โครงการแข่งขันประกวดเรียงความ ครั้งที่2

ลำดับตอนที่ #7 : นางสาวที่รัก คิดรอบ

เรียงความเรื่อง…ราชาเหนือราชันย์

 

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศร รามาธิบดี จักรนฤบดินสยามมินทราธิรา บรมนาถบพิตร

นี้คือชื่อของราชาองค์หนึ่ง ซึ่งใครๆก็รู้จักกันดีว่า” พ่อของปวงชนชาวไทย “ พ่อซึ่งไม่เคยทอดทิ้งพวกเราถึงแม้นว่าท่านจะ

จากเราไปแล้วก็ตามแต่พ่อก็ยังได้ให้คำสอนแก่พวกเราไว้ก็คือ    “ ๙ คำพ่อสอน “

๑ ความเพียร การสร้างสรรค์ตัวเองต้องใช้เวลาต้องใช้ความเพียรเสียสละและไม่ย่อท้อเหมือนกับที่พ่อได้ทำให้กับพวกเรา ๒ความพอดี การสร้างตัวสร้างฐานะนั้นจะต้องถือหลักค่อยเป็นค่อยไปไม่ทำเกินฐานะและกำลังของตนเอง ๓ ความรู้ตน การรู้ตนเองอยู่เสมอจะทำให้เป็นคนมีระเบียบและคนที่มีระเบียบดี แล้วสามรถเล่าเรียนและทำการงานได้๔ คนเราจะต้องรับและจะต้องให้คนเราจะเอาแต่ได้ไม่ได้ จะต้องมีรับและจะต้องมีให้อยู่ด้วย๕ อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ พร้อมที่จะเสียสละประโยชน์ส่วนตัวเพื่อส่วนรวมได้เสมอ๖พูดจริงทำจริง ผู้หนักแน่นในสัจจะพูดอย่างไรทำอย่างนั้น จึงจะประสบความสำเร็จ๗ หนังสือเป็นออมสิน หนังสือเป็นสิ่งสำคัญคล้ายๆธนาคารความรู้และเป็นออมสิน๘ ความซื่อสัตย์ ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นพื้นฐานแห่งความดีทุกอย่าง๙ การเอาชนะใจตน ต้องกล้าและบากบั่นที่จะกระทำสิ่งที่เราทราบว่าเป็นความดี เป็นความถูกต้อง

         ตั้งแต่ดิฉันเกิดมานั้น ดิฉันจำความได้ว่า พ่อเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ที่ทำงานหนักมาโดยตลอด พ่อนั้นจะทรงช่วยเหลือ

ประชาชนของท่านไม่ให้ลำบาก ถ้าหากว่าเราได้รับความลำบากก็มีพ่อนี้แหละที่จะคอยเข้าไปช่วยเหลือ และท่านก็จะเข้า

ไปช่วยเหลือลูกๆของท่านอย่างใกล้ชิด ทรงถามถึงสารทุกข์สุกดิบต่างๆของประชาชนของท่านอย่างห่วงใย พ่อของไทยคน

นี้ท่านไม่เคยที่จะอยู่แบบสบาย ท่านจะทรงบุกน้ำลุยป่าข้ามน้ำข้ามภูเขา เพื่อไปช่วยเหลือเราที่ได้รับความลำบาก ถึงแม้น

ว่าหนทางข้างหน้านั้นมันจะเป็นเช่นไรพ่อไม่เคยสน พ่อไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคที่กำลังเผชิญอยู่เลยแม้แต่น้อย เพราะพ่อ

นั้นมีกำลังใจที่เปี่ยมล้น กำใจที่ทำให้พ่อไม่เคยท้อ กำลังใจที่ทำให้พ่อไม่เคยเหนื่อย กำลังใจที่ทำให้พ่อไม่เคยคิดที่จะหวั่น

แม้มันจะหนักหนาสาหัสสักเพียงใด และรวมถึงกำลังใจที่ทำให้พ่อได้ลุกขึ้นสู้มาโดยไม่เคยคิดที่จะเหนื่อยทั้งหมดนี้ก็คือ…

กำลังใจที่ได้จากลูกๆทั้งหลายของเมืองไทยที่มีให้พ่อหลวงคนนี้ไม่มีวันจบสิ้น กำลังใจจากราษฎรที่ไม่มีวันลดลงเลย 

กำลังใจที่ได้จากรอยยิ้มของลูกๆที่ได้มอบให้พ่อ คำพูดของลูกๆที่มีให้พ่อ สิ่งนี้แหละที่ทำให้พ่อได้ทำเพื่อเราจนถึงทุกๆวันนี้ 

จะมีพ่อคนไหนบ้างที่จะทำเพื่อลูกๆของพระองค์ได้เต็มที่ถึงขนาดนี้จะมีใครบ้างที่จะทำเพื่อเราได้อย่างนี้ แล้วถ้าพ่อไม่ทำ

แล้วใครจะทำให้เราได้บ้าง แต่ที่พ่อได้เคยทรงพูดไว้นั้นก็คือ “ที่ของข้าพเจ้าในโลกนี้ ก็คือ การได้อยู่ท่ามกลางประชาชน

ของข้าพเจ้า นั้นคือคนไทยทั้งปวง” พ่อนั้นเป็นพ่อที่มีความอัจฉริยภาพในทุกๆด้าน เช่นตัวอย่างดังต่อ พ่อเป็นไปนี้  ทรง

