คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
Intro
เจ้าหญิงมักมีสิทธิเลือกเสมอ ว่าจะขึ้นรถฟักทองกลับปราสาทไปกับเจ้าชายขี่ม้าขาว หรือจับดาบเพื่อออกไปไขปริศนาท้าพิสูจน์กับอัศวินดำ
โรงเรียนนานาชาติสมิคฟอร์ด โรงเรียนประจำชายล้วนที่เก่าแก่และโบราณ ด้วยความที่มันถูกสร้างมานานนับร้อยปี ตึกทั้งหมดถูกออกแบบให้เป็นทรงยุโรปทำให้ยิ่งดูขลังและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน มันตั้งอยู่แถวชนบทในย่านที่ไกลเมืองของกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ รอบด้านเป็นป่าไม้และอยู่ไกลจากตัวเมืองยิ่งทำให้ดูน่ากลัวเกินบรรยาย เมื่อตกกลางคืน เหล่านักเรียนมักจะได้ยินเสียงร้องเพลงของใครคนหนึ่งดังขึ้นเสมอ
แต่บางคืน เสียง ‘กระดิ่ง’ ก็จะมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของพวกเขา
นอนไม่หลับเหรอ...
หลับตาสิ หลับตา...
ถ้าไม่นอน... ฉันจะกล่อมพวกนายเอง
ด้วยท่วงทำนองแสนเศร้า เมโลดี้ที่ขาดห้วง ความรู้สึกโหยหาอาวรณ์เหล่านี้ แม้จะต้องตายก็ต้องฟังมันให้จบ กาลกิณีสีเลือดกำลังจะเข้าใกล้ สีขาวและดำสอดประสานกันราวจะช่วงชิงและกลืนกินให้สูญสลาย ถึงเวลาที่อัศวินจะมา... มาเพื่อแก้คำสาปที่เจ้าชายได้ทำร้ายเจ้าหญิงอย่างแสนสาหัสในวันนั้น...ได้โปรด
ฟังบทเพลงแสนเศร้านี้ให้จบ ...
กริ้ง
กริ้ง
กริ้ง
เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่บนรองเท้าหนังสีดำสนิทดังขึ้นในหอพักนักเรียนชายทางตะวันตก พรหมสีแดงดอกกุหลาบถูกเท้าคู่หนึ่งย่ำลงด้วยเสียงที่เบาแต่กลับดูก้องกังวาลอย่างประหลาด พร้อมกับซากของวัตถุบางอย่างที่บุคคลนั้นลากมา มันมีผมที่ยุ่งเหยิงและสวมชึดสีชมพูที่สกปรก นัยน์ตาสีดำสนิทและใบหน้าที่เหมือนเด็กน้อย เสียงนั่นดัง
ครืด...ครืด
ทุกห้องปิดประตูเงียบสนิท ไม่ได้ยินแม้เสียงหายใจผะแผ่วหรือเสียงเล่นกันทั้งๆที่นี่คือหอพักนักเรียนชาย มันน่าจะมีพวกเด็กดื้ออกมาเล่นกันข้างนอก แต่นี่ไม่มีเลย
ราวกับเกรงกลัวบางอย่างจะช่วงชิงชีวิตของตนไป
กริ้ง...กริ้ง
เสียงกระดิ่งที่ดังขึ้น คลอกับเสียงฮัมเพลงเบาๆจากปากของเด็กหนุ่มที่เดินลากเท้าอยู่ โคมไฟสีส้มอ่อนๆ ที่ฝาผนังส่องแสงระยิบระยับ สายลมอ่อนๆ แต่สายฝนเม็ดเล็กๆ เริ่มเล็ดลอดเข้ามาจากหน้าต่างโค้งมนที่ถูกเปิดค้างไว้ เสียงลมยิ่งทำให้บทเพลงนี้โหยหวนมากยิ่งขึ้น
“เจ้าหญิงองค์น้อยถูกล่ามโซ่ตรวนเอาไว้ในปราสาท...บนยอดหอคอย”
กริ้ง...กริ้ง...
“แม่มดใจร้าย...หล่อนต้องการอะไรจากเธอ ต้องการอะไรจากเจ้าหญิง?”
กริ้ง...กริ้ง...
“เจ้าต้องการอะไรจากเจ้าหญิงผู้งดงามราวกับดอกไม้...ทว่าอัปลักษณ์ยิ่งกว่าปิศาจ”
กริ้ง...กริ้ง...
“เฉลียวฉลาด...ทั้งๆที่โง่เขลา”
กริ้ง...กริ้ง...
“สูงศักดิ์...แต่ช่างต่ำต้อยยิ่งกว่าทาส”
กริ้ง...กริ้ง...
“ถึงจะบริสุทธิ์ราวกับผ้าสีขาว...แต่ก็สกปรกยิ่งกว่าคมดาบที่ย้อมไปด้วยโลหิต”
กริ้ง...กริ้ง...
“เจ้าชายอยู่ที่ไหน... เจ้าหญิงมาที่นี่ เพื่อตามหาเจ้าชาย... ใครเห็นช่วยตอบที”
กริ้ง...กริ้ง...
“เจ้าชายสัญญาว่าจะมารับเจ้าหญิงกลับปราสาท... สัญญาไว้อย่างนั้น”
กริ้ง...กริ้ง...
“แต่สุดท้าย... เจ้าชายก็ไม่มา...ไม่มา”
กริ้ง...กริ้ง...
“มีเพียงอัศวินดำเท่านั้น...ที่มาช่วยเจ้าหญิง”
สายตาเรียวหยุดอยู่ที่ประตูห้องห้องหนึ่ง มือเรียวเคาะเบาๆ ในขณะที่ฝนด้านนอกเริ่มตกลงมาเรื่อยๆ ฟังดีๆแล้วเหมือนเสียงร่ำไห้ของใครคนหนึ่งที่สะท้อนมาจากที่ใดที่หนึ่งที่แสนห่างไกล กลิ่นดินลอยขึ้นมาแตะจมูก น่าแปลกที่มันคาวชวนอาเจียนเหมือนกลิ่นเลือดไม่มีผิด แต่ไม่ใช่...
นี่คือกลิ่นดินยามฝนตกของที่นี่...
ก้อก...ก้อก
ริมฝีปากบางเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบา แต่ก็ดังพอที่คนในห้องจะได้ยิน ชายหนุ่มชั้นม.ปลายที่รีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงด้วยความหวาดกลัวเหนือบรรยาย หนาวสั่นระริกไปทั้งตัวเหมือนวัวที่กำลังจะโดนจับเชือด หัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อเสียงนุ่มลึกนั่นเอ่ยขึ้นเบาๆ เมื่อหยุดเคาะประตู...
“บอกหน่อย...เจ้าหญิงจะรักใคร เจ้าชายผู้สูงศักดิ์...หรืออัศวินดำ”
__________________________________________________________________________________________
T A L K
มาอัพบทนำเเย้ววว ตอนอื่นจะตามทาทันทีหลังจากอัพเดธเกมส์เสร็จเเล้วเน้อ ฮ่าๆๆ มาอัพเรียกน้ำย่อย(ความจริงไม่มีไรทำนั่นเอง) บทนำโคตรงงเลยชิมิเคอะ ไม่ต้องงงหรอก เพราะว่าตอนต่อไปมันจะงงกว่านี้อีก - -*
เลิฟๆ รีดเดอร์ทุกคนเน้อ บ้ายบาย
ความคิดเห็น