เป็นบทความรับทำแบนเนอร์ที่คุณภาพดีมากๆ เลยค่ะ
เพิ่งสั่งเมื่อวานก็ได้วันรุ่งขึ้นเลยแถมยังออกมาสวยไร้ที่ติ
จนถึงขนาดอ้าปากหวอกันเลยทีเดียว
ยอมรับจากใจจริงเลยค่ะว่าเป็นบทความทำแบนเนอร์ที่เดียวที่เรารู้สึกว่าเลิศมากๆ บทความรับทำแบนเนอร์ส่วนมากจะส่งงานช้าแต่ก็มีบางบทความที่ส่งงานเร็วทันใจ ส่งปุ๊ปได้ปั๊บแต่ขอบอกค่ะว่าคุณภาพแย่มากๆ ทำชุ่ยมากๆ เลยค่ะ
เหมือนกับว่าคนทำสั่งแต่ทำให้เสร็จๆ ไปอย่างนั้นโดยที่ทำออกมาได้แย่มากๆ
เราขอยอมรับบทความนี้จริงๆ ค่ะ ยกนิ้วให้เลย *o*b
ขอให้บทความรุ่งเรือง มีลูกค้าเป็นล้านๆ คน
และทุกคนล้วนแล้วแต่ยิ้มปากฉีกกลับไปพร้อมผลงานที่มีคุณภาพไร้ที่ติ

ปล.ขอบคุณสำหรับแบนเนอร์สวยๆ ค่ะ

ครั้งแรกที่เราเข้ามาดู เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย
แต่พอเปิดดูธีมปุ๊บ ถึงกับอึ้งไปเลยค่ะ
มันสวยได้ใจจริงๆ ยิ่งธีมแนวแฟนตาซีที่ไรเตอร์ทำแล้วล่ะก็.....
ยิ่งสวยเข้าไปใหญ่ค่ะ มันทั้งไฮโซ คลาสสิค และสวยงามมากค่ะ
ทั้งสี ทั้งภาพ ทั้งตัวอักษร ทั้งสกอบาร์ ทุกอย่างดูลงตัวกันหมดเลยค่ะ
แล้วไรเตอร์ทำธีมสวยๆ แบบนี้ออกมาอีกเยอะๆ เลยนะค่ะ
เราจะรอดูธีมของไรเตอร์ต่อไปค่ะ ขอบคุณมากๆ (สำหรับธีมสวยๆ แบบนี้)

ปล.เราชอบธีม Ao no Exorcist มากเช่นกันค่ะ มันสวยสุดยอดไปเลย
สวยไม่มีคำบรรยายจริงๆ ค่ะ

ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ [10/10]
ชื่อเรื่องเป็นชื่อเหมือนเกมในเนื้อเรื่องซึ่งเป็นอะไรที่น่ากดเข้ามาอ่านมากๆ เลยค่ะ แถมการแนะนำเรื่องย่อก็ดูน่าสนใจ ไม่มีที่ติเลยจริงๆ วายกนิ้วให้เลยค่ะ


สำนวนภาษา [10/10]
ท่านจะใช้การบรรยายในรูปแบบบุคคลที่ 3 โดยที่ตัวผู้แต่งเองเป็นคนบรรยายสิ่งต่างๆ ในเนื้อเรื่องซึ่งการบรรยายแบบนี้เป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยสำหรับนิยายประเภทนี้เพราะมันทำให้การบรรยายละเอียดชัดเจนจนสามารถเห็นภาพได้


พล็อตเรื่อง [10/10]
เป็นเกมที่เสมือนจริงและแหวกแนว ไม่เหมือนนิยายแนวเกมเรื่องอื่นๆ เลยค่ะ วาอ่านๆ ไปก็คิดขึ้นมาว่าถ้าโลกของเรามีเกมแบบนี้จริงๆ คงน่าเล่นไม่เบาเลยแหละค่ะแต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เทคโนโลยีถึงจะสมัยใหม่แค่ไหนก็ไม่สามารถให้ตัวผู้เล่นเข้าไปอยู่ในเกมจริงๆ เหมือนอย่างนิยายหลายๆ เรื่องได้หรอก

โครงเรื่อง [9/10]
เนื้อเรื่องสมเหตุสมผลดีค่ะแต่เสียอย่างเดียวเวลาเดินเร็วไปหน่อยแถมสถานที่ยังมีเดิมๆ ไม่ค่อยมีสถานที่ใหม่ๆ ให้น่าตื่นตาตื่นใจเท่าไหร่เพราะส่วนมากเจษก็จะอยู่แต่ที่หมู่บ้าน อาจจะมีแวะไปเมืองหลวงนิดหน่อยแค่นั้นเองค่ะ

การเปิดเรื่อง [2/5]
การเปิดเรื่องนั้นดูไม่ค่อยน่าสนใจค่ะ มันดูธรรมดาจนเกินไป เปิดเรื่องมาโดยที่เจษนั่งเล่นเกม RTS อยู่นั่นและพอแม่เข้ามาก็ปิดคอมแล้วก็นอนและก็ถึงวันรุ่งขึ้นเจษก็ไปโรงเรียนปกติ เจอเจที่เป็นเพื่อนสนิทและก็พูดคุยถึงเรื่องเกมบันไดสู่ราชาที่อยู่ในช่วงทดลองเล่น การเปิดเรื่องแบบนี้วาว่ามันดูเรื่อยๆ นะค่ะ ไม่ค่อยมีปริศนาและสิ่งที่ชวนให้ติดตามเท่าไหร่แต่การเปิดเรื่องอย่างนี้ก็มีข้อดีอยู่คือทำให้ผู้อ่านรู้ว่าเจษเป็นคนติดเกมมากและเจษเป็นคนที่ไม่ตั้งใจเรียน ซึ่งสองสิ่งนี้ก็สามารถบอกลักษณะของตัวเอกได้แล้วค่ะ

