[ฝึกถ่ายรูป] : ท่วงทำนอง...แห่งพงไพร ในน้ำตกชันตาเถร

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

สถานที่ : น้ำตกชันตาเถร เขาเขียว ชลบุรี
อุปกรณ์ : กล้อง ขาตั้ง เลนส์ หมวก ถุงเท้า >"< (ตอนหลังโยนขาตั้งทิ้งไว้ในรถ)

เนื้อเรื่อง

เสาร์ที่ 7 มกราคม 2555 เวลา 8 โมงเช้า...

เช้าแบบนี้...ซึ่งเป็นเวลาที่ผมควรจะนอนมุดอยู่ใต้ผ้าห่ม...
เพราะ...เป็นวันหยุดที่เฝ้ารอมาตลอดทั้งสัปดาห์...

แต่ผมกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม...โดยสิ้นเชิง
ผม...หยิบ "กล้องถ่ายรูป"
สตาร์ทรถ...แล้วขับรถมุ่งหน้าสู่...ป่า...เขา...ลำเนาไพร

วันจันทร์ถึงศุกร์ซึ่งเป็นวันทำงาน...
ผมมักจะตื่นไม่ค่อยไหว ตื่นสาย อ่อนเพลีย เครียด...ไม่มีเรี่ยวแรง
แต่พอถึงวันหยุด...ผมจะสดชื่นตั้งแต่เช้าตรู่ ตีห้าครึ่งก็ตื่นมาอย่างสดชื่นละ ^^"

ใช้เวลาไม่นาน ในการที่จะเปลี่ยนทิวทัศน์ข้างทางจากโรงงานอุตสาหกรรมฯ
ให้กลายไปเป็น...เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า..."เขาเขียว"...



คนเราเนี่ยก็แปลก...ยอมออกมาเดินตากแดดแทนที่จะนอนตากแอร์ ดูโทรทัศน์!?
ส่วนอะไรที่เป็นสาเหตุนะเหรอครับ? ตามผมมาเลยครับ...



ผมตั้งใจเอาไว้ว่าจะไปถ่ายรูป "น้ำตกชันตาเถร" เพราะเมื่อปีที่แล้วเคยมาครั้งนึง
ฝึกเดินป่า...หัดถ่ายรูป...ที่น้ำตกชันตาเถร
แล้วพบว่าไม่มีน้ำ...ครั้งนี้เลยตั้งใจมาเต็มที่...พกขาตั้งกล้องมาด้วย ^^
กะว่าจะล้างแค้นให้สาสม 555+ เดี๋ยวนี้ผมถ่ายรูปน้ำตกเป็นแล้วนะครับ
(ยังพอมีความก้าวหน้าทางด้านการถ่ายรูปอยู่บ้าง >"<)

คราวที่แล้วลืมถ่ายป้ายน้ำตกเอาไว้ ^^" มัวแต่เขินๆ ตามประสาตากล้องมือใหม่
คราวนี้ก็ขอซะหน่อยนะครับ...แค่ถ่ายรูปป้ายก็นั่งเกลือกบนถนนจนก้นร้อนจี๋ >"<

เทคนิคคือ ปรับค่า Aperture (f) หรือรูรับแสงให้แคบๆ ครับ
เพื่อให้ดวงอาทิตย์เป็นแฉกๆ >"< แต่แสบตาเป็นบ้าเลย ยังไม่เริ่มเดินก็แสบตา
แถมย่อๆ ยืนๆ จนเอวเคล็ด Y_Y



ว้าวววววววว!!! คราวนี้เจ้าที่ทำป้ายต้อนรับผมเอาไว้เป็นกรณีพิเศษซะด้วย!!!!!

..........."น้ำตกไม่มีน้ำ " ...Y_Y....



ผมเดินเซ็งแบกขาตั้งกล้องกลับไปที่รถ...โยนขาตั้งกล้องเก็บเอาไว้ >"<

ให้มันได้อย่างนี้ทุกทีสิ...มีแต่สอนชาวบ้านว่ารูปจะสวยเมื่อ "ถูกที่ ถูกเวลา"
แต่ตัวเองดันมาน้ำตก ตอนหน้าแล้ง Y_Y

ไหนๆ ก็มาละ...ไปเดินถ่ายใบไม้ร่วงกะผีเสื้อก็ได้ >"<
คิดได้ดังนั้น ก็ออกเดินกันต่อไปเลยครับ...



