คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4 คู่ปรับของมิกิ 60%
วันต่อมา ได้มีการปฏิรูปการศึกษาใหม่ มาเป็นในรูปแบบเกรด จึงทำให้ต้องมีการจัดห้องเรียนใหม่ทั้งหมด ทำให้วันนี้ดูวุ่นวายกว่าวันอื่นๆ เพราะเนื่องจากการที่หาห้องเรียนไม่เจอ เพราะโรงเรียนนั้นก็กว้างเอาการอยู่เหมือนกัน
"อ้าววว สวัสดีตอนเช้าจ้า เรนคุง" เชื่อและ ว่าชอบจิงๆ ทักตั้งแต่เห็นหน้าเลยนะมิกิจัง
"เอ่ออ..... สัวสดีจ้า ว่าแต่ห้องเกรด9/15อยู่ไหนล่ะ"
"เราก็ยังหาไม่เจอเลย เดินวนรอบโรงเรียนได้10รอบแล้วมั้ง"
และระหว่างนั้น ก็มีเด็กผู้หญิงสามคนซึ่งคุยกันอยู่เรื่องหาห้องเรียนนี่แหละ
"นี่ คาเอเดะ เธออยู่ห้องไหนหนะ" ผู้หญิงผิวดำ รูปร่างอ้วนเตี้ย ถามเพื่อนของเธอซึ่งเป็นสาวสูงขาว ผมยาวสยาย สวมสร้อยคอ กำไลข้อมือ และแหวนดูมีราคามาก ท่าจะเป็นคนรวยเอาการเลยทีเดียว
"อยู่เกรด9/15หนะ"
"งั้นเรา3คนก็อยู่ห้องเดียวกันหนะซิ" เด็กผู้หญิงอีกคนซึ่งถักเปียยาวถึงกลางหลัง ดูท่าทางเรียบร้อย พูดขึ้น
"จิงหรอ ดีจังเลยคิม ว่าแต่มีใครรู้มั่งว่าห้องเราอยู่ชั้นไหน" คาเอเดะ เข้าไปกอดกับเพื่อนทั้งสองคนอย่างดีใจ
"เอ่อ เราก็ไม่รู้หนะ" คิมปฏิเสธ
"แล้ว มายด์หละ" คาเอเดะหันไปถามหญิงอ้วนเตี้ย...ดำคนนั้น
"ตามเรามาสิ"
"นี่ เรนๆ ผู้หญิง3คนนั้นก็อยู่ห้องเดียวกับเรา แล้วท่าทางจะรู้ว่าห้องอยู่ตรงไหนนะ เราลองตามพวกเขาไปกันดีกว่า" มิกิ
กระตุกแขนเรน และตาม3คนนั้นไป
คาเอเดะ คิมและมายด์ เดินไปทางตึกที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งชื่อว่าตึก Brandon R. Blue เพื่อเป็นการเชิดชู บุคคลผู้นี้ ซึ่งเป็นผู้อุปถัมถ์ที่ดินแห่งนี้เพื่อสร้างโรงเรียนนี้ขึ้นมา
เรนกับมิกิก็ตาม3คนนั้นไปจนแทบจะขาลาก เพราะต้องเดินขึ้นบันไดถึงชั้น8เลยที่เดียวกว่าจะถึงห้อง
ตามทางเดินของชั้น8 ดูสวยงามมาก ดูสะอาดตา สะอาดตากว่าตึกเดิมที่เรนอยู่มาก่อนด้วยซ้ำ ทั้งที่ตึกนั้นสร้างที่หลัง
ทั้ง5คนเดินไปตามทางนี้จนสุดอีกฝั่งของตึก ซึ่งถ้ามองลงไปจะเห็นวิวสวยงามมาก เพราะข้างล่างเป็นสวนสาธารณะที่มีดอกไม้บานสลับสีเป็นสีต่างๆดูสวยงามมากเลยทีเดียว
"เรน นี่ไงห้องเรา" มิกิพูดและชี้ไปที่ป้ายที่ห้อยอยู่หน้าประตูห้อง ซึ่งเขียนไว้อย่างมีศิลปะเลยทีเดียวว่า
Grade 9 Room 15
เรนและมิกิเดินเข้าไปในห้องซึ่งมีโต๊ะถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ เป็นคู่ๆ นับได้16คู่ รวมแล้วก็32ตัว
