ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : แปลงโฉม...
1 เดือนผ่านไปแล้ว เหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มวุ่นวายขึ้น....เริ่มมีแวมไพร์มาก่อกวนแทบทุกอาทิตย์....ทั้งหมดล้วนเป็นพวกแวมไพร์เลือด50%ทั้งนั้น.
\"เปรี้ยง!!.....เปรี้ยง!!....\" เสียงปืนดังขึ้นในคืนต่อมา.....ณ เขตสุสานหน้าสำนักงานนักสืบ บลัดกำลังยิงต่อสู้แวมไพร์ตัวอื่นอยู่.....และเค้าก็สามารถปราบมันได้
\"เฮ้อ....เจ้าพวกโง่....มีแวมไพร์ที่ไหนมาล่า-ผู้มีเลือดศักดิ์สิทธิ์-กันตอนนี้ล่ะ....คงคิดว่าจับแล้วได้กินเลยรึไง?\" บลัดพูดอย่างรำคาญกับร่างของแวมไพร์ตัวนึงที่ร่างกำลังค่อยๆหายไป.....
\"เอาล่ะ...ทุกอย่างปลอดภัยแล้วโฮลี่ ครอส...ออกมาได้แล้ว\" เค้าเรียกทั้งคู่ออกมาจากสำนักงาน...แล้วครอสก็อุ้มโฮลี่ออกมาแล้วเดินมาทางบลัด
\"รู้สึกว่าพวกมันส่วนใหญ่คงจะรู้กันแล้วว่าที่นี่มี-ผู้มีเลือดศักดิ์สิทธิ์-อยู่\" บลัดพูดเรียบๆพลางเก็บปืนกระบอกโตใส่ในเสื้อคลุมสีแดง
\"แล้วเราจะทำยังไงล่ะ?.....ชั้นกลัวว่าถ้าคราวหน้าพวกมันมากันอีกเราจะพลาดท่าเข้าชักวัน\" ครอสพูดอย่างกังวลแล้วกอดโฮลี่แน่น....โฮลี่ก็มองหน้าชายหนุ่มด้วยความกังวลเช่นกัน
\"ไม่ต้องห่วงหรอกครอส...โฮลี่...ชั้นจะไม่ให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นเด็ดขาด...ชั้นสัญญา\" เค้าพูดแล้วลูบผมของโฮลี่ก่อนที่จะรับโฮลี่จากครอสมาอุ้มต่อ...
\"กลัวหรือเปล่าโฮลี่?\" บลัดถามอย่างอ่อนโยนกับเด็กสาว....โฮลี่มองหน้าเค้าแล้วยิ้มก่อนที่จะพูดขึ้น
\"ไม่แล้วค่ะ...มีคุณพ่อคริสอยู่ทั้งคน...หนูเชื่อว่าคุณพ่อคริสจะสามารถปกป้องหนูได้...หนูเชื่ออย่างนั้นค่ะ\" เธอพูดอย่างเชื่อมั่นในตัวของบลัดพลางส่งยิ้มให้
\"อืม....งั้นเรารีบเข้าบ้านกันดีกว่า....อากาศข้างนอกชักจะเย็นแล้ว....เดี๋ยวไม่สบายเอาล่ะยุ่งเลย\" บลัดพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะเดินนำเข้าบ้านไป....
\"คนบ้าอย่างนายเคยไม่สบายด้วยเหรอ?\" ครอสพูดเหน็บลอยๆขึ้นมา
\"นี่...คุณผู้หญิง...ผมก็มีชีวิตเหมือนกันนะขอรับ...เธอก็บ้าพอๆกับชั้นน่ะแหละ\" บลัดพูดสวน
\"ว่ายังไงนะ?....อยากโดนตั้นหน้าใช่มั้ย?\" ครอสพูดเสียงเหื่ยมก่อนที่จะเดินไปหา บลัด แต่โฮลี่รั้งเอาไว้ก่อน
\"อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยค่ะ...เข้าบ้านกันก่อนดีกว่า...หนูมีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อคริสกับคุณครอสด้วย\" โฮลี่พูดขึ้น
\"อืม....เรารีบเข้ากันก่อนดีกว่า\" บลัดพูดแล้วรีบเดินเข้าบ้านไปก่อนที่ครอสจะตามเข้ามา.......
ณ ห้องนั่งในชั้นใต้ดิน
\"เธอบอกว่า...พรุ่งนี้มีงานนัดพบผู้ปกครองกับเยี่ยมชมการเรียนการสอนอย่างนั้นเหรอ?\" บลัดถามเรียบๆหลังจากโฮลี่พูดจบ....ครอสอยู่ในครัวเพื่อกำลังชงชาสำหรับเค้าและบลัด
\"คะ....หนูอยากให้คุณพ่อคริสไปด้วยน่ะคะ\" โฮลี่ที่นั่งอยู่บนตักเค้าพูด
\"มันจะดีเหรอ?...ชั้นไม่รู้จักใครเลยนะ\" เค้าพูดพลางเกาท้ายทอยอย่างสับสน
\"ดีซิคะ...เพื่อนหนูตั้งหลายคนอย่างเห็นคุณมาก...พวกเค้าเคยได้ยินจากเพื่อนหนูอีก3คนเมื่อคราวนั้นเค้าอยากรู้ว่าคุณพ่อคริสเท่ขนาดไหน...ไปนะคะ...นะคะ...นะ\" เธอพูดอ้อนวอนพลางเขย่าขาเค้า...จนบลัดต้องใจอ่อน
\"โอเคๆ...ก็ได้...พ่อไม่มีปัญหาหรอก...ว่าแต่จะพาคุณครอสไปด้วยมั้ยล่ะ?\" เค้าพูดถึงครอสที่กำลังเดินเข้ามาพอดี
\"พาชั้นไปไหนเหรอ?\" เธอถามพลางวางถาดชาลงตรงหน้าเค้า
\"พรุ่งนี้ที่ร.ร.ของโฮลี่มีนัดพบประชุมผู้ปกครอง....เธอน่าจะไปด้วย\" บลัดพูด
\"ชั้นจะไปก็ได้...เพราะดูท่าชั้นน่าจะสามารถคุยกับทางคุณครูที่ร.ร.ได้รู้เรื่องกว่านายแน่ๆ\" เธอพูดพลางยืนเท้าเอว
\"แต่ฉันว่า......เธอน่าแต่งตัวใหม่ด้วยนะ\" บลัดเอ่ยในขณะที่จ้องมองการแต่งตัวการครอส....ครอสเป็นผู้หญิงอายุ 24 ปี สูง165กว่าๆ...ผมยาวสีทองสว่างที่ถูกมวยเอาไว้...ใบหน้าตาเรียวคม....แต่งชุดเสื้อซาฟารีแขนกุดกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล....เธอชอบเหน็บกระเป๋าเครื่องมือเอาไว้ข้างเอวเสมอ...ซึ่งดูไม่เหมือนผู้หญิงซะเท่าไหร่ในสายตาบลัด
\"ชั้นแต่งแบบนี้มันก็ไม่เห็นแปลกตรงไหนนี่...ครั้งก่อนตอนที่ชั้นพาโฮลี่ไปสมัครที่ร.ร.ก็แต่งคล้ายๆแบบนี้\" เธอพูดอย่างแปลกใจ
\"แต่นี้มันงานร.ร.ที่มีผู้ปกครองด้วยนะ....เธอแต่งตัวแบบนี้ไปไม่กลัวคนอื่นจะหัวเราะโฮลี่เหรอยังไง?\" บลัดพูดพร้อมกับมองมาทางโฮลี่ที่นั่งอยู่บนตัก....ครอสมีท่าทีครุ่นคิดเล็กน้อย.....
