ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2
CHAPTER 2
โป๊ก!!!!
“ฉันเจ็บนะยัยฟานี่”
“แล้วใครใช้ให้เธอปากระดาษใส่หัวฉันทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าคุณครูวิชานี้น่ะโหดขนาดไหน”
“ก็ฉันแค่จะบอกเธอว่าพี่แทยอนเดินผ่านหน้าห้องเรานี่!”
“แล้วทำไมเธอไม่บอกล่ะปากระดาษใส่หัวฉันทำไม”
“ก็...ฉันกลัวโดนครูด่านี่”ร่างเล็กตอบกลับอย่างแผ่วเบา
‘เฮ้อ....โกรธไม่ลงจริงเลย’
“งั้นคราวหน้าก็บอกฉันดีๆหน่อยแล้วกัน”
“นี่เธอไม่โกรธฉันใช่ไหมฟานี่”ซันนี่ถามฉันและทำตาใสแป๋ว
“อืม”
“ฟานี่น่ารักที่สุดเลย มาม๊ะมาจุ๊บหน่อย”
“ย๊า!หยุดน่ะซันนี่ อายคนอื่นเขา”ฉันพูดและผลักหัวอีกคนออกห่าง(นี่ถ้าไม่มีคนเธอจะทำใช่ไหมฟานี่ : ไรเตอร์)
“อ๊ะ!นั้นพวกรุ่นพี่แทยอนนี่”ซันนี่พูดและชี้ไปยังพวกของรุ่นพี่แทยอน
ฉันมองไปยังทางที่ซันนี่ชี้อ่า...ทำไมพี่เค้าถึงได้ดูดีขนาดนี้นะผมยาวของพี่เขาตอนที่น้ำเปียกผม
แล้วตอนที่พี่เขาสะบัดผมนั้นอีกล่ะทำไมถึงได้ดูดีขนาดนี้นะ...หัวใจ
ทำไมตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงจัง เหมือนมันจะหลุดออกมายังไงยังงั้นเลย
ไม่รู้ฉันจ้องรุ่นพี่แทยอนนานแค่ไหน จ้องจนพี่เขาหันมามอง
และ’ยิ้มให้’เอาอีกแล้ว..รอยยิ้มน่ารักแบบนั้น
“ฟานี่ ทิฟฟานี่”
“ห๊ะ! หา! มีไร”ฉันตอบซันนี่แต่ตาของฉันยังคงมองรุ่นพี่แทยอนอยู่
“กลับกันได้แล้ว”ซันนี่พูดและลากฉันเพื่อให้กลับบ้าน
“อืม...อืม กลับกันเถอะ”รอยยิ้มนั้น ทำไมมันน่ารักตลอดเลยนะ
....
...
..
.
‘โทรไม่โทรหรือโทร อ๊ากกกกกกกกก’
“ยัยฟานี่มาช่วยกันทำการบ้านได้แล้ว มองอยู่นั้นล่ะเบอร์รุ่นพี่แทยอนน่ะ”
“เรื่องของฉันสิยะยัยซัน”ฉันตะโกนกลับไปเสียงดัง
“ช่างงั้นหรอหรือเธออยากตกวิชาเคมีอีก”ซันนี่ตะโกนกลับมา
“เออๆๆๆ เดียวจะไปช่วยเดียวนี้ล่ะ”ฉันเดินไปช่วยซันนี่ทำการบ้านอย่างหงุดหงิด
....
...
..
.
“เย้!ทำเสร็จซักที”ฉันตะโกนเสียงดัง
“ดีใจด้วยนะยะ”ซันนี่พูดอย่างประชด
“ยะ!”ฉันพูดและลุกออกไปข้างนอก
‘เอาว่ะฟานี่ โทรเลยดีกว่า’คิดได้ยังนั้นฉันเลยกดโทรหาคนๆนั้น ‘รุ่นพี่แทยอน’
“ฮัลโหล”เสียงของปรายสายพูดขึ้น
‘แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย!’ฉันวางโทรศัพท์ลงและวิ่งออกไปข้างนอกเพื่อ...
