คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 n d - O S k a i d o ; G o n e f o r g o o d
Story : [OS ; kaido] Gone for good
Writer : newworld (y)
Inspiration : หายไปตลอดกาล
Something Special : เป็นฟิคสั้นๆที่หวังว่ามันจะหน่วงนั่งแต่งตอนห้าทุ่มกว่าๆ
Music :
‘...รักนะ’
เจ็บ...ความรู้สึกที่อยู่ภายในตอนนี้มันเจ็บเหลือเกิน อยากจะตายรับมันไม่ไหวแล้ว ดวงตาสีแดงก่ำประกอบกับใต้ตาที่บอบช้ำจากการร้องไห้ คราบน้ำตาที่แห้งติดกับใบหน้าสร้างความหงุดหงิดใจไม่น้อยกับเจ้าของใบหน้าที่กำลังเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าไกล
คำว่ารักลอยวนเวียนอยู่ในหัวสมองของร่างเล็กไม่ไปไหน
แม้รู้มานานว่าคำๆนั้นเป็นคำที่ใช้หลอกกัน
แม้รู้มานานว่ามันเป็นแค่คำโกหกจากคนที่เห็นแก่ตัว
แม่รู้มานานว่าต้องเจ็บซ้ำๆกับคำพูดเดิมๆ
แต่ความรักมันก็ไม่สามารถห้ามกันได้ ในเมื่อรักไปแล้วจะต้องทำยังไงถึงจะลืม ลืมคนใจร้ายที่ทำเขาเสียใจ ลืมความโหดร้ายนั่นไปซะ สมองของคยองซูขาวโพลนไปหมด ภาพความทรงจำมากมายเกี่ยวกับ ‘คิมจงอิน’ คนใจร้ายคนนั้นยังคงมาหลอกหลอน
‘คยองซูเป็นของเรานะ...’
เสียงแหบพร่าที่กระซิบอยู่ข้างใบหูนั่นทำให้หัวใจดวงน้อยๆสั่นจนน่ากลัว สติเริ่มลอยล่องออกไปไกลเมื่อยามที่ร่างสูงสัมผัสไปตามลำตัว มันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังลอยอยู่ในวิมานชั้นฟ้า
- - G o n e f o r g o o d - -
‘นี่...เห็นจงอินไหม ?’
‘หลังตึกสาม...’
...
‘อื้อ...อย่าสิจงอิน นี่ในมหาลัยนะ’
‘ไม่เอาน่า นิ่งๆไว้แบคฮยอน’
‘เดี๋ยวคยองซูมา...’
‘ชู่วว...ที่นี่มีแค่เรา’
‘อ๊า...จงอิน ตรงนั้น’
ความรู้สึกเหมือนโดนแรงกระแทกให้ตกลงจากวิมาน ภาพของคนที่เฝ้าบอกว่ารักเขากับเพื่อนรักกำลังกอดก่ายกันที่ซอกตึก ไม่ต้องเดาก็คงจะรู้ว่ากำลังทำอะไรกัน เจ็บจนจุกจนอธิบายออกมาไม่ถูก คยองซูยังจำได้ดีว่าตอนที่เขาเห็นภาพนั้นความเจ็บเป็นยังไงและมันก็ยังคงวนเวียนไม่ไปไหน
‘นายทำแบบนี้ได้ยังไง จงอิน’
‘ทำอะไร...’
‘นายมีอะไรกับแบคฮยอนทั้งๆที่มีฉันอยู่ได้ยังไง’
‘นายรู้ ?’
‘ฉันไมได้โง่’
‘รู้ก็ดี...จะได้ไม่ต้องพูดอะไรมาก’
‘หมายความว่ายังไง...’
‘เราเลิกกัน’
‘ทำไมหล่ะ...’
‘ทำไมนายโง่แบบนี้คยองซู นายมันก็แค่ทางผ่านให้ฉันเข้าหาแบคฮยอนแค่นั้น ใครจะไปชอบคนจืดชืดแบบนายลง...ถึงเรื่องบนเตียงนายจะทำได้ดี แต่สำหรับฉันอย่างดีนายก็แค่ ‘คู่นอน’ แค่นั้น’
...