\"เอาล่ะๆ....ชั้นจะลองหาเปลี่ยนชุดดูก่อน....แต่ชั้นไม่แน่ใจนะว่าจะมีชุดอย่างอื่นหรือเปล่า?....แต่ถ้าไม่มียังไงชั้นจะไปหาชื้อเอาก็ได้...ตอนเช้าในเมืองคงมีร้านเสื้อเปิด\" ครอสพูดอย่างยินยอม...โฮลี่จึงมีรอยยิ้มมาด้วยความพอใจ
\"อืม.....จริงสิ....ชั้นมีแผนดีๆแล้ว\" บลัดพูดขึ้น
\"แผนอะไรคะคุณพ่อคริส?\" โฮลี่ถามอย่างอยากรู้
\"ครอส...พรุ่งนี้ที่ร.ร.เธอต้องเรียกชั้นว่า-ที่รัก-นะ\" ทันทีที่บลัดพูดจบครอสมีท่าทีตกใจ
\"จะบ้าเหรอยะ!!...ทำไมชั้นต้องเรียกนายว่า-ที่รัก-ด้วย!!\" ครอสพูดอย่างตกใจ
\"อ้าว...ก็ตอนนี้โฮลี่มีพ่อแล้วคือชั้น...ขาดแต่แม่...และตำแหน่งนั้นก็ต้องเป็นเธอคนเดียว\" บลัดพูดพลางแสดงสีหน้ามีเลสนัย
\"หมายความว่า...นายจะให้ชั้นแสดงเป็นแม่ของโฮลี่ที่ร.ร.อย่างนั้นเหรอ?\" เธอกล่าวเสียงค่อย
\"แหงสิ...แล้วชั้นก็จะเรียกเธอว่า-ที่รัก-เหมือนกัน...เราอาจจะมีกอดกันบ้าง...จูงมือกันบ้าง...จูบกันบ้าง...อุ๊บ!!\" เค้ากำลังจะพูดต่อแต่ครอสเดินมาปิดปากเค้าเอาไว้
\"พอๆ...พอเลย...ชั้นเรียกนายว่า-ที่รัก-ที่ร.ร.ก็ได้...จูงมืออย่างเดียว...แต่จะไม่มีการกอดจูบเด็ดขาด....นี่เพราะว่าชั้นเห็นแก่โฮลี่นะถึงได้ยอมทำตามคำสั่งนาย\" เธอพูดอย่างหมดทาง...แต่จู่ๆเหมือนเธอนึกอะไรขึ้นมาได้เรื่องนึง
\"บลัด...แล้วถ้าเกิดพรุ่งนี้พวกมันมากันอีกล่ะ?...แล้วถ้าเกิดพวกมันโผล่มาก่อเหตุกลางชุมชนล่ะ...มันจะไม่เดือดร้อนกันอีกเหรอ?\" เธอพูดอย่างกังวล...โฮลี่เองก็รู้สึกเช่นนั้น...แต่บลัดกัลบท่าทีเหม่อเฉย
\"ครอส...เธอไปเตรียม HolyMagnumGun กับ แมกกาซีนอีก 3 ชุด...และSilver Cross Swordเอาไว้ด้วยพรุ่งนี้ด้วย...แล้วเอาไว้ในห้องชั้นในตอนเช้า\" เค้าพูดเรียบๆกับเธอ...ครอสดูท่าทางแปลกใจ
\"นายหมายความว่า...นายจะสู้กับพวกมันกลางเมืองน่ะเหรอ?\" เธอพูดอย่างไม่น่าเชื่อ
\"ถ้าพรุ่งนี้พวกมันจะมาจริง...ก็ให้มันมา...แต่ชั้นไม่สามารถทนเห็นโฮลี่อยู่คนเดียวในงานแน่นอน...ยังไงพวกเราก็จะไปกับเธอ\" บลัดพูดอย่างแน่วแน่แล้วก้มมองเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน
\"และพรุ่งนี้ร.ร.เลิกเร็ว...พวกเราคงได้กลับมาก่อนพระอาทิตย์ตก...ที่เหลือก็แค่อาจจะเจอพวกเลือดบริสุทธิ์อย่างเดียว...แต่ชั้นคิดว่าพวกมันคงน่าจะรู้ว่าไม่ควรมาล่า-ผู้มีเลือดบริสุทธิ์-ในช่วงเวลานี้\"...เค้าพูดเพื่อคลายความกังวลแก่ทุกคน
\"อืมก็ได้....พรุ่งชั้นจะไป\" ครอสตกลงใจเป็นที่แน่นอน...โฮลี่ดูมีอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
\"เย้....พรุ่งนี้หนูก็จะมีทั้งพ่อและแม่แล้ว\" โฮลี่พูดอย่างร่าเริงพลางกอดคอบลัดแน่น
\"เอาล่ะ...ไปนอนได้แล้วนะคนดี...เธอก็เหมือนกันนะครอส...เตรียมชุดสวยๆล่ะ...อย่าทำให้โฮลี่ขายหน้านะ...ที่รัก\" บลัดพูดทะเล้นพลางยืนขึ้นแล้วอุ้มโฮลี่ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
\"ชั้นรู้แล้วล่ะน่า!!\" ครอสตะโกนไล่หลังพวกเค้าไป....เธอยังนึกอยู่ว่า....พรุ่งจะแต่งตัวแบบไหนดี?.......
