[FIC]EXO - See You Again ~ แล้วพบกัน {Krisyeol ft.hunhan}

ลำดับตอนที่ #1 : INTRO **ดิทคำผิด

Intro

'พี่คริสสสสสส วันนี้คุณตาซื้อกล้องโพราลอยให้ผมด้วย' เด็กน้อยวัย8ปี พูดกับพี่ชายวัย12ปีที่ มาเจอกันโดยบังเอิญที่สวนสาธาระทุกวันจนสนิทกันไปโดยปริยาย

'จริงหรอ งั้นเรามาถ่ายรูปกันมั้ย เด็กน้อยของพี่อยากถ่ายรูปกับพี่หรือเปล่า' คริสถามออกไปทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้วว่าเด็กน้อยต้องตอบว่าถ่าย

'ถ้ามีพี่คริสไม่ว่าจะทำอะไรผมก็ทำด้วยหมดเลยครับ เรามาถ่ายรูปคู่กัน' พอเด็กน้อยพูดจบทั้งคู่ก็ถ่ายรูปกันมีทั้งรูปคู่และรูปเดี่ยว

'รอมันแห้งก่อนสิเด็กน้อย' พูดจบคริสก็สะบัดรูปเพื่อให้มันแห้งก่อนจะยื่นให้เด็กน้อย 'อ่ะ รูปพี่นายเก็บไว้นะ ส่วนรูปนายพี่จะเก็บไว้เองตกลงมั้ย'

'ตกลงครับ ผมดีใจที่สุดเลยได้รูปพี่คริสด้วย แล้วรูปอื่นๆหละครับจะแบ่งยังไง' เด็กน้อยถามออกไปเพราะที่เหลือเป็นรูคู่ทั้งหมดสี่ใบ

'ที่เหลือมีแต่รูปคู่สินะ งั้นก็แบ่งคนละสองใบไง โอเคนะ' เด็กน้อยไม่ตอบแต่กลับพยักหน้ารัว

'พี่คริส!!! วันนี้ผมสอบได้เต็มด้วยแหละ นี่ๆๆๆ’ เด็กน้อยพูดขึ้นเหมือนพึ่งนึกอะไรออกแล้วหยิบกระดาษคำตอบออกมาให้คนตรงหน้าดู

'เก่งจังเลยเด็กน้อย' คริสพูดพร้อมเอามือยีหัวเด็กน้อยคนนั้น จนเด็กน้อยคนนั้นยู่หน้าแล้วพูดว่า

'ผมไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะ พี่เลิกยีหัวผมได้แล้วมันยุ่งหมดแล้วนะครับ หมดหล่อกันพอดี'

'ฮ่าๆๆๆ ก็ไม่เห็นเคยหล่อไม่ใช่หรอ'

'พี่คริสบ้าจะไปไหนก็ไปเลย ผมไม่คุยด้วยแล้ว' หนุ่มน้อยคนนั้นพูดแล้ว อมลมเข้าปากจนแก้มพอง

จุ๊บ

'พี่คริสบ้ามาห้อมแก้มผมทำไม ไปเลยไป'

'ก็อยากมาทำแก้มพองให้หอมทำไมเล่า พี่ไปก็ได้แล้วอย่าร้องไห้นะ' พอคริสลุกขึ้น เด็กหนุ่มน้อยคนนั้นก็รีบดึงไว้ทันที 'ไหนว่าจะให้พี่ไปไม่อยากคุยกับพี่แล้วไง'

'ฮึก.. ผมพูดเล่นครับ ฮึก ฮือ'เมื่อคริสเห็นก็รีบเข้าไปกอดเด็กน้อยของเข้าทันที

'อย่าร้องนะ พี่ไม่ไปไหนแล้วนะครับคนดี'

'จริงๆนะ'คริสไม่พูดตอบแต่เขากลับพยักหน้าตอบเด็กน้อยถามขึ้นอีกครั้งว่า 'สัญญานะ'

'สะ สัญญา'คริสตอบเสียงกระตุกเพราะเขากำลังจะผิดสัญญาเขากำลังต้องจากที่นี่ไป เผื่อไปจีนไปหาครอบครัวที่แท้จริงคนสุดท้ายที่เขาเหลืออยู่น้องชายของเขา