"เรนๆ นั่งนี่ดีกว่า" มิกิลากตัวเรนไปนั่งที่โต๊ะหน้าสุดตรงกลาง ซึ่งก็เป็นที่ประจำของมิกิอยู่แล้ว
ทั้งคู่นั่งลง จัดเก็บกระเป๋า และของสำคัญต่างๆมากมาย
ตอนนี้ในห้องก็คนอยู่ในห้องแค่ไม่กี่คน ก็มี3คนนั้น และกลุ่มเด็กผู้ชาย6คนซึ่งจับกลุ่มคุยกันอยู่
"นี่พวกเรา ได้ข่าวว่า ห้องเราอะ มีเด็กใหม่ที่ชื่อว่า โดกิชิ ซาคุรานะด้วยแหละ" ชายผมยาวสีทองคนหนึ่งพูดขึ้น ทำให้เรนต้องหันไปมอง
"ที่บอกว่าหัวดีโคดเลยหรอ อีเหxxx แม้ง เรียนเก่งโคดๆ งั้นกรูก็ตกกระป๋องหละซิ" ชายผมสั้นสีดำเข้มออกอาการเหมือนว่าจะรู้ เรื่องของเรนจนหมดเปลือก
"เฮ้ย จิงง่ะ แล้วที่ว่านี่ คนไหนฟะ" เด็กผู้ชายตัวเล็กๆอีกคน
"คนนั้นไง ที่มองพวกกรูอยู่ เฮ้ย เมิงมีปัญหารึไง มองอยู่นั่น"
ชายผมยาวคนแรกเหลือบไปเห็นพอดี
"เอ่ออ.... ขอโทด พอดียังไม่คุ้นกับห้องหนะ เลยอยากจะลองมองดูว่า รอบๆเป็นยังไง" เรนพูดและหันกลับไป
แต่ก็ยังไม่ทันเท่าไหร่ ก็มีกลุ่มผู้หญิงประมาน5คนเดินเข้ามา
"นี่เธอ รู้ยัง เรนอยู่ห้องนี้ด้วยนะ"
"จิงหรอ นี่เราอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่เปิดเทอมแล้วนะเนี่ย ว๊ายยยยยย ไม่อยากเชื่อว่าจะได้อยู่ห้องเดียวกันอีก"
"แหม ชอบเขาหละซิ"
และผู้หญิงที่เดินตามหลังมา ก็เข้ามากระซิบผู้หญิงด้านหน้าว่า
"นี่ อย่าพูดถึงเขาให้มากได้มั้ย เขานั่งอยู่ในห้องนะ เดี๋ยวเขาก็เสียความรู้สึกหรอก"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า เราว่าเรนคงไม่คิดอะไรหรอก"
และขณะเดียวกันนั้น คาเอเดะ คิม และ มายด์ก็หันมาคุยกันเรื่องเรน
และทุกคนที่เดินเข้ามา ก็ไม่มีใครที่จะไม่พูดถึงเรนเลยแม้แต่คนเดียว จนเรนรู้สึกอึดอัดที่อยู่ในห้องจึง
-ปัง- เรนทุบโต๊ะอย่างแรงจนทำให้เป็นที่สนใจของทุกคนในห้อง และวิ่งออกนอกห้องไป
"เรนนนนนนนน ไปไหน รอด้วย" มิกิวิ่งตามเรนไป
เรนเริ่มวิ่งช้าลง และค่อยหยุดตรงหน้าบันได และก็ทิ้งตัวลงนั่งพิงบันได พลางนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
"เรน อยู่นี่เอง เรนเป็นอะไรไปหนะ" มิกิเข้ามานั่งใกล้ๆ ข้างๆ อย่าแนบแน่น
"เราแค่ไม่เข้าใจว่า เราไม่ดีตรงไหน ทำไมถึงมีแต่คนพูดถึงเรา เราไม่เข้าใจอะ"
"ไม่เอาน่า คิดมากไปได้ พวกผู้ชายกลุ่มนั้นก็แบบนี้แหละ กวนๆ ทุกคนเขาไม่ได้รังเกียจเรนอย่างที่เรนคิดนะ เขาชื่นชมเรนต่างหาก เรนทั้งเรียนเก่ง หน้าตาก็ดี นิสัยก็น่ารัก ถ้าใคร
เกลียดเรนก็คง จะปัญญาอ่อนมากๆแล้วล่ะ กลับห้องกันเถอะนะ"