.....เช้าตรู่ของวันต่อมา
\"เฮ้อ....ทำไมช้าอย่างนี้น่า....\" บลัดบ่นกับโฮลี่ขณะที่กำลังนั่งบนโซฟาของห้องรับแขกในสำนักงาน...วันนี้เค้าแต่งตัวด้วยเสื้อชุดสูทสีดำพร้อมกับหมวกทรงสูง...และไม้เท้าเงินประจำตัวที่เหน็บเอาไว้ข้างๆตลอด
\"คุณพ่อคริสรออีกนิดเถอะค่ะ...ผู้หญิงแต่งตัวช้าเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว\" โฮลี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเอ่ยขึ้น
\"เอาเถอะๆ...นี่โฮลี่...วันนี้พ่อดูเป็นยังไงบ้าง...ดูดีมั้ย?\" เค้าพูดยิ้มพลางยืนขึ้นให้โฮลี่
\"แหม...คุณพ่อคริสแต่งแบบไหนก็ดูดีหมดนั้นแหละค่ะ...\" เด็กน้อยชมเสียงใส
\"อย่างนั้นเหรอ?...ขอบใจ\" เค้าพูดแล้วยิ้มภูมิใจ
\"เอ่อ...คุณพ่อคริสคะ...เมื่อ1000ปีก่อนที่คุณคริสจะถูกสะกดเคยเป็นอะไรมาก่อนคะ?\" จู่ๆโฮลี่ก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา...บลัดมองหน้าเธอเรียบๆโฮลี่รู้ตัวว่าตนเองไม่ควรถามคำถามนี้
\"ขอโทษค่ะ...หนูลืมไปว่าคุณพ่อคริสไม่ชอบคำถามนี้\" เธอรีบขอโทษขอโพย...เมื่อเห็นว่าสายตาของบลัดเปลี่ยนไป
\"ไม่เป็นไรหรอกโฮลี่...พ่อไม่โกรธหรอก\" เค้าพูดอย่างนุ่มนวลพลางยิ้มให้เธอ
\"เพียงแค่พ่อจะบอกว่า....เหตุการณ์ตอนที่พ่อโดนสะกด....สภาพตอนนั้นเหมือนกับหลับไป...ไม่ได้รับรู้เรื่องราวใดๆอีก...ความทรงจำต่างๆก่อนหน้านั้นมันก็ค่อยๆเลือนหายไป...เหลือแต่ความแค้นอย่างเดียวที่พ่อจำได้...แต่ทุกวันนี้บ้างทีก็รู้สึกเหมือนความทรงจำบางอย่างมันค่อยๆผุดขึ้นมาเรื่อยๆ....แต่มันก็หายไป...พยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก...แล้ววิชายิงปืนและฟันดาบพ่อก็ไม่เคยรู้มาก่อน...แต่พอลองได้จับมัน...ก็รู้สึกชินมืออย่างบอกไม่ถูก...แต่เรื่องเมื่อตอนที่ก่อนสะกดพ่อจำอะไรไม่ได้เลย\" เค้าอธิบายพลางกุ่มหัวตัวเอง...โฮลี่พยักหน้ารับรู้
\"ว่าแต่...คุณพ่อคริสอายุเท่าไหร่แล้วล่ะคะ?\" โฮลี่ถามพลางยิ้ม
\"นี่สาวน้อย...กล้าดียังไงมาถามอายุคนอื่น...?\" เค้าพูดหยอกล้อเธอ
\"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...และอีกอย่างหนูมีสิทธิ์ที่จะรู้ว่าพ่อของหนูอายุเท่าไหร่....บอกมาเถอะค่ะ\" โฮลี่เดินมาเขย่าชายเสื้อของเค้า
\"อืม....3000ปีได้มั่ง\" ทันทีที่เค้าพูดจบโฮลี่ดูมีท่าทางตกตะลึง
\"3000เลยเหรอคะ?....แล้วมันอายุเท่าไรของมนุษย์ล่ะคะ?\" โฮลี่ถาม
\"แปปนะ...1000ปีแวมไพร์=15ปีปีมนุษย์.....ตอนนี้พ่อคง45ปีแล้วมั่ง....จริงๆแล้วพ่อต้องอายุ60ปีมมุษย์แล้วแต่เพราะโดนสะกดถึง1000ปีจึงทำให้การเดินของอายุหยุดทำงาน\" เค้าพูดจนจบ
\"แต่ทำไมดูยังกับอายุเพิ่ง30เองล่ะคะ\" โฮลี่พูดพลางเดินเข้ามาใช้มือเล็กๆลูบตรงหน้าเค้า...บลัดจึงยกมือของเค้าขึ้นมากุ่มมือโฮลี่ไว้
\"แวมไพร์จะไม่มีวันแก่...แต่เธอน่ะสิ...เธอเป็นมนุษย์...ชั้นจึงไม่แน่ใจว่า....\" เค้าพูดแล้วหยุดเงียบไป
\"ไม่เป็นไรคะ.....ต่อให้หนูจะโตขึ้น...จะแก่...จะตายไปก่อนคุณคริส...หนูก็ยินดีที่จะเป็นลูกสาวของคุณพ่อคริสตลอดไปคะ\" โฮลี่พูดตัดบทเพราะเธอเห็นสีหน้าของบลัดที่แสดงเอามาถึงความกังวล
\"ขอบใจนะ\" บลัดพูดเบาพลางกอดโฮลี่เอาไว้แน่น...เค้าไม่เคยคิดว่าจะมีคนต้องการเค้าเหมือนเด็กคนนี้...จู่ๆประตูลับตรงหลังตู้ก็เปิดออก
