ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : แวมไพร์สาว...ปรากฎตัว
ณ ภายในเมืองหลวง...ลอนดอน
\"อุ้ย...ดูสิพ่อแม่ลูกรักกันดีจัง/เหมาะสมกันจัง...น่าอิจฉา\" เหล่าเสียงชื่นชมปลามปลื้มต่างๆนานาจากผู้คนต่างๆที่ได้เห็นพวกเค้าทั้ง 3 เดินอยู่กลางถนนใหญ่...มือซ้ายของบลัดกำลังกุ่มมือครอสเดินอยู่...ส่วนแขนขวาก็คอยอุ่มโฮลี่อยู่เช่นกัน...จึงไม่แปลกที่ใครต่อใครจะดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุข
\"นี่...บลัดปล่อยมีชั้นก่อน...คนมองกันใหญ่แล้ว\" ครอสกระชิบเสียงเบาอย่างอายๆและพยายามแกะมือออกแต่บลัดก็คว้าขอมือเธอกลับ
\"ชั้นบอกแล้วไงให้เรียก-ที่รัก-...แล้วมันก็ดีแล้วนี่...ดูโฮลี่ท่าทางมีความสุขมากด้วย...ดูสิ...ฝุบหลับตรงหัวไหล่ชั้นไปแล้ว...สงสัยคงเหนื่อยเพราะตื่นเช้า...เธอก็ทำเพื่อโฮลี่สักนิดเถอะน่า\" เค้าพูดแล้วมองมาที่เด็กน้อย...เธอผล่อยหลับไปได้สักพักแล้ว...ดูเธอยิ้มอย่างมีความสุขในอ้อมอกเค้าด้วย
\"อืม...ก็ได้...นี่ถ้าไม่ใช่เพราะโฮลี่นะ...จ้างฉันก็ไม่ยอมเดินควงคู่กับนายแบบนี้หรอก\" เธอพูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ย...บลัดแอบหัวเราะเบาๆให้กับนิสัยที่ดื้อรั้นของเธอ...แล้วทั้ง3ก็มาถึงหน้าประตูร.ร....และบลัดปลุกโฮลี่ให้ตื่นพอดี...ตรงหน้าประตูมีคุณครู มาเรีย คอยยืนต้อนรับอยู่แล้วเมื่อเธอเห็นพวกเค้าทั้ง3 ก็รีบเดินมาต้อนรับทันที
\"อรุณสวัสดิ์ค่ะ...คุณครูมาเรีย\" โฮลี่พูดอย่างร่าเริงปนรอยยิ้มที่สดใสให้กับ มาเรีย คุณครูร่างท้วมที่ดูใจดี
\"อรุณสวัสดิ์จ้ะ โฮลี่...อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณ คริส ไวเทิล อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณนายไวเทิล....วันนี้มากันพร้อมหน้าเลยนะค่ะ...คุณนายเป็นคนสวยมากเลยล่ะค่ะ...ช่างน่าอิจฉาหนูโฮลี่ที่มีคุณพ่อยังหนุ่มกับคุณแม่ยังสาวนะค่ะ...โฮะโฮะโฮะ\" มาเรียพูดอย่างอารมณ์ดีพลางหัวเราะอย่างพอใจ...ครอสเองก็เพิ่งเคยมีคนที่ไม่รู้จักชมครั้งแรกนอกจากบลัดกับโฮลี่จึงรู้สึกวางตัวไม่ถูก
\"ขอบคุณสำหรับคำชมครับคุณครูมาเรีย...วันนี้เห็นว่าจะมีการนัดพบพูดคุยของผู้ปกครองกับชมการเรียนการสอน...วันนี้พวกเราจึงจำเป็นต้องมาครับ...ทางฝั่งภรรยาผมก็ขอมางานนี้ด้วย...จริงมั้ย-ที่รัก-\" เค้าพูดพลางโอบไหล่ครอสเอาไว้...ครอสตอนแรกก็ขัดขืนเล็กน้อยแต่บลัดกอดไหล่เธอแน่น
\"อะ...อืม...ใช่ค่ะ\" เธอกล่าวอย่างประหม่า...มาเรียเห็นดังนี้จึงยิ้มอย่างพอใจ
\"แหม...ช่างเป็นครอบครัวที่ดูอบอุ่นจังเลยนะค่ะ...โอ๊ะ...เชิญเข้ามาก่อนเถอะค่ะ...ผู้ปกครองคนอื่นๆกำลังอยู่ในงานกัน\" เธอพูดจบก็เดินนำทั้ง3เข้าไป...ภายในร.ร.จะมีสนานหญ้าที่ดูกว้างขว้าง...มีซุ้มเล็กอยู่ประมาณ7-8ซุ้มที่เปิดขายของต่างๆ...น่าจะผลงานของเหล่านักเรียนที่ทำแล้วเอามาวางขาย...มีพ่อแม่ผู้ปกครองเดินไปมาให้ขวักไขว่...
