รักเธอแล้วปวดใจ

เนื้อเรื่อง

               ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก เสียงไม้เรียวของอาจารย์ฟาดไปกระทบกับโต๊ะเก่าๆใกล้ผุเต็มที 
"เงียบก่อนจ๊ะทุกคน วันนี้มีเพื่อนใหม่สุด hyper จะมาร่วมห้องกับเอเลี่ยนอย่างพวกเรา"  อาจารย์ผู้ที่แสนสวย(ตรงไหน)แนะนำฉันให้เพื่อนในห้องรู้จัก ฉันคิดในใจอยู่คนเดียวว่า นี่น่ะหรอห้องเรียนที่ฉันต้องอยู่ โหย! ฉันอยากจะซุดลงไปอยู่กับพื้นให้ภารโรงมาเก็บฉันไปทิ้งลงถังขยะหน้า ร.ร. จริงๆ 
" เอาล่ะ น.ร. ทุกคน เอเลี่ยนตัวใหม่ของพวกเราสวยใช่มั๊ยล่ะ ใครจะเป็นผู้โชคดีได้นั่งกับเอเลี่ยนตัวนี้ดีน๊า อาจารย์ว่า ดาด้า เลือกเองเลยดีกว่าจ๊ะ" สิ้นเสียงอาจารย์ ฉันก็ต้องอึ้งอยู่สักพัก อ้าว อาจารย์ ให้ฉันเลือกที่นั่งเองเนี่ยนะ แล้วฉันจะนั่งกับใครดีเนี่ย เมื่อฉันไม่ได้ฟังเพื่อนแนะนำตัวเลย คือ ฉันมัวแต่ปลื้มอยู่น่ะสิ ที่อาจารย์ชมฉันว่าเป็นคนสวย ทั้งที่ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับฉันเลย 
"ด้า นั่งมุมนู้นก้ได้ค่ะ" พอฉันพูดจบฉันก็ตรงดิ่งไปที่เก้าอี้ข้างนายสุดหล่อทันที (โอ้ว! อะไรจะหล่อปานนั้น) พร้อมกับเสียงแปดหลอดของ เพื่อนในห้อง 
"ดีจ๊ะ เราดาด้านะ เรียกด้าเฉยๆก็ได้"
"ใครถามเธอฮะ ยัยหน้าปลาไหล เงียบปากไปเลย คนยิ่งหงุดหงิดอยู่" อ้ายนายหน้าประจวดมาว่าคนสวยอย่าฉันได้ไงเนี่ย ฉันไม่ยอกนายฝ่ายเดียวหรอกนะ
"นายว่าใครมิทราบ ฉันชื่อ ดาด้า ไม่ใช่ ปลาหลงปลาไหลอะไรนั่น แล้วนายล่ะชื่ออะไร อย่าบอกนะ ว่า ชื่อ ประจวด 5555555+"