\"จะซึ้งกันอีกนานมั้ยทุกคน?....จะไปกันได้ยังล่ะ?\" ครอสเปิดประตูออกมา...บลัดและโฮลี่ต่างตกตะลึงครอสที่เห็นในตอนนี้...จากเส้นผมที่เคยมวยเอาไว้ตอนนี้มันได้ถูกปล่อยให้ยาวสยายจนถึงกลางหลัง...ใบหน้าที่เคยมอมแมมจากคราบควันตอนนี้กลับเกลี้ยเกลาจนเผยให้เห็นความสวยใสของใบหน้าที่ถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ....มันช่างเข้ากับชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนที่บลัดและโฮลี่ไม่เคยเห็นครอสใส่มาก่อน...ครอสเดินเข้ามาใกล้ทั้งคู่...หน้าเธอแดงเล็กน้อย
\"เอ่อ...คือว่าชุดมันเป็นของชั้นเมื่อ5ปีก่อนตอนชั้นยังอยู่มหาลัยน่ะ...ชั้นเคยใส่แค่2-3ครั้งเอง...และดูท่าทางร่างกายของชั้นยังไม่มีการเปลี่ยนไปเลย\" ครอสพูดแล้วหัวเราะนิดๆ...บลัดยังคงมองเธออยู่...ส่วนโฮลี่ยิ้มมองพลางยิ้มไปด้วย
\"อย่าจ้องนานได้มั้ย?...ชั้นอายนะ\" เธอพูดค่อยๆ...ตอนนี้ทุกคนยังไม่พูด
\"ทำไมไม่ตอบล่ะ....น่าเกลียดเหรอ?...ถ้าน่าเกลียดชั้นไปเปลี่ยนก็ได้\" ครอสพูดอย่างเร็วแล้วกำลังจะหันหลังกลับแต่บลัดรีบเดินมาคว้าแขนเอาไว้ก่อน
\"ไม่ต้องไปเปลี่ยนแล้ว...เอ่อ...เอาชุดนี้น่ะแหละเดี๋ยวร.ร.ก็จะเข้าแล้ว...รีบกันเลยไปดีกว่า\" เค้าพูดเสร็จก็รีบเดินออกจากบ้านไป...ครอสยังงุนงงกับท่าทีเมื่อกี้
\"ดูแย่เหรอโฮลี่?\" เธอหันไปถามโฮลี่ที่กำลังเดินตามเค้าออกไป
\"ไม่หรอกค่ะ...สวยมากๆเลย...หนูยังไม่เคยเห็นใครสวยอย่างนี่มาก่อนเลย\" เธอกล่าวชมจากใจจริงจนครอสรู้สึกดีขึ้น
\"ขอบใจจ้ะ...แล้วทำไมอีตานั้นมันยอมพูดอะไรสักคำ...ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย\" เธอพูดแล้วมองตามหลังบลัดที่กำลังเดินอยู่หน้าสำนักงานอย่างน้อยใจ
\"อืม...คุณพ่อเค้าคงอายที่จะพูดมั้งค่ะ\" เธอพูดจบแล้วก็เดินออกไปหาบลัดปล่อยให้ครอสงุนงงกับคำพูดนั้น
\"อาย!!...จะอายทำไม?....แค่กล่าวชมสักนิดยังอาย...เป็นผู้ชายภาษาอะไรกัน\" เธอพูดน้อยใจเสียงเบาแล้วเดินออกมาหาเค้า
\"เอาล่ะไปกันเถอะ\" บลัดพูดขึ้นแล้วอุ้มโฮลี่จากนั้นก็เริ่มออกเดิน....แต่ครอสได้แต่เดินรั้งท้ายเอาไว้
\"นี่...แม่คุณ...เดินห่างกันอย่างนี้เค้าเรียกว่าครอบครัวที่ไหนเล่า?....มานี่\" เค้าหันไปตะโกนบอกเธอก่อนที่จะเดินเข้าไปหา
\"เอามือมา...\" เค้าพูดเรียบๆพลางยื่นมือของเค้าไปทางครอส
\"ทำไม?\" เธอถามเค้าดูท่าทางวันนี้ครอสดูประหม่าไปน้อย
\"เรื่องแค่นี้ยังต้องบอกอีกเหรอ?....ก็จูงมือไง...มา!!\" เค้าพูดจบก็รีบคว้ามือเธอแล้วรีบออกนำ...เค้ายังไม่ได้พูดถึงเรื่องชุดเธอสักคำ
\"นี่...เบาๆหน่อยสิชั้นเจ็บนะ\" ครอสร้องออกมาเพราะบลัดบีบมือเธอแน่นอย่างไม่รู้ตัว
\"เอ่อ...ขอโทษ\" เค้ากล่าว
\"เดินช้าๆก็ได้...เวลาอีกตั้งเยอะกว่าร.ร.จะเริ่ม\" ครอสพูดเสียงค่อยกับเค้า
\"อืม...\" เค้าเอ่ยสั้นๆก็ที่จะจูงมือเธอและค่อยๆเริ่มเดินต่อไป
\"นี่...ครอส\" บลัดทักครอสที่กำลังก้มเดินหน้าอยู่...เธอเงยหน้าขึ้นมามองเค้า...ตอนนี้บลัดได้เห็นหน้าเธอในระยะใกล้...มันให้เห็นหน้าตาของเธอได้อย่างชัดเจน
\"คือ...สวยนะ\" เค้าพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน
\"อะไรนะ?\" เธอถาม
\"แต่งตัวสวยมาก\" บลัดเบือนหน้าไปทางอื่น...เสียงเค้ายังเบาอยู่
\"ชั้นได้ยินไม่ชัด...นายพูดดังๆหน่อยซี่\" เธอย้ำคำสั่งเค้าพลางเขย่าแขน
\"วันนี้เธอดูสวยมาก!!....พอใจยัง\" เค้าพูดเสียงดังแล้วรีบเดินอย่างเร็ว
\"คนบ้า...มีใครมีไหนเค้ากล่าวชมสุภาพสตรีแบบนี้ล่ะ\" เธอพูดเบาๆแต่ก็แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มอย่างพอใจเล็กน้อย.....ตอนนี้ทั้ง3กำลังเข้าสู่ประตูเมืองแล้ว...
