บอกกับเธอ.......ตอนนี้ร่างกายโฮลี่รู้สึกร้อนในตัว....และรู้สึกร้อนผ่าวที่ตาอีกครั้ง
\"พะ......พ่อ.....พ่อค่ะ\" โฮลี่พูดขึ้นมาแล้วหลบหน้ามากอดคอแน่นเค้าเพื่อไม่ให้เพื่อนๆของเธอสังเกตุน้ำตาที่จะไหลออกมา
\"ก็แค่นี้เอง....โฮลี่\" บลัดพูดขึ้นแล้วเอามือลูบผมเธอ
\"งั้นพวกหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ....บายนะจ้ะโฮลี่จัง\" แล้วเด็กๆทั้ง3สามก็เดินจากไปจนลับตา
\"ไม่เอาน่า.....โฮลี่....ขี้แยอีกแล้ว....โอ๋ๆ...อย่าร้องนะคนดี\" เค้าเริ่มปลอบเธอท่าทางเค้าดูอ่อนโยนมากขึ้นเรื่อยๆต่อเธอ
\"คุณชอบช่วยหนูทุกทีเลย....คุณคริสเนี่ย....\" เธอเริ่มยิ้มออกแล้ว
\"ก็บอกแล้วไงว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว.....ไปเถอะ....รีบกลับบ้านดีกว่า.....เดี๋ยวมืดแล้วมันจะไม่ดีนะ\"...เค้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"เอ่อ~~~....แล้วอย่าไปบอกครอสนะ....ว่าชั้นบอกกับเพื่อนเธอว่าเค้าเป็นแม่\" เค้ากระชิบข้างๆหูเธอ
\"ฮิฮิฮิ....คุณคริสกลัวคุณครอสเหรอค่ะ?\" เธอทำน้ำเสียงหยอกล้อเค้า
\"เธอไม่รู้อะไร?....เวลาเค้าโกรธขึ้นมานะ....น่ากลัวยิ่งกว่าแวมไพร์ผีดิบอีก...ชอบใช้กำลัง....แล้วก็....\" บลัดถือโอกาสนินทาครอสให้โฮลี่ฟังทันที......โฮลี่ฟังแล้วก้รู้สึกตลกกับพวกเค้า.....จนเดินมาถึงสุสานเกือบถึงสำนักงาน(บ้าน)ของพวกเค้าแล้ว......ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว
\"เอาล่ะ....เดี๋ยวก็ถึงแล้วนะโฮลี่....\" เค้าพูดในขณะที่อีกไม่กี่เมตรก็จะเข้าประตูบ้านแล้ว
\"ค่ะ....\" เธอตอบ
\"เอ่อ.....คุณคริสค่ะ....คือว่าหนู.......ว้าย!!\" ในขณะที่เธอจะพูดอะไรบางอย่างกับเค้า...จู่ๆก็มีอะไรบางอย่างพุ่งมาทางพวกเค้าแล้วผ่านไป
\"ปัดโธ้เว้ย!!อีกนิดเดียวแท้ๆก็จะเข้าบ้านแล้ว!!\" บลัดตะโกนออกอย่างหงุดหงิดกับสิ่งๆนั้น....เค้ารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น.....โฮลี่ดูตกใจไม่น้อยต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
\"ส่งผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์มา!!.......ส่งมาซะ!!\" สิ่งๆนั้นตะโกนบอกพวกเค้าอย่างบ้าคลั่ง
\"โฮลี่!!......รีบเข้าไปในบ้านเร็ว!!....ในนั้นมีเขตอาคมอยู่ พวกถูกกัดทำอะไรเธอไม่ได้หรอก!!....ชั้นจะสกัดมันเอาไว้!!\" เค้ารีบวางเธอลงแล้วบอกเธอ
\"นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ!!.....ทำไมมันยังมีมาอีก!!\" โฮลี่พูดด้วยความงุนงง
\"เอาไว้คุยเรื่องนี้ทีหลัง!!....รีบเข้าบ้านไป!!\" เค้าสั่งเธอ
\"แล้วคุณคริสล่ะค่ะ!?...\" เธอถามเค้าและจับชายเสื้อเค้าเอาไว้
\"ไม่ต้องเป็นห่วงชั้น!!....รีบเข้าบ้านไปเร็ว!!\" เค้าตะโกนบอกเธอพร้อมล่วงเอาปืนในเสื้อคลุมออกมา
\"แต่ว่า.....\" เธอมีท่าทีลังเล...ตอนนี้มีกลุ่มอะไรบางอย่างกำลังเดินมาทางนี้
\"ไปซะ........!!...แกร็ก!!\" เค้าตะโกนบอกเธอ....ตอนนี้นัยน์ตาเค้าของเค้าเปลี่ยนไปเป็นสีแดงอีกครั้งแล้วจ้องมองสิ่งเหล่านั้น...พร้อมกับตอนนี้เค้าเตรียมชักลำปืนเพื่อเตรียมยิงสิ่งเหล่านั้นเช่นกัน.......โฮลี่เมื่อได้ยินก็เริ่มออกวิ่งเพื่อตรงมาที่ประตูสำนักงานทันที......