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!”
“ฮัลโหล ฮัลโหล”แทยอนมองโทรศัพท์ของตัวเองอย่างงง
“ใครว่ะเนี่ย ” แทยอนคิดแล้วก็....ตัดสายทิ้ง
‘โอเค มิยองตั้งสติไว้ ตั้งสติไว้’
“ฮัลโหล”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....
‘อ้าวเหยไหงเป็นงี้อ่ะ ‘
.
..
.
เช้าวันต่อมา
ณ โรงอาหาร
“นี่หล่อน”เสียงแหลมๆของคนๆนึงดังขึ้น
“ค่ะ?”ฉันหัดหน้าไปตามต้นเสียง
“ไม่ทราบว่ามีอะไรหรอค่ะ?”
“หล่อนใช่ไหมที่เมื่อวานพี่แทคุยด้วย”ผู้หญิงคนนั้นถามฉัน
“ถ้าใช่แล้วจะทำไมค่ะ”ฉันตอบไปอย่างไม่สนใจ
“นี่หล่อนจะลองดีใช่ไหม”
“เอามันเลยสิก้า”เสียงของเพื่อนยัยผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น
สิก้างั้นหรอ? ห๊า!หรือจะเป็น ‘เจสสิก้า จอง’ลูกสาวท่านผู้พันจองน่ะ
“ไม่พูดฉันก็จะทำอยู่แล้วล่ะฮโย”ยัยนั้นหรือเจสสิก้า จองพูดกับเพื่อนของเธอ
“นี่ซันนี่....” ฉันหันหน้าไปเพื่อจะหาเพื่อนสาวของฉัน
‘หะ เฮ้ย! ยัยเตี้ยมันหายไปไหนเนี่ย อย่าทิ้งฉันไว้สิ ’
“ยัยอ้วนตายซะเถอะ”
‘เมื่อกี้ยัยนี้พูดว่าอะไรนะอ้วนงั้นหรอ ’
ซันนี่ที่ตอนนี้แอบอยู่หลังเสา ‘ตายแน่ เจสสิก้านั้นได้ตายแน่’
“เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่ายังไงนะยายเป็ด”
“ก็อ้วนไง อ้วนแล้วหูยังไม่ดีอีกนะหล่อน”ยัยหน้าเป็ดพูดพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง
“เธอได้ตายแน่ยัยเป็ดแห้ง”
“ได้เลยยัยหมีอ้วน”
และแล้วก็ได้เกิดสงครามเป็ดหมีขึ้น
จานข้าว โต๊ะ เก้าอี้ กระจัดกระจาย จำนวนผู้คนมามุ่งดูมากขึ้น
และในขณะเดียวกัน
“มีใครจะพนันบ้าง”เสียงของคิ ฮโยยอนเพื่อนของสิก้าพูดขึ้น
“ฉันเอาข้างสิก้า 1,000วอน”
“ข้างฟานี่2,000วอน”
และในขณะเดียวกันได้กลายเป็นแหล่งการพนันไปด้วยโดยปริยาย
ในขณะเดียวกันกลุ่มของแทยอนก็ได้เสด็จ(?)เขามาในโรงอาหาร
“แถวนั้นเขามุงไรกันว่ะ หรือว่าพวกเราไม่ฮอตแล้ว” ‘ควอน ยูริ’ หนึ่งในเพื่อนของแทยอนพูดขึ้น
“แย่แล้วค่ะพี่แทยอน คือ...มีคนเขาตบกันแย่งพี่น่ะค่ะ”เด็กผู้หญิงคนนึงวิ่งเขามาบอกแทยอน
“ห๊ะ!เมื่อกี้เธอพูดว่ายังไงนะ”แทยอนถามเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง
“เขาตบกันแย่งพี่น่ะค่ะ”เด็กผู้หญิงคนนั้นทวนคำตอบให้กับแทยอน
“ต๊ายห่าแล้วไหมล่ะ!”ยูริ วิ่งเข้าไปในกลุ่มที่เขามุงกัน
“ไอ้หยอง ไอ้ยุน หยุดกินได้แล้วเว้ย” ยูริพูดพร้อมกับเดินไปหยิกหูเพื่อนอีก2คนให้หยุดกิน
“โอ๊ย!เจ็บนะ” ‘ชเว ซูยอง’และ’อิม ยุนอา’ร้องขึ้นพร้อมกัน
“หยุดๆๆๆๆๆ!”ยูริเดินเข้าไปห้ามระหว่างสงครามเป็ดหมี
ผลั๊วะ ๆๆๆๆ!