\"เอ๊ะนั้น...ซาร่า...แอนนา...แซนดี้...ชั้นอยู่ทางนี้\" โฮลี่ตะโกนเรียกเพื่อนทั้ง3 คน ที่กำลังเดินกับพ่อแม่อยู่...เมื่อทั้ง3คนได้ยินก็รีบเดินมาหาโฮลี่ทันที
\"สวัสดีจ้ะโฮลี่...คุณอาค่ะสวัสดีค่ะ...เอ๊ะ...แล้วคนนี้คือ...\" เด็กน้อยแอนนาถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นครอส
\"เอ่อ...คือ...\" โฮลี่ไม่กล้าที่จะพูดว่าครอสเป็นแม่ได้
\"เอ่อ...ชั้นเป็นแม่ของโฮลี่จ้ะ\" จู่ๆเธอก็พูดขึ้นในขณะที่โฮลี่กำลังลำบากใจอยู่
\"โอโห...คุณแม่โฮลี่สวยยังกับนางฟ้าแน่ะ\" ซาร่าได้ยินดังนั้นถึงกับอึ้งพลั้นมองครอสตั้งแต่หัวจรดเท้า
\"น่าอิจฉาจัง...พ่อก็หล่อ...แม่ก็สวย\" แซนดี้พูดพลางมองทั้งคู่...ตอนนี้รู้สึกครอสเริ่มวางตัวไม่ถูกบวกกับความปลื้มใจจากคำชมที่ได้รับ
\"ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนที่คุณอาพูดเอาไว้เลย\" แอนนาพูดขึ้น...ครอสได้ยินดังนั้นจึงหันกลับไปมองบลัดด้วยสายตาดุร้าย
\"นายพูดอะไรเกี่ยวตัวชั้นให้เด็กๆฟัง\" เธอพูดกระชิบเบาๆกับเค้า
\"เอาน่าๆ...ชั้นก็แค่พูดถึงเธอนิดหน่อยเอง...โอ้ย\" จู่ๆเค้าก็สะดุ้งร้องขึ้นมาเพราะโดนมือของครอสแอบหยิกอยู่จากด้านหลังที่เด็กทั้งสามมองไม่เห็น
\"อ๋อเหรอค่ะ?...ที่รัก\" เธอกัดฟันพูดเสียงเหื้ยม...โฮลี่ก็แอบหัวเราะเบาๆเพราะรู้เกิดอะไรขึ้น
\"โฮลี่มาด้วยกันหน่อยสิ...ตรงนู่นมีร้านขนมด้วย\" แอนนากล่าวชวน
\"เหรอ...พวกเธอไปกันก่อนนะ\" โฮลี่บอกแก่เด็กทั้ง 3
\"งั้นก็รีบตามมาล่ะ...พวกจากนี้ทัดไปอีก4ร้านนะ...แล้วเจอกันอีกนะค่ะคุณอาคุณน้า\" พวกเธอก่อนที่จะวิ่งออกไป
\"คุณพ่อคริสคะ...วางหนูลงก่อนนะคะ...เดี๋ยวหนูไปหาเพื่อนสักแปปนึงนะคะ\" เด็กน้อยพูดน้ำเสียงใสกับเค้า
\"ได้สิ...อย่าซนล่ะ\" เค้าพูดก่อนที่จะวางตัวโฮลี่ลง
\"ค่า~~~!!\" เธอพูดรับปากแบบเด็กๆก่อนที่จะวิ่งไป
\"นี่...นี่...บลัด...ปล่อยชั้นได้แล้ว\" ครอสพูดพลางพยายามเก็บมือเค้าออกจากไหล่แต่เค้ายังกอดเธอแน่นและทำเป็นไม่ได้ยิน
\"ต้องพูดว่าอะไรก่อนน้า?\" บลัดพูดพลางปั่นหูตัวเองเล่น...ครอสแทบจะเอากำปั้นต่อยเค้าแต่เธอก็เก็บอารมณ์ไว้
\"นี่...ที่รัก...ปล่อยชั้นได้แล้ว\" เธอพูดเรียบๆ...แต่บลัดยังไม่ยอมปล่อย
\"พูดอย่างนี้เค้าเรียกว่าครอบครัวที่อบอุ่นได้ยังไงล่ะ?...พูดเสียงหวานๆให้เข้ากับใบหน้าหน่อย...เพราะๆด้วย\" บลัดเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มทะเล้น...ครอสชักรู้สึกฉุนทันทีแล้วกำลังกำหมัดจะต่อยเค้าแต่บลัดเอาอีกมือมาจะไว้