\"แฮ่กๆๆ.....อีกนิดเดียวเท่านั้น....อีกนิดเดียว\" เธอบอกกับตัวเองเมื่อกำลังเข้าใกล้ประตู.......แต่เมื่อเธอกำลังเอื้อมไปจับกลอนประตูก็มือข้างนึงเอื้อมมาจับแขนเธอเอาไว้
\"กรี๊ด~~~~~!!!\" เธอร้องออกมาทันทีที่หันไปเจอสิ่งนั้น....ใบหน้าที่แหลกเหลวของซากศพมีชีวิต...แขนที่มีชิ้นเนื้อติดอยู่แค่บางส่วน....หัวที่มีผมติดอยู่แค่ไม่กี่กระจุก....นัยตาเหลือกที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า...กำลังจับแขนเธออยู่
\"ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~....ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~....ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~\"...สิ่งๆนั้นพูดออกคำนี้ออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนถูกบันทึกข้อมูลเอาไว้แค่นี้....พวกมันมีประมาณ5-6คอยยืนขวางประตูอยู่
\"โฮลี่!!.....หมอบลง!!....ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!....ปัง!!\" บลัดวิ่งมาที่ประตูแล้วร้องเตือนเธอ....ก่อนที่จะยิงสาดกระสุนเงินออกมาจากปืนสู่พวกผีดิบเหล่านั้นทั้งหมด
\"ฮ้าก!!......เฮือก!!.....\" พวกมันส่งเสียงร้องออกมาอย่างทรมาน...แต่กลับไม่มีตัวใดสลายไป
\"บ้าจริง!!....กระสุนทำอะไรพวกนี้ไม่ได้!!....ย้าก~~~~!!....ผัวะ!!.ปึก!!.พลัก!!\"...เค้าเก็บปืนแล้วใช้วิธีชกต่อยกับพวกนี้แทน....เพราะถ้าใช้กระสุนก็มีแต่ทะลุร่างที่ผุพังไปเท่านั้นเอง...และผลจากใช้กำลังของเค้าแค่ทำให้ร่างของพวกมันหักเปราะไปเท่านั้นเอง
\"อย่ามายุ่งกับเธอ!!.....ออกไปซะ!!....นี่แน่ะ!!.....โฮลี่รีบเข้าบ้านไปเร็ว!!.....และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามออกมาจากบ้านเด็ดขาด!!\" เค้าจัดการชกผีดิบเหล่านั้นกระเด็นออกไปจากโฮลี่แล้วเปิดประตูดันตัวโฮลี่เข้าไปในบ้าน....จากนั้นเค้าก็ชักปืนออกมายิงอีกที........
\"คุณคริสค่ะ!!.....คุณคริสระวังข้างหลังค่ะ!!....ว้าย!!\" เธอตะโกนและทุบประตูเตือนเค้าจากในบ้านเมื่อมีเหล่าฝูงผีดิบพุ่งมาทางข้างหลังเค้า....
\"อุ๊บ!!....บ้าจริง!!...ปัง..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ!!\" แต่บลัดไม่ทันระวังจึงโดนกัดเข้าที่ไหล่และแขน....ถึงแม้ว่าแวมไพร์จะไม่ตายด้วยแผลกัดของผีดิบ....แต่ถ้าโดนกัดจนเละไปทั้งตัวมันก็ไม่แน่.....และบ่อยครั้งที่เค้าลืมตัวยิงสาดกระสุนออกไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีประโยชอะไร
\"บ้าจริง!!....ใครเป็นผู้บงการผืดิบเหล่านี้จงปรากฎตัวออกมาซะ!!\"....เค้าตะโกนออกมาท่ามกลางฝูงผีดิบประมาณ20กว่าตัวที่กำลังล้อมเค้าอยู่
\"ฮ่าฮ่าฮ่า.....บลัดนักล่าแวมไพร์ผู้ที่ไม่เคยแพ้ใคร....แต่กลับต้องมาจนมุมเหล่าผีดิบของข้า....ฮ่าฮ่าฮ่า!!\" เสียงผู้ชายผู้นึงที่ตรงบริเวณต้นคอมีรอยเขี้ยวกัด ตะโกนออกมาจากที่ซ่อนหลังต้นไม้ใหญ่ต้นนึง.....
\"แก.......กล้าปรากฎตัวออกมาแล้วใช่มั้ย!?!....เจอนี้ซะ!!\" เค้าพูดพร้อมกับยกปืนเล็งไปทางแวมไพร์ตัวนั้นแล้วเตรียมยิง.....แต่แวมไพร์ตัวนั้นกลับไม่มีท่าทีรู้สึกกลัวอยู่เลย.........