ด้วยความชำนาญในการเดินป่าที่มากขึ้น (กว่าคราวที่แล้ว - -")
ผมเดินเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางศึกษาธรรมชาติทันที...มีเสียงนกร้องระงมเต็มไปหมด
จำนวนนักท่องเที่ยวทั้งหมดมี 1 คน คือ...ผม...นั่นเอง...>"<
ต่อให้กลางวันแสกๆ แต่ถ้าต้องมาเดินในป่าแบบนี้คนเดียว...มันก็น่ากลัวนะ Y_Y
ผมมาคนเดียวก็จริง...แต่ไม่คิดว่า...ที่นี่ในวันนี้...ตอนนี้...จะไม่มีใครอีกเลย แงๆๆ



ผมย่องๆ เดินๆ เหยียบกิ่งไม้แห้งไปเรื่อย ได้ยินเสียงลมพัดใบไม้ยังสะดุ้ง!!
"ช่างขวัญอ่อนซะจริง!!!"...คิดได้ดังนั้นผมจึงแกล้งทำเป็นไม่กลัว...แล้ว...ก็...
ยกมือไหว้เจ้าป่าเจ้าเขา...ช่วยลูกช้างด้วยยยยย Y_Y

อ๊ะๆๆ นั่นไงๆ ได้ถ่ายรูปซะที...มีนกน้อยเผลอบินมาเกาะ ก็จัดให้ซะหนึ่งรูป ^^
ความจริงตั้งใจจะมาถ่ายรูปน้ำตก...แต่พอไม่มีน้ำตก ก็ว่าจะถ่ายมาโคร...
ทำไมไม่มีดอกไม้ ดอกเห็ดหรือแมงมุมอะไรเลย ทุกอย่างแห้งแล้งไปหมด

เทคนิคคือวัดแสงแบบจุด (Spot) ไปที่ตัวนกครับ ^^"
ที่เหลือก็ตั้งชัตเตอร์แบบรัวๆๆๆ พรืดๆๆๆๆ แล้วแต่ดวงครับ 555+



ผมได้ยินเสียงเหมือนใครก็ไม่รู้มาเคาะ ก๊อกๆๆๆ ที่ต้นไม้อยู่ตลอดเวลา...
กว่าจะรู้ว่าเป็นเสียงเจ้านกตัวนี้...ทำเอาแทบก้มกราบต้นไม้ Y_Y (นึกว่าผี)
แล้วต้นไม้มีเยอะแยะ ทำไมต้องไปปีน "ต้นงิ้ว" ด้วยนะ >"<



ลมพัดแรงมากๆ ทำให้บรรยากาศโดยทั่วไปไม่ร้อนเท่าไหร่...
ผมนั่งพักตามซอกหิน รอให้นกบินมาใกล้ๆ ดีกว่า...
ยิ่งเดินตาม...ยิ่งบินหนี...



ยิ่งนั่งนานๆ ยิ่งเพลิดเพลินไปกับเสียงร้องของนกนานาชนิด
ผมฟังไม่ออกหรอกครับว่านกอะไรร้องเสียงแบบไหน
เพราะว่า...ขนาดนกแต่ละตัวชื่ออะไรผมยังไม่รู้เลย...ก็จะมาถ่ายรูปน้ำตกนี่นา

เจ้าตัวนี้ไม่ทันสังเกตุเห็นผม...เพราะผมนอนรออยู่สบายๆ 555+
ยิงระยะประชิดซะเลย ^0^



ผมเดินลัดเลาะไปตามต้นไม้แห้งๆ ที่ล้มอยู่มากมาย...บรรยากาศผิดจากครั้งก่อน
ไม่มียุงหรือแมลงหวี่มากวนใจเลย...ถ่ายรูปได้สะดวก
แต่ปัญหาก็คือ...ไม่มีอะไรให้ถ่าย >"<



ในที่สุดเส้นทางสำรวจธรรมชาติก็พาผมออกมาสู่ถนนปกติ...ผมตัดสินใจ...
ลองเดินลงไปทางน้ำตกดูดีกว่า...

เผื่อว่าเจ้าหน้าที่อาจจะติดป้ายไว้หลอกๆ ก็ได้ ^^"

ผมเดินไปตามทางลาดยาง...ลมเย็นสบาย...และ...ไม่มีแมงมุมยักษ์
แม้กระทั่งผีเสื้อก็ยังนานๆ ถึงจะบินมาตัวนึง เป็นตัวเล็กๆ สีเหลืองๆ...
ที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไป...

ผมจำต้องถ่ายรูปนกต่อไปเรื่อยๆ...



ผมชอบป้ายอันนี้จัง...

"Leave nothing but footprints...
Take nothing but pictures...
Kill nothing but time..."

ว้าวววว คมคายเท่ห์มากมายจริงๆ ครับ !!



