คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [First]..คืนดี
Rin Part
วันรุ่งขึ้น
ตามที่แม่บอกเมื่อวานว่าจะไปหัวหิน เราเอารถตู้ไป2คันโดยให้พวกเด็กๆนั่งคันนึงผู้ใหญ่นั่งคันนึง การเที่ยวครั้งนี้เฮียกับพี่เต้ไม่ได้มาด้วยเพราะติดงานที่มหาลัย (แต่ความจริงติดผู้หญิงซะมากกว่าเหอะ)
ตลอดทางแทบจะไม่ได้ยินเสียงใครเลยนอกจากวิว พูดประจบโน่ตลอดเวลาทั้งๆที่โน่ก็ไม่ตอบรับอะไร ออกแนวเอือมๆเสียด้วยซ้ำ ไม่เบื่อบ้างรึไงเนี่ย ส่วนริทก็นั่งเล่นเกมในไอแพดตลอดทาง เบสก็นั่งดูหนังฟังเพลงในมือถือของตัวเอง การไปหัวหินครั้งนี้เป็นการมาเที่ยวที่น่าเบื่อที่สุดเลยก็ว่าได้
กว่าจะถึงบ้านพักเราก็แวะตามสถานที่ท่องเที่ยวมาเกือบตลอดทาง จนมาถึงบ้านพักส่วนตัวที่แม่กับน้าหุ้นกันซื้อ ซึ่งเป็นบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่เลยทีเดียว มีชายหาดส่วนตัว พร้อมอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบถ้วน ตั้งแต่จำความได้เวลามาหัวหินก็มาพักที่นี่ตลอด
"เด็กๆ ห้องมันขาดห้องนึง จะเอายังไงหล่ะทีนี้" ความจริงห้องมันก็เยอะอยู่นะแต่แม่ดันให้นอนห้องละคนมันจะไปพออะไร
"เดี๋ยวผมนอนกับริทเองครับ"โน่พูดขึ้นมาแบบเสียสละแต่ปนความหวังที่จะได้อยู่กับริท ก็ดีเหมือนกันนะ
"ริทไปนอนกับเจ้รินก็ได้" เวรกูแล้วสิTT
"ว่าไงจ๊ะริน" เอาไงดีวะเนี่ย ตอนที่แม่พูดก็หันไปมองริทสลับกับโน่ พอเห็นแววตาของโน่นั้นเหมือนขอร้อง เอางี้แล้วกัน
"รินอยากนอนคนเดียวอ่ะแม่ ให้ริทนอนกับโน่เถอะ" พูดจบก็รู้สึกวาบหลังทันที เพราะริทหน้านี่บึ้งเลย
"ตามนั้นก็ได้ลูก งั้นแยกย้ายกันเอาของไปเก็บเลยนะลูก เดี๋ยวพวกแม่จะไปซื้อพวกกุ้ง หอย ปู ปลา มาย่างกินกัน" ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบห้าโมงครึ่งแล้ว การที่แม่จะไปซื้อของสดมาย่างก็ไม่แปลก แต่โน่กับริทนี่สิอยู่ห้องเดียวกันแล้วคืนนี้บ้านจะแตกมั้ยเนี่ย
"ริท เจ้ขอโทษนะ"
"..." ไม่ตอบรับสงสัยจะโกรธจริง เดินงอนเราไปเก็บของที่ห้องแล้วนั่นหน่ะ
"ริน เราทำให้เธอกับริทโกรธกันรึป่าว"
"ไม่เป็นไรหรอก เรารู้ว่านายอยากอยู่กับริท... ขอคืนดีให้ได้หล่ะ" ประโยคหลังกระซิบพร้อมตบไหล่โน่ไป
"คอยดูแล้วกัน" โน่ตะโกนไล่หลังมา เรารู้ว่านายทำได้ไม่งั้นเราคงไม่ยอมให้น้องโกรธหรอก^^
ตอนนี้ก็เป็นเวลาหกโมงกว่าๆหลังจากที่เราแยกย้ายกันไปเก็บของเข้าห้อง เราก็นั่งดูทีวีอยู่ในห้องสักพัก พอมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นริทเดินเล่นริมทะเลอยู่กับเบส แม่กับน้าๆก็ไปซื้อของยังไม่กลับมา ส่วนโน่กับวิวหน่ะหนอ หึหึ แค่พูดถึงก็ได้ยินเสียงหล่อนอยู่แถวๆหน้าห้องแล้ว เพราะห้องโน่กับริทติดอยู่กับห้องเรา ตายยากจริงนะ