“โอ๊ย!”เสียงนั้นไม่ใช่เสียงใครนอกจาก ควอน ยูริ นั้นเองที่เข้าไปห้ามสงครามครั้งนี้
“ไอ้หยอง ไอ้ยุน อย่ามั่วแต่หัวเราะดิ มาช่วยกันหน่อย”
“ฮ่าๆๆๆ ไม่มีวัน”เสียงของซูยองและยุนอาดังขึ้นพร้อมกัน
“โอ๊ยๆๆๆๆ!!!”
“นี่!พวกเธอหยุดกันเดียวนี้น่ะ”แทยอนที่เงียบมานานพูดขึ้น
สงครามหมีเป็ดก็หยุดลงเพราะแทยอน
“ทำไมพวกเธอถึงทำตัวอย่างนี้!”แทยอนพูดพร้อมกับมองหน้าสองคนสลับไปมา
“ฉันล่ะเกลียดคนที่ใช้แต่กำลังจริงๆเลย”
“แต่พี่แทยอนค่ะ”
“ไม่ต้องพูดฟานี่ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี่!”
“เกิดอะไรกันขึ้นเนี่ย”เสียงของคุณครูฝ่ายปกครองที่เพิ่งมาพูดขึ้น(ไปทำไรมาค่ะท่านทำไมถึงมาช้าเยี่ยงนี้ : ไรเตอร์)
“อ้าว!?ควอน ยูริ ทำไมไปนอนเล่นกับพื้นอย่างนั้นล่ะ”
“เอ่อ...คือ”
ซูยองและยุนอาเดินเข้าไปช่วงพยุงยูริขึ้น
‘ทีงี้มาช่วยกันใหญ่เลยนะ’ยูริคิดในใจอย่างเอาเรื่องกับ2คนนี้
....
...
..
.
ณ ห้องฝ่ายปกครอง
“พวกเธอทำไมถึงมีเรื่องกันในโรงเรียนของเราได้”
“เอิ่ม...คือ”ฉันและยัยหน้าเป็ดเจสสิก้าพูดขึ้นพร้อมกัน
“ไปเอาคนที่เห็นเหตุการณ์มาเดียวนี้เลย”
“เอิ่ม...พวกเขามาแล้วครับผอ.”
“อ้าว!?คุณควอน ยูร หน้าไปโดนอะไรมาล่ะนั้น”
‘นั้นผอ.กวนค่ะ หน้าอย่างนี้แต่เล่นมั้งค่ะผอ.’ยูริคิดพลางมองหน้าผอ.