\"ถ้าเธอไม่พูดล่ะก็...ชั้นจะกอดเธออีกมือนึงคราวดูสิว่าเธอจะพูดมั้ย?\" เค้าพูดอย่างท้าทาย...ครอสจึงค่อยๆลดมือลงก่อนที่จะกลั้นใจพูด
\"ปล่อยชั้นก่อนได้มั้ยค่ะ...ที่รัก\" เธอพูดเสียงออดอ้อนที่สุดที่ในชีวิตเคยทำมาจนบลัดอดหัวเราะไม่ได้
\"ขำอะไร...ชั้นก็พูดดีๆแล้วนะ\" เธอมองหน้าเค้าแล้วถามอย่างอายๆ
\"ตอนเธอพูดดีๆ...ประกอบกับแต่งตัวแบบนี้ดูน่ารักกว่าตอนที่เธอแต่งตัวแบบเดิมและพูดห้าวๆเยอะเลย\" เค้าพูดชม...ครอสหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด
\"ปล่อยชั้นได้หรือยังล่ะ?\" เธอพูดเสียงเบาจนบลัดค่อยๆเอามือออกจากไหล่ของเธอ
\"เราไปดูงานพวกเด็กดีกว่า...ชั้นอยากเปิดหูเปิดตาบ้าง...อยากรู้จังว่าตลอด1000ปีที่ชั้นหลับไปเด็กยุคนี้เค้าทำอะไรกันบ้าง\" เค้าพูดกับเธอ
\"อืม\" เธอตอบสั้นๆ
\"อ่ะ...ไปกันเลย...ตรงนั้นน่าสนใจดี\" เค้าพูดจบก็จับมือเธอไว้แล้วจูงมือเธอเดินไป....
ในระหว่างนั้นเองที่หน้าร.ร.ประถม
\"เชิญค่ะเชิญ...เอ๊ะ...นั้น...เดี๋ยวค่ะ\" มาเรียกำลังคอยต้อนรับผู้ปกครองและนักเรียนอยู่ตรงบริเวณหน้าร.ร....แต่เธอก็เห็นหญิงสาวสวมแว่นดำที่มีผมยาวสยายถึงบั้นท้ายคนนึงที่แต่งตัวด้วยชุดราตรีสีดำก้าวเข้าในเขตร.ร.
\"ไม่ทราบเป็นญาติกับนักเรียนคนไหนรึเปล่าค่ะ?\" เธอทักผู้หญิงคนนั้น...หน้าตาเธออายุราวๆ20...เธอเห็นมามองมาเรียก่อนที่จะยิ้มให้
\"ชั้น...ไปญาติกับคุณคริสค่ะ\" เธอพูดเรียบๆก่อนที่จะเดินเข้าร.ร.ไป
ตัดมาที่โฮลี่ ณ ร้านขายขนมเล็กๆที่นึงในงานร.ร.
\"ทำยังไงดีล่ะ?...ลูกกวาดอันนั้นน่ากินจัง...แต่ชั้นไม่มีเงินพอ\" โฮลี่พูดโอดครวญกับเพื่อนทั้ง3...แล้วมองลูกกวาดสีรุ่งเม็ดโตในขวดโหลด้วยความอยากได้
\"เธอก็ไปขอคุณพ่อเธอเพิ่มสิ...ดูเค้าใจดีจะตายไป\" แอนนาออกความคิดเห็น
\"ไม่ได้หรอก...ชั้นไม่อยากฟุ่มเฟื่อย...คุณครอส...เอ้ย...คุณแม่ครอสบอกว่าเงินหามายาก\" เธอพูดพร้อมกับก้มหน้าผิดหวัง...ในตอนนั้นเองมีผู้หญิงคนนึงเดินเข้าในร้าน
\"ลูกกวาดโหลนี้เท่าไรคะ?...ค่ะ...ขอทั้งโหลเลย...ขอบคุณคะ\" เธอคนนั้นสวมชุดสีดำขรับถามเจ้าร้านพร้อมชี้ไปที่โหลลูกกวาดที่โฮลี่จ้องมองอยู่...แล้วจ่ายเงินจำนวนนึงให้เจ้าร้าน...เด็กๆทั้งมองด้วยความแปลกใจและเสียดาย
\"ว้า...ดูสิ...โดนชื้อเหมาไปแล้ว\" แซนดี้พูดด้วยความเสียดาย
\"อดเลย\" ซาร่าโอดครวญเช่นกัน
\"อืม...เค้ามีเงินเยอะนี่...จะเหมาไปก็ไม่ผิดหรอก...เอ๊ะ...เค้าเดินมานู้นแล้ว\" โฮลี่พูดด้วยความแปลกใจเมื่อผู้หญิงคนนั้นเดินมาทางเธอพร้อมโหลลูกกวาด
\"โหลนี้...ชั้นให้พวกเธอจ้ะ\" เธอเดินเข้าหาเด็กทั้ง4แล้วนั่งลงพร้อมยื่นขวดโหลที่มีลูกกวาดเต็ม