การดำเนินเรื่อง [15/20]
การดำเนินเรื่องเป็นแบบผสม มีทั้งค่อยเป็นค่อยไปและทั้งแบบเร็วยิ่งกว่าจรวด มันเลยทำให้เนื้อเรื่องดูแปลกๆ นิดหน่อย ตอนต้นเรื่องวาชอบมากเลยค่ะ วิธีที่เชื่อมต่อกับเกมโดยการให้ไปอยู่ในไข่เนี่ย มันคล้ายๆ กับหนังเรื่องนึ่งที่เราเคยดูเลย เป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับเกมเหมือนกันแต่รู้สึกหนังเรื่องนั้นจะเป็นเกมแนวสยองขวัญ เลือดสาดนะ ถ้าวาจำไม่ผิด พอเห็นวิธีอย่างนี้แล้วก็ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่เลยค่ะ มันดูน่าสนใจมากๆ โดยส่วนตัวนะค่ะวาว่าการดำเนินเรื่องก็โอเคแล้วแต่วาอยากให้มีอะไรที่มันนอกเหนือจากนี้ ถึงวาจะไม่ค่อยรู้จักเกมแนว RTS เท่าไหร่แต่วาอยากให้ท่านรู้จักการฉีกแหวกแนวเกมเล็กน้อยให้มันมีอะไรที่น่าตื่นเต้นกว่าที่ควรจะเป็น เพราะเนื้อเรื่องในตอนนี้วาว่ามันดูธรรมดาเกินไป ไม่ค่อยน่าสนใจและน่าติดตามเท่าที่ควร ควรใส่เนื้อเรื่องที่มันเข้มข้นและมีปริศนาให้ผู้อ่านขบคิดเข้าไปหน่อย เช่น ว่ามีภารกิจให้ไปจับปีศาจในป่าหรือปีศาจบุกหมู่บ้านเลยต้องไปปราบหรือว่าจะมีเหตุการณ์ลึกลับเกิดขึ้นในหมู่บ้าน เจษที่เป็นเจ้าของหมู่บ้านจึงต้องหาวิธีแก้ไขอะไรแบบนี้นะค่ะ เนื้อเรื่องมันจะได้ดูน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นกว่านี้ ถ้าเป็นแบบนี้จริงวาว่ามันคงสนุกพิลึกเลยแหละค่ะ *O*


ตัวละคร [18/20]
ตอนแรกวาอ่านก็รู้สึกว่าเจษนั้นแสนจะธรรมดา ไม่มีอะไรเด่นเลยสักนิดเดียวแต่พออ่านจนถึงตอนล่าสุดความคิดของวาก็เปลี่ยนความคิดทันทีค่ะ วาว่าเจษมีด้านมืดอยู่ในตัวอย่างตอนล่าสุดที่เจษนั้นโครตโหด ถึงภายนอกจะดูธรรมดาๆแต่ก็สามารถจัดการกับพวกโจรแบบไม่ลังเลได้ มันทำให้วาคิดทันทีเลยว่าเจษมีพลังแอบแฝง อีกอย่างเจษยังเล่นเกมได้เก่งสุโก่ย พูดง่ายๆ วาว่าเจษนั้นเป็นตัวละครที่ลึกลับและมีปริศนาหน่อยๆ ค่ะ

ฉาก [8/10]
เริ่มจากตอนที่ 1 ก่อนนะค่ะ ตอนที่บรรยายว่าเจเป็นใครจบก็มีบทสนทนาอีกสองสามบทและถัดมาอีกท่านก็บรรยายฉากว่าเจษกับเจอยู่ที่โรงอาหารของโรงเรียนแล้ว พอวาอ่านปุ๊บมันก็แว๊บขึ้นมาในหัวทันทีว่าเจษกับเจมาถึงโรงเรียนตอนไหน? พอย้อนกลับไปอ่านอีกรอบก็เข้าใจเลยว่าท่านไม่ได้บรรยายว่าเจษกับเจมาถึงโรงเรียนแล้วซึ่งตรงส่วนนี้มันเป็นการข้ามฉากสถานที่จากที่เดินอยู่แถวบ้านกลับกระโดดมาอยู่โรงอาหารของโรงเรียน เลยทำให้งงว่ามาถึงตอนไหน? ยังไง? วาขอแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ค่ะ ท่านควรบรรยายสถานที่เข้าไปเพื่อที่ผู้อ่านทุกคนจะได้ทราบแน่ชัดว่าเจษกับเจนั้นมาถึงโรงเรียนแล้วนะ
สุดท้ายวาขอพูดถึงฉากต่อสู้หน่อยนะค่ะ วาพูดตรงๆ ตอนฉากที่เจษสู้กับกอบลินเนี่ยมันธรรมดามากเลยค่ะและทำให้วารู้สึกวากอบลินทำไมมันตายง่ายจัง? แต่พอมาถึงฉากตอนที่สู้กับมังกร วายอมรับเลยค่ะว่าเจษนั้นเมพขิงจริงๆ มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก ทำให้วาตื่นเต้นมากเลยค่ะ ยิ่งตอนที่เจษผ่าครึ่งตัวมังกรแล้วล่ะก็.....โห อะไรมันจะเท่ปานนั้น วาอ่านแล้วอ้าปากหวอเลยแหละ ฮ่าๆๆๆ