“คิก คิก”เสียงของไอ้สองตัวข้างๆที่หอบมาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
1 ชม.ต่อมา
“ฉันขอกักบริเวณพวกเธอ และต้องทำความสะอาดโรงเรียนด้วยกันเป็นเวลา1 เดือน”
“อะไรนะค่ะคุณครู”เสียงของฉันและเจสสิก้าดังขึ้นพร้อมกัน
“แต่...พวกเราไม่มีวันทำงานร่วมกันได้แน่นอนค่ะ”ฉันพูดขึ้น
“ให้หนูขัดห้องส้วมดีกว่ามาทำงานกับยัยนี้อีก”ยัยหน้าเป็ดพูดขึ้น
“ย๊า!เธอจะบอกว่าอยู่กับส้วมดีกว่าอยู่กับฉันงั้นหรอ”
“หยุดๆๆๆ! หยุดทะเลาะกันได้แล้ว”ผอ.พูดขึ้น
“เป็นอันตรงลงตามนี้นะ ออกไปได้แล้ว”
.
..
.
“พี่แทยอนค่ะ”ฉันพูดขึ้น
“ทิฟฟานี่พี่ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนอย่างนี้”
“ ..”
“พี่ผิดหวังในตัวเธอจริงๆ”
....
...
..
.
“ฟานี่ไม่เป็นไรนะ”
“ฮึกๆๆๆ ซันพี่แทเขาเกลียดฉันแล้ว”
“ ”
“พี่แทเขาเกลียดฉันมากๆแน่นอนเลย ฮึกๆๆๆ”
“อย่าร้องนะฟานี่ อย่าร้องนะ”
พี่แทเขาอาจจะเกลียดฉันจริงๆก็ได้ ทั้งๆที่เราเพิ่งได้คุยกับพี่เขาแล้วแท้ๆ
“ฉันเจ็บนะยัยฟานี่”
“แล้วใครใช้ให้เธอปากระดาษใส่หัวฉันทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าคุณครูวิชานี้น่ะโหดขนาดไหน”
“ก็ฉันแค่จะบอกเธอว่าพี่แทยอนเดินผ่านหน้าห้องเรานี่!”
“แล้วทำไมเธอไม่บอกล่ะปากระดาษใส่หัวฉันทำไม”
“ก็...ฉันกลัวโดนครูด่านี่”ร่างเล็กตอบกลับอย่างแผ่วเบา
‘เฮ้อ....โกรธไม่ลงจริงเลย’
“งั้นคราวหน้าก็บอกฉันดีๆหน่อยแล้วกัน”
“นี่เธอไม่โกรธฉันใช่ไหมฟานี่”ซันนี่ถามฉันและทำตาใสแป๋ว
“อืม”
“ฟานี่น่ารักที่สุดเลย มาม๊ะมาจุ๊บหน่อย”
“ย๊า!หยุดน่ะซันนี่ อายคนอื่นเขา”ฉันพูดและผลักหัวอีกคนออกห่าง(นี่ถ้าไม่มีคนเธอจะทำใช่ไหมฟานี่ : ไรเตอร์)
“อ๊ะ!นั้นพวกรุ่นพี่แทยอนนี่”ซันนี่พูดและชี้ไปยังพวกของรุ่นพี่แทยอน
ฉันมองไปยังทางที่ซันนี่ชี้อ่า...ทำไมพี่เค้าถึงได้ดูดีขนาดนี้นะผมยาวของพี่เขาตอนที่น้ำเปียกผม
แล้วตอนที่พี่เขาสะบัดผมนั้นอีกล่ะทำไมถึงได้ดูดีขนาดนี้นะ...หัวใจ
ทำไมตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงจัง เหมือนมันจะหลุดออกมายังไงยังงั้นเลย
ไม่รู้ฉันจ้องรุ่นพี่แทยอนนานแค่ไหน จ้องจนพี่เขาหันมามอง
และ’ยิ้มให้’เอาอีกแล้ว..รอยยิ้มน่ารักแบบนั้น
“ฟานี่ ทิฟฟานี่”
“ห๊ะ! หา! มีไร”ฉันตอบซันนี่แต่ตาของฉันยังคงมองรุ่นพี่แทยอนอยู่
“กลับกันได้แล้ว”ซันนี่พูดและลากฉันเพื่อให้กลับบ้าน
“อืม...อืม กลับกันเถอะ”รอยยิ้มนั้น ทำไมมันน่ารักตลอดเลยนะ
....
