ศึกสงครามจอมเวทย์น้อย

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

              ปราสาทที่ดูสูงสง่าเทียมฟ้าจนถูกผู้คนเรียกขนานนามปราสาทแห่งนี้ว่า “ ปราสาทเทียมฟ้า ” ปราสาทแห่งนี้มีเหล่าจอมเวทย์อยู่อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข รอบ ๆ ปราสาทนั้นเต็มไปด้วยพฤกษานานานพันธุ์ มีนกนานาชนิดที่ส่งเสียงออกมาอย่างไพเราะเป็นทำนองดนตรีให้ทุกคนจนทั่วเมืองต่างพากันเชยชมกับนกเหล่านี้ว่า “ วิหคเสียงสวรรค์ ” เพราะไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งหรือจะได้ยินกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อแต่กลับสร้างอารมณ์ให้มีความรู้สึกร่วมไปกับทำนองเพลงที่มันได้ขับร้องออกมาอย่างน่าวิจิตรพิสดาร

                ทุก ๆ คนในวันนี้ต่างพากันปั่นป่วน อลม่าน เพราะเป็นวันแรกของสัปดาห์ที่เด็ก ๆ จะต้องพากันไปโรงเรียนเวทย์มนต์ที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับปราสาทเทียมฟ้า  โรงเรียนเวทย์มนต์เป็นโรงเรียนที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองจอมเวทย์น้อย  โรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้มีนามว่า “อาคิมะ” ผู้ก่อตั้งโรงเรียนนี้คือ “ เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ”

                ในขณะนี้เวลา 07 : 50 นาที เหลือเวลาอีกแค่  10  นาที เท่านั้นที่โรงเรียนจะเริ่มการเรียนการสอนทุก ๆ คนต่างพากันรีบร้อนเพราะถ้าไปโรงเรียนไม่ทันทุกคนรู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง

                ในอีกโลกหนึ่ง...

                “ ปี๊ด ปี๊ด !!~” เสียงแตรรถโรงเรียนของที่โอริอยู่บีบขึ้นมาอย่างเสียงดังเพื่อเร่งให้นาโอริขึ้นมาไว ๆ

                “ ไปแล้วนะค่ะแม่ ” นาโอริวิ่งลงบันไดมาอย่างเร็วก่อนที่จะพูดออกมาแค่เพียงไม่นานความเงียบสงบก็เข้ามาอยู่ในบ้านของนาโอริเพราะในบ้านของนาโอริมีเพียงแม่ของนาโอริและแมวของนาโอริเลี้ยงไว้ชื่อว่า “ หง่าว ” แต่ไม่มีพ่อสาเหตุที่ไม่มีพ่อเพราะพ่อของเค้าได้ฆ่าตัวตายเนื่องจากเกิดจากความเครียดเรื่องงาน ทะเลาะกับผู้ร่วมหุ้น จนพ่อของนาโอริกลายเป็นบุคลล้มละลาย

                “ เมี้ยว ๆ ๆ ” เสียงเรียกของแม่นาโอริเรียกเจ้าหง่าวให้มาทานข้าวที่แม่ของนาโอริได้จัดวางไว้ด้านหน้าแล้ว  ไม่นานเจ้าหง่าวก็วิ่งออกมาพร้อมกับเสียงกระดิ่งที่ห้อยคอมาตามเสียงเรียกของแม่นาโอริ

                “ กริ๊ง !!~ ” เมื่อเสียงนี้ดังขึ้นทุก ๆ คนต่างก็รู้ว่ามันคืออะไร ทุกคนต่างพากันออกจากห้องเรียนที่ตนเองเรียนอยู่แล้วแยกย้ายกลับบ้านกันคนละทิศละทาง เหลือก็เพียงแต่คนทำความสะอาดห้องประจำวัน นาโอริกับเพื่อนสนิทของเค้าที่มีนามว่า “โนริ” พากันไปร้าอินเทอร์เน็ตหน้าโรงเรียนเนื่องจากวันนี้อาจารย์ใหญ่บอกให้นักเรียนทุก ๆ คนเลือกกิจกรรมชุมนุมที่สนใจมา  1  ชุมนุมผ่านทางเว็บของโรงเรียนเลยทำให้นาโอริและโนริไปร้านอินเทอร์เน็ตหน้าโรงเรียน...ทั้งสองหาดูกันไปกันมาหลายรอบแต่ก็ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่เลยตัดสินใจกดมั่วแล้วก็ไปโดนกิจกรรมชุมนุมหนึ่งคือ “ คอมพิวเตอร์ ” ทั้งสองเลยกรอกข้อมูลของตัวเองลงไปแล้วรอสักพักบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็มีหนึ่งประโยคที่บอกว่า “ สำเร็จ ” เมื่อทั้งสองเห็นดังกล่าวเลยกดออกแล้วปิดคอมพิวเตอร์แล้วเดินออกไปจ่ายเงินค่าอินเทอร์เน็ตก็เดินออกมาจากร้านก็มืนคุยกันต่อที่หน้าร้านอินเทอร์เน็ตสักพัก

                “ พรุ่งนี้เจอกันที่ชุมนุมนะ ” นาโอรินัดแนะโนริ

                “ จ๊ะ ” โนริตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานก่อนที่ทั้งสองคนนั้นจะเดินจากกันไปคนละทิศละทางเพื่อที่จะกลับบ้านของตนเอง