คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SINDERELLA INTRO
S I N D E R E L L A
หากจะเปรียบชีวิตของผมเป็นเทพนิยายซักเรื่องมันคงจะเหมือนเรื่องราวของ ‘ซินเดอเรลล่า’
เมื่อก่อนผมมีครอบครัวที่อบอุ่น พ่อและแม่รักกันมาก...จนกระทั่งวันหนึ่งพ่อจับได้ว่าแม่มีชู้
พ่อของผมไล่แม่ออกจากบ้าน จากนั้นไม่กี่เดือนพ่อผมก็แต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนหนึ่ง
‘แม่เลี้ยง’ ของผมเกลียดผมเหมือนที่พ่อเกลียด พ่อคอยทุบตีผมทุกครั้งที่คิดถึงแม่
ผมต้องทำงานบ้านทุกอย่าง ต้องคอยรับใช้รองมือรองเท้าของแม่เลี้ยงและลูกของเธอเพื่อแลกกับที่ซุกหัวนอน
‘บ้าน’ กลายเป็นสถานที่ที่ผมอยู่แล้วทรมานที่สุด
พ่อของผมบังคับให้ผมลาออกจากโรงเรียนและหาเงินส่งน้องทั้งสองคนเรียน
ผมต้องบอกลาเพื่อน และออกไปทำงานที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ผมไม่สามารถทำงานในโรงงานได้เพราะผมอายุแค่ 17 ปี
ผมเคยคิดว่าชีวิตของผมจะเหมือนซินเดอเรลล่า
ซักวันมันจะต้องดีขึ้น...ดีขึ้นมากกว่านี้
.
.
.
แต่ความหวังมันก็เป็นเพียงแค่ความหวัง
นิยายของผมไม่มีเจ้าชายขี่ม้าขาว ไม่มีรถฟักทอง ไม่มีนางฟ้าใจดี ไม่มีรองเท้าแก้ว
มีแต่พ่อที่โหดร้าย ผู้ชายที่คอยย่ำยีผมกับสายตาดูหมิ่นมากมายที่มองมา
แล้วผมจะเป็นซินเดอเรลล่าได้อย่างไรในเมื่อชีวิตของผมเป็นแบบนี้...
พ่อขายผมให้เป็นเมียน้อยของผู้ชายคนหนึ่งแลกกับเงินห้าล้านวอน
ผมกอดขาพ่อขอร้องว่าอย่าขายผมเลยแต่พ่อก็ไม่เคยฟังผม
คืนนั้นผมถูกย่ำยีจนไม่เหลือความเป็นคน ร่างกายของผมสกปรกและมันไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป
“ขอร้องหล่ะช่วยฆ่าผมที”
SINDERELLA INTRO
“ขอร้องหล่ะช่วยฆ่าผมที”
คนตัวเล็กพูดออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ แต่เขาแค่ไม่อยากจะกลับไปมีชีวิตแบบนั้นอีกแล้ว ไม่อยากถูกย่ำยีโดยผู้ชายคนนั้นอีกต่อไป ทุกๆครั้งที่เขาสัมผัสมันก็รู้สึกเหมือนอยากจะอาเจียนออกมาซะให้ได้ เขาไม่มีที่ไป ไม่มีใครรักเขาสู้ตายซะยังดีกว่า
“ทำไมฉันต้องฆ่านายด้วย”คนตรงหน้าเอ่ยถามด้วยสายตาเฉยชา ร่างเล็กไม่เข้าใจเลยว่าในดวงตาของคนตรงหน้ากำลังสื่ออะไรออกมา
“เพราะ...ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว ชีวิตผมมันไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว”น้ำตาหมดที่หนึ่งร่วงลงบนพื้นตรงหน้า ทำให้เขาต้องยกมือขึ้นปาดมันออกลวกๆอย่างเสียไม่ได้ “ขอร้องหล่ะครับ ผมไม่ญาติที่ไหนแค่ผมตายไป จะไม่มีใครรู้หรอกว่าผมหายไป”
“จื่อเทา”เสียงเรียบๆเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบที่คนตรงหน้าสร้างขึ้น เขาไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใครถึงได้กล้าที่จะเดินมาตรงหน้าและขอร้องให้เขาฆ่าตัวเองให้ตาย เกิดมาเกือบจะสามสิบปีไม่เคยเจอเด็กที่ไหนบ้าขนาดนี้มาก่อน ใบหน้าที่มีรอยฟกช้ำรวมถึงดวงตากลมโตที่ชื้อแฉะไปด้วยน้ำตากับเสื้อผ้าแบรนเนมที่ติดตัวร่างบางมา มันออกจะขัดกันเกินไป
“ครับ”เสียงของลูกน้องคนสนิทเอ่ยตอบรับร่างโปร่ง
“พาเด็กคนนี้ไปขึ้นรถ”ถึงแม้ตัวเองจะยังงงๆกับเหตุการณ์ตรงหน้าแต่เขาก็รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะถามอะไรมากความ จื่อเทาเลยได้แต่ดึงตัวเด็กผู้ชายคนนั้นออกไป
“คะ...คุณจะพาผมไปไหน”คนตัวเล็กเอ่ยถามเมื่อถูกยัดเข้ามาในรถคันหรู
“นั่งอยู่นิ่งๆซะ เดี๋ยวคุณ ‘ไค’ ก็กลับมา”จื่อเทาเอ่ยเสียงเรียบ วันนี้เป็นวันที่เขาพาเจ้านายมาสะสางเรื่องเล็กน้อยที่ผับแต่ดันมาเจอเด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่เดินดุ่มๆเข้ามา ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรได้แต่บอกกับคิมจงอินว่าให้ฆ่าตัวเองให้ตาย
คยองซูได้แต่ก้มหน้าก้มตามองพรมบนพื้นรถหรู เขาถูกไล่ออกจากบ้านเมื่อสามชั่วโมงก่อนและเดินมาเรื่อยๆอย่างไร้ความหมาย ความรู้สึกในใจมีเพียงแค่เขาอยากจะตายให้รู้แล้วรู้รอด พอดีกับที่เขาเดินมาเจอกับผู้ชายท่าทางน่ากลัวคนหนึ่งกำลังพูดคุยกับลูกน้องด้วยเสียงทรงอำนาจ
นาทีนั้นความคิดในหัวของคยองซูมีเพียงแค่อยากหลุดพ้นจากความบัดซบของชีวิตเสียที และความตายก็ถือเป็นทางเลือกสุดท้ายของเขา
. . . S I N D E R E L L A . . .
What's up; สวัสดีรีดเดอร์ที่แอบหลงเข้ามา (?) แอบมาลงอินโทรไว้ก่อนอุอริ
เอนจอยรีดดิ้งนะค่ะ (เม้น โหวตด้วยนะค่ะ !!)
อย่าลืมร่วมฟินด้วยการสกรีมแท็ก #นางซินKD
ความคิดเห็น