\"แชะ!!....แชะ!!....แชะ!!.......เฮ้ย!!....แย่แล้ว!!\" เค้าอุทานขึ้นอย่างตกใจ....ปืนของเค้ากระสุนหมดลงแล้วและเค้าก็ไม่ได้เตรียมแมกกาซีนปืนมาด้วย......ตอนนี้ชุดของเค้าขาดรุ่งริ้งและเต็มไปด้วยรอยคราบเลือด
\"ชั้นวางแผนล่อให้แกยิงกระสุนออกหมดเองแหละ.......บลัดมือปราบแวมไพร์....แต่เมื่อไม่กระสุนก็ไม่ต่างจากมนุษย์ธรรดาดีๆนี้เอง...ฮ่าฮ่าฮ่า!!\" มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
\"แกเป็นใคร?...ต้องการอะไร?\" เค้าทิ้งปืนลงพื้นแล้วถามอย่างใจเย็น
\"โอ๊ะ!!...ขอโทษทีที่ยังไม่ได้แนะนำตัว ชั้นชื่อจอร์น...ความต้องการของชั้นแกก็น่าจะรู้ดี.....ส่งตัวผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์มาซะ....แล้วชั้นจะปล่อยแกไป.....แกคงรู้นะว่าพวกซากศพเหล่านี้มันหิวกระหายเลือดและเนื้อสดๆขนาดไหน?\" มันเตือนเค้าด้วยน้ำเสียงท้าทาย
\"ถ้าชั้นบอกว่า....ไม่....ล่ะ?\"...เค้าบอกมัน
\"ถ้าอย่างนั้นก็.....ตายซะ.....เปาะ!!\" จอร์นพูดจบแล้วดีดนิ้วเพื่อออกคำสั่งให้ผีดิบทั้งหมดรุมเค้า
\"ฮื่อ!!....ฮ้าก!!....แฮ่!!\"....ผีดิบเหล่านั้นเหมือนกับได้ยินสิ่งที่มันต้องการอย่างมาก...มันรอเวลาให้เจ้านายออกคำสั่งนี้อยู่....พวกมันทั้งหมดรีบพุ่งกระโจนเข้าใส่บลัดทันที
\"หนอย!!....นี่แน่ะ!!...ไปให้พ้น!!....อุ๊บ!!...เฮ้ย!!.....ย้าก!!\"....เค้าตะโกนพร้อมกับปัดป้องและชกต่อยผีดิบที่พุ่งมาหาเค้า.....แต่ผีดิบตัวนึงที่โดนต่อยได้คลานมาดึงขาเค้าจนล้มลง......เค้ารู้ดีว่าการที่ผู้ใดต่อสู้กับฝูงผีดิบแล้ว....ห้ามล้มลงกับพื้นเด็ดขาด....ถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นแวมไพร์ก็ตาม.....ผีดิบบางตัวเริ่มกัดเค้าตามคอ แขน ขา และหัวไหล่...จนปากแผลเค้าเริ่มรักษาไม่ทัน........
\"กรี๊ด.......คุณคริส....คุณคริสค่ะ....!!\" จู่ๆโฮลี่ก็วิ่งออกมาจากบ้านทันทีที่เห็นบลัดตกอยู่ในอันตราย
\"โฮลี่!!.....อย่าออกมาจากบ้าน!!....กลับเข้าไปบ้านเร็ว!!.....อย่าเข้ามา!!...อุ๊บ!!...โอ้ย!!\" บลัดกำลังจะลุกขึ้นแต่ก็มีผีดิบบางตัวขึ้นคร่อมตัวเค้าเอาไว้แล้วกัดเข้าต้นคอของเค้า
\"คุณคริส!!.....ว้าย!!\" เธอกำลังเข้ามาใกล้แต่จอร์นพุ่งมาคว้างตัวเธอเอาไว้ก่อน
\"ปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้นะ!!....ปล่อยหนู!!\" เด็กน้อยพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกมาจากเงื้อมมือของจอร์นแต่ไม่เป็นผล
\"หึหึหึ.....เด็กคนนี้น่ะเหรอคือผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์....อืม....ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนี้....เอาเถอะ...ตอนนี้ชั้นก็กำลังอยากดื่มเลือดเด็กพอดี\" มันพูดพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างพอใจ
\"อย่าทำอะไรเธอ!!........ถ้าแกกล้าแตะต้องเธอชั้นไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่!!.....ปล่อยเธอไปซะ!!\" เค้าตะโกนเตือนอย่างบ้าคลั่ง..แต่ตอนเค้ายังไม่สามารถดิ้นหลุดออกมาจากฝูงผีดิบ....นัยน์ตาของเค้าเริ่มเปลี่ยนสีแดงกล่ำเหมือนเลือด....มีอะไรบางอย่างในร่างกายเค้าเปลี่ยนไป
\"อีแค่ฝูงผีดิบตอนนี้แกยังเอาตัวไม่รอดเลย....จะประสาอะไรที่จะปกป้องเด็กคนนี้....ฮ่าฮ่าฮ่า\"....มันพูดอย่างบ้าคลั่ง
\"หึ.....หึหึหึ.....ฮะฮะฮะ....ฮ่าฮ่าฮ่า\"....จู่ๆเค้าก็เป็นฝ่ายหัวเราะขึ้นมา...ในขณะที่ฝูงผีดิบกำลังกัดกินเค้าอยู่
\"แกหัวเราะอะไรของแก....?\" มันสงสัยกับท่าทางของบลัด
\"หัวเราะให้กับความโง่ของแกยังไง.......แกคงเป็นพวกที่ถูกกัดสินะ?\" เค้าเป็นฝ่ายถามบ้าง
\"แล้วแกจะทำไม?...\" มันเริ่มงุนงงในคำถามของบลัด
\"แก...ยังรู้จักพวกเลือดแท้แวมไพร์น้อยไป!!\" เค้าตะโกนออกมาอย่างดัง....จอนสังเกตุเห็นและบางอย่างผิดปกติ............