บทสนทนา [4/5]
ตอนที่ 1 บทสนทนาตรงประโยคที่ว่า
“เอ้า ค่าข้าวแกงเมื่อกี้ ทีหลังอย่าสั่งฟักทองมาสิ พอเอาไปแกงแล้ว เอ่อ นึกถึงอย่างอื่นวะ”
ตรงนี้วาว่ามันดูแปลกๆ ไปอยู่นะ หลังจากพอเอาไปแกงแล้วนึกถึงเรื่องอื่นเนี่ย มันเรื่องอะไรอ่ะ? เรื่องผู้หญิง เรื่องแมลง เรื่องขี้ และบลาๆ มันได้หลายเรื่องอยู่นะ วาแนะนำว่าให้เปลี่ยนบทสนทนานี้เป็น พอเอาไปแกงแล้ว ทำให้นึกถึงอ้วกเด็ก หรือ พอเอาไปแกงแล้ว รสชาติมันเหมือนอ้วก แบบนี้นะค่ะ ควรเจาะจงไปเลยว่านึกถึงเรื่องอะไร? รสชาติเป็นยังไง? เพื่อให้ดูสมจริงมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ และถ้าพูดถึงบทสนทนาโดยรวมวาว่ามันดูสมจริงดีค่ะ อ่านบทสนทนาอื่นๆ แล้วทำให้รู้ถึงอารมณ์ของตัวละครเด่นชัดมากเลยค่ะ

คำผิดหรือประโยคผิดเพี้ยน [3/5]
ตอนที่ 1
ตรงส่วนที่บรรยายว่าแต่เจ้าตัวก็เหมือนจะไม่ได้ยินเหมือนทุกๆ คำที่ผ่านมาก ประโยคนี้ก็ไม่เชิงว่าผิดเพี้ยนอะไรหรอกค่ะแต่วาแนะนำให้เปลี่ยนคำที่ใช้เพื่อให้อ่านได้ไหลลื่นกว่าเดิม จากคำที่ว่า ทุกๆ คำ เปลี่ยนมาใช้เป็น ทุกๆ ครั้งดีกว่านะค่ะ มันก็จะได้ว่า แต่เจ้าตัวก็เหมือนจะไม่ได้ยินเหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา เป็นไงบ้างค่า? ^^ อ่านได้ไหลลื่นกว่าเดิมไหมเอ่ย?
แล้วก็มีอีกระโยคหนึ่งค่ะ เมื่ออย่างข้างบนเลย วาแนะนำให้เปลี่ยนคำที่ใช้เล็กน้อย ตรงที่บรรยายว่า จิ๊บพูดแล้วก็ยิ้มให้ เขาทำตัวแข็งทื่อไปตรงนั้น ให้เปลี่ยนคำว่า ไปตรงนั้น มาใช้เป็น ทันที มันก็จะได้ประโยคว่า จิ๊บพูดแล้วก็ยิ้มให้ เขาทำตัวแข็งทื่อทันที โอเคไหมค่ะ? และถ้าพูดถึงตอนอื่นๆ ก็ไม่มีเลยค่ะ คำผิดนี่อย่าให้พูดถึงวาไม่เจอเลยด้วยซ้ำและประโยคที่ผิดเพี้ยนก็ไม่เจอในตอนอื่นเช่นกันค่ะ

รวมคะแนนท่านได้ 89/100 ระดับเสนาธิการ

อีกแค่คะแนนเดียวแท้ๆ ก็จะได้ระดับหัวหน้าใหญ่แล้ว เสียดายแทนจังเลยค่ะ T^T

รับวิจารณ์นิยายสไตล์กันเอง โดย เอมิ

1.ชื่อเรื่อง&แนะนำเรื่องย่อ (10/10)

บอกตรงๆ ค่ะ เอมิชอบตรงชื่อเรื่องและตรงแนะนำเรื่องย่อมากๆ คิดว่ามันน่าสนใจมากเลย ถ้าลองเป็นรีดเดอร์ธรรมดาที่เจอนิยายเรื่องนี้ระหว่างหานิยายอ่าน รับรองค่ะว่าต้องคลิ๊กมาอ่านแน่นอน

2.สำนวนภาษา (7/10)

บรรยายแล้วอ่านง่ายดีค่ะ สามามารถอ่านแล้วคิดภาพตามไปได้ แต่ว่าเอมิรู้สึกว่ามันก็ยังมีส่วนที่ขัดๆ อยู่บ้างค่ะ อาจเป็นเพราะไรเตอร์ใช้ตัวละครบรรยาย (บุรุษที่ 1) แต่ใช้สำนวนสำหรับผู้แต่งบรรยาย (บุรุษที่ 3) เลยทำให้ดูแปลกๆ นะคะ

3.พล็อตเรื่อง (7/10)

เนื่องจากมันพึ่งมีตอนอยู่แค่ไม่กี่ตอน เอมิจึงไม่สามารถแนะนำให้ได้เต็มที่นะคะ แต่เท่าที่อ่านมานี้ เอมิยังไม่สามารถเดาพล็อตหลักได้เลย ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นแบบแฟนตาซีสงครามหรือการต่อสู้ระหว่างแวมไพร์หรือเปล่า หรือว่ามันอาจจะเป็นรักแนวโรงเรียนอะไรอย่างนี้ เดาไม่ถูกจริงๆ (ยังไงก็รบกวนไรเตอร์มาบอกหน่อยได้มั้ยคะ? -__-;;)

4.โครงเรื่อง (8/10)

เนื่องจากมันพึ่งมีตอนอยู่แค่ไม่กี่ตอน เอมิจึงไม่สามารถแนะนำให้ได้เต็มที่นะคะ แต่เท่าที่อ่านมานี้ก็คิดว่าน่าสนุกดีนะคะ ดูรักแบบโรแมนซ์นิดๆ แฟนตาซีหน่อยๆ แต่คิดว่ามันยังดูธรรมดาไปค่ะ ไม่มีอะไรเด่นๆ