ขาเรียวเล็กก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก ลมเย็นลอยกระทบหน้าทำให้รู้สึกเหมือนกำลังจะเกิดใหม่ ใช่...ถ้าเกิดใหม่บางทีชีวิตอาจจะดีกว่านี้ใช่ไหม ถ้าเขาเกิดใหม่เขาจะเป็นที่รักเหมือนแบคฮยอนรึเปล่า
คยองซูเป็นแค่คนโง่ให้จงอินหลอก
แค่ทางผ่านให้จงอินไปหาแบคฮยอน
แล้วจำอย่างไรให้ได้ขึ้นไปเป็นตัวจริง
ตึง โครม !!
ร่างเล็กยืนตัวสั่นเทิ้มอยู่ทางด้านบน...เขาพึ่งจะผลักแบคฮยอนตกบันไดของมหาลัย ไม่...เขาไมได้ทำ เขาแค่เดินเข้าไปใกล้ๆ แต่แล้วมือมารก็สั่งให้เอาเอื้อมฝ่ามือไปผลักร่างเล็กให้ตกลงไปยามที่ไม่คน
เขาต้องหนี...ก่อนที่จะมีคนมาเจอ
ตั้งแต่วันนั้นคยองซูกลายเป็นนางร้ายไม่มีคนคบ
เขาไม่ผิดซักหน่อย...คนที่ผิดคือแบคฮยอนต่างหาก
ผิดที่กล้าหักหลังเขา
แบคฮยอนดีแต่ตีหน้าเศร้าขอความเห็นใจจากคนอื่น
‘นั่นไง ตัวร้ายของมหาลัย’
‘คิดว่าตัวเองเหมาะสมกับจงอินเหรอ ?’
‘แค่จงอินเล่นด้วยหน่อยทำเป็นดีใจ’
‘จงอินหน่ะเหมาะสมกับแบคฮยอนที่สุดแล้ว’
‘เลวเนอะ กล้าผลักเพื่อนตัวเองตกบันได’
ทุกคำก่นด่ายังคงลอยวนเวียนอยู่ในหัวใจตีรวนมั่วไปหมดกับคำว่ารักที่ลวงหลอกของจงอิน
เพราะความรักทำให้คยองซูเป็นคนโง่
โง่พอที่จำให้ความริษยาตัดความเป็นเพื่อน
โง่พอที่จะให้มารครอบงำจนทำร้ายเพื่อนตัวเอง
ร่างเล็กกางมือรับลมที่กำลังพัดมาอย่างแผ่วเบา ตากลมโตมองลงไปเบื้องล่าง สนามหญ้าโรงเรียนที่เขาเคยนั่งกับจงอิน...ที่แรกที่จงอินเดินเข้ามาคุยกับเขา
‘นายชื่อคยองซูใช่ไหม’
‘เราชื่อจงอิน...เป็นแฟนกันนะ’
เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด...แต่ตอนนี้มันกลับบีบรัดหัวใจ ขาก้าวแรกก้าวออกไปยังพื้นที่ว่างในอากาศตามด้วยขาก้าวต่อมา จังหวะนั้นเหมือนกำลังลอยอยู่ในอากาศเพียงแค่แปปเดียวร่างเล็กก็กระแทกลงกับพื้นจากความสูงตึกเจ็ดชั้น
ลาก่อน...ต่อไปคยองซูคงจะหายไปจากทุกคน ‘ตลอดกาล’
다 거짓말 다 거짓말
ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก
영원하단 말은 모두 거짓말
คำว่าตลอดไปมันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด
바보같은 나는 또 (이렇게)매번 아파하면서
ฉันมันราวกับคนโง่ ยังเจ็บไปแบบนี้
(thaitran ; pingbook)
14/09013
oneshot จริงๆสั้นมากๆฮ่าๆ งงไหม บางทีแต่งเองยังงงเองเลย
แรงบันดาลใจเรื่องนี้มาจากการที่ไปเรียนภาษาอังกฤษ
แล้วครูพูดคำว่า gone for good แปลว่าหายไปตลอดกาล
เลยเกิดอารมณ์อยากแต่งชีวิตของคนที่กำลังจะตาย...
เฮ้ยยยย แต่บอกเลยนะอย่าพ่ึ่งตบกันบอกอินี่ไรนักหนา
คิดจะให้คยองสมหวังบ้างไหมฮ่าๆๆๆ T______T!
ความคิดเห็น