จบตอน6
\"อ้ะ!!....คุณคริสค่ะ!!\" โฮลี่เดินออกมาจากโรงเรียนพร้อมๆกับกลุ่มเพื่อนๆเด็กผู้หญิงเหมือนกันแล้ว ร้องออกมาอย่างดีใจเมื่อเห็นบลัดกำลังนั่งจิบชาอยู่หน้าโรงเรียน....แล้วเธอก็วิ่งมาหาเค้า
\"อ้าว!!.....ว่ายังไงโฮลี่?!!....วันนี้เรียนสนุกมั้ย!?...โอ๊ะ!!....เบาๆหน่อยโฮลี่เดี๋ยวฉันก็ล้มหงายหลังหรอก\" เค้ายืนขึ้นทักทายแต่โฮลี่วิ่งกระโจนมาโผกอดเค้าที่เอว
\"หนูคิดถึงคุณจัง......หนูคิดว่าคุณจะไม่มารับหนูซะแล้ว....หนูดีใจมากๆเลยที่คุณมารับหนู\" เธอเงยหน้าบอกเค้า
\"อะไรกันโฮลี่?...นี้แค่เพิ่งผ่านไปแค่ครึ่งวันเอง....และฉันก็สัญญาแล้วว่าจะมารับเธอไปกินขนมไง\" เค้าพูดอย่างอ่อนโยนพลางลูบผมของเธอ.....แล้วอุ้มเธอขึ้นมา.
\"แปปนึงนะค่ะ....เพื่อนๆของหนูอยากรู้จักคุณเยอะแยะเลย....นั้นยังไงค่ะ...เดินมานู่นแล้ว\" เธอพูดอย่างร่าเริงแล้วชี้กลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงมีประมาณ2-3คนกำลังเดินมาทางพวกเค้า
\"โฮลี่จัง....คนนี้คือคุณพ่อของเธอเหรอ...ว้าว...ตัวสูงหล่อจังเลย...แตกต่างจากพ่อฉันเยอะเลย\" เด็กผู้หญิงคนนึงพูดขึ้น
\"แหงล่ะ...พ่อของเธออ้วนเตี้ยจะตาย....\" เด็กอีกคนผู้ขึ้น
\"นี้ๆพ่อของชั้นแค่อ้วนเฉยๆ...ไม่ได้ตัวเตี้ยซะหน่อย\"...เด็กคนแรกท้วงขึ้น
\"ไม่ทราบคุณอาชื่ออะไรค่ะ?\" เด็กคนที่สามเอ่ยปากถาม
\"อืม....ชั้นชื่อคริส....เป็นคุณพ่อของโฮลี่\" พูดขึ้นมาแล้วมองมาทางโฮลี่
\"หนูชื่อแอนนาค่ะ....คนที่สองชื่อซาร่า....ส่วนคนที่สามแซนดี้\" เด็กผู้หญิงคนแรกแนะนำตัวเพื่อนๆและตนพร้อมกับโค้งทักทาย
\"พวกเพื่อนๆหนูเค้าก็จะไปที่ร้านขนมเหมือนกันค่ะ....ให้พวกเค้าไปด้วยได้มั้ยค่ะ?\" โฮลี่เอ่ยปากถามหลังจากที่เพื่อนๆแนะนำตัวเสร็จ
\"เอ่อ....คือ....\" เค้าไม่รู้จะพูดยังไงเพราะว่าสถานการณ์ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว....เค้าต้องคอยดูแลปกป้องโฮลี่....แต่ตอนนี้เค้าอาจจะต้องคอยดูแลเด็กผู้หญิงอีก3คน....ถ้าเกิดมีเหตุการณ์อะไรขึ้นมาตอนนี้แล้วเค้าจะทำยังไง......
