คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : --- สร้างบรรยากาศ ---
ผมกับไอ้เจ้าชายนั่งจ้องหน้ากันอย่างหวานซึ้งในเรือ โดยมีคนชวนเป็นคนพายอย่างช้าๆ ผมฉีกยิ้มหวานจนมุมปากกระตุกเป็นระยะๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่าการฝืนยิ้มมันจะทรมานขนาดนี้
แล้วไม่เข้าใจว่าจะพายช้าไปถึงไหนกัน! เอาแบบเล่นบาบาน่าโบ๊ทไม่ก็ซิ่งเรือไปเลยเซ่! โธ่โว้ย เมื่อไหร่จะจูบกันสักที! แค่นี้บรรยากาศยังไม่โรแมนติกพอเรอะ!? ผมอยากกลับไปนอน!
“…”ผมเหล่มองขึ้นไปเมื่อเห็นว่าสกัตเติ้ลบินวนลงมาราวกับจะจอดลงที่กิ่งไม้ที่อยู่ตรงหน้าพวกผม ….
อย่านะ ขอร้องล่ะ
ตึง!
จิ๊บๆ! พวกนกตัวน้อยที่เตรียมจะร้องเพลงสร้างบรรยากาศให้พวกผมต้องบินหนีเมื่อไอ้สกัตเติ้ลบินลงทับแทนที่ มันกระแอ่มกระไอสองสามทีก่อนจะอ้าปาก …
“ว้าว! ว๋าวว๋าวว้าวว๋าว ว๋าวว้าว”ผมแทบหัวทิ่มเรือเมื่อเสียงที่บอกได้คำเดียวว่าห่วยเสียชาติเกิดนกดังออกมาจากปากแหลมๆของสกัตเติ้ล
“ฮะๆๆ น่าจะมีคนยิงมันให้พ้นทุกข์พ้นร้อนไปนะ”ไอ้เจ้าชายพูดติดตลก ผมยิ้มให้ก่อนจะพยายามมองหาก้อนหินสักก้อนสองก้อนเพื่อที่จะปลิดชีพนกนามสกัตเติ้ลซะ!
ไม่ต้องมากระพริบตาทำมือโอเคให้ผมไอ้นกบ้า! หุบปากแกเซ่!
“เฮอะ! ฮึ๊ย รอบตัวฉันมีแต่มือสมัครเล่นทั้งนั้น!”เซบาสเตียนเอามืออุดหูอย่างรับไม่ได้ก่อนจะกระโดดลมน้ำทันที
จ๋อม~!
อ้าวเฮ้ย! อย่าเอาตัวรอดคนเดียวเซ่! บ้าเอ๊ย ไอ้เจ้าชายเอามือเท้าคางแล้วนั่น ตายๆๆ …ไอ้
ผัวะ!
“อ๊ะ เมื่อกี้มีอะไรรึเปล่า!?”ไอ้เจ้าชายถามผมเหมือนพึ่งได้สติ ผมยิ้มพร้อมกับสายหน้ารัวๆ ก่อนจะแอบทิ้งก้อนหินที่เหลือลงแม่น้ำ ส่วนสกัตเติ้ลผมก็ปล่อยให้ตกน้ำอย่างสง่าต่อไป…
อยู่ๆเสียงเพลงก็ดังขึ้นเบาๆ เซบาสเตียนปีนขึ้นมาต้นหญ้าอะไรสักอย่างแล้วร้องเพลง ในขณะที่ต้นหญ้าก็โน้มลงไปใกล้ๆหูของไอ้เจ้าชายทีละช้าๆ
“มองแม่สาวน้อย ลงเรือลอยเธอมองมาหา ดูเธอยังไม่พูดไม่จา แต่ยิ่งคิดคิดยิ่งชอบใจ~ …แล้วไม่รู้ทำไม รู้สึกดวงใจมันชวนให้ลองมอบรอยจูบ~”
“ได้ยินอะไรไหม!?”
ฟุ่บ!
ในจังหวะที่ไอ้เจ้าชายหันไปข้างตัว เซบาสเตียนก็หลบอย่างรวดเร็ว ผมรีบส่ายหน้ารัวๆพร้อมกับเริ่มนวดแก้มคลี่ยิ้มหวานใหม่ทันที ดีมากเซบาสเตียน บรรยากาศมาแล้วนี่ไงไอ้เจ้าชายเอาบรรยากาศ!
“ใช่~ คือคนนี้ มองดูเธอทันทีก็รู้ ใจเธอเองคงตรงกันรู้ อยากจะรู้ถามให้แน่ ..นอน~ ไม่ต้องพูดหยอกๆ ไม่ต้องบอกเป็นคำ แค่ทำเพียง …มอบรอยจูบ~”ไอ้เจ้าชายยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆก่อนจะหันหน้าหนีอย่างรวดเร็วราวกับยังจำรักเก่าได้
“@#$%^!!!”ผมอาศัยจังหวะที่ไอ้เจ้าชายหันหน้าหนี นั่งคุกเข่าข้างหนึ่งชี้มือด่าสาปแช่งอย่างหมดความอดทนทันที มันจะยากอะไรนักหนาหา!