"อืม ก็ได้"
และเรนก็เดินกลับห้องไปกับมิกิ แต่ก็ยังค้างคาใจกับเรื่องนี้อยู่ดี
กลับมาที่ห้อง เกรด 9/15 เช่นเคย
ทันทีที่เรนก้าวเข้ามาในห้อง ก็มีเด็กนักเรียนหญิงกลุ่มใหญ่เข้ามามุงเรนกันในทันใด
"เรนจ๋า ไปไหนมาจ๊ะ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"
"เรนขา ทำไมเรียนเก่งจังเลยคะ"
"เรน แหม ขยับมาใกล้ๆเราหน่อยสิ ไปทางขวาของเรนหน่อย" ผู้หญิงผมสีบรอนหยิกเป็นลอนเดินเข้ามา
"ทำไมล่ะ" เรนถามด้วยความแปลกใจ อยู่ดีๆจะให้เรามาขยับขวา
"ก็หัวใจของเราจะได้ตรงกันไงคะเรน ฮิ้วววววววว~" นี่เล่นจะจีบเรนตั้งแต่วันแรกที่เจอหันเลยหรอเนี่ย
"เอาล่ะ นักเรียน นั่งที่ได้แล้ว" และครูยูโรจิก็เดินมาถึงห้องซะที
ทำให้นักเรียนทุกคนแยกย้ายจากการมุงเรนออกไปยังที่ที่ซึ่งตนเองได้เลือกไว้นับตั้งแต่ก้าวเข้าห้องมา
"เอาล่ะ สัวสดีนักเรียนทุกๆคนนะ ครูชื่อครูยูโรจิ จะเป็นครูประจำชั้นเกรด9/15ในปีนี้นะ สำหรับบางคนจะรู้จักครูแล้วหละ แต่ครูเชื่อว่า นักเรียนต้องมาจากต่างห้องอย่างแน่นอน ครูก็อยากให้เราทุกคนอย่าแบ่งแยกว่ามาจากห้องไหนแล้วกันนะ เพราะการที่เราจะได้อยู่ห้องเดียวกันแบบนี้ มันมีไม่นานแล้ว เพราะครูเชื่อว่า ปีหน้า พอนักเรียนขึ้นเกรด10 ก็คงจะแยกย้ายกันไปต่อที่อื่นแล้วล่ะนะ และวันนี้ ครูว่านักเรียนบางคนจะยังไม่รู้จักกันนะ ครูก็ขอให้นักเรียนออกมาแนะนำตัวทีละคนแล้วกัน เริ่มจากด้านหน้าฝั่งนี้เลยแล้วกันนะ เอาล่ะ ออกมาเลย" ครูยูโรจิเดินจากหน้าห้องไปนั่งที่โต๊ะของครูผู้สอนในห้อง
จากนั้น เด็กคนแรกซึ่งนั่งอยู่หน้าสุด ริ่มฝั่งด้านใน แต่งกายดูเรียบๆ ทรงผมก็ไว้ทรงผมสั้นๆ ใส่แว่นหนาเตอะ ซึ่งบ่งบอกถึงความเป็นเด็กเรียนออกมาชัดเจน
"สวัสดีครับ ผมชื่อ คุโรชิ ยาดะ ครับ ก็ เอ่อ..... คือ ผมมาจากห้อง ม.3/1 น่ะครับ ยังไงก็ขอ ฝากเนื้อฝากตัวกับเพื่อนๆทุกคนนะครับ" เมื่อคุโรชิพูดเสร็จ ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น เปรียบเสมือนการแสดงความยินดีที่จะได้รู้จักซึ่งกันและกัน
จากนั้น คนที่สองซึ่งนั่งข้างๆคุโรชิคุงก็เดินขึ้นมาอย่างมั่นใจ เพราะความสวย รวยทั้งเงินและเสน่หา ซึ่งรับรอง เธอก็คือ
คาเอเดะนั่นเอง
"สวัสดีค่ะ ชื่อคาเอเดะ ซาโต้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ ถ้ามีอะไรปรึกษาได้นะคะ คาเอเดะยินดีค่ะ ขอบคุณค่ะ"
เมื่อคาเอเดะพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่กลับดังกระหึ่มกว่าเดิม ก็เธอทั้งสวย น่ารัก ใครๆก็ชอบกันทั้งนั้น