จบตอน10....ปล.จากนักเขียน...ขออภัยที่เปลี่ยนชื่อตอน...สาเหตุเป็นเพราะเหตุการณ์ที่จะเกี่ยวกับชื่อตอนมันนานกว่าที่คิดเอาไว้...จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อตอน
\"เปรี้ยง!!.....เปรี้ยง!!....\" เสียงปืนดังขึ้นในคืนต่อมา.....ณ เขตสุสานหน้าสำนักงานนักสืบ บลัดกำลังยิงต่อสู้แวมไพร์ตัวอื่นอยู่.....และเค้าก็สามารถปราบมันได้
\"เฮ้อ....เจ้าพวกโง่....มีแวมไพร์ที่ไหนมาล่า-ผู้มีเลือดศักดิ์สิทธิ์-กันตอนนี้ล่ะ....คงคิดว่าจับแล้วได้กินเลยรึไง?\" บลัดพูดอย่างรำคาญกับร่างของแวมไพร์ตัวนึงที่ร่างกำลังค่อยๆหายไป.....
\"เอาล่ะ...ทุกอย่างปลอดภัยแล้วโฮลี่ ครอส...ออกมาได้แล้ว\" เค้าเรียกทั้งคู่ออกมาจากสำนักงาน...แล้วครอสก็อุ้มโฮลี่ออกมาแล้วเดินมาทางบลัด
\"รู้สึกว่าพวกมันส่วนใหญ่คงจะรู้กันแล้วว่าที่นี่มี-ผู้มีเลือดศักดิ์สิทธิ์-อยู่\" บลัดพูดเรียบๆพลางเก็บปืนกระบอกโตใส่ในเสื้อคลุมสีแดง
\"แล้วเราจะทำยังไงล่ะ?.....ชั้นกลัวว่าถ้าคราวหน้าพวกมันมากันอีกเราจะพลาดท่าเข้าชักวัน\" ครอสพูดอย่างกังวลแล้วกอดโฮลี่แน่น....โฮลี่ก็มองหน้าชายหนุ่มด้วยความกังวลเช่นกัน
\"ไม่ต้องห่วงหรอกครอส...โฮลี่...ชั้นจะไม่ให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นเด็ดขาด...ชั้นสัญญา\" เค้าพูดแล้วลูบผมของโฮลี่ก่อนที่จะรับโฮลี่จากครอสมาอุ้มต่อ...
\"กลัวหรือเปล่าโฮลี่?\" บลัดถามอย่างอ่อนโยนกับเด็กสาว....โฮลี่มองหน้าเค้าแล้วยิ้มก่อนที่จะพูดขึ้น
\"ไม่แล้วค่ะ...มีคุณพ่อคริสอยู่ทั้งคน...หนูเชื่อว่าคุณพ่อคริสจะสามารถปกป้องหนูได้...หนูเชื่ออย่างนั้นค่ะ\" เธอพูดอย่างเชื่อมั่นในตัวของบลัดพลางส่งยิ้มให้
\"อืม....งั้นเรารีบเข้าบ้านกันดีกว่า....อากาศข้างนอกชักจะเย็นแล้ว....เดี๋ยวไม่สบายเอาล่ะยุ่งเลย\" บลัดพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะเดินนำเข้าบ้านไป....
\"คนบ้าอย่างนายเคยไม่สบายด้วยเหรอ?\" ครอสพูดเหน็บลอยๆขึ้นมา
\"นี่...คุณผู้หญิง...ผมก็มีชีวิตเหมือนกันนะขอรับ...เธอก็บ้าพอๆกับชั้นน่ะแหละ\" บลัดพูดสวน
\"ว่ายังไงนะ?....อยากโดนตั้นหน้าใช่มั้ย?\" ครอสพูดเสียงเหื่ยมก่อนที่จะเดินไปหา บลัด แต่โฮลี่รั้งเอาไว้ก่อน
\"อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยค่ะ...เข้าบ้านกันก่อนดีกว่า...หนูมีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อคริสกับคุณครอสด้วย\" โฮลี่พูดขึ้น
\"อืม....เรารีบเข้ากันก่อนดีกว่า\" บลัดพูดแล้วรีบเดินเข้าบ้านไปก่อนที่ครอสจะตามเข้ามา.......
ณ ห้องนั่งในชั้นใต้ดิน
\"เธอบอกว่า...พรุ่งนี้มีงานนัดพบผู้ปกครองกับเยี่ยมชมการเรียนการสอนอย่างนั้นเหรอ?\" บลัดถามเรียบๆหลังจากโฮลี่พูดจบ....ครอสอยู่ในครัวเพื่อกำลังชงชาสำหรับเค้าและบลัด
\"คะ....หนูอยากให้คุณพ่อคริสไปด้วยน่ะคะ\" โฮลี่ที่นั่งอยู่บนตักเค้าพูด
\"มันจะดีเหรอ?...ชั้นไม่รู้จักใครเลยนะ\" เค้าพูดพลางเกาท้ายทอยอย่างสับสน
\"ดีซิคะ...เพื่อนหนูตั้งหลายคนอย่างเห็นคุณมาก...พวกเค้าเคยได้ยินจากเพื่อนหนูอีก3คนเมื่อคราวนั้นเค้าอยากรู้ว่าคุณพ่อคริสเท่ขนาดไหน...ไปนะคะ...นะคะ...นะ\" เธอพูดอ้อนวอนพลางเขย่าขาเค้า...จนบลัดต้องใจอ่อน
\"โอเคๆ...ก็ได้...พ่อไม่มีปัญหาหรอก...ว่าแต่จะพาคุณครอสไปด้วยมั้ยล่ะ?\" เค้าพูดถึงครอสที่กำลังเดินเข้ามาพอดี
\"พาชั้นไปไหนเหรอ?\" เธอถามพลางวางถาดชาลงตรงหน้าเค้า
\"พรุ่งนี้ที่ร.ร.ของโฮลี่มีนัดพบประชุมผู้ปกครอง....เธอน่าจะไปด้วย\" บลัดพูด
\"ชั้นจะไปก็ได้...เพราะดูท่าชั้นน่าจะสามารถคุยกับทางคุณครูที่ร.ร.ได้รู้เรื่องกว่านายแน่ๆ\" เธอพูดพลางยืนเท้าเอว
\"แต่ฉันว่า......เธอน่าแต่งตัวใหม่ด้วยนะ\" บลัดเอ่ยในขณะที่จ้องมองการแต่งตัวการครอส....ครอสเป็นผู้หญิงอายุ 24 ปี สูง165กว่าๆ...ผมยาวสีทองสว่างที่ถูกมวยเอาไว้...ใบหน้าตาเรียวคม....แต่งชุดเสื้อซาฟารีแขนกุดกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล....เธอชอบเหน็บกระเป๋าเครื่องมือเอาไว้ข้างเอวเสมอ...ซึ่งดูไม่เหมือนผู้หญิงซะเท่าไหร่ในสายตาบลัด
\"ชั้นแต่งแบบนี้มันก็ไม่เห็นแปลกตรงไหนนี่...ครั้งก่อนตอนที่ชั้นพาโฮลี่ไปสมัครที่ร.ร.ก็แต่งคล้ายๆแบบนี้\" เธอพูดอย่างแปลกใจ
\"แต่นี้มันงานร.ร.ที่มีผู้ปกครองด้วยนะ....เธอแต่งตัวแบบนี้ไปไม่กลัวคนอื่นจะหัวเราะโฮลี่เหรอยังไง?\" บลัดพูดพร้อมกับมองมาทางโฮลี่ที่นั่งอยู่บนตัก....ครอสมีท่าทีครุ่นคิดเล็กน้อย.....