"โน่ขา ไปเดินเล่นริมทะเลกัน"
"ไม่เอา ผมจะจัดของก่อน" โน่ใช้สรรพนามซะห่างเหินอย่างนี้ยังไม่รู้ตัวอีก
"เดี๋ยวค่อยจัดก็ได้ ตอนนี้เย็นแล้วบรรยากาศดี ไปเดินเล่นกันเถอะ นะ นะ นะ"
"คุณจะไปก็ไปเถอะ ข้างนอกก็มีริทกับเบสไปเดินกับ2คนนั้นเถอะ ผมจะจัดของ"
"งั้นวิวไม่ไปแล้ว ช่วยโน่จัดดีกว่า"
"ไม่ต้องหรอก ผมจะจัดเอง คุณเอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า"
"ก็วิวจะไปเดินเล่นแล้วให้โน่ไปด้วยไง"
"ทำไมต้องเป็นผมหล่ะ??"
"ก็จะให้ไปกับใครหล่ะ"
"กับฉันมั้ย??" รำคาญเสียงมากออกไปกวนกับนางซักดอกสองดอกดีกว่า
"ไม่เอาหรอกหย่ะ"
"ไม่เอาก็อย่าพูดมาก นั่นแม่มาแล้วไปช่วยเตรียมของเถอะไป จะได้เป็นประโยชน์ต่อสังคมหน่อย ทุกวันนี้ก็เป็นภาระมากเกินไปอยู่แล้ว"
"นี่!! นางทอม"
"ทำไมๆ โกรธบ่อยระวังตีนกาขึ้นนะย่ะ" พูดแล้วยักคิ้วกวนๆใส่มัน
"กรี๊ดดด!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ" พูดแค่นี้แล้วก็กระทืบเท้าไปเลย
"มาเอาด้วยแล้วกัน" หมั่นไส้มัน เราเลยพูดไล่หลังไป
"ไปกวนเค้ามาก ระวังจะไปฟ้องแม่นะ"
"ยัยนั่นไม่ห่วงหรอก ฟ้องมาก็ฟ้องกลับ"
"อืม อย่าลืมที่บอกไว้นะ"
"ได้ ไม่ลืมแน่นอน งั้นเราไปช่วยแม่เตรียมอาหารก่อนนะ"
"โอเค เดี๋ยวเราตามไป" เราจบการสนทนากับโน่ไว้แค่นั้นแล้วก็เดินไปช่วยแม่เตรียมอาหารเลย
ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆหลังจากเราจัดปาร์ตี้บาบีคิวเล็กๆอยู่บริเวณริมชายหาดก็เก็บอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยแล้ว บรรยากาศตอนกินข้าวไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เรียกว่าเงียบเหมือนป่าช้าเลยก็ว่าได้ มีเพียงเสียงจากโต๊ะฝั่งผู้ใหญที่สอดแทรกมาให้เราได้ยินเท่านั้น
บรรยากาศตอนนี้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว ลมพัดเย็นๆ ได้ยินแต่เสียงคลื่นซัดมากระทบกับฝั่ง พระจันทร์เต็มดวง ทำให้มีแสงสว่างนิดๆ มองออกไปไกลๆก็เห็นไฟของเรือประมง เป็นบรรยากาศที่สวยจริงๆ ยิ่งได้อยู่กับคนที่เรารักคงจะดีไม่น้อย ว่าแล้วก็โทรหาที่รักดีกว่า อิอิ แต่ไม่ทันได้กดเบอร์โทรหาก็มีคนโทรเข้ามาแล้ว
"ฮัลโหล"
"(ริน ลืมแผนเราไปแล้วรึไง)"
"เฮ้ย โน่โทษทีพอดีชมวิวนานไปหน่อย"
"(เมื่อกี้แม่กับน้าๆพาวิวกับเบสออกไปข้างนอกบอกว่าจะกลับมาภายในหนึ่งชั่วโมง)"
"งั้นทางก็สะดวกเลยอ่ะดิ แล้วตอนนี้ริทอยู่ไหนอ่ะ"