\"ว่าอะไรนะค่ะ?\" โฮลี่ตกตะลึง
\"ชั้นได้ยินพวกเธอพูดว่าอยากลูกกวาดในโหลนี้...ชั้นเลยชื้อให้พวกเธอ\" เธอพูดพร้อมกับยิ้ม...เด็กทั้ง3นอกจากโฮลี่ได้ยินดังนั้นก็รีบเดินเข้าทันที
\"พี่สาวใจดีจัง\" แซนดี้กับซาร่าเดินเข้ามาพูดพร้อมกันแล้วใช้มือหยิบลูกกวาดออกมากำใหญ่
\"อืม...ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันแท้ๆ\" แอนนาพูดต่อในขณะที่ในปากกำลังอมลูกกวาดอยู่
\"แล้วพี่สาวไม่เอาเหรอค่ะ?\" โฮลี่เอ่ยชวนพร้อมยื่นลูกกวาดในมือนับสิบให้เธอ...แต่เธอคนนั้นยิ้มให้แล้วหยิบลูกกวาดสีแดงสดเม็ดใส่ปากเท่านั้น
\"ไม่เป็นไรจ้ะ...เดี๋ยวพี่ต้องไปตามหาคนก่อนนะ\" เธอพูดพร้อมกับยิ้มแล้วกำลังปลีกตัวออกมา...
\"ดีจังเลยนะโฮลี่...ทีนี่จะไม่ต้องไปขอเงินคุณพ่อ คริส เธอแล้ว\" หลังจากที่แอนนาพูดจบ...ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะลุกขึ้นชะงักไปชั่วครู่
\"เมื่อกี้...เธอพูดว่าจะไปขอเงินใครนะ?\" เธอหันมาถามแอนนาด้วยสีหน้าแปลกใจ
\"คุณพ่อคริสค่ะ...เป็นพ่อของโฮลี่\" แอนนากล่าว
\"พี่สาวรู้จักคุณพ่อคริสด้วยเหรอค่ะ?\" โฮลี่ถามด้วยความสนใจ...เธอคนนั้นหันมายิ้มให้โฮลี่
\"ใช่จ้ะ...รู้จักอย่างดีเลย\" เธอพูดเรียบๆพร้อมกับยืนขึ้นมา...เธอสูงประมาณ170ซม.ได้
\"จริงสิ...พวกเรายังไม่รู้จักพี่สาวเลย\" แซนดี้ถาม
\"ชั้นชื่อ...แคลร์...แคลร์ มอร์แกน\" เธอพูดพร้อมกับดึงแว่นตาสีดำออก...นัยน์ตาของเธอมีสีแดงสดเหมือนกับใครบางคนที่โฮลี่รู้จัก
ทางด้านบลัดกับครอส
\"อืม...เด็กสมัยนี้มีความกล้าแสดงออกดีนะ\" บลัดพูดเบาๆกับครอสในขณะที่กำลังดูการแสดงดนตรีเล็กๆของเด็กนักเรียนอยู่
\"นายพูดยังกะนายจำเรื่อง1000ปีที่แล้วได้อย่างนั้นแหละ\" ครอสพูดเหน็บ
\"ชั้นก็แค่มีรู้สึกเท่านั้นเอง\" เค้ากล่าวพร้อมเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อหาซุ่มใหม่ๆดู
\"นายจะรีบไปไหน...เอ๊ะ...นั้นโฮลี่ไม่ใช่เหรอ?...กำลังอยู่กับใครน่ะ?\" เธอกำลังเดินตามเค้าแต่สังเกตุโฮลี่ที่กำลังเดินดึงจูงมือผู้หญิงคนนึงอยู่
\"สงสัยเป็นคุณครูมั่ง?...ไม่ก็อาจจะเป็นญาติเพื่อนๆเธอก็ได้...นายว่ายังไงบลัด...บลัด?\" ครอสสังเกตุเห็นได้ว่าบลัดมีท่าทีแปลกๆ
\"ครอส...เธอเรียกโฮลี่มาเร็ว\" บลัดพูดเสียงเข้ม
\"มีอะไรเหรอ?\" ครอสยังไม่เข้าใจ...แต่บลัดยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วกระชิบ
\"เธอคนนั้นที่โฮลี่จูงมืออยู่...เป็นแวมไพร์\" หลังจากที่บลัดพูดจบครอสดูมีท่าทางตื่นตกใจ........