\"เอาล่ะๆ....ชั้นจะลองหาเปลี่ยนชุดดูก่อน....แต่ชั้นไม่แน่ใจนะว่าจะมีชุดอย่างอื่นหรือเปล่า?....แต่ถ้าไม่มียังไงชั้นจะไปหาชื้อเอาก็ได้...ตอนเช้าในเมืองคงมีร้านเสื้อเปิด\" ครอสพูดอย่างยินยอม...โฮลี่จึงมีรอยยิ้มมาด้วยความพอใจ
\"อืม.....จริงสิ....ชั้นมีแผนดีๆแล้ว\" บลัดพูดขึ้น
\"แผนอะไรคะคุณพ่อคริส?\" โฮลี่ถามอย่างอยากรู้
\"ครอส...พรุ่งนี้ที่ร.ร.เธอต้องเรียกชั้นว่า-ที่รัก-นะ\" ทันทีที่บลัดพูดจบครอสมีท่าทีตกใจ
\"จะบ้าเหรอยะ!!...ทำไมชั้นต้องเรียกนายว่า-ที่รัก-ด้วย!!\" ครอสพูดอย่างตกใจ
\"อ้าว...ก็ตอนนี้โฮลี่มีพ่อแล้วคือชั้น...ขาดแต่แม่...และตำแหน่งนั้นก็ต้องเป็นเธอคนเดียว\" บลัดพูดพลางแสดงสีหน้ามีเลสนัย
\"หมายความว่า...นายจะให้ชั้นแสดงเป็นแม่ของโฮลี่ที่ร.ร.อย่างนั้นเหรอ?\" เธอกล่าวเสียงค่อย
\"แหงสิ...แล้วชั้นก็จะเรียกเธอว่า-ที่รัก-เหมือนกัน...เราอาจจะมีกอดกันบ้าง...จูงมือกันบ้าง...จูบกันบ้าง...อุ๊บ!!\" เค้ากำลังจะพูดต่อแต่ครอสเดินมาปิดปากเค้าเอาไว้
\"พอๆ...พอเลย...ชั้นเรียกนายว่า-ที่รัก-ที่ร.ร.ก็ได้...จูงมืออย่างเดียว...แต่จะไม่มีการกอดจูบเด็ดขาด....นี่เพราะว่าชั้นเห็นแก่โฮลี่นะถึงได้ยอมทำตามคำสั่งนาย\" เธอพูดอย่างหมดทาง...แต่จู่ๆเหมือนเธอนึกอะไรขึ้นมาได้เรื่องนึง
\"บลัด...แล้วถ้าเกิดพรุ่งนี้พวกมันมากันอีกล่ะ?...แล้วถ้าเกิดพวกมันโผล่มาก่อเหตุกลางชุมชนล่ะ...มันจะไม่เดือดร้อนกันอีกเหรอ?\" เธอพูดอย่างกังวล...โฮลี่เองก็รู้สึกเช่นนั้น...แต่บลัดกัลบท่าทีเหม่อเฉย
\"ครอส...เธอไปเตรียม HolyMagnumGun กับ แมกกาซีนอีก 3 ชุด...และSilver Cross Swordเอาไว้ด้วยพรุ่งนี้ด้วย...แล้วเอาไว้ในห้องชั้นในตอนเช้า\" เค้าพูดเรียบๆกับเธอ...ครอสดูท่าทางแปลกใจ
\"นายหมายความว่า...นายจะสู้กับพวกมันกลางเมืองน่ะเหรอ?\" เธอพูดอย่างไม่น่าเชื่อ
\"ถ้าพรุ่งนี้พวกมันจะมาจริง...ก็ให้มันมา...แต่ชั้นไม่สามารถทนเห็นโฮลี่อยู่คนเดียวในงานแน่นอน...ยังไงพวกเราก็จะไปกับเธอ\" บลัดพูดอย่างแน่วแน่แล้วก้มมองเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน
\"และพรุ่งนี้ร.ร.เลิกเร็ว...พวกเราคงได้กลับมาก่อนพระอาทิตย์ตก...ที่เหลือก็แค่อาจจะเจอพวกเลือดบริสุทธิ์อย่างเดียว...แต่ชั้นคิดว่าพวกมันคงน่าจะรู้ว่าไม่ควรมาล่า-ผู้มีเลือดบริสุทธิ์-ในช่วงเวลานี้\"...เค้าพูดเพื่อคลายความกังวลแก่ทุกคน
\"อืมก็ได้....พรุ่งชั้นจะไป\" ครอสตกลงใจเป็นที่แน่นอน...โฮลี่ดูมีอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
\"เย้....พรุ่งนี้หนูก็จะมีทั้งพ่อและแม่แล้ว\" โฮลี่พูดอย่างร่าเริงพลางกอดคอบลัดแน่น
\"เอาล่ะ...ไปนอนได้แล้วนะคนดี...เธอก็เหมือนกันนะครอส...เตรียมชุดสวยๆล่ะ...อย่าทำให้โฮลี่ขายหน้านะ...ที่รัก\" บลัดพูดทะเล้นพลางยืนขึ้นแล้วอุ้มโฮลี่ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
\"ชั้นรู้แล้วล่ะน่า!!\" ครอสตะโกนไล่หลังพวกเค้าไป....เธอยังนึกอยู่ว่า....พรุ่งจะแต่งตัวแบบไหนดี?.......