...
..
.
‘โทรไม่โทรหรือโทร อ๊ากกกกกกกกก’
“ยัยฟานี่มาช่วยกันทำการบ้านได้แล้ว มองอยู่นั้นล่ะเบอร์รุ่นพี่แทยอนน่ะ”
“เรื่องของฉันสิยะยัยซัน”ฉันตะโกนกลับไปเสียงดัง
“ช่างงั้นหรอหรือเธออยากตกวิชาเคมีอีก”ซันนี่ตะโกนกลับมา
“เออๆๆๆ เดียวจะไปช่วยเดียวนี้ล่ะ”ฉันเดินไปช่วยซันนี่ทำการบ้านอย่างหงุดหงิด
....
...
..
.
“เย้!ทำเสร็จซักที”ฉันตะโกนเสียงดัง
“ดีใจด้วยนะยะ”ซันนี่พูดอย่างประชด
“ยะ!”ฉันพูดและลุกออกไปข้างนอก
‘เอาว่ะฟานี่ โทรเลยดีกว่า’คิดได้ยังนั้นฉันเลยกดโทรหาคนๆนั้น ‘รุ่นพี่แทยอน’
“ฮัลโหล”เสียงของปรายสายพูดขึ้น
‘แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย!’ฉันวางโทรศัพท์ลงและวิ่งออกไปข้างนอกเพื่อ...
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!”
“ฮัลโหล ฮัลโหล”แทยอนมองโทรศัพท์ของตัวเองอย่างงง
“ใครว่ะเนี่ย ” แทยอนคิดแล้วก็....ตัดสายทิ้ง
‘โอเค มิยองตั้งสติไว้ ตั้งสติไว้’
“ฮัลโหล”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....
‘อ้าวเหยไหงเป็นงี้อ่ะ ‘
.
..
.
เช้าวันต่อมา
ณ โรงอาหาร
“นี่หล่อน”เสียงแหลมๆของคนๆนึงดังขึ้น
“ค่ะ?”ฉันหัดหน้าไปตามต้นเสียง
“ไม่ทราบว่ามีอะไรหรอค่ะ?”
“หล่อนใช่ไหมที่เมื่อวานพี่แทคุยด้วย”ผู้หญิงคนนั้นถามฉัน
“ถ้าใช่แล้วจะทำไมค่ะ”ฉันตอบไปอย่างไม่สนใจ
“นี่หล่อนจะลองดีใช่ไหม”
“เอามันเลยสิก้า”เสียงของเพื่อนยัยผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น
สิก้างั้นหรอ? ห๊า!หรือจะเป็น ‘เจสสิก้า จอง’ลูกสาวท่านผู้พันจองน่ะ
“ไม่พูดฉันก็จะทำอยู่แล้วล่ะฮโย”ยัยนั้นหรือเจสสิก้า จองพูดกับเพื่อนของเธอ
“นี่ซันนี่....” ฉันหันหน้าไปเพื่อจะหาเพื่อนสาวของฉัน
‘หะ เฮ้ย! ยัยเตี้ยมันหายไปไหนเนี่ย อย่าทิ้งฉันไว้สิ ’
“ยัยอ้วนตายซะเถอะ”
‘เมื่อกี้ยัยนี้พูดว่าอะไรนะอ้วนงั้นหรอ ’
ซันนี่ที่ตอนนี้แอบอยู่หลังเสา ‘ตายแน่ เจสสิก้านั้นได้ตายแน่’
“เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่ายังไงนะยายเป็ด”
“ก็อ้วนไง อ้วนแล้วหูยังไม่ดีอีกนะหล่อน”ยัยหน้าเป็ดพูดพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง
“เธอได้ตายแน่ยัยเป็ดแห้ง”
“ได้เลยยัยหมีอ้วน”
และแล้วก็ได้เกิดสงครามเป็ดหมีขึ้น
จานข้าว โต๊ะ เก้าอี้ กระจัดกระจาย จำนวนผู้คนมามุ่งดูมากขึ้น
และในขณะเดียวกัน
“มีใครจะพนันบ้าง”เสียงของคิ ฮโยยอนเพื่อนของสิก้าพูดขึ้น
“ฉันเอาข้างสิก้า 1,000วอน”
“ข้างฟานี่2,000วอน”
และในขณะเดียวกันได้กลายเป็นแหล่งการพนันไปด้วยโดยปริยาย
ในขณะเดียวกันกลุ่มของแทยอนก็ได้เสด็จ(?)เขามาในโรงอาหาร
“แถวนั้นเขามุงไรกันว่ะ หรือว่าพวกเราไม่ฮอตแล้ว” ‘ควอน ยูริ’ หนึ่งในเพื่อนของแทยอนพูดขึ้น
“แย่แล้วค่ะพี่แทยอน คือ...มีคนเขาตบกันแย่งพี่น่ะค่ะ”เด็กผู้หญิงคนนึงวิ่งเขามาบอกแทยอน
“ห๊ะ!เมื่อกี้เธอพูดว่ายังไงนะ”แทยอนถามเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง
“เขาตบกันแย่งพี่น่ะค่ะ”เด็กผู้หญิงคนนั้นทวนคำตอบให้กับแทยอน
“ต๊ายห่าแล้วไหมล่ะ!”ยูริ วิ่งเข้าไปในกลุ่มที่เขามุงกัน
“ไอ้หยอง ไอ้ยุน หยุดกินได้แล้วเว้ย” ยูริพูดพร้อมกับเดินไปหยิกหูเพื่อนอีก2คนให้หยุดกิน
“โอ๊ย!เจ็บนะ” ‘ชเว ซูยอง’และ’อิม ยุนอา’ร้องขึ้นพร้อมกัน
“หยุดๆๆๆๆๆ!”ยูริเดินเข้าไปห้ามระหว่างสงครามเป็ดหมี
ผลั๊วะ ๆๆๆๆ!
“โอ๊ย!”เสียงนั้นไม่ใช่เสียงใครนอกจาก ควอน ยูริ นั้นเองที่เข้าไปห้ามสงครามครั้งนี้
“ไอ้หยอง ไอ้ยุน อย่ามั่วแต่หัวเราะดิ มาช่วยกันหน่อย”
“ฮ่าๆๆๆ ไม่มีวัน”เสียงของซูยองและยุนอาดังขึ้นพร้อมกัน
“โอ๊ยๆๆๆๆ!!!”
“นี่!พวกเธอหยุดกันเดียวนี้น่ะ”แทยอนที่เงียบมานานพูดขึ้น
สงครามหมีเป็ดก็หยุดลงเพราะแทยอน
“ทำไมพวกเธอถึงทำตัวอย่างนี้!”แทยอนพูดพร้อมกับมองหน้าสองคนสลับไปมา
“ฉันล่ะเกลียดคนที่ใช้แต่กำลังจริงๆเลย”
“แต่พี่แทยอนค่ะ”
“ไม่ต้องพูดฟานี่ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี่!”
“เกิดอะไรกันขึ้นเนี่ย”เสียงของคุณครูฝ่ายปกครองที่เพิ่งมาพูดขึ้น(ไปทำไรมาค่ะท่านทำไมถึงมาช้าเยี่ยงนี้ : ไรเตอร์)
“อ้าว!?ควอน ยูริ ทำไมไปนอนเล่นกับพื้นอย่างนั้นล่ะ”
“เอ่อ...คือ”
ซูยองและยุนอาเดินเข้าไปช่วงพยุงยูริขึ้น
‘ทีงี้มาช่วยกันใหญ่เลยนะ’ยูริคิดในใจอย่างเอาเรื่องกับ2คนนี้
....
