[Fic snsd] Love is Bilnd

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1

��ในค่ำคืนที่เหงียบเหงาและอากาศเย็นๆทำให้หลายคนหาความอบอุ่นแก่ร่างกาย แต่ไม่ใช่สำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่าง คิม แทยอน เป็นแน่ เสื้อขาดๆกับกางเกงเก่าๆไม่ช่วยทำให้ร่างกาอุ่นเลยสักนิด ร่างเล็กเดินมาเรื่อยๆ ก่อนจะหยุดหน้าร้านขายตุ๊กตา พาให้นึกใครบางคนที่อยู่ในใจ ร่างเล็กยิ้มเศร้าๆให้กับอดีตของตัวเอง

�'�แแทยอนอา มิยองอยากได้ตุ๊กตาหมี ' �เด็กน้อยฮวัง มิยอง คุณหนูตระกูลฮวังอ้อนเพื่อนวัยเดียวกันที่นั่งข้างๆ

' ฉันไม่มีเงินหรอกค่ะ ขอโทษนะคะคุณหนู' �คิม แทยอนเด็กสลัมในวัย 5 ขวบ ที่เป็นลูกคนใช้ในบ้านของตระกูลฮวัง ยิ้มเศร้าๆให้ อีกคน

' แต่มิยองอยากได้นิ อยากได้ๆๆๆ' �คุณหนูฮวังยังคงอ้อนให้แทยอนซื้อให้แถมยังเขย่าแขนอีกคนเบาๆ

' ทำไมไม่ให้คุณท่านซื้อให้ล่ะคะ' �


' ก็เค้าอยากให้แทแทซื้อให้นิ'�

' คุณหนูอยากได้จริงหรอคะ?"

'อยากได้ๆๆ' �

' งั้นรอให้ฉันโตขึ้นแล้วทำงานก่อนได้ไหมคะ แล้วฉันจะซื้อตุ๊กตาหมีตัวเท่าคุณหนู มาให้เลยนะ' �

'สัญญานะ ' มิยองยื่นนิ้วก้อยให้อีกคน

แทยอนมองนิ้วก้อนเล็กๆนั้น แล้วยิ้มให้ ก่อนจะเกี่ยวก้อยกับอีกคนเป็นการสัญญา

�Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr

�เสียงโทรศัพท์ปลุกให้แทยอนได้สติ ร่างเล็กหยิบมือถือรุ่นเก่าออกมามองสายเรียกเข้า เสียงคนวอกแวกทำให้แทยอนเดินมาหามุมเงียบๆก่อนจะรับโทรศัพท์

"สวัสดีค่ะ"�



(แทยอนมาที่ร้านด่วน!!)�


"เกิดอะไรขึ้น ซูยอง?" แทยอนถามปลายสายอย่างร้อนรน

(ร้านเราโดนวางเพลิง!!!!!)

"ห๊ะ โอเคฉันจะรีบไป!!"�

�หลังจากวางสายจากซูยองเพื่อนสลัมในวัยเด็ก แทยอนรีบวิ่งไปที่ร้านอาหารของตัวเอง ซึ้งอยู่ไกลจากที่ตนอยู่พอสมควร �ร้านอาหารของแทยอนเป็นร้านไม่ใหญ่มากแต่ก็ไม่แคบจนน่าอึดอัด ตั้งอยู่ในเขตสลัมแต่ก็มีคนเข้าพอสมควร�

�แทยอนวิ่งมาถึงเขตสลัมที่มีคนมุงกันเต็ม ร่างเล็กเบียดตัวแทรกกับผู้คนที่มายืนดูเหตุการณ์ไฟไหม้ ภาพตรงหน้าทำให้แทยอนถึงกับน้ำตาคลอ ร้านอาหารเล็กๆกำลังลุกอยู่ในเปลวพลิง รถดับเพลิง 3 คันช่วยกันควมคุบเพลิง ตำรวจดึงเทปสีเหลืองกันบริเวณรอบๆ�

"แทยอน"

เสียงสั่นๆเรียกแทยอน ร่างเล็กหันกลับไปดูเห็นเพื่อนตัวเองดวงตาแดง พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล�

"ไม่เป็นไรๆ ฮึก..เงินเก็บเราพอมี ค่อยเริ่มต้นใหม่ก็ได้" แทยอนยิ้มให้ซูยองทั้งที่ตัวเองก็น้ำตาคลอเบ้าไม่แพ้อีกคน

"ทำไมพวกนั้นต้องทำกับเราแบบนี้ !!" ซูยองกำมือแน่นอย่างโกรธแค้น

"ช่างเขาเถอะซู"

"แต่มันทำเกินไปแล้วนะ แกก็เห็นไม่ใช่หรอ"

"แต่เราจะทำอะไรได้ล่ะ เรากับเขามันคนละชั้นกัน"�

"แล้วแกจะปล่อยไว้แบบนี้หรอ นั้นร้านของเรานะ!!" ซูยองตะโกนใส่หน้าอีกคนอย่างเหลืออด

"แล้วแกจะทำไง แกก็รู้ว่าตระกูลฮวังยิ่งใหญ่ขนาดไหน อีกอย่างฉันก็เคยเป็นเด็กรับใช้ตระกูลนั้น ฉันไม่อยากมีปัญหานะซู" � � � แทยอนเอ่ยเรียบๆ ถอนหายใจให้กับความใจร้อนของซูยอง ถึงแม้ว่าแทยอนจะเคยหรือไม่เคยเป็นเด็กรับใช้ในตระกูลฮวัง แต่แทยอนเองก็ไม่อยากยุ่งด้วยสักเท่าไร เกิดไปมีเรื่องขึ้นมา มีแต่ตายกับตายเท่านั้น นี้แค่ตระกูลนั้นมาของซื้อที่ดินตรงที่เป็นร้านอาหารของเธอกับซูยอง ยังถูกเผาซะเละเลย ตำรวจก็หนีกลับกันหมด ไม่ถามสักคำว่านี้บ้านใคร ทำๆเสร็จก็กลับ เสียดายเงินประชาชนชะมัด

"เฮ้ออออ แล้วทีนี้จะทำไงล่ะเนี๋ย" ซูยองถอนหายใจอย่างเซ็งๆ มองดูร้านของตัวเองที่ตอนนี้กลายเป็นถ่านชั้นยอดซะแล้ว

"ในธนาคารฉันมีเงินอยู่ แสนห้า " แทยอนหยิบสมุดบัญชีที่พกติดตัวไว้ตลอดขึ้นมาดู

"ของฉันเหลือ เก้าหมื่น ก่อนหน้านี้ฉันเบิกเงินไปรักษาแม่แล้ว "

"แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ แค่มีฉันกับแก ร้านอาหารแทซูจะกลับมาอีกครั้ง" แทยอนดึงอีกคนขึ้นมาพร้อมกับตบไหล่ซูยองแรงๆ

"โอยยยยย เจ็บนะ.. แกพูดถูกร้านแทซูจะกลับมาอีกครั้ง "�

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------