เป็นคีตกวีและนักดนตรีที่ชาวโลกทั้งหลายต่างยกย่อง ทรงพระปรีชาสามารถในการทรงดนตรี และเรียบเรียงเสียงประสาน 

อีกทั้งยังทรงเป็น “ครูใหญ่” สอนดนตรีแก่แพทย์ ราชองครักษ์ ข้าราชบริพารใกล้ชิดอีกด้วย และทรงซ่อมเครื่องดนตรีได้

ด้วยตนเอง รวมทั้งทรงเชี่ยวชาญในด้านของศิลปะแขนงต่างๆ อย่างแท้จริงอีกด้วย สมกับที่พสกนิกรชาวไทยน้อมเกล้า

น้อมกระหม่อมถวายพระราชสมัญญานามว่า  “อัครศิลปิน”  และพ่อยังทรงอัจฉริยภาพด้านการถ่ายภาพ ท่านทรงโปรด

ปรานการถ่ายภาพเป็นอย่างมาก ดังที่พวกเราทั่งไปจะเห็นว่าภาพของพ่อนั้นจะทรงห้อยกล้องไว้ที่พระศออยู่เสมอ ท่านจะ

ทรงถ่ายภาพอยู่เป็นประจำภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ของพระองค์ปรากฏบนปกนิตยาสารต่างๆเสมอ เช่น วารสารสแตนดาร์ด

ของพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าเปรมบุรฉัตร พ่อทรงมีพระราชดำรัสด้วยพระอารมณ์ขันแก่คนใกล้ชิดอีกว่า “ ฉันเป็น 

กษัตริย์ก็จริง แต่ฉันก็มีอาชีพเป็นช่างภาพของหนังสือพิมพ์สแตนดาร์ด ได้เงินเดือนเดือนละ ๑๐๐ บาท ตั้งหลายปีมาแล้ว 

จนบัดนี้เขาก็ยังไม่ขึ้นเงินเดือนให้สักที เขาคงถวายไว้เดือนละ ๑๐๐ บาทอยู่เรื่อยมา”คนที่มีสายพระเนตรที่ยาวไกล ทรง

มองไปถึงอนาคตคอยคิดหาวิธีต่างๆเพื่อคอยแก้ปัญหา และทรงคิดหาแนวทางชี้แนะให้แก่ลูกๆอยู่เสมอเพื่อให้เกิด

ประโยชน์ด้านต่างๆคือ ทางด้านเศรษฐกิจ ทรงพยายามช่วยเหลือ โดยการส่งเสริมอาชีพ เช่น ทำฟาร์มโคนม พระราชทาน

ความคิดในด้านการประดิษฐ์เครื่องยนต์กลไก ส่งเสริมการเลี้ยงไหม การประมง ป่าไม้ โครงการเกษตรหลวงที่ดอยอ่างขาง

จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อชักชวนให้ชาวเขาเลิกปลูกฝิ่น แล้วมาปลูกพืชผลและผลไม้ ที่จะเป็นประโยชน์กว่า และทางด้าน

สังคม เสด็จพระราชดำเนินไปเยี่ยมราษฎรจังหวัดต่างๆอย่างทั่งถึง ทรงก่อตั้งมูลนิธิประชานุเคราะห์ ช่วยเหลือผู้ประสบภัย 

มูลนิธิราชประชาสมาสัย เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยโรคเรื้อน ทรงตั้งหน่วยแพทย์พระราชทาน มูลนิธิพัฒนาอนามัย มูลนิธิวิจัย

ประสาทวิทยา ฯลฯทางด้านการศึกษาท่านทรงตระหนักดีว่าการศึกษาของเยาวชนนั้นเป็นพื้นฐานอันสำคัญของชาติ ดัง

พระราชดำรัสที่ว่า“การศึกษาเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างและพัฒนาความรู้ความคิด ความประพฤติและคุณธรรมของ

บุคคล หากสังคมบ้านเมืองใดให้การศึกษาที่ดีแก่เยาวชนได้อย่างครบถ้วนในทุกๆด้านแล้ว สังคมและบ้านเมืองนั้นก็จะมี

พลเมืองที่มีคุณภาพ สามรถดำรงรักษาความเจริญมั่นคงของประเทศชาติไว้ และพัฒนาต่อไปโดยตลอด”ทั้งหมดนี้นั้น

ล้วนเป็นสิ่งที่พ่อได้ทำเพื่อพวกเรา  แม้พ่อจะจากไปแต่สิ่งที่ยังเหลืออยู่ก็คือ ความทรงจำดีๆและทุกๆสิ่งที่พ่อได้ทำไว้เพื่อให้

เราได้เดินรอยตามคำพ่อสอน   “ถึงแม้ในวันนี้เราจะไม่มีพ่ออยู่แล้วก็ตาม”

 

พระทรงเป็นผู้ให้ไทยทั้งผอง      พระทรงครองแผ่นดินให้สุขศรี

พระเป็นดังแสงทองส่องทวี       พระบารมีป้องเกล้าชาวชาติไทย

 

ชื่อ นางสาวที่รัก คิดรอบ

จากโรงเรียนเอกภาพศาสนวิชญ์ (ระดับช่วงชั้นที่ 4)

74/11 ม.2 ต.ทรายขาว อ.คลองท่อม จ.กระบี่ 81170