จบตอน11
\"อุ้ย...ดูสิพ่อแม่ลูกรักกันดีจัง/เหมาะสมกันจัง...น่าอิจฉา\" เหล่าเสียงชื่นชมปลามปลื้มต่างๆนานาจากผู้คนต่างๆที่ได้เห็นพวกเค้าทั้ง 3 เดินอยู่กลางถนนใหญ่...มือซ้ายของบลัดกำลังกุ่มมือครอสเดินอยู่...ส่วนแขนขวาก็คอยอุ่มโฮลี่อยู่เช่นกัน...จึงไม่แปลกที่ใครต่อใครจะดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุข
\"นี่...บลัดปล่อยมีชั้นก่อน...คนมองกันใหญ่แล้ว\" ครอสกระชิบเสียงเบาอย่างอายๆและพยายามแกะมือออกแต่บลัดก็คว้าขอมือเธอกลับ
\"ชั้นบอกแล้วไงให้เรียก-ที่รัก-...แล้วมันก็ดีแล้วนี่...ดูโฮลี่ท่าทางมีความสุขมากด้วย...ดูสิ...ฝุบหลับตรงหัวไหล่ชั้นไปแล้ว...สงสัยคงเหนื่อยเพราะตื่นเช้า...เธอก็ทำเพื่อโฮลี่สักนิดเถอะน่า\" เค้าพูดแล้วมองมาที่เด็กน้อย...เธอผล่อยหลับไปได้สักพักแล้ว...ดูเธอยิ้มอย่างมีความสุขในอ้อมอกเค้าด้วย
\"อืม...ก็ได้...นี่ถ้าไม่ใช่เพราะโฮลี่นะ...จ้างฉันก็ไม่ยอมเดินควงคู่กับนายแบบนี้หรอก\" เธอพูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ย...บลัดแอบหัวเราะเบาๆให้กับนิสัยที่ดื้อรั้นของเธอ...แล้วทั้ง3ก็มาถึงหน้าประตูร.ร....และบลัดปลุกโฮลี่ให้ตื่นพอดี...ตรงหน้าประตูมีคุณครู มาเรีย คอยยืนต้อนรับอยู่แล้วเมื่อเธอเห็นพวกเค้าทั้ง3 ก็รีบเดินมาต้อนรับทันที
\"อรุณสวัสดิ์ค่ะ...คุณครูมาเรีย\" โฮลี่พูดอย่างร่าเริงปนรอยยิ้มที่สดใสให้กับ มาเรีย คุณครูร่างท้วมที่ดูใจดี
\"อรุณสวัสดิ์จ้ะ โฮลี่...อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณ คริส ไวเทิล อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณนายไวเทิล....วันนี้มากันพร้อมหน้าเลยนะค่ะ...คุณนายเป็นคนสวยมากเลยล่ะค่ะ...ช่างน่าอิจฉาหนูโฮลี่ที่มีคุณพ่อยังหนุ่มกับคุณแม่ยังสาวนะค่ะ...โฮะโฮะโฮะ\" มาเรียพูดอย่างอารมณ์ดีพลางหัวเราะอย่างพอใจ...ครอสเองก็เพิ่งเคยมีคนที่ไม่รู้จักชมครั้งแรกนอกจากบลัดกับโฮลี่จึงรู้สึกวางตัวไม่ถูก
\"ขอบคุณสำหรับคำชมครับคุณครูมาเรีย...วันนี้เห็นว่าจะมีการนัดพบพูดคุยของผู้ปกครองกับชมการเรียนการสอน...วันนี้พวกเราจึงจำเป็นต้องมาครับ...ทางฝั่งภรรยาผมก็ขอมางานนี้ด้วย...จริงมั้ย-ที่รัก-\" เค้าพูดพลางโอบไหล่ครอสเอาไว้...ครอสตอนแรกก็ขัดขืนเล็กน้อยแต่บลัดกอดไหล่เธอแน่น
\"อะ...อืม...ใช่ค่ะ\" เธอกล่าวอย่างประหม่า...มาเรียเห็นดังนี้จึงยิ้มอย่างพอใจ
\"แหม...ช่างเป็นครอบครัวที่ดูอบอุ่นจังเลยนะค่ะ...โอ๊ะ...เชิญเข้ามาก่อนเถอะค่ะ...ผู้ปกครองคนอื่นๆกำลังอยู่ในงานกัน\" เธอพูดจบก็เดินนำทั้ง3เข้าไป...ภายในร.ร.จะมีสนานหญ้าที่ดูกว้างขว้าง...มีซุ้มเล็กอยู่ประมาณ7-8ซุ้มที่เปิดขายของต่างๆ...น่าจะผลงานของเหล่านักเรียนที่ทำแล้วเอามาวางขาย...มีพ่อแม่ผู้ปกครองเดินไปมาให้ขวักไขว่...