'คริสสสสส!!!! กลับบ้านได้แล้ว' เสียงของผู้หญิงผู้เป็นแม่เลี้ยงของคริสตะโกนเรียกให้เขากลับบ้านนั้นเป็นสัญญาณที่เขาจะต้องไปแล้วสินะ

'นั้นใครครับ น่ากลัวจัง' เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย

'ไม่ต้องกลัวนะมีพี่อยู่ นั้นแม่พี่เอง แต่พี่ต้องไปแล้ว นี่แหวนของพี่เก็บไว้ดีๆนะ รักนะเด็กน้อยของพี่' คริสรีบถอดแหวนที่มีมังกรตัวเล็กๆที่หัวแหวนแล้วมีสลักชื่อภายในว่า wuyifan ซึ่งเป็นแหวนวงเดียวในโลกและเป็นของติดตัวตั้งแต่เด็กออกจากนิ้วตัวเองแล้วมอบให้กลับเด็กน้อยตรงหน้าราวกลับว่าเข้าจะไม่ได้เจอหน้าเด็กน้อยอีกไปตลอดชีวิต

'ให้ผมทำไมครับ พี่คริสจะไปไหน'เด็กน้อยถามด้วยความสงสัยอีกรอบและอารมณ์ที่พร้อมจะร้องไห้ตลดเวลา

'พี่ไม่ไปไหนหรอกครับแค่กลับบ้านเอง โตขึ้นแต่งงานกับพี่นะ'คริสถามด้วยคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบเพียงแค่เขาอยากจะพูดออกไปแค่นั้น แต่เด็กน้อยก็ตอบกลับมา

'ครับ ผมจะแต่งงานพี่คริส พี่คริสเก็บนี่ไวนะ นี่ก็สร้อยของผม คุณตาให้ผมตอนผมเกิดครับ คุณแม่...' ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะพูดจบก็มีเสียงแทรกขึ้นอีก

'คริส แม่บอกให้กลับบ้าน มัวทำอะไรอยู่' แม่เลี้ยงของคริสตะโกนขึ้นอีกรอบ

'ครับแม่!! พี่ต้องไปแล้วนะ'

'นี่ครับ พี่คริส'พูดจบเด็กน้อยก็รีบดึงสร้อยที่มีจี้รูปนกฟินิกซ์ห้อยตรงปีกด้วยตัวอักษรเล็กๆว่า CY ซึ่งสร้อยนี้ก็สำคัญไม่ต่างจากแหวนวงนั้นให้กับคริส

'แล้วเจอกันนะ เด็กน้อยของพี่'

'ครับพรุ่งนี้เจอกันนะครับ' เด็กน้อยไม่รู้เลยว่าคำว่า แล้วเจอกันนั้น ของคริสนั้นมันอีกนานแค่ไหนกว่าที่จะเจอกัน

เฮือกกก!!!!

“นี่เราฝันเรื่องนี้อีกแล้วหรอเนี้ย พี่คริสครับพี่อยู่ไหนผมคิดถึงพี่ ผมรอพี่อยู่นะครับ รอที่จะได้เจอกัน พี่ควรกลับมาหาผมได้แล้ว คำว่าแล้วเจอกันของพี่มันไม่เคยนานขนาดนี้นะครับ พี่จะจำผมได้รึเปล่าครับก่อนที่พี่จะไปแม้กระทั่งชื่อพี่ยังไม่เคยถามผมเลย ตอนนี้ผมไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะครับ ผมอาจจะสูงกว่าพี่ก็ได้นะครับ” ร่างบางที่ตื่นจากความฝันพูดแล้วมองแหวนวงนั้นก่อนจะเผลอหลับไปอีกรอบ

 --------------------------------------------------------------------------------

********  

จบแล้ววว intro สุดแสนจะสั้นมาก เด็กน้อยคนนั้นเป็นใครหว่า เรื่องนี้ดราม่ามั้ย ไม่น่าจะดราม่ามั้งๆๆๆๆ แต่งดราม่าไม่เป็น~ พึ่งเคยแต่งด้วย 555 เป็นกำลังใจให้ด้วยน้าา

 

⊹catalog❦