"(กำลังเดินไปที่ชายหาดอ่ะ หันหลังมาดิ เหมือนตามแผนที่รินบอกเดี๊ยเลย)"
"แน่นอนอยู่แล้ว งั้นแค่นี้แล้วกัน เริ่มทำตามแผนเลย"
"(โอเคๆ เราจะรอ)"
สงสัยหล่ะซี้ว่าแผนอะไร คืองี้เมื่อวันก่อนตอนกลางคืนโน่โทรมาคุยกับเราเพื่อขอให้ช่วยวางแผนหาวิธีที่ขอคืนดีริท โดยที่เรารู้ว่าริทจะชอบออกมายืนชมวิวริมทะเลตอนกลางคืนทุกครั้ง หลังจากนั้นก็จะให้โน่มาขอคืนดีริท เราคิดว่าโอกาศที่ริทจะยอมคืนดีด้วยมีมากกว่า เพราะริทเคยบอกว่า
"เป็นไปได้ถ้ามีคนที่รักก็จะพามาที่นี่ ถ้ามีคนมาขอคืนดีที่นี่ก็จะยอมคืนดีด้วยเหมือนกัน"
ริทเดินมาใกล้แล้วตามแผนเลยแล้วกัน
"ริท"
"ครับ"
"หายโกรธเจ้แล้วหรอ"
"ไม่ได้โกรธซักหน่อย"
"หรอ ริทชอบบรรยากาศที่นี่มั้ย??"
"ชอบสิ ชอบยืนมองดูทะเล ชอบฟังเสียงคลื่น ชอบลมพัดเย็นๆ แล้วเจ้หล่ะ"
"เจ้ก็ชอบเหมือนกัน
ติ๊ด ติ๊ด
"ริท งั้นเจ้เข้าบ้านก่อนนะ ไปคุยงานกับเพื่อนหน่ะ อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย"
"ได้สิ อีกนานกว่าริทจะเข้า แล้วเจอกันครับ"
"จ้า" ตามแผนที่ว่าไว้เป๊ะเลย พอเดินเข้าบ้านมาก็เห็นโน่ยืนรออยู่
"ทำไมทุกอย่างเหมือนที่รินบอกไว้หมดเลยอ่ะ"
"แน่นอนอยู่แล้ว รีบไปเถอะ ก่อนที่แม่จะมา"
"ขอบคุณนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก สู้ๆหล่ะ เราเชื่อว่านายทำได้"
"เราจะพยายาม"
เราเชื่อว่าริทจะต้องคืนดีกับนาย..โตโน่
writer part
หลังจากที่เป็นไปตามแผน ร่างสูงก็ไม่รอช้า รีบเดินออกมาจากบ้ตัวานพักเพื่อจะมาขอคืนดีกับคนที่เขารัก โดยร่างเล็กที่กำลังยืนชมวิวอยู่ริมทะเลนั้นไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครซักคนกำลังเดินใกล้เข้ามา
"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยเธอ"
"ยังรอเธอเสมอทุกครั้งที่หายใจ"
"ไม่อยากมีชีวิตอ้างว้างอีกต่อไป"
"ก็มันทนไม่ไหวจริงๆเพราะหัวใจรักแค่เธอ"
"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ"
ร่างเล็กไม่ตอบอะไร เแถมลือกที่จะเดินออกจากตรงนั้น แต่ร่างสูงที่ไวกว่ากลับคว้าแขนเอาไว้ได้พร้อมกับพลิกตัวร่างเล็กให้หันมาเพชิญหน้ากับเขา
"ริท พี่ขอโทษเรื่องวันนั้น พี่ถูกแม่บังคับให้ไปพบคนๆนึงซึ่งพี่ไม่รู้เลยว่าคนๆนั้นคือ..วิว"
"...นั่นมันเรื่องของคุณไม่เกี่ยวกับผม" คนร่างเล็กที่ใช้สรรพนามที่ห่างเหินราวกับคนไม่รู้จักกัน
พร้อมกับเดินหนี แต่ก็ยังช้ากว่าอีกคน จึงถูกร่างสูงรวบไว้อีกครั้งแต่คราวนี้ร่างสูงได้แล้วสวมกอดร่างเล็กแทน
"ริท พี่ขอโทษ พี่รักริทจริงๆ รักมาก พี่ไม่เคยมองคนอื่นเลย เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะ"
"..."