\"เอ๊ะนั้น...ซาร่า...แอนนา...แซนดี้...ชั้นอยู่ทางนี้\" โฮลี่ตะโกนเรียกเพื่อนทั้ง3 คน ที่กำลังเดินกับพ่อแม่อยู่...เมื่อทั้ง3คนได้ยินก็รีบเดินมาหาโฮลี่ทันที
\"สวัสดีจ้ะโฮลี่...คุณอาค่ะสวัสดีค่ะ...เอ๊ะ...แล้วคนนี้คือ...\" เด็กน้อยแอนนาถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นครอส
\"เอ่อ...คือ...\" โฮลี่ไม่กล้าที่จะพูดว่าครอสเป็นแม่ได้
\"เอ่อ...ชั้นเป็นแม่ของโฮลี่จ้ะ\" จู่ๆเธอก็พูดขึ้นในขณะที่โฮลี่กำลังลำบากใจอยู่
\"โอโห...คุณแม่โฮลี่สวยยังกับนางฟ้าแน่ะ\" ซาร่าได้ยินดังนั้นถึงกับอึ้งพลั้นมองครอสตั้งแต่หัวจรดเท้า
\"น่าอิจฉาจัง...พ่อก็หล่อ...แม่ก็สวย\" แซนดี้พูดพลางมองทั้งคู่...ตอนนี้รู้สึกครอสเริ่มวางตัวไม่ถูกบวกกับความปลื้มใจจากคำชมที่ได้รับ
\"ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนที่คุณอาพูดเอาไว้เลย\" แอนนาพูดขึ้น...ครอสได้ยินดังนั้นจึงหันกลับไปมองบลัดด้วยสายตาดุร้าย
\"นายพูดอะไรเกี่ยวตัวชั้นให้เด็กๆฟัง\" เธอพูดกระชิบเบาๆกับเค้า
\"เอาน่าๆ...ชั้นก็แค่พูดถึงเธอนิดหน่อยเอง...โอ้ย\" จู่ๆเค้าก็สะดุ้งร้องขึ้นมาเพราะโดนมือของครอสแอบหยิกอยู่จากด้านหลังที่เด็กทั้งสามมองไม่เห็น
\"อ๋อเหรอค่ะ?...ที่รัก\" เธอกัดฟันพูดเสียงเหื้ยม...โฮลี่ก็แอบหัวเราะเบาๆเพราะรู้เกิดอะไรขึ้น
\"โฮลี่มาด้วยกันหน่อยสิ...ตรงนู่นมีร้านขนมด้วย\" แอนนากล่าวชวน
\"เหรอ...พวกเธอไปกันก่อนนะ\" โฮลี่บอกแก่เด็กทั้ง 3
\"งั้นก็รีบตามมาล่ะ...พวกจากนี้ทัดไปอีก4ร้านนะ...แล้วเจอกันอีกนะค่ะคุณอาคุณน้า\" พวกเธอก่อนที่จะวิ่งออกไป
\"คุณพ่อคริสคะ...วางหนูลงก่อนนะคะ...เดี๋ยวหนูไปหาเพื่อนสักแปปนึงนะคะ\" เด็กน้อยพูดน้ำเสียงใสกับเค้า
\"ได้สิ...อย่าซนล่ะ\" เค้าพูดก่อนที่จะวางตัวโฮลี่ลง
\"ค่า~~~!!\" เธอพูดรับปากแบบเด็กๆก่อนที่จะวิ่งไป
\"นี่...นี่...บลัด...ปล่อยชั้นได้แล้ว\" ครอสพูดพลางพยายามเก็บมือเค้าออกจากไหล่แต่เค้ายังกอดเธอแน่นและทำเป็นไม่ได้ยิน
\"ต้องพูดว่าอะไรก่อนน้า?\" บลัดพูดพลางปั่นหูตัวเองเล่น...ครอสแทบจะเอากำปั้นต่อยเค้าแต่เธอก็เก็บอารมณ์ไว้
\"นี่...ที่รัก...ปล่อยชั้นได้แล้ว\" เธอพูดเรียบๆ...แต่บลัดยังไม่ยอมปล่อย
\"พูดอย่างนี้เค้าเรียกว่าครอบครัวที่อบอุ่นได้ยังไงล่ะ?...พูดเสียงหวานๆให้เข้ากับใบหน้าหน่อย...เพราะๆด้วย\" บลัดเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มทะเล้น...ครอสชักรู้สึกฉุนทันทีแล้วกำลังกำหมัดจะต่อยเค้าแต่บลัดเอาอีกมือมาจะไว้
