โครงการแข่งขันประกวดเรียงความ ครั้งที่2

ลำดับตอนที่ #14 : นางสาวพัชรินทร์ จำเริญลาภ

ในหลวงของฉัน

จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก ต้นสวยทั้งงดงามและยิ่งใหญ่ สืบสานและติดตามจากรอยที่พ่อตั้งใจ เมื่อเราจะเทลงไป ให้ต้นไม้ของพ่อยังงดงาม

     พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจด้วยความเพียรทรงเน้นย้ำ ถึงการมีความพยายาม การทำสิ่งใดๆก็ตามเพื่อให้เกิดผลสำเร็จ ท่านทรงสั่งสอน พสกนิกรให้มีความเพียร ความซื่อสัตย์ และจริงใจต่อกัน รวมไปถึงคนปลูกฝั่งในพสกนิกร ในความรัก ความสามัคคี และความปรองดอง และทรงเน้นย้ำสิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้นในจิตใจของทุกคน อีกทั้งทรงแนะนำให้พสกนิกรรู้จักการทำงานอย่างมีความสุข พระองค์ได้ทรงดูแลและปกครองผืนแผ่นดินไทย ด้วยความรัก ความห่วงใย ในการเป็นอยู่และการดำเนินชีวิต ทรงคิดและชี้นำแนวทาง เพื่อเป็นแสงสว่างในการนำทางให้แก่พสกนิกรของพระองค์ท่านอย่างไม่เคยย่อท้อ ทรงพัฒนาประเทศชาติและบ้านเมืองด้วยความรักที่จริงแท้ ทรงไม่ทอดทิ้งพสกนิกรของพระองค์ท่าน ถึงแม้ว่าท่านจะเหนื่อยเพียงใดแต่ท่านไม่เคยคิดที่จะลดละความพยายาม เพื่อที่จะทำให้พสกนิกรของท่านได้อยู่อย่างสุขสบาย พระองค์ท่านนั้นไม่เคยได้อยู่อย่างสุขบาย เหมือนกับพระราชาคนอื่นๆเลย ทรงอยู่อย่างเรียบง่าย ทรงอยู่อย่างประหยัดและอดออม ทรงไม่ฟุ่มเฟือย เหมือนที่พระองค์ทรงได้สอนแก่ลูกๆและพสกนิกรชาวไทย ทรงเป็นทั้งพ่อที่ดูแลลูกๆ และในเวลาเดียวกันก็ทรงเป็นพระราชาของประชาชนชาวไทยทั้ง ๖๐ ล้านคนอีกด้วย  นี้เป็นงานที่หนักสำหรับคนทั่วไปแต่ สำหรับพระองค์ท่านนั้นถึงแม้จะหนักเพียงใดแต่พระองค์ก็ยังสู้ อย่างไม่ลดละเลยและพระองค์ ยังเน้นเรื่องความสุขและเป้าหมายของการดำเนินชีวิตที่เกิดจากพอมีพอกินของทุกคนโดยมีวิถีชีวิตแบบไทยที่อยู่บนพื้นฐานของความพออยู่พอกินพอดีและไม่ฟุ่มเฟือยไม่ยึดวัตถุเป็นที่ตั้งแต่ให้ยึดทางสายกลางและใช้สติปัญญาเป็นหลักในการดำรงชีวิตและพัฒนาและเติบโตอย่างค่อยเป็นค่อยไป รู้รักสามัคคี  และมุ่งรักษาผลประโยชน์ส่วนรวม  ตลอดจนมีความปรารถนาดีและมีเมตตาที่จะพัฒนาสังคมพ้นจากภัยพิบัติ เพื่อผลแห่งความสุขของสังคมโดยรวม  โดยความสุขนี้ครอบคลุมทั้งในเรื่องระดับความอยู่เย็นเป็นสุขของคนและสังคม  และปัจจัยที่เอื้อให้เกิดความสุขด้วย

       ดังจะเห็นได้ว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระเกษมสำราญและมีความสุขทุกคราที่ได้ช่วยเหลือประชาชน ทรงเชื่อมั่นว่า การมีความสุขจากการเป็นผู้ให้นั้น เป็นผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ ที่ผู้ปฏิบัติสมควรจะได้รับ อันจะนำมาซึ่งความสุขและอิ่มเอิบใจ เป็นความสุขที่พอเพียงจากการดื่มด่ำ ในจิตใจที่สะอาด สว่าง สงบ โดยไม่ต้องอาศัยอามิสใดๆ ดังพระราชดำรัส ที่เคยรับสั่งไว้ครั้งหนึ่ง  ความว่า “ทำงานกับฉัน ฉันไม่มีอะไรจะให้  นอกจากการมีความสุขร่วมกัน ในการทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น

     ดังนั้นสิ่งที่หนูทำได้ในตอนนี้ คือ ตอบแทนพระองค์ท่านด้วยการเป็นคนดีไม่สร้างความเดือดร้อนแก่บ้านเมือง รักษาชื่อเสียงของประเทศชาติ  สามัคคีปรองดองกัน ในประเทศชาติ ปฏิบัติตามในสิ่งที่ท่านได้ปูรากฐานไว้ให้แก่ประชาชนชาวไทยทุกคน เพื่อที่ประเทศไทยของเราจะได้อยู่ในความสงบ บนรากฐานที่พระองค์ได้ทรงปูรากฐานไว้ให้เราประชาชนชาวไทยทุกคน

นางสาวพัชรินทร์ จำเริญลาภ

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔ (ระดับช่วงชั้นที่ 4)

โรงเรียนเอกภาพศาสนวิชญ์

74/11 ม.2 ต.ทรายขาว อ.คลองท่อม จ.กระบี่ 81170