\"นะค่ะคุณอา....\" เด็กผู้หญิง3คนพูดพร้อมกันเป็นการขอร้อง....โฮลี่มองหน้าเค้าด้วยสายตาวิงวอนเช่นกัน
\"เฮ้อ~~~....เอาล่ะๆ....ก็ได้....แต่อย่าซนเดินไปไหนมาไหนแตกกลุ่มล่ะ......เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงขนมพวกเธอก็แล้วกัน\" เค้าพูดออกมาพร้อมกับถอนหายใจ
\"เย้......คุณคริสใจดีจังเลย\" โฮลี่กอดคอเค้าแล้วร้องอย่างดีใจ
\"คุณพ่อของโฮลี่ใจดีจังเลย\" เด็กสามคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกัน
\"เอาล่ะ.....เราจะไปกันได้ยัง?\" เค้าถามเด็กๆทั้งหมด
\"ค่า~~~~\" เด็กทั้ง4พูดขึ้นพร้อมกัน....แล้วทั้งหมดก็เริ่มทางไปที่ร้านขนมประจำเมืองทันที....ตอนนี้บลัดคิดว่ายังไงซะ...พวกเด็กยังคงปลอดภัยอยู่ตอนที่ยังมีแสงแดดส่องเต็มฟ้าเช่นนี้และไม่ไปที่มืดๆ
ทั้งห้าคนก็ได้เดินดูและชื่อของร้านขนมต่างๆจนถึงเย็น..........
\"เอาล่ะ.....เดี๋ยวฉันต้องพาโฮลี่กลับบ้านแล้วล่ะนะ....เดี๋ยวพระอาทิตย์ก็จะตกแล้ว\" บลัดมองดูนาฬิกาข้อมือของตนแล้วพูดขึ้น
\"ว้า~~....ต้องกลับแล้วเหรอค่ะคุณคริส?\" โฮลี่ถามเค้าด้วยน้ำเสียงรู้สึกเสียดายขณะที่เธอยังอยู่บนอ้อมแขนของคริสอยู่
\"อืม\" เค้าเอ่ยสั้นๆ
\"น่าแปลกจังเลยนะค่ะ?\" ซาร่าเด็กคนนึงในกลุ่มพูดขึ้น
\"มีอะไรซาร่าจัง?\" โฮลี่ถามเพื่อนของเธอ
\"เห็นคุณพ่อคริสอุ้มโฮลี่ตั้งนานแล้ว....แต่ทำไมหนูยังไม่เคยได้ยินโฮลี่เรียกคุณว่าคุณพ่อซะทีล่ะค่ะ?.....หนูได้ยินเรียกแต่คำว่า-คุณคริส-ตลอดเลย\" ซาร่าถามขึ้นมาเพราะความสงสัยภาษาเด็กน้อย....แต่ไม่รู้เลยว่าคำถามเมื่อกี้จะเป็นผลยังไงกับโฮลี่...........
\"เห็นมั้ย!!....บอกแล้วไงโฮลี่....โดนเพื่อนๆล้อจนได้.....\" จู่ๆบลัดก็เอ่ยปากขึ้นพูดกับเธอ.....โฮลี่ดูแปลกใจนิดหน่อย
\"เฮ้อ.....แย่จริงๆ....บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องเรียก พ่อ ว่า คุณ ก็ได้....โดนแม่ครอสสอนมาให้พูดสุภาพตั้งแต่เด็กๆ ขนาดเรียกแม่ยังต้องเรียกคุณครอสเลย\" เค้าแสดงละครออกมาอย่างแนบเนียนให้เด็กทั้ง3คนดู
\"เอาล่ะ.....ไหนลองเรียกพ่อแบบที่เคยสอนหน่อยสิ.....ตอนนี้แม่ไม่อยู่หรอก....พูดออกมาได้เลย\" เค้าบอกโฮลี่ด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย.....โฮลี่มองลงไปในตาของเค้าที่แสดงออกถึงความอ่อนโยนและใจดี....ทำให้เธอรู้สึกว่าเค้าเปรียบเสมือนพ่อแท้ๆของตน
\"นั้นน่ะสิโฮลี่จัง......แม่เธอคงไม่ได้ยินหรอก\" แซนดี้บอกกับเธอ.......ตอนนี้ร่างกายโฮลี่รู้สึกร้อนในตัว....และรู้สึกร้อนผ่าวที่ตาอีกครั้ง
\"พะ......พ่อ.....พ่อค่ะ\" โฮลี่พูดขึ้นมาแล้วหลบหน้ามากอดคอแน่นเค้าเพื่อไม่ให้เพื่อนๆของเธอสังเกตุน้ำตาที่จะไหลออกมา
\"ก็แค่นี้เอง....โฮลี่\" บลัดพูดขึ้นแล้วเอามือลูบผมเธอ
