คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : two.
ตอนที่ 2 พี่บอมเบย์ VS ไอ้น้องฮีท (?)
ห้องม.5/11
ปึง !
“เฮ้ยยยยย ไอ้เชี่ยแฟน มึงเอากระเป๋ากูไปไว้ไหนนน !!!”เสียงทุบโต๊ะผมดังปัง พร้อมกับไอ้โดมินิกัน(ผมโคตรขี้เกียจเลยเวลาเรียกชื่อมัน =[]=)ที่ทำหน้าตาเหมือนจะฆ่าผมให้ได้
“อะไร๊ ไอ้กันมึงหาเรื่องกูตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกเลยเหรอวะ เกินไปหน่อยม้างงงง ;(”
“ไม่ต้องมาตีหน้าซื่อเลยไอ้แฟนคนที่แกล้งกูแบบนี้มีมึงคนเดียว”
“โถๆ ทำไมพูดอย่างนั้นหล่ะคุณเพื่อนรัก”
“อ๊ากกกกกก แกเอากระเป๋าฉันคืนมานะ”ในที่สุดไอ้กันก็หมดความอดทนมันเข้ามาขยุ้มคอผมอย่างแรงและเขย่าๆ มันคงเครียดมากหล่ะสิก็ผมเล่นขโมยทั้งกระเป๋านร.มันมาเลย ในกระเป๋ามันมีทั้ง PSP กระเป๋าเงิน ฯลฯ เต็มไปหมดผมก็ไม่รุ้ว่าทำไมมันไม่พกกับตัว =__________= แต่ก็ดีแล้วเพราะมันไว้อย่างนี้ผมจะได้แกล้งมัน ฮ่าๆๆๆ
“แค่กๆ โอ๊ยยย หายใจไม่ออก”ผมเค้นเสียงออกจากลำคออย่างยากลำบาก เพราไอ้บ้านี่บีบแรงมาก ย้ำว่ามากผมจะตายแล้ว +_____=
“พอแล้วไอ้กัน เดี๋ยวไอ้แฟนมันก็ตายก่อนหรอก -_______-”เสียงสวรรค์จริงๆเลยแฟนเอ๊ย เพราะพอไอ้ไฮเวย์พูดพร้อมกับจับแขนกันไว้เป็นเชิงห้าม มันก็หยุดบีบคอผมทันที โคตรซึ้งเลยไอ้เวย์กูรักมึง T______T
“ฮึ่ย ! มึงก็เข้าข้างแต่ไอ้แฟน ไอ้ห่านี่มันแกล้งกูนะเว้ย”
“กูไมได้เข้าข้างแต่มึงจะโกรธก็ให้มันมีขอบเขตหน่อยดิวะ ไปทำแบบนั้นไอ้แฟนตายขึ้นมาจะทำไง”ไอ้เวย์ทำท่าไม่สะทกสะท้านมันยังตอบได้อย่างหน้าตายอีกต่างหาก
“มันตายแล้วเกี่ยวอะไรกับมึง มึงเป็นผัวมันเหรอ”
“....”
“เงียบหาพ่องมึงเหรอ มึงหน่ะดีแต่ปากไม่รักษาคำพูด !@#$%^&*()_”เสียงไอ้กันกลายเป็นอู้อี้ ฟังไม่รู้เรื่องทันทีเมื่อไอ้เวย์หมดความอดทนปิดปากมันแล้วเดินออกไปจากห้องทันที ไอ้สองตัวนี่ก็แปลกแฮะ เวลาไอ้กันทำร้ายผมไอ้เวย์ก็จะมาห้าม พอไอ้เวย์ห้ามไอ้กันก็จะทะเลาะกับไอ้เวย์ประจำ =[]= ผมก็ยังงงๆอยู่ว่าพวกมันเป็นเฮี้ยอะไรกันแน่ แต่ก็ช่างเถอะ เรื่องของพวกมันนี่
แต่ผมว่าผมต้องเอากระเป๋าไปคือไอ้กันแล้วหล่ะเพราะถ้าไม่คืนต่อให้มีเวย์ 10 คนก็ช่วยผมไมได้ T____T ดังนั้นผมหยิบกุญแจล็อกเกอร์ในกระเป๋าเดินไปหลังห้อง และหยิบกระเป๋าไอ้เวย์ออกมาและนำมาวางที่ที่มันควรอยู่ตั้งแต่แรก
“มึงจริงๆสินะที่แกล้งไอ้เวย์มัน”เสียงคนที่นั่งข้างไอ้กันดังขึ้น มันเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะและยิ้มอย่างรู้ทัน
“ก็นิดหน่อยน่า ให้กูเถอะ =_______=”
“ไอ้เวย์น่าจะปล่อยให้แกโดนไอ้กันฆ่าตายซะก็ดี วอนตีนตั้งแต่วันแรกนะมึง”
“ทำร้ายจิตใจกันจังไอ้เพื่อนรัก”
“หึ !”
“หึ อะไรของมึง -.-”
“ช่างเถอะ มะ...”
“สวัสดีคร๊าบบบ พี่ๆทั้งสองคน”ไอ้ยูไฮยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียงนรกจากไอ้ฮีท ดังขึ้นมาขัดซะก่อน เอ๊ะ...อะไรนะ ฮะ...ฮีทงั้นเหรอ =[]=
“เฮ้ยยยยยยย !”