คงต้องยอมเชื่อป้ายของเจ้าหน้าที่..."น้ำตกไม่มีน้ำ" จริงๆ
นึกว่าอำซะอีก...>"<

แต่แสงกำลังสวย งั้นผมขอเปลี่ยนสายน้ำแห้งๆ ให้เป็นรูปสวยก่อนละกัน ^^
โอ้ววววว...วว...ว...ว้าวววววว โบเก้มากมายกลาดเกลื่อน...สวยๆๆๆๆ



อย่างน้อยสายน้ำเล็กๆ ก็สร้างความชุ่มฉ่ำให้สิ่งแวดล้อมบริเวณนี้...
ทำให้ผมนั่งหลับตา...ฟังเสียงสายน้ำไหลเอื่อยๆ สลับกับเสียงนก...
เป็น "ท่วงทำนองแห่งพงไพร" ที่ไพเราะจริงๆ
ช่างผ่อนคลาย...คุ้มค่ากับที่ยอมลุกออกมาจากใต้ผ้าห่มจริงๆ ^^"



ผมรู้สึกว่า...เจ้าตัวนี้ตั้งใจคลานมาหยุดตรงนี้...แล้วไม่ยอมไปไหน...>"<
คงเข้าใจว่าตัวเองสวยมากมายแน่ๆ สงสัยอยากเป็นนางแบบ Portrait แหงๆ...



ผมชอบสีของใบไม้เวลาโดนแสงแดดแบบนี้จัง...เห็นทีไรต้องเป็นถ่ายรูปมาทุกที



ในที่สุด...ผมก็สามารถถ่ายเจ้าตัวนี้ได้
เป็นนกที่ตัวใหญ่มาก หางยาวๆ เคยเจอบินผ่านไปผ่านมาบ่อยๆ บินเร็วเหลือเกิน
กิ่งไม้บังเต็มไปหมด กล้องหาโฟกัสไม่เจอ Y_Y



ส่วนเจ้าตัวนี้สงสัยจะมองไม่เห็นผม...อิอิ...โดนแอบถ่ายซะเลย ^^



และแล้ว...กว่าจะเจอผีเสื้อซักตัว...
ในที่สุดผมก็ได้ถ่าย "ผีเสื้อ" อย่างที่ตั้งใจเอาไว้...>"<
เป็นทริปถ่ายรูปน้ำตกและมาโคร ที่ได้ผีเสื้อมาตั้ง 1 ตัว Y_Y



ผมสะดุดตากับเจ้าแมลงตัวเล็กๆ บินฉวัดเฉวียนอยู่กลางอากาศ >"<
ตัวของมันตัดกับแสงแดดพอดี...ผมนึกไม่ออกว่าจะถ่ายมันทันได้ยังไง
บินไปบินมารวดเร็ว แต่บางทีก็หยุดอยู่กลางอากาศ...
ผมไม่ยอมแพ้...ยังไงต้องถ่ายให้ได้ >"<
ตั้งโฟกัสเป็นแบบ Manual หมายถึงเอามือหมุนหาเอาเองครับ แล้วก็กดรัวๆๆๆ
ถ่ายมาเป็นร้อยๆ ใบ Y_Y ถ้าไม่ได้ไม่ยอมแพ้...ถ่าย แช๊ะๆๆๆๆๆๆๆ
ตามถ่ายมันส่ายไปส่ายมา...จนแทบหน้ามืด...>"<

ในที่สุด...ก็สำเร็จ Y_Y
ผมนึกถึงเสียงของเพื่อนๆ ดังก้องขึ้นมาทันที...
เพื่อนๆ ผมมันเคยบอกว่า...

เพื่อน : กูนึกว่ามึงชอบถ่ายรูปซะอีก
ผม : อ้าว!? ก็ชอบนะสิวะ
เพื่อน : ไม่ใช่หรอก กูว่า...มึงน่ะ "บ้า" ถ่ายรูป 555+

ผมเดินออกมาจากน้ำตก เจอกับเจ้าที่ตรงทางออก...

เจ้าหน้าที่ : เป็นไงบ้างครับ เจอนกแปลกๆ เยอะไหม?
ผม : อ่า...ผมมาถ่ายน้ำตกกับผีเสื้อครับ...

เจ้าหน้าที่ : !? 555+ ช่วงนี้ไม่มีหรอกนะครับ ช่วงนี้คนเค้ามาถ่าย "นก" กัน ^^
ผม : >"< !@%!#!#^*&^!@#$ มิน่าล่ะ ถึงได้มีแต่นกเต็มไปหมด...

เสียดายที่ไม่มีเลนส์สำหรับถ่ายนก...
แล้วพบกันใหม่กับทริปฝึกถ่ายรูปคราวหน้านะครับ Bye bye...