“ชาลาลาลาลาอย่าทำเป็นเฉย ดูเหมือนเค้าจะเขิน ก็แค่เพียง ..จุ๊บเธอเลย โว้โว!”แค่ทันทีที่ไอ้เจ้าชายยกพายขึ้น กบราวห้าหกตัวก็เกาะขึ้นมาพร้อมกับร้องเพลงต่ออารมณ์ทันท
“ฉันแย่จังเลย ไม่รู้จักชื่อเธอเลย”ในที่สุดไอ้เจ้าชายก้มหน้าลงมาบอกผม ใช่ แกแย่ …สุดๆ
“ฉันจะลองเดาดูนะ”เดามาสิ แน่นอนว่าไม่มีวันถูก เพราะผมชื่อราส
“ชื่อเอ่อ ..เมลเบ็ต? ฮ่าๆๆ! โอเค ไม่ใช่”ผมทำหน้ายี้ใส่ไอ้เจ้าชายทันทีใช้ฝ่าเท้าคิดเหรอหา! เดี๋ยวใช้ฝ่ามือเสยคางเลยไอ้นี่
“งั้นก็ ไดอาน่า เอ่อ ราเซล”
“แอเรียล! เธอชื่อแอเรียล!”แล้วอยู่ๆเซบาสเตียนก็โผล่ขึ้นมาบอกกับไอ้เจ้าชายเบาๆ ผมแอบยกนิ้วโป้งให้มันทีหนึ่งก่อนจะกลับมายิ้มหวานต่อ
“แอเรียล? เธอชื่อแอเรียล!”ไอ้เจ้าชายทำท่างงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันมาถามผมพร้อมกับกุมมือผมไว้ ผมรีบหยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มกว้างทันที
ปล่อยมือนะไอ้…
“ได้~ เวลาแล้ว ยาย๊ายา”เรือค่อยๆแล่นเข้าสู่ต้นไม้ที่มีใบไม้ย้อยลงมาเยอะมากจนราวกับผ้าม่านหนาผืนใหญ่ นกตัวใหญ่สีขาวสองตัวเข้ามาใช้ปากเปิดใบไม้ที่ย้อยเหล่านั้นออกเพื่อให้เรือแล่นเข้าไปอย่างช้าๆ
“ทำไปเลยไม่ต้องคิดใหม่ ..เวลามีไม่มากเลย~”เซบาสเตียนโผล่ขึ้นมาร้องอีกครั้ง ใช่ เวลามีไม่มากแล้ว รีบจูบผมซะ! …แต่ไอ้ท่อนแรกนี่มัน
ผมคิดลึกนะ
“ตัวเธอนั้นไม่เขิน คำพูดพูดมาเลย หนุ่มเอ๋ยอย่าเฉยจงมอบ ..รอยจูบ”หลังจากนั้นทำนองเพลงเร่งเร้าฟังสดใสก็ดังขึ้น ปลาเข้ามาปลารอบเรือทันทีทำให้เรือหมุนช้าๆ ทั้งนก ปลา กบ สัตว์ทุกตัวต่างร้องเพลงซ้ำไปมา
ไอ้เจ้าชายค่อยๆกุมมือผมพร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ผมทีละน้อยๆ พวกสัตว์ต่างทำเสียงจุ๊บอย่างเร่งเร้า
ใช่ รีบจูบซะ แล้วรีบถอนปากออกไปด้วย!
“จุ๊บเธอเลย~!”ผมหลับตาลงช้าๆเรื่อยใบหน้าเข้าไปใกล้ไอ้เจ้าชาย อีริคเองก็ค่อยๆหลับตาลง กอดผมแน่นก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้ามาจูบผมเบาๆ…
ตู้ม!
“@#$%^!!!”ผมรีบตะกายขึ้นจากน้ำ ขยี้หัวอย่างบ้าคลั่งและด่าลั่นทันที ใครกันที่กล้าทำให้เรือล่มหา!!
“เดี๋ยวนะ! ฉันจับไว้แล้ว”ไอ้เจ้าชายพุ่งขึ้นมากอดผมไว้ ผมเม้มปากอยู่ครูหนึ่ง สกัตเติ้ล เซบาสเตียนและฟราวเดอร์เข้ามาหาผมพร้อมกับมองอย่างเสียดาย ผมนิ่งเงียบไปก่อนจะกอดตอบไอ้เจ้าชายเบาๆ
แปะ!
เสียงราวกับของแฉะๆปะทะกันดังขึ้น ผมหันไปมองก่อนจะเจอลูกน้องของยัยแม่มดที่เป็นปลาหน้าตาน่าเกลียดใช้หางปะทะใส่กันราวกับจะตบมือกับความสำเร็จ
ที่ขัดขวางพวกผมได้
ผมใช้จังหวะที่ไอ้เจ้าชายกอดผมไว้ถลึงตามองพวกมันอย่างอาฆาตทันที พวกมันสะดุ้งก่อนจะรีบหนีไปอย่างรวดเร็ว
หนอย ยัยแม่มด! ยัยช้างน้ำ! ผมจะเอายัยนี่มาย่างแล้วแร่เนื้อกินมันให้หมด! ให้ทั้งเสียง ทั้งหาง แต่กล้ามาขัดขวางผมอย่างนั้นเหรอ ข้อเสนอบ้าอะไรไม่ยุติธรรมเลยโว้ย!
“ฮือ!”สกัตเติ้ล ฟราวเดอร์และเซบาสเตียนกอดกันกลมทันทีเมื่อเห็นผมยิ้มออกมา ดี …ลอบกัดงั้นเหรอ ได้!
แกมาเจอกับฉันสักตั้ง!!
กล้าขัด!!
ความคิดเห็น