5.การเปิดเรื่อง (5/5)

ตรงนี้ไรเตอร์เปิดเรื่องมาได้น่าติดตามต่อมากเลยค่ะ นั่งลุ้นว่าเนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป

6.การดำเนินเรื่อง (18/20)

ดำเนินเรื่องไปได้สวยค่ะ อ่านแล้วสามารถเห็นภาพตามได้ ไม่ช้าหรือเร็วจนเกินไป แบบเอมิรู้สึกว่าบรรยายได้ตามเหตุการณ์ที่เกิดน่ะค่ะ ทำให้เรื่องดูไม่ยืด ตรงส่วนนี้ก็ขอให้รักษาระดับไว้นะคะ

7.ตัวละคร (18/20)

สำหรับตัวละครนั้นเท่าที่ได้อ่านมามีตัวเด่นออกมาน้อยมาก จะมีเพียงวีนัสและขนมขิงเท่านั้นเอง จึงไม่รู้จะวิจารณ์ยังไง เอมิคิดว่าแต่ละตัวยังไม่ค่อยออกมากันเท่าไหร่ งั้นขอพูดถึงตัวที่ออกมาแล้วอย่างวีนัสนะคะ...
สำหรับวีนัสตอนนี้เอมิยังไม่สามารถเดาคาแร็กเตอร์ของเธอได้เลย เหมือนกับจะกล้าๆ กลัวค่ะ (รึเปล่า?) ในบทนำ (ตอนที่ 2) ที่เธอนั่งเหลาไม้เพื่อต่อกรกับแวมไพร์ แสดงให้เห็นว่าเธอนั้นกลัวในสิ่งที่เธอเห็น แต่ก็ยังกล้าที่จะสู้ เอ่อ... ไม่รู้ว่าเอมิตีความหมายของไรเตอร์ผิดไปหรือเปล่า (ถ้าผิดตอนมาเม้นแย้งได้นะคะ)

8.ฉาก (3+1/5) = (4/5)

ส่วนนี้เฉยๆ นะคะ แต่จะยกตัวอย่างฉากแรกที่นางเอกถูกไล่ออก เอมิอ่านรอบแรก งงแต่กเลยว่านี่มันที่ไหนหว่า? ถ้าเป็นไปได้บทต่อๆ ไปก็อยากให้ไรเตอร์เพิ่มการบรรยายฉากและสถานที่เข้าไปหน่อยนะคะ

ขอชมอีกเรื่องค่ะ ในเรื่องการจัดหน้ากระดาษและขนาดตัวอักษร ไรเตอร์จัดการได้ดีทีเดียวค่ะ ทำให้อ่านง่ายและสบายตา ขอ +1 เป็นคะแนนพิเศษแล้วกันนะคะ

9.บทสนทนา (4/5)

บรรยายได้ลื่นไหลและเหมาะสมกับตัวละครมากค่ะ ขอชมเลยอ่านแล้วไม่คิดขัด

10.คำผิดหรือประโยคผิดเพี้ยน (5/5)

อ่านแล้วยังไม่เจอคำผิดเลยค่ะนั่งอ่านมาทบทวนสสองรอบก็ยังหาไม่เจอค่ะ ถือว่าไรเตอร์ทำการบ้านตรงส่วนนี้มาดีค่ะ

สรุป คะแนน (86/100)

ระดับ เสนาธิการ

--------------------

ขอชื่นชมไรเตอร์นะคะ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ประทับใจเลยค่ะ อ่านแล้วสนุกจริงๆ อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้เอมิไม่ค่อยได้อ่านรักหวานแหววแบบดาร์กๆ อย่างนี้ แต่บอกไว้เลยค่ะประทับใจมาก ^ ^ แต่งต่อไปเรื่อยๆ นะคะ เอมิจะติดตามค่ะ

ต้องขอออกตัวก่อนว่า มี ไม่ได้เก่งกาจมากนักนะคะ ถ้ามีส่วนไหนที่ทำให้ไรท์เตอร์ต้องขัดเคืองอารมณ์ ก็โปรดอภัยให้ด้วยค่ะ

เกี่ยวกับนิยาย
ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : ชื่อเรื่อง "The Ecchymosed SIn - บาปห้อเลือด" นี้นับว่าน่าสนใจอยู่ทีเดียวเลยค่ะ แต่ถ้าดูผ่านๆคงนึกว่าออกแนวโหดๆ เลือดสาดกันทุกตอน อะไรประมาณนั้น

ส่วนแนะนำเรื่องย่อทำออกมาได้น่าสนใจดีเลยค่ะ สามารถแสดงออกมาได้ว่าเรื่องนี้จะให้อารมณ์แบบใด

โครงเรื่อง
พล็อตเรื่อง : พล็อตของเรื่องนี้ต้องยอมรับว่าไม่เหมือนใครจริงๆ :) ส่วนนี้อาจจะเป็นข้อดีของการเขียนเรื่องที่ไม่ใช่กระแสตลาด ทำให้พล็อตไม่ค่อยซ้ำกับใคร การวางปมต่างๆนั้นสอดรับกับเรื่องราวได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ พอจบตอนหนึ่งแล้วก็อดไม่ได้ที่จะกดตอนต่อไป ถือว่าเป็นพล็อตที่น่าสนใจมากเลยค่ะ