\"งั้นพวกหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ....บายนะจ้ะโฮลี่จัง\" แล้วเด็กๆทั้ง3สามก็เดินจากไปจนลับตา
\"ไม่เอาน่า.....โฮลี่....ขี้แยอีกแล้ว....โอ๋ๆ...อย่าร้องนะคนดี\" เค้าเริ่มปลอบเธอท่าทางเค้าดูอ่อนโยนมากขึ้นเรื่อยๆต่อเธอ
\"คุณชอบช่วยหนูทุกทีเลย....คุณคริสเนี่ย....\" เธอเริ่มยิ้มออกแล้ว
\"ก็บอกแล้วไงว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว.....ไปเถอะ....รีบกลับบ้านดีกว่า.....เดี๋ยวมืดแล้วมันจะไม่ดีนะ\"...เค้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
\"เอ่อ~~~....แล้วอย่าไปบอกครอสนะ....ว่าชั้นบอกกับเพื่อนเธอว่าเค้าเป็นแม่\" เค้ากระชิบข้างๆหูเธอ
\"ฮิฮิฮิ....คุณคริสกลัวคุณครอสเหรอค่ะ?\" เธอทำน้ำเสียงหยอกล้อเค้า
\"เธอไม่รู้อะไร?....เวลาเค้าโกรธขึ้นมานะ....น่ากลัวยิ่งกว่าแวมไพร์ผีดิบอีก...ชอบใช้กำลัง....แล้วก็....\" บลัดถือโอกาสนินทาครอสให้โฮลี่ฟังทันที......โฮลี่ฟังแล้วก้รู้สึกตลกกับพวกเค้า.....จนเดินมาถึงสุสานเกือบถึงสำนักงาน(บ้าน)ของพวกเค้าแล้ว......ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว
\"เอาล่ะ....เดี๋ยวก็ถึงแล้วนะโฮลี่....\" เค้าพูดในขณะที่อีกไม่กี่เมตรก็จะเข้าประตูบ้านแล้ว
\"ค่ะ....\" เธอตอบ
\"เอ่อ.....คุณคริสค่ะ....คือว่าหนู.......ว้าย!!\" ในขณะที่เธอจะพูดอะไรบางอย่างกับเค้า...จู่ๆก็มีอะไรบางอย่างพุ่งมาทางพวกเค้าแล้วผ่านไป
\"ปัดโธ้เว้ย!!อีกนิดเดียวแท้ๆก็จะเข้าบ้านแล้ว!!\" บลัดตะโกนออกอย่างหงุดหงิดกับสิ่งๆนั้น....เค้ารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น.....โฮลี่ดูตกใจไม่น้อยต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
\"ส่งผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์มา!!.......ส่งมาซะ!!\" สิ่งๆนั้นตะโกนบอกพวกเค้าอย่างบ้าคลั่ง
\"โฮลี่!!......รีบเข้าไปในบ้านเร็ว!!....ในนั้นมีเขตอาคมอยู่ พวกถูกกัดทำอะไรเธอไม่ได้หรอก!!....ชั้นจะสกัดมันเอาไว้!!\" เค้ารีบวางเธอลงแล้วบอกเธอ
\"นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ!!.....ทำไมมันยังมีมาอีก!!\" โฮลี่พูดด้วยความงุนงง
\"เอาไว้คุยเรื่องนี้ทีหลัง!!....รีบเข้าบ้านไป!!\" เค้าสั่งเธอ
\"แล้วคุณคริสล่ะค่ะ!?...\" เธอถามเค้าและจับชายเสื้อเค้าเอาไว้
\"ไม่ต้องเป็นห่วงชั้น!!....รีบเข้าบ้านไปเร็ว!!\" เค้าตะโกนบอกเธอพร้อมล่วงเอาปืนในเสื้อคลุมออกมา
\"แต่ว่า.....\" เธอมีท่าทีลังเล...ตอนนี้มีกลุ่มอะไรบางอย่างกำลังเดินมาทางนี้
\"ไปซะ........!!...แกร็ก!!\" เค้าตะโกนบอกเธอ....ตอนนี้นัยน์ตาเค้าของเค้าเปลี่ยนไปเป็นสีแดงอีกครั้งแล้วจ้องมองสิ่งเหล่านั้น...พร้อมกับตอนนี้เค้าเตรียมชักลำปืนเพื่อเตรียมยิงสิ่งเหล่านั้นเช่นกัน.......โฮลี่เมื่อได้ยินก็เริ่มออกวิ่งเพื่อตรงมาที่ประตูสำนักงานทันที......