จากนั้น คนต่อไปก็เดินขึ้นมา เธอแต่งกายเรียบๆ ถักเปียยาวถึงกลางหลังสองข้าง เธอเดินมาพร้อมรอยยิ้ม ที่สะกดใจทุกคนให้อยู่ในภวังค์
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ คิมาวาริ ฮานาโกะค่ะ เรียกสั้นๆว่า คิมนะคะ ยังไงก็มาคุยกับหนูบ้างนะคะ หนูพร้อมที่จะเป็นเพื่อนที่ดีให้กับทุกคนค่ะ" เมื่อเธอพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นพอๆกับคาเอเดะเลยทีเดียว
จากนั้น คนที่เดินขึ้นมาคนต่อไปคือ สาวน้อยอ้วนเตี้ยเห...ดำ ด้วยความที่เธอตัวอ้วน เธอจึงเดินช้า และแล้ว
"ว้ายยยยย" มายด์สะดุดบางอย่างล้มลงไปกับพื้น ทำให้เพื่อนๆในห้องหัวเราะดังลั่น
แต่เธอก็ใจแข็งยืนขึ้นมาได้ เธอจึงเดินไปแนะนำตัวที่หน้าห้อง
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ....." มายด์ยังไม่ทะนพูดจบ
"อ๋อ เรารู้แล้ว เธอชื่อหมูตกถังสีล่ะสิ ถังสีดำด้วย 555555555" แกงค์ผู้ชาย6คนข้างหัลงเยาะยเย้ยมายด์ จนทำให้เธอโกรธหนัก
"นี่ ถ้าไม่อยากฟังก็อย่ามาทำแบบนี้ดิ" มายด์ด่า6คนนั้นต่อหน้าทุกคนในห้อง
"เอาล่ะ พอแล้วๆ แนะนำต่อเถอะจ้า" ครูเข้ามาตัดบทการทะเลาะของคู่นี้ไว้ได้
"ขอโทษค่ะ หนูชื่อ อแมนดร้า ดุสิตยาพิพัฒน์ค่ะ ชื่อเล่นมายด์นะคะ ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยละกันนะคะ" แหมโรงเรียนนี้ ทำไมมีคนหลายสัญชาติจังเลย
และต่อจากนี้ แต่ละคนก็ออกมาแนะนำตัวทีละคน ละคน จนกระทั่งถึงเรน
เสียงปรบมือดังขึ้นตั้งแต่เรนยังไม่ออกจากที่นั่งเลย ทำให้เรนเกิดอาการเขินขึ้น จนลุกจากโต๊ะไม่ได้เลย มิกิจึงผลักเรนออกจากเก้าอี้ เรนจึงเดินออกมาแบบทำอะไรไม่ถูก
"สะ สะ สวัสดีครับ ผะ ผะ ผมชื่อโดกิชิ ซาคุรานะ เรียกผมสั้นๆว่าเรนนะครับ อะ เอ่อ ผมก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยแล้วกันนะครับ" เรนถึงเกิดอาการ หน้าแดงแปร้ดดๆ สั่นไปทั้งตัว เพราะความตื่นเต้น และมันยิ่งทำให้เรนตื่นเต้นไปกว่านั้นเพราะว่า เสียงปรบมือที่ดังกึกก้องไปทั่วเกือบทั้งชั้น ที่มาจากคนในห้อง ด้วยความยินดี ชื่นชม และชอบใจ หรืออาจมากกว่านั้น
และจากนั้น ทุกคนที่เหลือ ก็ออกมาแนะนำตัวทีละคน จนครบทั้งหมด (เป็นไปไม่ได้หรอก ที่คนเขาจะเล่าทั้งหมดได้น่ะ มันคงได้ประมาน 100 หน้า กระดาษ A4เลยทีเดียว)
"เอาล่ะ ทีนี้ ทุกคนก็รู้จักกันหมดแล้วนะคะ ทีนี้ครูจะให้พวกเรามาเลือกหัวหน้าห้องกัน นักเรียนจะเสนอใครคะ" ครูยูโรจิลุกออกจากโต๊ะมากลางห้องเพื่อดำเนินกิจกรรมในห้องต่อไป