การเปิดเรื่อง : พอเปิดเรื่องมาก็สามารถดึงอารมณ์คนอ่านได้แล้วค่ะ ฉากแรกเลยเกิดขึ้นที่สุสาน ซึ่งเป็นสถานที่ฝังศพคนรักของพระเอก ฉากนี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความพยายามของเขา นอกจากนี้ ภาษาที่ใช้ยังมีเสน่ห์ชวนให้อ่านต่อไปเรื่อยๆอีกด้วย แม้ในบทแรกๆนั้น น้ำหนักของคำบรรยายจะเยอะกว่าบทสนทนา แต่ก็สามารถเขียนออกมาได้ลื่นไหล ไม่ทำให้รู้สึกเบื่อเลยค่ะ ซึ่งนับว่าเป็นการเปิดตัวที่ไม่เลวเลยค่ะ ;)

ถ้อยคำภาษา
ภาษาที่ใช้และการบรรยาย : ภาษาที่ใช้มีความเหมาะสมกับเนื้อเรื่องดีแล้วนะคะ ไรท์เตอร์ไม่ได้เลือกใช้คำที่เข้าใจยากอะไร แต่ก็สามารถสื่อสารให้คนอ่านเข้าใจเรื่องราวต่างๆได้ การบรรยายเองก็สามารถทำให้เห็นภาพตามได้ไม่ยาก ข้อนี้นับว่าผ่านฉลุยนะคะ :)


คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน : เรื่องคำผิดไม่เจอนะคะ แล้วโครงสร้างของประโยคก็มีการรับส่งกันเป็นอย่างดี การใช้คำสันธานก็เลือกมาใช้ได้อย่างเหมาะสมดีแล้ว จะมีคำซ้ำบ้างก็จำพวกของสรรพนาม แต่ไม่ได้เยอะจนทำให้รู้สึกหงุดหงิดค่ะ

ตัวเนื้อหา
การดำเนินเรื่อง : การดำเนินเรื่องจะไม่ได้เป็นแบบเส้นตรงค่ะ เพราะมีเส้นที่แตกแขนงแยกย่อยออกไปในส่วนของปมในอดีต มีการย้อนคิดถึงเหตุการณ์ในอดีตหลายครั้งหลายหน และทุกครั้งก็ทำให้เห็นภาพชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จริงๆแล้วเราถูกใจกับการดำเนินเรื่องลักษณะนี้มากค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันน่าค้นหาดี :)

ฉาก/สถานที่ : การบรรยายฉากต่างๆสามารถทำให้เห็นภาพตามได้ไม่ยากค่ะ แม้ว่าการบรรยายนั้นจะไม่เยอะเหมือนนิยายแฟนตาซีที่ชอบพรรณนากันยาวๆ แต่ก็สามารถทำให้เห็นภาพได้ชัดเจนไม่ต่างกัน ในส่วนของบทสนทนาก็ทำออกมาได้สอดคล้องกับเรื่องราวค่ะ ไม่มีส่วนไหนที่คิดว่าถูกยัดเยียดข้อมูลให้ นอกจากนี้แล้วเรายังสามารถแยกได้ว่าใครเป็นคนพูด ได้จากบทสนทนาของพวกเขาด้วยค่ะ

ความสมเหตุสมผล : เราไม่ค่อยเชี่ยวชาญเรื่องนี้นะคะ แต่ที่อ่านๆมาทั้งหมดก็ไม่รู้สึกถึงอะไรที่เป็นไปไม่ได้ จะด้วยแผนการของปรัชญา แผนการของฟาห์ หรือวิธีการสืบคดีของท็อป ทุกอย่างมีขั้นตอนและค่อยเป็นค่อยไป จนคนอ่านสามารถคิดตามไปด้วยได้ค่ะ

ความสนุก/น่าติดตาม : ความสนุกและความน่าติดตามของเรื่องนี้อยู่ที่ปมต่างๆค่ะ มีการพลิกแพลงเรื่องราวเมื่อเจอสิ่งกีดขวาง แถมยังมีความโรคจิตของพระเอกมาทำให้นักอ่านรู้สึกว่า อะไรก็เป็นไปได้ กับเรื่องๆนี้

ตัวละคร
สีหน้า/ท่าทาง : การบรรยายสีหน้าและท่าทางของตัวละครแต่ละตัวสามารถแสดงถึงอารมณ์ของพวกเขาได้ดีค่ะ ด้วยมุมมองการบรรยายแบบนี้ด้วย ทำให้คนอ่านพอจะเข้าใจได้ว่าตัวละครแต่ละตัวนั้นกำลังคิดอะไรอยู่

คาแรคเตอร์ : ตัวละครที่มีคาแรคเตอร์โดดเด่นที่สุดคงเป็นพระเอกค่ะ เพราะดูเหมือนจะเป็นคนที่น่าเหนื่อยใจเอามากๆ ความคิดแต่ละอย่างช่างทำร้ายจิตใจกันเหลือเกิน แต่ในสิ่งเหล่านั้น มันก็มีความอ่อนแอของเขาให้เห็นกันอยู่เรื่อยๆ ส่วนนางเอกก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไร เธอมีด้านมืดที่น่ากลัวไม่ต่างจากพระเอกเลย แล้วบางทีเราก็แอบรู้สึกว่าเธออาจจะน่ากลัวกว่าด้วยซ้ำ คนที่คิดว่าน่าจะดีจริงๆคงเป็นท็อปค่ะ เรียกได้ว่าเขาเป็นธรรมะที่อยู่ท่ามกลางเหล่าอธรรมเชียวล่ะ

อื่นๆ
การใช้สัญลักษณ์/อีโมติคอน : การคิดย้อนอดีตส่วนใหญ่นั้นเราจะชินกับการใช้เป็นตัวเอียงน่ะค่ะ แต่คงไม่ซีเรียสเท่าไร ขอแค่แยกมันออกมาจากคำพูดปกติได้ก็น่าจะโอเคแล้ว ส่วนเรื่องอิโมติคอนนี่ไม่มีซักตัวเลยค่ะ