\"แฮ่กๆๆ.....อีกนิดเดียวเท่านั้น....อีกนิดเดียว\" เธอบอกกับตัวเองเมื่อกำลังเข้าใกล้ประตู.......แต่เมื่อเธอกำลังเอื้อมไปจับกลอนประตูก็มือข้างนึงเอื้อมมาจับแขนเธอเอาไว้
\"กรี๊ด~~~~~!!!\" เธอร้องออกมาทันทีที่หันไปเจอสิ่งนั้น....ใบหน้าที่แหลกเหลวของซากศพมีชีวิต...แขนที่มีชิ้นเนื้อติดอยู่แค่บางส่วน....หัวที่มีผมติดอยู่แค่ไม่กี่กระจุก....นัยตาเหลือกที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า...กำลังจับแขนเธออยู่
\"ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~....ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~....ล่าผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์~~~\"...สิ่งๆนั้นพูดออกคำนี้ออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนถูกบันทึกข้อมูลเอาไว้แค่นี้....พวกมันมีประมาณ5-6คอยยืนขวางประตูอยู่
\"โฮลี่!!.....หมอบลง!!....ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!...ปัง!!....ปัง!!\" บลัดวิ่งมาที่ประตูแล้วร้องเตือนเธอ....ก่อนที่จะยิงสาดกระสุนเงินออกมาจากปืนสู่พวกผีดิบเหล่านั้นทั้งหมด
\"ฮ้าก!!......เฮือก!!.....\" พวกมันส่งเสียงร้องออกมาอย่างทรมาน...แต่กลับไม่มีตัวใดสลายไป
\"บ้าจริง!!....กระสุนทำอะไรพวกนี้ไม่ได้!!....ย้าก~~~~!!....ผัวะ!!.ปึก!!.พลัก!!\"...เค้าเก็บปืนแล้วใช้วิธีชกต่อยกับพวกนี้แทน....เพราะถ้าใช้กระสุนก็มีแต่ทะลุร่างที่ผุพังไปเท่านั้นเอง...และผลจากใช้กำลังของเค้าแค่ทำให้ร่างของพวกมันหักเปราะไปเท่านั้นเอง
\"อย่ามายุ่งกับเธอ!!.....ออกไปซะ!!....นี่แน่ะ!!.....โฮลี่รีบเข้าบ้านไปเร็ว!!.....และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามออกมาจากบ้านเด็ดขาด!!\" เค้าจัดการชกผีดิบเหล่านั้นกระเด็นออกไปจากโฮลี่แล้วเปิดประตูดันตัวโฮลี่เข้าไปในบ้าน....จากนั้นเค้าก็ชักปืนออกมายิงอีกที........
\"คุณคริสค่ะ!!.....คุณคริสระวังข้างหลังค่ะ!!....ว้าย!!\" เธอตะโกนและทุบประตูเตือนเค้าจากในบ้านเมื่อมีเหล่าฝูงผีดิบพุ่งมาทางข้างหลังเค้า....
\"อุ๊บ!!....บ้าจริง!!...ปัง..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ!!\" แต่บลัดไม่ทันระวังจึงโดนกัดเข้าที่ไหล่และแขน....ถึงแม้ว่าแวมไพร์จะไม่ตายด้วยแผลกัดของผีดิบ....แต่ถ้าโดนกัดจนเละไปทั้งตัวมันก็ไม่แน่.....และบ่อยครั้งที่เค้าลืมตัวยิงสาดกระสุนออกไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีประโยชอะไร
\"บ้าจริง!!....ใครเป็นผู้บงการผืดิบเหล่านี้จงปรากฎตัวออกมาซะ!!\"....เค้าตะโกนออกมาท่ามกลางฝูงผีดิบประมาณ20กว่าตัวที่กำลังล้อมเค้าอยู่
\"ฮ่าฮ่าฮ่า.....บลัดนักล่าแวมไพร์ผู้ที่ไม่เคยแพ้ใคร....แต่กลับต้องมาจนมุมเหล่าผีดิบของข้า....ฮ่าฮ่าฮ่า!!\" เสียงผู้ชายผู้นึงที่ตรงบริเวณต้นคอมีรอยเขี้ยวกัด ตะโกนออกมาจากที่ซ่อนหลังต้นไม้ใหญ่ต้นนึง.....
\"แก.......กล้าปรากฎตัวออกมาแล้วใช่มั้ย!?!....เจอนี้ซะ!!\" เค้าพูดพร้อมกับยกปืนเล็งไปทางแวมไพร์ตัวนั้นแล้วเตรียมยิง.....แต่แวมไพร์ตัวนั้นกลับไม่มีท่าทีรู้สึกกลัวอยู่เลย.........