"หนูเสนอ เรนค่ะ" เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในห้องยกมือเสนอ
"ผมด้วยครับ / หนูด้วยค่ะ" ทุกคนในห้องพูดกันจนเกือบเป็นเสียงเดียวเลย
"เอาล่ะๆ หยุด สงสัยคงจะไม่ต้องมาโหวตกันแล้วล่ะมั้ง ว่าจะให้ใครเป็น เอาเป็นว่า นับตั้งแต่วันนี้ โดกิชิ ซาคุรานะ เป็นหัวหน้าห้องของ เกรด9/15แล้ว" เมื่อครูพูดจบ ทุกคนก็ปรบมือดังลั่น แสดงความยินดีกับเรน ที่ได้เป็นหัวหน้าห้องใหม่ เพราะปกติ หัวหน้าห้องมักเป็นคนเดิมๆ ซ้ำๆซากๆ จำเจอยู่เสมอ
"และตอนนี้ ครูก็ส่งตารางสอนของห้องเราให้แล้วนะจ๊ะ เปิดดูได้เลย" ครูยูโรจิพูด
นักเรียนทุกคนจึงหยิบ E-Bookของตนเองขึ้นมา และเปิดดูตารางสอนของห้อง และก็ต้องตกใจกับตารางสอน เพราะว่า
| ตารางวิชาเรียน ประจำเกรด 9 ห้อง 15 | |||||||||
| ครูประจำชั้น ครูยูโรจิ ยามาดะ | |||||||||
| คาบเรียนที่ | 1 | 2 | พักน้อย 10 นาที | 3 | พักกลางวัน 80 นาที | 4 | 5 | พักน้อย 10 นาที | 6 |
| เวลา | 8.30-9.30 | 9.30-10.30 | 10.40-11.40 | 13.00-13.50 | 13.50-14.40 | 14.50-15.40 | |||
| วันจันทร์ | คณิตศาสตร์ | ประวัติศาสตร์ | วิทยาศาสตร์ | ศิลปะ(ทฤษฏี) | กฏหมาย | พลานามัย(ทฤษฏี) | |||
| วันอังคาร | วิทยาศาสตร์ | คอมพิวเตอร์ | สังคมศึกษา | ภูมิศาสตร์ | การพูด | คณติศาสตร์(เพิ่มเติม) | |||
| วันพุธ | ภาษาอังกฤษ | คณิตศาสตร์ | ภาษาโบราณ | กราฟิก | |||||
| วันพฤหัสบดี | สังคมศึกษา | คอมพิวเตอร์ | ภาษาอังกฤษ | ดนตรี(ทฤษฏี) | ดนตรี(ปฏิบัติ) | พลานามัย(เกมกีฬา) | |||
| วันศุกร์ | ประวัติศาสตร์ | คณิตศาสตร์ | วิทยาศาสตร์ | การคิดวิเคราะห์ | บุคลิกภาพ | ศิลปะ(ปฏิบัติ) | |||
"โอ้โห ทำไมมีตอนเช้ามีแต่วิชาหลักล่ะเนี่ย" คาเอเดะเมื่อเห็นตารางสอนแล้วถึงกับอึ้งเลยทีเดียว
"โห!!!! งั้นเราก็เครียดตายเลยอะดิ" ทามากิ เด็กผู้หญิงผมยาวสยายสีเหลือง ดูเป็นผู้ดีไม่แพ้คาเอเดะเลยนะเนี่ย
"เนื่องจากการปฏิรูปการศึกษาครั้งนี้ ได้มีการจัดแยกวิชาหลัก กับวิชาย่อยออกจากกัน เพื่อไม่ให้สับสนทางการเรียน" ครูยูโรจิแนะนำถึงการปฏิรูปการศึกษาครั้งนี้
"ว่าแต่ มีวิชาแปลกๆเพิ่มเข้ามาตั้งเยอะแหนะ ดูสิ" มิกิสังเกตุไปเห็นวิชาที่ไม่เคยมีมาก่อนนับหลายวิชามากมายเลยทีเดียว
"ใช่จ้า เพราะการเรียน ยังครอบคลุมไม่ทั่วถึง จึงจะต้องมีการเพิ่มวิชาเรียนใหม่ๆเข้ามาไงจ๊ะ"
ความคิดเห็น