.....เช้าตรู่ของวันต่อมา
\"เฮ้อ....ทำไมช้าอย่างนี้น่า....\" บลัดบ่นกับโฮลี่ขณะที่กำลังนั่งบนโซฟาของห้องรับแขกในสำนักงาน...วันนี้เค้าแต่งตัวด้วยเสื้อชุดสูทสีดำพร้อมกับหมวกทรงสูง...และไม้เท้าเงินประจำตัวที่เหน็บเอาไว้ข้างๆตลอด
\"คุณพ่อคริสรออีกนิดเถอะค่ะ...ผู้หญิงแต่งตัวช้าเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว\" โฮลี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเอ่ยขึ้น
\"เอาเถอะๆ...นี่โฮลี่...วันนี้พ่อดูเป็นยังไงบ้าง...ดูดีมั้ย?\" เค้าพูดยิ้มพลางยืนขึ้นให้โฮลี่
\"แหม...คุณพ่อคริสแต่งแบบไหนก็ดูดีหมดนั้นแหละค่ะ...\" เด็กน้อยชมเสียงใส
\"อย่างนั้นเหรอ?...ขอบใจ\" เค้าพูดแล้วยิ้มภูมิใจ
\"เอ่อ...คุณพ่อคริสคะ...เมื่อ1000ปีก่อนที่คุณคริสจะถูกสะกดเคยเป็นอะไรมาก่อนคะ?\" จู่ๆโฮลี่ก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา...บลัดมองหน้าเธอเรียบๆโฮลี่รู้ตัวว่าตนเองไม่ควรถามคำถามนี้
\"ขอโทษค่ะ...หนูลืมไปว่าคุณพ่อคริสไม่ชอบคำถามนี้\" เธอรีบขอโทษขอโพย...เมื่อเห็นว่าสายตาของบลัดเปลี่ยนไป
\"ไม่เป็นไรหรอกโฮลี่...พ่อไม่โกรธหรอก\" เค้าพูดอย่างนุ่มนวลพลางยิ้มให้เธอ
\"เพียงแค่พ่อจะบอกว่า....เหตุการณ์ตอนที่พ่อโดนสะกด....สภาพตอนนั้นเหมือนกับหลับไป...ไม่ได้รับรู้เรื่องราวใดๆอีก...ความทรงจำต่างๆก่อนหน้านั้นมันก็ค่อยๆเลือนหายไป...เหลือแต่ความแค้นอย่างเดียวที่พ่อจำได้...แต่ทุกวันนี้บ้างทีก็รู้สึกเหมือนความทรงจำบางอย่างมันค่อยๆผุดขึ้นมาเรื่อยๆ....แต่มันก็หายไป...พยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก...แล้ววิชายิงปืนและฟันดาบพ่อก็ไม่เคยรู้มาก่อน...แต่พอลองได้จับมัน...ก็รู้สึกชินมืออย่างบอกไม่ถูก...แต่เรื่องเมื่อตอนที่ก่อนสะกดพ่อจำอะไรไม่ได้เลย\" เค้าอธิบายพลางกุ่มหัวตัวเอง...โฮลี่พยักหน้ารับรู้
\"ว่าแต่...คุณพ่อคริสอายุเท่าไหร่แล้วล่ะคะ?\" โฮลี่ถามพลางยิ้ม
\"นี่สาวน้อย...กล้าดียังไงมาถามอายุคนอื่น...?\" เค้าพูดหยอกล้อเธอ
\"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...และอีกอย่างหนูมีสิทธิ์ที่จะรู้ว่าพ่อของหนูอายุเท่าไหร่....บอกมาเถอะค่ะ\" โฮลี่เดินมาเขย่าชายเสื้อของเค้า
\"อืม....3000ปีได้มั่ง\" ทันทีที่เค้าพูดจบโฮลี่ดูมีท่าทางตกตะลึง
\"3000เลยเหรอคะ?....แล้วมันอายุเท่าไรของมนุษย์ล่ะคะ?\" โฮลี่ถาม
\"แปปนะ...1000ปีแวมไพร์=15ปีปีมนุษย์.....ตอนนี้พ่อคง45ปีแล้วมั่ง....จริงๆแล้วพ่อต้องอายุ60ปีมมุษย์แล้วแต่เพราะโดนสะกดถึง1000ปีจึงทำให้การเดินของอายุหยุดทำงาน\" เค้าพูดจนจบ
\"แต่ทำไมดูยังกับอายุเพิ่ง30เองล่ะคะ\" โฮลี่พูดพลางเดินเข้ามาใช้มือเล็กๆลูบตรงหน้าเค้า...บลัดจึงยกมือของเค้าขึ้นมากุ่มมือโฮลี่ไว้
\"แวมไพร์จะไม่มีวันแก่...แต่เธอน่ะสิ...เธอเป็นมนุษย์...ชั้นจึงไม่แน่ใจว่า....\" เค้าพูดแล้วหยุดเงียบไป
\"ไม่เป็นไรคะ.....ต่อให้หนูจะโตขึ้น...จะแก่...จะตายไปก่อนคุณคริส...หนูก็ยินดีที่จะเป็นลูกสาวของคุณพ่อคริสตลอดไปคะ\" โฮลี่พูดตัดบทเพราะเธอเห็นสีหน้าของบลัดที่แสดงเอามาถึงความกังวล
\"ขอบใจนะ\" บลัดพูดเบาพลางกอดโฮลี่เอาไว้แน่น...เค้าไม่เคยคิดว่าจะมีคนต้องการเค้าเหมือนเด็กคนนี้...จู่ๆประตูลับตรงหลังตู้ก็เปิดออก
\"จะซึ้งกันอีกนานมั้ยทุกคน?....จะไปกันได้ยังล่ะ?\" ครอสเปิดประตูออกมา...บลัดและโฮลี่ต่างตกตะลึงครอสที่เห็นในตอนนี้...จากเส้นผมที่เคยมวยเอาไว้ตอนนี้มันได้ถูกปล่อยให้ยาวสยายจนถึงกลางหลัง...ใบหน้าที่เคยมอมแมมจากคราบควันตอนนี้กลับเกลี้ยเกลาจนเผยให้เห็นความสวยใสของใบหน้าที่ถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ....มันช่างเข้ากับชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนที่บลัดและโฮลี่ไม่เคยเห็นครอสใส่มาก่อน...ครอสเดินเข้ามาใกล้ทั้งคู่...หน้าเธอแดงเล็กน้อย
