ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SasuNaru]Love You MY Bad Boy.

    ลำดับตอนที่ #6 : บทที่5 : I love you forever...

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 745
      14
      17 ส.ค. 56

    (NAruto Talk)

    "อื้ม~....ทำไรกินอ่ะ"ซาสึเกะที่เดินลงมาจากข้างล่างซุกใบหน้ากับคอของผม

    "นี้ ไม่เอาซาสึเกะไปๆช่วยฉันจัดโต๊ะัเลย"ผมพูดก่อนอมยิ้มและหันไปสนใจหมอต้มที่ผมกำลังทำอยู่ ผมกับซาสึเกะมาเที่ยวทะเลที่เกาะส่วนตัวของครอบครัวซาสึเกะได้ประมาณ2-3อาทิตย์แล้ว

    "หอมจัง"ซาสึเกะพูดเหมื่อนเด็กน้อยที่ยังไม่โตก่อนวิ่งเข้ามาหาผม

    "ไม่เอาน่ะซาสึเกะ กินข้าวกันดีกว่า"ผมพูดแล้วพลัคร่างสูงที่ไม่ยอมปล่อย

    “ไม่อ่ะ อยากกินอย่างอื่นมากกว่า”ซาสึเกะพูดจบก็ซุกคอผมใหญ่เลย

    “ถ้านายทำตัวดีๆฉันจะให้ไปนอนในห้องด้วยกัน”ผมงัดไม้เด็ดออกมาปุ๊ปซาสึเกะก็หยุดการกระทำปั๊ป

    “คร๊าบบบบบบบ”ซาสึเกะพูดก่อนไปนั่งแล้วหลังจากนั้นพวกเราทั้งสองคนก็ไปเล่นน้ำกันพอบ่ายๆซาสึเกะก็ไปดูงานที่เหมื่องส่วนผมก็รอทำอาหารเที่ยงเอาไว้ให้

    “ซาสึเกะกลับมาเหนื่อยๆขึ้นไปอาบน้ำก่อนน่ะ”ผมเดินมาหาร่างสูงที่เดินเข้าบ้านพักอย่างไม่รีบร้อน

    “อือ...”ซาสึเกะปัดมือผมออกก็เดินขึ้นข้างบน

    “...เป็นอะไรของเขาน่ะ”ผมรู้สึกใจสั่นอย่างไม่ถูกกับการกระทำของหมอนี้ผมนั่งรออยู่บนโซฟานานหลายนาทีจนเผลอหลับไป

    ปัง!

    อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นผมรีบหันซ้ายทีขวาที่ก็ไม่เจอแล้วไฟก็ดับผมหามือถือสักพักก่อนเปิดไฟขึ้นตอนนี้3ทุ่มกว่าๆผมหลับไปประมาณ1ชม.กว่าแล้วผมก็ลุกขึ้นไปดูด้านบนชั้นสองปรากฏว่าไม่เจอซาสึเกะแต่เจอจดหมายสีขวาสะอาดวางอยู่

    ....เดินตามลูกไฟสีแดง...

    ผมรีบเดินออกจากบ้านพักก่อนเจอลูกไฟสีแดงอันเล็กๆผมเดินตามทางอย่างร้อนรนก่อนเจอร่างสูงยืนอยู่และหันมายิ้มให้ผม

    “..นารุโตะ..”ซาสึเกะยืนมาให้ผมก่อนยิ้มอย่างอ่อนโยน


    “ฮึก..ซาสึเกะ”ผมวิ่งเข้าไปโอบกอดร่างสูงที่ยืนยิ้มให้ผม


    (Sasuke talk)

    “ฮึก..ซาสึเกะ” นารุโตะวิ่งมาหาผม พรางร้องไห้ใหญ่เลย

    “ล้อเล่นเองคนดี อย่าร้องไห้สิครับ”ผมพูดพรางเช็ดหยดน้ำตาของคนตัวเล็ก

    “..ฮึก..ฮื่อๆนายรู้ไหมฉันกลัวมากเลย”ร่างบางตรงหน้าผมสั่นๆน้อยๆนี้ผมคงเล่นแรงไปสิน่ะ

    “ไม่ต้องกลัวฉันอยู่ตรงนี้ไงนารุโตะไม่ต้องกลัว..วันนี้ฉันมีบ้างอย่างจะบอกนาย”ผมยิ้มให้ร่างบางที่เงยหน้ามองผมอย่างสงสัย

    “........”ร่างบางตรงหน้าผมแวบหนึ่งที่ผมเห็นแววตาที่สั่นๆ

    “ฉันรักนายน่ะนารุโตะ”ผมพูดในสิ่งที่อัดอั้นในจิตใจออกมา

    “..ซาสึเกะ”ร่างบางตรงหน้าผมมองอย่างไม่เข้าใจ

    “ฉันรักนาย รักมากเหลือเกินความรักของฉันสิ่งนี้มันไม่ใช่การหลอกลวงสำหรับนายฉันรู้แล้วและฉันจะไม่ทำให้นายเสียใจอีกเป็นครั้งที่สองแน่นอนนารุโตะแล้วนายล่ะรักฉันไหมนารุโตะ..”ผมพูดมันออกมาหมดเลยทั้งในหัวใจของผม

    “..ฉันก็เหมื่อนกันฮึกๆ..ฉันก็รักนายมากเหมื่อนกันซาสึเกะฮื่อๆ”นารุโตะพูดทั้งๆที่ร้องไห้ผมกอดคนตรงหน้าอย่างมีความสูข

    “จากนี้และตลอดไปฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้นายเสียใจอีกเป็นครั้งที่สองนายเชื่อใจฉันไหมนารุโตะ”ผมพูดก่อนจ้องเข้าไปในดวงตาของร่างบาง

    “ฉันเชื่อมั่นในตัวนายซาสึเกะ”นารุโตะพูดมันทำให้ผมแน่ใจแล้วว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมันจะไม่กระทบกระเทื่อนถึงคนๆนี้ได้อย่างแน่นอน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×