สรุปโดยรวม : สรุปแล้วนิยายเรื่องนี้สนุกและน่าติดตามมากค่ะ ด้วยโครงเรื่องที่แปลกทำให้หาแบบนี้อ่านไม่ได้ง่ายๆ การดึงเอาด้านมืดของคนมาเขียนนั้น ส่วนมากจะเห็นเฉพาะในนิยายสืบสวนหรือฆาตกรรม แต่เรื่องนี้จะออกเป็นแนวรักดราม่า ที่มีปมซ่อนเร้นให้หลอนกันเป็นช่วงๆ ถือว่าเขียนออกมาได้ดีมากเลยค่ะ นับถือๆ ;) สุดท้ายนี้ก็ขอให้พยายามต่อไปนะคะ หากเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกก็นับว่าเป็นการเริ่มต้นที่สวยงามเลยทีเดียว

ชื่อเรื่องและแนะนำเรื่องย่อ [8/10]
ชื่อเรื่องยังทะ ๆ อยู่บ้าง อ่านแล้วสะดุดนิดหน่อย น่าจะชื่อใช้ว่า”LB Club หอพักรักเต็ม100” หรือ “LB Club หอพักรักเต็มร้อย” มากกว่านะคะ เพราะมันจะสะดุดตรงเปอร์เซ็นนี่แหละค่ะ ^^
แนะนำเรื่องย่อแนะนำได้ดี ประมาณว่าอ่านแล้วรู้เรื่องเลยว่าพระเอกกับนางเอกต้องมาอยู่หอเดียวกัน แล้วจะเกิดเรื่องป่วนๆ วุ่นๆ ขึ้น แต่ติดตรง “ผู้หญิง-ผู้ชาย มันก็นรก-นรก” ตรงนี้เข้าใจยากนิดนึงนะคะ ไม่รู้ว่ามันเหมือนนรกต่อนรกยังไง นอกจากว่าอธิบายไปเลยว่าเป็นคู่กัด หรือคู่แค้นมันน่าจะสละสลวยกว่าผู้หญิงต่อผู้ชาย

สำนวนภาษา[8/10]
สำนวนภาษาค่อนข้างดี อ่านแล้วรู้เรื่องฟังสบาย แต่ก็มีสะดุดบ้างนิดหน่อย เพราะคำที่สะกดผิดหรือพิมพ์ผิดมากไปนิด ขอชมว่าเวลาอธิบายเหตุการณ์ อารมณ์ สถานที่ต่างๆ เข้าใจดีและสมเหตุสมผล ทำให้เรารู้ว่าตัวละครตอนนี้อยู่ไหน อารมณ์ยังไงต้องการอะไร มีเหตุผลอะไร ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น เป็นต้น ^^

พล็อตเรื่อง[7/10]
เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเด็กหอ มันอาจจะซ้ำกับหลายๆ เรื่องนิดนึง เลยไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่นัก ถือว่าเป็นพล็อตที่ธรรมดาแต่สนุกมากมาย ^^

โครงเรื่อง[10/10]
เนื่องจากว่าเป็นนิยายโรแมนติกคอมมาดี้ เนื้อหาหรือโครงเรื่องก็จะไม่สลับซับซ้อนแบบนิยายประเภทอื่น ส่วนมากเนื้อหาหรือโครงเรื่องหลักๆ ก็จะมีเหตุการณ์ให้พระเอก นางเอกมาเจอกัน ผูกพันกัน รักกันอย่างนี้แหละถึงจะเป็นแนวนี้ เรื่องนี้ก็เหมือนกัน ประมาณว่าคู่พระ-นางเป็นไม้เบื่อไม้เมา แล้วก็มีพวกเพื่อนๆ คอยเสริมทัพให้อีกที มีเหตุการณ์ต่างๆ นาๆ มาให้ใกล้ชิดหรือผูกพันธ์ แต่นั่นไม่สำคัญ!! ที่สำคัญคือเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ดูสนุก ทำให้ผู้อ่านรู้สึกคล้อยตามและยิ้มตามได้ ขอชมผู้แต่งในจุดนี้ค่ะ : )

การเปิดเรื่อง[3/5]
ขอติหน่อยว่าการเปิดเรื่องยังไม่ดีเท่าที่ควร เพราะอยู่ๆ นางเอกก็ทะเลาะกับพ่อและถูกจับยัดใส่กระสอบ(ช่างคิดเนอะ กระสอบ - -)แล้วก็ถูกส่งมาหอเลย โดยที่ผู้อ่านยังไม่รู้ว่าทะเลาะเรื่องด้วยอะไร? แล้วทำไมถึงต้องมาอยู่หอ? จะมาเฉลยก็ตอนกลางๆ ของตอนที่สอง ซึ่งมันช้าไปนิด ตอนที่นางเอกบ่นๆ ตอนแรกๆ น่าจะบอกให้รู้ไปเลยมากกว่า

การดำเนินเรื่อง[17/20]
เป็นการดำเนินเรื่องที่ดี แบบรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ แล้วก็สนุก ตลกขบขัน นับว่าเป็นเรื่องที่น่ารักเรื่องหนึ่งทีเดียว ถ้าไม่นับตอนแรกที่ไม่รู้ว่ามาอยู่หอได้ยังไง แล้วก็ตอนท้ายๆ รู้สึกจะดำเนินเรื่องเร็วไปนิด นอกนั้นเยี่ยมค่ะ ^^