\"เอ่อ...คือว่าชุดมันเป็นของชั้นเมื่อ5ปีก่อนตอนชั้นยังอยู่มหาลัยน่ะ...ชั้นเคยใส่แค่2-3ครั้งเอง...และดูท่าทางร่างกายของชั้นยังไม่มีการเปลี่ยนไปเลย\" ครอสพูดแล้วหัวเราะนิดๆ...บลัดยังคงมองเธออยู่...ส่วนโฮลี่ยิ้มมองพลางยิ้มไปด้วย
\"อย่าจ้องนานได้มั้ย?...ชั้นอายนะ\" เธอพูดค่อยๆ...ตอนนี้ทุกคนยังไม่พูด
\"ทำไมไม่ตอบล่ะ....น่าเกลียดเหรอ?...ถ้าน่าเกลียดชั้นไปเปลี่ยนก็ได้\" ครอสพูดอย่างเร็วแล้วกำลังจะหันหลังกลับแต่บลัดรีบเดินมาคว้าแขนเอาไว้ก่อน
\"ไม่ต้องไปเปลี่ยนแล้ว...เอ่อ...เอาชุดนี้น่ะแหละเดี๋ยวร.ร.ก็จะเข้าแล้ว...รีบกันเลยไปดีกว่า\" เค้าพูดเสร็จก็รีบเดินออกจากบ้านไป...ครอสยังงุนงงกับท่าทีเมื่อกี้
\"ดูแย่เหรอโฮลี่?\" เธอหันไปถามโฮลี่ที่กำลังเดินตามเค้าออกไป
\"ไม่หรอกค่ะ...สวยมากๆเลย...หนูยังไม่เคยเห็นใครสวยอย่างนี่มาก่อนเลย\" เธอกล่าวชมจากใจจริงจนครอสรู้สึกดีขึ้น
\"ขอบใจจ้ะ...แล้วทำไมอีตานั้นมันยอมพูดอะไรสักคำ...ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย\" เธอพูดแล้วมองตามหลังบลัดที่กำลังเดินอยู่หน้าสำนักงานอย่างน้อยใจ
\"อืม...คุณพ่อเค้าคงอายที่จะพูดมั้งค่ะ\" เธอพูดจบแล้วก็เดินออกไปหาบลัดปล่อยให้ครอสงุนงงกับคำพูดนั้น
\"อาย!!...จะอายทำไม?....แค่กล่าวชมสักนิดยังอาย...เป็นผู้ชายภาษาอะไรกัน\" เธอพูดน้อยใจเสียงเบาแล้วเดินออกมาหาเค้า
\"เอาล่ะไปกันเถอะ\" บลัดพูดขึ้นแล้วอุ้มโฮลี่จากนั้นก็เริ่มออกเดิน....แต่ครอสได้แต่เดินรั้งท้ายเอาไว้
\"นี่...แม่คุณ...เดินห่างกันอย่างนี้เค้าเรียกว่าครอบครัวที่ไหนเล่า?....มานี่\" เค้าหันไปตะโกนบอกเธอก่อนที่จะเดินเข้าไปหา
\"เอามือมา...\" เค้าพูดเรียบๆพลางยื่นมือของเค้าไปทางครอส
\"ทำไม?\" เธอถามเค้าดูท่าทางวันนี้ครอสดูประหม่าไปน้อย
\"เรื่องแค่นี้ยังต้องบอกอีกเหรอ?....ก็จูงมือไง...มา!!\" เค้าพูดจบก็รีบคว้ามือเธอแล้วรีบออกนำ...เค้ายังไม่ได้พูดถึงเรื่องชุดเธอสักคำ
\"นี่...เบาๆหน่อยสิชั้นเจ็บนะ\" ครอสร้องออกมาเพราะบลัดบีบมือเธอแน่นอย่างไม่รู้ตัว
\"เอ่อ...ขอโทษ\" เค้ากล่าว
\"เดินช้าๆก็ได้...เวลาอีกตั้งเยอะกว่าร.ร.จะเริ่ม\" ครอสพูดเสียงค่อยกับเค้า
\"อืม...\" เค้าเอ่ยสั้นๆก็ที่จะจูงมือเธอและค่อยๆเริ่มเดินต่อไป
\"นี่...ครอส\" บลัดทักครอสที่กำลังก้มเดินหน้าอยู่...เธอเงยหน้าขึ้นมามองเค้า...ตอนนี้บลัดได้เห็นหน้าเธอในระยะใกล้...มันให้เห็นหน้าตาของเธอได้อย่างชัดเจน
\"คือ...สวยนะ\" เค้าพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน
\"อะไรนะ?\" เธอถาม
\"แต่งตัวสวยมาก\" บลัดเบือนหน้าไปทางอื่น...เสียงเค้ายังเบาอยู่
\"ชั้นได้ยินไม่ชัด...นายพูดดังๆหน่อยซี่\" เธอย้ำคำสั่งเค้าพลางเขย่าแขน
\"วันนี้เธอดูสวยมาก!!....พอใจยัง\" เค้าพูดเสียงดังแล้วรีบเดินอย่างเร็ว
\"คนบ้า...มีใครมีไหนเค้ากล่าวชมสุภาพสตรีแบบนี้ล่ะ\" เธอพูดเบาๆแต่ก็แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มอย่างพอใจเล็กน้อย.....ตอนนี้ทั้ง3กำลังเข้าสู่ประตูเมืองแล้ว...
จบตอน10....ปล.จากนักเขียน...ขออภัยที่เปลี่ยนชื่อตอน...สาเหตุเป็นเพราะเหตุการณ์ที่จะเกี่ยวกับชื่อตอนมันนานกว่าที่คิดเอาไว้...จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อตอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น