\"ถ้าเธอไม่พูดล่ะก็...ชั้นจะกอดเธออีกมือนึงคราวดูสิว่าเธอจะพูดมั้ย?\" เค้าพูดอย่างท้าทาย...ครอสจึงค่อยๆลดมือลงก่อนที่จะกลั้นใจพูด
\"ปล่อยชั้นก่อนได้มั้ยค่ะ...ที่รัก\" เธอพูดเสียงออดอ้อนที่สุดที่ในชีวิตเคยทำมาจนบลัดอดหัวเราะไม่ได้
\"ขำอะไร...ชั้นก็พูดดีๆแล้วนะ\" เธอมองหน้าเค้าแล้วถามอย่างอายๆ
\"ตอนเธอพูดดีๆ...ประกอบกับแต่งตัวแบบนี้ดูน่ารักกว่าตอนที่เธอแต่งตัวแบบเดิมและพูดห้าวๆเยอะเลย\" เค้าพูดชม...ครอสหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด
\"ปล่อยชั้นได้หรือยังล่ะ?\" เธอพูดเสียงเบาจนบลัดค่อยๆเอามือออกจากไหล่ของเธอ
\"เราไปดูงานพวกเด็กดีกว่า...ชั้นอยากเปิดหูเปิดตาบ้าง...อยากรู้จังว่าตลอด1000ปีที่ชั้นหลับไปเด็กยุคนี้เค้าทำอะไรกันบ้าง\" เค้าพูดกับเธอ
\"อืม\" เธอตอบสั้นๆ
\"อ่ะ...ไปกันเลย...ตรงนั้นน่าสนใจดี\" เค้าพูดจบก็จับมือเธอไว้แล้วจูงมือเธอเดินไป....
ในระหว่างนั้นเองที่หน้าร.ร.ประถม
\"เชิญค่ะเชิญ...เอ๊ะ...นั้น...เดี๋ยวค่ะ\" มาเรียกำลังคอยต้อนรับผู้ปกครองและนักเรียนอยู่ตรงบริเวณหน้าร.ร....แต่เธอก็เห็นหญิงสาวสวมแว่นดำที่มีผมยาวสยายถึงบั้นท้ายคนนึงที่แต่งตัวด้วยชุดราตรีสีดำก้าวเข้าในเขตร.ร.
\"ไม่ทราบเป็นญาติกับนักเรียนคนไหนรึเปล่าค่ะ?\" เธอทักผู้หญิงคนนั้น...หน้าตาเธออายุราวๆ20...เธอเห็นมามองมาเรียก่อนที่จะยิ้มให้
\"ชั้น...ไปญาติกับคุณคริสค่ะ\" เธอพูดเรียบๆก่อนที่จะเดินเข้าร.ร.ไป
ตัดมาที่โฮลี่ ณ ร้านขายขนมเล็กๆที่นึงในงานร.ร.
\"ทำยังไงดีล่ะ?...ลูกกวาดอันนั้นน่ากินจัง...แต่ชั้นไม่มีเงินพอ\" โฮลี่พูดโอดครวญกับเพื่อนทั้ง3...แล้วมองลูกกวาดสีรุ่งเม็ดโตในขวดโหลด้วยความอยากได้
\"เธอก็ไปขอคุณพ่อเธอเพิ่มสิ...ดูเค้าใจดีจะตายไป\" แอนนาออกความคิดเห็น
\"ไม่ได้หรอก...ชั้นไม่อยากฟุ่มเฟื่อย...คุณครอส...เอ้ย...คุณแม่ครอสบอกว่าเงินหามายาก\" เธอพูดพร้อมกับก้มหน้าผิดหวัง...ในตอนนั้นเองมีผู้หญิงคนนึงเดินเข้าในร้าน
\"ลูกกวาดโหลนี้เท่าไรคะ?...ค่ะ...ขอทั้งโหลเลย...ขอบคุณคะ\" เธอคนนั้นสวมชุดสีดำขรับถามเจ้าร้านพร้อมชี้ไปที่โหลลูกกวาดที่โฮลี่จ้องมองอยู่...แล้วจ่ายเงินจำนวนนึงให้เจ้าร้าน...เด็กๆทั้งมองด้วยความแปลกใจและเสียดาย
\"ว้า...ดูสิ...โดนชื้อเหมาไปแล้ว\" แซนดี้พูดด้วยความเสียดาย
\"อดเลย\" ซาร่าโอดครวญเช่นกัน
\"อืม...เค้ามีเงินเยอะนี่...จะเหมาไปก็ไม่ผิดหรอก...เอ๊ะ...เค้าเดินมานู้นแล้ว\" โฮลี่พูดด้วยความแปลกใจเมื่อผู้หญิงคนนั้นเดินมาทางเธอพร้อมโหลลูกกวาด
\"โหลนี้...ชั้นให้พวกเธอจ้ะ\" เธอเดินเข้าหาเด็กทั้ง4แล้วนั่งลงพร้อมยื่นขวดโหลที่มีลูกกวาดเต็ม