...
..
.
ณ ห้องฝ่ายปกครอง
“พวกเธอทำไมถึงมีเรื่องกันในโรงเรียนของเราได้”
“เอิ่ม...คือ”ฉันและยัยหน้าเป็ดเจสสิก้าพูดขึ้นพร้อมกัน
“ไปเอาคนที่เห็นเหตุการณ์มาเดียวนี้เลย”
“เอิ่ม...พวกเขามาแล้วครับผอ.”
“อ้าว!?คุณควอน ยูร หน้าไปโดนอะไรมาล่ะนั้น”
‘นั้นผอ.กวนค่ะ หน้าอย่างนี้แต่เล่นมั้งค่ะผอ.’ยูริคิดพลางมองหน้าผอ.
“คิก คิก”เสียงของไอ้สองตัวข้างๆที่หอบมาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
1 ชม.ต่อมา
“ฉันขอกักบริเวณพวกเธอ และต้องทำความสะอาดโรงเรียนด้วยกันเป็นเวลา1 เดือน”
“อะไรนะค่ะคุณครู”เสียงของฉันและเจสสิก้าดังขึ้นพร้อมกัน
“แต่...พวกเราไม่มีวันทำงานร่วมกันได้แน่นอนค่ะ”ฉันพูดขึ้น
“ให้หนูขัดห้องส้วมดีกว่ามาทำงานกับยัยนี้อีก”ยัยหน้าเป็ดพูดขึ้น
“ย๊า!เธอจะบอกว่าอยู่กับส้วมดีกว่าอยู่กับฉันงั้นหรอ”
“หยุดๆๆๆ! หยุดทะเลาะกันได้แล้ว”ผอ.พูดขึ้น
“เป็นอันตรงลงตามนี้นะ ออกไปได้แล้ว”
.
..
.
“พี่แทยอนค่ะ”ฉันพูดขึ้น
“ทิฟฟานี่พี่ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนอย่างนี้”
“ ..”
“พี่ผิดหวังในตัวเธอจริงๆ”
....
...
..
.
“ฟานี่ไม่เป็นไรนะ”
“ฮึกๆๆๆ ซันพี่แทเขาเกลียดฉันแล้ว”
“ ”
“พี่แทเขาเกลียดฉันมากๆแน่นอนเลย ฮึกๆๆๆ”
“อย่าร้องนะฟานี่ อย่าร้องนะ”
พี่แทเขาอาจจะเกลียดฉันจริงๆก็ได้ ทั้งๆที่เราเพิ่งได้คุยกับพี่เขาแล้วแท้ๆ
มาแล้วค่ะสำหรับแชป2
รีบมาลงแบบสุดๆเพราะตอนนี้ไรเตอร์กำลังฟินกับซี่รีย์ค่ะ
แชปนี้สิกก้าคนงามของเราก็ได้ออกแล้ว ออกมาปุ๊ปตบกับฟานปั๊ป
ตอนหน้ายูลสิกหวานกันแน่นอน(มั้ง)ค่ะ
ตอนหน้าแชปคงน้อยกว่านี้แน่นอน น้อยไม่น้อยยังไงรอไรเตอร์หายฟินก่อนก็แล้วกันนะค่ะ
รีบมาลงแบบสุดๆเพราะตอนนี้ไรเตอร์กำลังฟินกับซี่รีย์ค่ะ
แชปนี้สิกก้าคนงามของเราก็ได้ออกแล้ว ออกมาปุ๊ปตบกับฟานปั๊ป
ตอนหน้ายูลสิกหวานกันแน่นอน(มั้ง)ค่ะ
ตอนหน้าแชปคงน้อยกว่านี้แน่นอน น้อยไม่น้อยยังไงรอไรเตอร์หายฟินก่อนก็แล้วกันนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น