ตัวละคร[20/20]
ตัวละครมีเสน่ห์และสีสันดีมากเลยค่ะ ^^ น่ารักอีกด้วย เนสก็ดูเปิ่นๆ โก๊ะๆ เหมือนเด็กเลย ส่วนคลาสสิกก็แอ๊บแบ๊ว(ล้อเล่น) น่ารักดีค่ะ ส่วนพวกเพื่อนๆ ก็น่ารักด้วยเหมือนกัน ต่างคนก็ต่างนิสัย ต่างสไตล์ให้ความรู้สึกไม่จำเจและซ้ำซากดี โดยส่วนตัวชอบมิลินมากๆ แบบเป็นเจ๊ใหญ่ ฮ่าๆๆๆๆ

ฉาก[5/5]
โดยรวมแล้วอธิบายฉากดี รู้ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน อย่างไร สถานที่ที่อยู่เป็นอย่างไร ตัวละครอารมณ์ไหน ยิ่งรวมกับสำนวนภาษาที่ดีอยู่แล้วก็ทำให้การอธิบายฉากคล่องขึ้นอีกด้วย

บทสนทนา[5/5]
ตัวละครมีบทสนทนาที่ดีแล้วก็คล่องตัว(นางเอกแอบหื่น -,.-) แล้วก็ชอบตอนที่พระเอกนางเอกทะเลาะกันมากๆ ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในเรื่องด้วยเลย ฮ่าๆ แล้วก็มีประโยคเด็ดๆ มุกโดนๆ ทำให้คลายเครียด คลายร้อนขึ้นเยอะ ^^

คำผิดหรือประโยคผิดเพี้ยน[2/5]
เพราะมีคำหรือประโยคที่พิมพ์ผิดเยอะหน่อย นั่นทำให้การอ่านสะดุดลงได้ง่ายๆ เรื่องนี้ต้องระวังเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักเขียน เพราะถ้าเกิดมีคำผิดมันก็อาจจะสื่อความหมายผิดเช่นกัน ต้องระวังให้มากนะจ๊ะ ^^

คะแนนรวม 85 คะแนน
อยู่ในระดับเสนาธิการจ้า ^^
เป็นกำลังใจให้ต่อไป สู้ๆ นะคะ

ต้องขอออกตัวก่อนว่า มี ไม่ใช่มืออาชีพเรื่องการวิจารณ์นะคะ ดังนั้นหากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขอให้ผู้แต่ง โปรดอภัยให้ด้วยค่ะ

เกี่ยวกับนิยาย
ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : ชื่อเรื่อง 'Islue's Blood บัลลังก์กษัตริย์แห่งอีสลูว์' นี้ ไม่ว่าจะเป็นชื่อภาษาอังกฤษ หรือชื่อภาษาไทย ต่างเป็นชื่อที่ไพเราะและน่าจดจำมากค่ะ นอกจากนี้แล้ว ชื่อดังกล่าวยังสามารถแสดงออกถึงจุดเด่นของเรื่องนี้ได้อีกด้วย
ส่วนการแนะนำเรื่องย่อก็จัดว่าทำออกมาได้น่าสนใจทีเดียว เป็นถ้อยคำที่กระชับ แต่ก็ดึงเอาแก่นเรื่องออกมาได้อย่างชัดเจน

โครงเรื่อง
พล็อตเรื่อง : พล็อตของเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการสงครามและความสูญเสีย อันนำไปสู่การเดินทางเพื่อตามหาหนทางในการกอบกู้บ้านเมือง หากนับแต่พล็อตหลักๆของเรื่อง จะพบว่ามีเรื่องแนวนี้อยู่เยอะทีเดียว แต่ไม่ต้องกังวลมากไปนักค่ะ (ทำใจดีๆไว้) เรื่องพล็อตซ้ำกันนี่มันแทบจะเป็นเรื่องปกติเลยก็ว่าได้ หากแต่วิธีการนำเสนอเรื่องราวออกมาต่างหาก ที่จะเป็นตัวตัดสินว่าเรื่องนี้ยอดเยี่ยมเพียงใด
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถึงแม้เราจะรู้ๆกันอยู่ว่าการซ้ำกันของพล็อตนั้นมันเกิดขึ้นเป็นประจำอยู่แล้ว แต่หากสามารถสร้างพล็อตใหม่แบบที่ไม่มีใครเหมือนได้ก็จะดีมากขึ้นนะคะ

การเปิดเรื่อง : จบเรื่องของพล็อต ก็มาตรงการเปิดเรื่องกันต่อค่ะ ในส่วนนี้ผู้เขียนทำออกมาได้น่าชื่นชมมากค่ะ การเปิดตัวด้วยปัญหา หรือการสูญเสีย จัดว่าเป็นวิธีที่น่าสนใจมาก ในส่วนของการเปิดตัว หากจัดเป็นคะแนนก็คงให้เต็มค่ะ ^ ^

ถ้อยคำภาษา
ภาษาที่ใช้และการบรรยาย : ในส่วนของการบรรยาย เรียกได้ว่าสมบูรณ์เกินแปดส่วนทีเดียวค่ะ ยังมีส่วนน้อยที่ยังมีตกหล่นอยู่บ้าง แต่อ่านแล้วเข้าใจทั้งหมดค่ะ แต่อ่านๆไปก็เกิดติดใจสงสัยในภาษาที่อิลญ่าใช้นิดนึงค่ะ เพราะมันใกล้เคียงกับภาษาที่สามัญชนใช้มากเลย (มีความแตกต่างของระดับภาษาอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก) ซึ่งมันก็มีข้อดีตรงที่ทำให้คนอ่านเข้าใจได้ง่ายค่ะ แต่ข้อเสียก็จะมีเหมือนกัน คือมันจะทำให้อิลญ่าดูไม่ค่อยมีความเป็นเชื้อพระวงศ์เท่าไร

คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน : คำผิดหาได้น้อยมากค่ะ น่าชื่นชมมากเลยจริงๆ :)

ตัวเนื้อหา
การดำเนินเรื่อง : การดำเนินเรื่องก็ไม่เร็ว และไม่ช้าเกินไป อยู่ในเกณฑ์กำลังดีค่ะ แต่เนื้องเรื่องบางช่วงจะเอื่อยๆไปหน่อย ซึ่งผู้เขียนก็ปรับแก้ด้วยการเอาฉากน่ารักๆของพระเอกและนางเอกใส่ลงไป ทำให้คนอ่านถึงกับยิ้มตามได้เลยทีเดียว (วงเล็บนี้ความเห็นส่วนตัวนะคะ : ทำไมช่วงหลังๆผู้เขียนไม่ค่อยใส่ฉากน่ารักๆเท่าไรเลย ไม่ใช่จะติอะไรนะคะ คืออยากอ่านค่ะ ;) แล้วรู้สึกว่ามันดูเครียดๆไปด้วยน่ะค่ะ )

ฉาก/สถานที่ : การบรรยายฉากทำได้ดีทีเดียวค่ะ สามารถเห็นภาพได้ชัดเจน แต่บางฉากที่ต้องทำให้ผู้อ่านลุ้นระทึกตามไปด้วย เรายังรู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยเต็มที่เท่าไรเลยค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ไม่ดีนะคะ คือตอนนี้ก็ดีระดับหนึ่ง แต่เชื่อว่าสามารถดึงอารมณ์ให้ขึ้นสูงกว่านี้ได้อีกค่ะ

ความสมเหตุสมผล : เนื้อเรื่องมีความสมเหตุสมผล และสามารถทำให้นักอ่านคล้อยตามได้อย่างไม่สะดุดเลยค่ะ บ่อยครั้งที่พยายามตั้งคำถามถึงการกระทำต่างๆของตัวละคร แต่ก็ได้คำตอบออกมาเสมอ ถือว่าผู้เขียนทำได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมจริงๆ

ความสนุก/น่าติดตาม : โดยส่วนตัวคิดว่าความสนุกและความน่าติดตามของเรื่องนี้อยู่ที่ตัวเอกสองตัว ซึ่งก็คือลูซ กับอิลญ่า ต้องขอสารภาพตามตรงค่ะว่าตอนนี้ลุ้นกับความสัมพันธ์ของสองคนนี้ยิ่งกว่าการกอบกู้บัลลังก์เสียอีก (ฮา) อาจเป็นเพราะหนทางสู่การกู้บัลลังก์มันดูเลือนรางมากๆ เนื่องจากว่าตัวกษัตริย์เองก็ใบ้แค่ให้ตามหาไดมอนเท่านั้น เราจึงไม่รู้ว่าพอเจอไดมอนแล้วจะทำอย่างไรต่อ นอกจากนี้แล้ว เรายังไม่เห็นถึงการวางแผนกอบกู้บัลลังก์เท่าไรเลยค่ะ คงเป็นเพราะทุกคนพุ่งเป้าและตั้งความหวังทุกอย่างไว้กับการตามหาไดมอนเท่านั้น ซึ่งมันดูขัดกับความเป็นจริงอยู่บ้างเหมือนกัน เพราะถ้าเป็นความจริง สิ่งแรกที่ต้องทำคือการหากองทัพพันธมิตรเพื่อรวบรวมกำลังพล

ตัวละคร
สีหน้า/ท่าทาง : การบรรยายเกี่ยวกับสีหน้าและท่าทางสามารถแสดงให้เห็นถึงอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัวได้ดีค่ะ แต่ต้องยอมรับว่าลูซเป็นข้อยกเว้น (ฮา) ด้วยบุคลิกแบบนั้น ทำให้บางครั้งก็เดาความคิดของเขาไม่ออก

คาแรคเตอร์ : ตัวละครแต่ละตัวมีคาแรคเตอร์เฉพาะตัวที่ทำให้นักอ่านจดจำพวกเขาได้ง่ายทีเดียวค่ะ คาแรคเตอร์ของลูซจะเป็นจอมกวนโมโห ดูคล้ายคนที่ล่องลอยไปมาแบบไม่มีหลักแหล่ง ซึ่งตรงข้ามกับอิลญ่าซึ่งมีภาระหนักแบกอยู่บนบ่า ก็คือการกอบกู้บ้านเมือง แต่ไม่รู้ว่าด้วยคาแรคเตอร์ของลูซรึเปล่า ที่ทำให้อิลญ่าดูเป็นคนชิวๆไปด้วย

อื่นๆ
การใช้สัญลักษณ์/อีโมติคอน : ไม่พบจุดผิดในเรื่องการใช้สัญลักษณ์ค่ะ อิโมติค่อนแม้แต่ตัวเดียวก็ไม่มีให้เห็น ขอชื่นชมค่ะ :)

สรุปโดยรวม : นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายที่น่าอ่านค่ะ จุดเด่นของเรื่องแม้จะเป็นเรื่องของการกอบกู้บ้านเมือง แม้จะฟังดูเครียด แต่จริงๆแล้วมีความน่ารักผสมผสานอยู่ด้วยอย่างลงตัว สิ่งที่โดดเด่นมากๆเลยคือคาแรคเตอร์ของลูซค่ะ ท่ามกลางความสูญเสียและการหนีตาย เขามักจะสร้างรอยยิ้มให้คนอ่านได้เสมอ เราคิดว่าถ้าสามารถเพิ่มความสมจริงในเรื่องการสงครามเข้าไปในเรื่องนี้ได้ นิยายเรื่องนี้จะเป็นนิยายที่ยอดเยี่ยมทีเดียวค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