“อะไรเหรอครับพี่ ทำหน้าอย่างกะเห็นผี ^^”
“กะ...แกมาได้ยังไง”
“ผมก็มาเรียนสิครับพี่ สวัสดีครับผมนายกวินภพ กาลวิพล อยู่ชั้น ม.4/7 ครับต้องขอฝากเนื้อฝากตัว ด้วยนะครับ ; )”ไอ้ฮีทแนะนำตัวกับผมช้าๆพร้อมกับยักคิ้วใส่ผมแบบกวนประสาทสุด =[]=
“ไง ไอ้กวินภพ เรียนวันแรกเป็นยังไง”
“ก็ดีครับพี่ยูไฮแล้วพี่หล่ะครับ ; )”
“ก็โอเค แต่ก็มีคนวอนตีนตั้งแต่วันแรกก็มีเหมือนกัน =___________=”
“ใครกันนะ ?”ไอ้ฮีททำหน้างงเล็กๆและหันมามองหน้าผม (มันรู้ได้ไงวะเนี่ย T_______T)
“กูนี่แหละ - -”
“อ้อออออ พี่นี่เองเหรอ ^^”
“แล้วทำไม - -^”
“ป๊าวววววววววว ><”
“ไอ้...”
“น้องแฟนต้าอยู่ไหมครับ ?”ก่อนที่ผมจะได้ออกปากด่าไอ้ฮีทก็สีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมาขัดซะก่อน ผมหันตามไปมองก็พบว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของพี่บอมเบย์ รุ่นพี่ที่ผมเคารพรัก (?) เขาเป็นรุ่นพี่ข้างบ้านผมเอง ที่มาแบบนี้แม่ต้องส่งพี่เขามาแน่ๆ แม่ผมหล่ะชอบส่งพี่บอมเบย์มาสังเกตุการผมอยู่เรื่อย -3-
“สวัสดีครับพี่เบย์ ^^”
“สวัสดีน้องแฟนต้า ^^”
“นี่ใครเหรอครับพี่แฟน ^^+”ไอ้ฮีทหันมามองหน้าพี่เบย์พร้อมกับสายตาแปลกๆส่วนพี่เบย์ก็ส่งสายตาแบบเดียวกันกลับ ผมแอบเห็นประกายแปลบๆระหว่างสายตาสองคน เป็นอะไรกันวะ ผมงงนะเนี่ย - -?
“นี่พี่บอมเบย์ พี่ข้างบ้านไอ้แฟนต้ามันหน่ะ”ไอ้ยูไฮเดินเข้ามาพร้อมกับทำลายประกายแปลบๆ ที่อยู่ระหว่างสองคนนั่นทิ้งทันที -3-
“แม่แฟนให้พี่มาดูว่าแฟนเรียนวันแรกเป็นยังไง”
“ผมก็สบายดีฮะพี่ วันนี้มีเรียนนิดเดียวผมชอบ -3-”
“เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะเรา ปีหน้าก็เอนท์แล้วไม่กลัวรึไง”
“โห่ เรื่องนี้อีกแล้วนะพี่เวย์ผมก็เป็นของผมแบบนี้แหละ ฮ่ะๆ”
“ใช่ ! พี่แฟนเขาก็เป็นแบบนี้แหละ -_________-^^”ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับพี่เบย์ก็มีเสียงจากไอ้ฮีทขัดขึ้น มันเข้ามายืนข้างผมซึ่งตรงข้ามกับพี่เบย์ และส่งสายตาแปลกๆใส่กัน (อีกแล้ว)
“อ่าฮะๆ พี่ก็ว่างั้นแหละ ^^+”
“ใช่ ผมก็คิดเหมือนกัน - -^”
‘นี่คือเสียงประกาศจากห้องธุรการ ขอให้นักเรียนทุกคนกลับเข้าห้องเรียนเผื่อทำกิจกรรมในภาคบ่ายต่อค่ะ’
“แฟนว่าพี่กลับห้องเถอะครับ แกด้วยไอ้ฮีท - -+”ผมว่าเสียงจากห้องธุรการโคตรสวรรค์เป็นครั้งแรก T^T ผมเลยถือโอกาสทำลายบรรยากาศแปลกๆของสองคนนี้ซะเลย
“งั้นพี่ไปละนะ”
“ครับ”เมื่อผมตอบรับเสร็จพี่บอมเบย์ก็เดินออกจากห้องไป
“แกก็กลับห้องแกไปได้แล้วไอ้ฮีท”
“ครับ - -”ไอ้ฮีทตอบรับอย่างเซ็งๆและเดินออกจากห้องไป
“เฮ้ออออออออออ โคตรเซ็งเลย”ผมนั่งลงและถอนหายใจอย่างเซ็งๆ หลังจากที่เหตุการณ์สงบลง ไอ้ยูไฮที่นั่งนิ่งมาตลอดเลยหันมามองหน้าผม
“เป็นไรวะ”
“ไม่มีอะไรหรอก ช่างเหอะ -________-”
“...”
ตุบ!
เสียงทิ้งตัวมาจากข้างๆที่นั่งผมทำให้ผมต้องหันไปมอง ก็เป็นไอ้ไฮเวย์ที่ทำท่าเหนื่อยๆและเมื่อผมหันไปทางไอ้ยูไฮก็มีไอ้กันที่นั่งหน้าบึ้ง ตรวจของในกระเป๋าตัวเองอยู่ สองคนนี้มีอะไรกันแน่วะ คนหล่องง ?
TBC.
อ๊ากกกก กลับมาอัพรับสงการนต์ ไรเตอร์พึ่งไปเรียนพิเศษจะกลับไปอีกวันที่ 17
ไว้กลับมาอยู่บ้านถาวรจะกลับมาอัพนะค่ะ T___________T
เม้นวันละนิดเถอะค่ะ ; )
Cry
ความคิดเห็น