\"ว่าอะไรนะค่ะ?\" โฮลี่ตกตะลึง
\"ชั้นได้ยินพวกเธอพูดว่าอยากลูกกวาดในโหลนี้...ชั้นเลยชื้อให้พวกเธอ\" เธอพูดพร้อมกับยิ้ม...เด็กทั้ง3นอกจากโฮลี่ได้ยินดังนั้นก็รีบเดินเข้าทันที
\"พี่สาวใจดีจัง\" แซนดี้กับซาร่าเดินเข้ามาพูดพร้อมกันแล้วใช้มือหยิบลูกกวาดออกมากำใหญ่
\"อืม...ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันแท้ๆ\" แอนนาพูดต่อในขณะที่ในปากกำลังอมลูกกวาดอยู่
\"แล้วพี่สาวไม่เอาเหรอค่ะ?\" โฮลี่เอ่ยชวนพร้อมยื่นลูกกวาดในมือนับสิบให้เธอ...แต่เธอคนนั้นยิ้มให้แล้วหยิบลูกกวาดสีแดงสดเม็ดใส่ปากเท่านั้น
\"ไม่เป็นไรจ้ะ...เดี๋ยวพี่ต้องไปตามหาคนก่อนนะ\" เธอพูดพร้อมกับยิ้มแล้วกำลังปลีกตัวออกมา...
\"ดีจังเลยนะโฮลี่...ทีนี่จะไม่ต้องไปขอเงินคุณพ่อ คริส เธอแล้ว\" หลังจากที่แอนนาพูดจบ...ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะลุกขึ้นชะงักไปชั่วครู่
\"เมื่อกี้...เธอพูดว่าจะไปขอเงินใครนะ?\" เธอหันมาถามแอนนาด้วยสีหน้าแปลกใจ
\"คุณพ่อคริสค่ะ...เป็นพ่อของโฮลี่\" แอนนากล่าว
\"พี่สาวรู้จักคุณพ่อคริสด้วยเหรอค่ะ?\" โฮลี่ถามด้วยความสนใจ...เธอคนนั้นหันมายิ้มให้โฮลี่
\"ใช่จ้ะ...รู้จักอย่างดีเลย\" เธอพูดเรียบๆพร้อมกับยืนขึ้นมา...เธอสูงประมาณ170ซม.ได้
\"จริงสิ...พวกเรายังไม่รู้จักพี่สาวเลย\" แซนดี้ถาม
\"ชั้นชื่อ...แคลร์...แคลร์ มอร์แกน\" เธอพูดพร้อมกับดึงแว่นตาสีดำออก...นัยน์ตาของเธอมีสีแดงสดเหมือนกับใครบางคนที่โฮลี่รู้จัก
ทางด้านบลัดกับครอส
\"อืม...เด็กสมัยนี้มีความกล้าแสดงออกดีนะ\" บลัดพูดเบาๆกับครอสในขณะที่กำลังดูการแสดงดนตรีเล็กๆของเด็กนักเรียนอยู่
\"นายพูดยังกะนายจำเรื่อง1000ปีที่แล้วได้อย่างนั้นแหละ\" ครอสพูดเหน็บ
\"ชั้นก็แค่มีรู้สึกเท่านั้นเอง\" เค้ากล่าวพร้อมเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อหาซุ่มใหม่ๆดู
\"นายจะรีบไปไหน...เอ๊ะ...นั้นโฮลี่ไม่ใช่เหรอ?...กำลังอยู่กับใครน่ะ?\" เธอกำลังเดินตามเค้าแต่สังเกตุโฮลี่ที่กำลังเดินดึงจูงมือผู้หญิงคนนึงอยู่
\"สงสัยเป็นคุณครูมั่ง?...ไม่ก็อาจจะเป็นญาติเพื่อนๆเธอก็ได้...นายว่ายังไงบลัด...บลัด?\" ครอสสังเกตุเห็นได้ว่าบลัดมีท่าทีแปลกๆ
\"ครอส...เธอเรียกโฮลี่มาเร็ว\" บลัดพูดเสียงเข้ม
\"มีอะไรเหรอ?\" ครอสยังไม่เข้าใจ...แต่บลัดยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วกระชิบ
\"เธอคนนั้นที่โฮลี่จูงมืออยู่...เป็นแวมไพร์\" หลังจากที่บลัดพูดจบครอสดูมีท่าทางตื่นตกใจ........
จบตอน11
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น