ร่างเล็กไม่ตอบอะไรแต่เลื่อนมือมาสวมกอดร่างสูงแทน พร้อมพูดขึ้นมาว่า
"ริทกลับไปเป็นหมือนเดิมได้"
"พี่ดีใ./แต่.."
"แต่อะไรครับ" ร่างสูงผละออกมาจากอ้อมกอดเพื่อมองใบหน้าหวาน
"แต่เป็นในสถานะคนรู้จักกัน ไม่ได้โกรธหรือมีเรื่องต่อกันอีก"
"ทำไมหล่ะ เพราะเรื่องคู่หมั้นใช้มั้ยริท ทำให้เราคบกันไม่ได้"
"เรื่องนั้นก็มีส่วน แต่ตอนนี้ริทยังไม่อยากรักใครอีกแล้ว ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นแฟนกันแต่เราก็ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันได้หนิ"
"งั้นก็ได้ แค่ริทหายโกรธพี่ๆก็ดีใจแล้ว"
ร่างสูงพูดแค่นั้นพร้อมผละร่างบางออกจากอ้อมกอด ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ริมหาด
"พี่โน่..รู้มั้ย ริทชอบทะเลมากเลย"
"ทำไมหล่ะ"
"ทะเลมีทุกอย่าง มีลมเย็นๆ มีบรรยากาศสวยๆ สงบเงียบ ช่วยให้เราลืมความวุ่นวายต่างๆได้เลย"
"พี่ก็ชอบเหมือนกันยิ่งได้อยู่กับคนที่พี่รักยิ่งดีไม่น้อย"
"แล้วคนเคยรักได้ป่ะหล่ะ" ร่างเล็กถามคำถามกวนๆใส่
"ได้สิ แต่สำหรับริทคงไม่ใช่แค่เคยรักเพราะตอนนี้พี่ก็รักอยู่แล้วและจะรักตลอดไปด้วยย"
"แหวะ เลี่ยนมาก จำคำพี่ไว้ให้ดีแล้วกันเถอะ วันไหนมาทวงคำนี้อย่าลืมแล้วกัน"
"ได้สิ ยิ่งเร็วยิ่งดีเลย"
"สงสัยจะไม่มีฮ่าๆๆ"
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ยังสนทนากันอยู่ซักพัก คุยกันหลากหลายเรื่อง แต่ส่วนใหญ่ก็คงจะหนีไม่พ้นเกี่ยวกับวันเวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมากกว่า
ถึงแม้ว่าเขาทั้งสองจะไม่ได้อยู่ในสถานะ "คนที่รักกัน" แล้วแต่ทุกๆคนก็สามารถรับรู้ได้เลยว่าเขาทั้งสองยังคงรักกันอยู่จริงๆ<3
ยังไม่จบนะจ้ะ ;-)
THE?
FARRY
ความคิดเห็น