\"แชะ!!....แชะ!!....แชะ!!.......เฮ้ย!!....แย่แล้ว!!\" เค้าอุทานขึ้นอย่างตกใจ....ปืนของเค้ากระสุนหมดลงแล้วและเค้าก็ไม่ได้เตรียมแมกกาซีนปืนมาด้วย......ตอนนี้ชุดของเค้าขาดรุ่งริ้งและเต็มไปด้วยรอยคราบเลือด
\"ชั้นวางแผนล่อให้แกยิงกระสุนออกหมดเองแหละ.......บลัดมือปราบแวมไพร์....แต่เมื่อไม่กระสุนก็ไม่ต่างจากมนุษย์ธรรดาดีๆนี้เอง...ฮ่าฮ่าฮ่า!!\" มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
\"แกเป็นใคร?...ต้องการอะไร?\" เค้าทิ้งปืนลงพื้นแล้วถามอย่างใจเย็น
\"โอ๊ะ!!...ขอโทษทีที่ยังไม่ได้แนะนำตัว ชั้นชื่อจอร์น...ความต้องการของชั้นแกก็น่าจะรู้ดี.....ส่งตัวผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์มาซะ....แล้วชั้นจะปล่อยแกไป.....แกคงรู้นะว่าพวกซากศพเหล่านี้มันหิวกระหายเลือดและเนื้อสดๆขนาดไหน?\" มันเตือนเค้าด้วยน้ำเสียงท้าทาย
\"ถ้าชั้นบอกว่า....ไม่....ล่ะ?\"...เค้าบอกมัน
\"ถ้าอย่างนั้นก็.....ตายซะ.....เปาะ!!\" จอร์นพูดจบแล้วดีดนิ้วเพื่อออกคำสั่งให้ผีดิบทั้งหมดรุมเค้า
\"ฮื่อ!!....ฮ้าก!!....แฮ่!!\"....ผีดิบเหล่านั้นเหมือนกับได้ยินสิ่งที่มันต้องการอย่างมาก...มันรอเวลาให้เจ้านายออกคำสั่งนี้อยู่....พวกมันทั้งหมดรีบพุ่งกระโจนเข้าใส่บลัดทันที
\"หนอย!!....นี่แน่ะ!!...ไปให้พ้น!!....อุ๊บ!!...เฮ้ย!!.....ย้าก!!\"....เค้าตะโกนพร้อมกับปัดป้องและชกต่อยผีดิบที่พุ่งมาหาเค้า.....แต่ผีดิบตัวนึงที่โดนต่อยได้คลานมาดึงขาเค้าจนล้มลง......เค้ารู้ดีว่าการที่ผู้ใดต่อสู้กับฝูงผีดิบแล้ว....ห้ามล้มลงกับพื้นเด็ดขาด....ถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นแวมไพร์ก็ตาม.....ผีดิบบางตัวเริ่มกัดเค้าตามคอ แขน ขา และหัวไหล่...จนปากแผลเค้าเริ่มรักษาไม่ทัน........
\"กรี๊ด.......คุณคริส....คุณคริสค่ะ....!!\" จู่ๆโฮลี่ก็วิ่งออกมาจากบ้านทันทีที่เห็นบลัดตกอยู่ในอันตราย
\"โฮลี่!!.....อย่าออกมาจากบ้าน!!....กลับเข้าไปบ้านเร็ว!!.....อย่าเข้ามา!!...อุ๊บ!!...โอ้ย!!\" บลัดกำลังจะลุกขึ้นแต่ก็มีผีดิบบางตัวขึ้นคร่อมตัวเค้าเอาไว้แล้วกัดเข้าต้นคอของเค้า
\"คุณคริส!!.....ว้าย!!\" เธอกำลังเข้ามาใกล้แต่จอร์นพุ่งมาคว้างตัวเธอเอาไว้ก่อน
\"ปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้นะ!!....ปล่อยหนู!!\" เด็กน้อยพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกมาจากเงื้อมมือของจอร์นแต่ไม่เป็นผล
\"หึหึหึ.....เด็กคนนี้น่ะเหรอคือผู้ที่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์....อืม....ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนี้....เอาเถอะ...ตอนนี้ชั้นก็กำลังอยากดื่มเลือดเด็กพอดี\" มันพูดพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างพอใจ
\"อย่าทำอะไรเธอ!!........ถ้าแกกล้าแตะต้องเธอชั้นไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่!!.....ปล่อยเธอไปซะ!!\" เค้าตะโกนเตือนอย่างบ้าคลั่ง..แต่ตอนเค้ายังไม่สามารถดิ้นหลุดออกมาจากฝูงผีดิบ....นัยน์ตาของเค้าเริ่มเปลี่ยนสีแดงกล่ำเหมือนเลือด....มีอะไรบางอย่างในร่างกายเค้าเปลี่ยนไป
\"อีแค่ฝูงผีดิบตอนนี้แกยังเอาตัวไม่รอดเลย....จะประสาอะไรที่จะปกป้องเด็กคนนี้....ฮ่าฮ่าฮ่า\"....มันพูดอย่างบ้าคลั่ง
\"หึ.....หึหึหึ.....ฮะฮะฮะ....ฮ่าฮ่าฮ่า\"....จู่ๆเค้าก็เป็นฝ่ายหัวเราะขึ้นมา...ในขณะที่ฝูงผีดิบกำลังกัดกินเค้าอยู่
\"แกหัวเราะอะไรของแก....?\" มันสงสัยกับท่าทางของบลัด
\"หัวเราะให้กับความโง่ของแกยังไง.......แกคงเป็นพวกที่ถูกกัดสินะ?\" เค้าเป็นฝ่ายถามบ้าง
\"แล้วแกจะทำไม?...\" มันเริ่มงุนงงในคำถามของบลัด
\"แก...ยังรู้จักพวกเลือดแท้แวมไพร์น้อยไป!!\" เค้าตะโกนออกมาอย่างดัง....จอนสังเกตุเห็นและบางอย่างผิดปกติ............
จบตอน6
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น