ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทมนต์ที่รัก ( ปุณณ์ โน่ Love Sick)

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอน 9

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.พ. 58



     
              ชายหนุ่มปุณณ์เดินออกมายังริมสระว่ายน้ำโดยซ่อนดอกกุหลาบสีขาวไว้ด้านหลัง ชำเรืองมองหาเพื่อนสนิทที่กำลังยืนมองดูตึกสูงอยู่เบื้องหน้า ชายหนุ่มปุณณ์ค่อยๆเดินไปอยู่ด้านหลังของชายหนุ่มเพื่อนสนิท 
              โน่... ชายหนุ่มหันหลังมาโดยเร็วเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากชายหนุ่มปุณณ์ 
              เป็นไงบ้างไอ้ปุณณ์ ชายหนุ่มมองดูเพื่อนสนิทที่ยังดูเหนื่อยล้าจากในงาน แล้วเขาก็ชำเรืองมองดูสิ่งของบางอย่างที่อยู่ด้านหลังของเด็กหนุ่มปุณณ์
             ชายหนุ่มปุณณ์ไม่รอช้า เขามอบดอกกุหลาบขาวหนึ่งดอกที่เขาหยิบออกมาจากแจกันบนโต๊ะอาหารในงาน ยื่นให้ชายหนุ่มอีกคนที่อยู่ตรงหน้าพร้อมด้วยรอยยิ้มหวานเขินและเป็นครั้งแรกที่เขาได้แสดงความรู้สึกที่มีต่ออีกคน

           กุหลาบขาวชอบไหม มันแทนความรักบริสุทธิ์ของผมกับโน่น่ะ
      
           ชอบดิ ปุณณ์ให้อะไรโน่ก็ชอบทั้งนั้นแหละ 

           คำหวานที่กินใจ จนทำให้อีกคนหัวใจพองโตมันวูบวาบไปหมด เขาขยับตัวช้าๆยื่นใบหน้ามาจูมพิษที่ตรงริมฝีปากของอีกคน ริมฝีปากอ่อนนุ่มสองฝั่งประกบกันอย่างแนบแน่นอีกคนหลับตายี๋ด้วยความเขิน แต่อีกคนจ้องมองหน้ามองดูอย่างมีความสุข และชายหนุ่มปุณณ์ก็โอบกอดหนุ่มตรงหน้าทันที

          ไอ้ปุณณ์ นานเท่าไหร่แล้วที่เราไม่ได้ดูดาวด้วยกัน โน่หันศรีษะมองไปบนฟ้า เพื่อที่จะมองดูดาวระยิบระยับบนฟากฟ้า ชายหนุ่มปุณณ์เอียงศรีษะมองไปตามโน่

          นานเหมือนกันน่ะ จำได้ว่า ตอนนั้นเราสองคนวาดรูปเชื่อมจุดระหว่างดวงดาวกันด้วย และมันก็เป็นดาวห้าแฉก ที่มันมีความหมายบางอย่างที่ทำให้ปุณณ์เข้าใจสักที บางครั้งปุณณ์ก็ฝันแปลกๆแต่ก็ไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้เข้าใจทุกอย่างหมดแล้ว แต่ให้เอาจริงๆน่ะ ปุณณ์อยากเป็นเด็กๆคนๆนึงไม่ต้องมีพลังวิเศษอะไรเลย อยากใช้ชีวิตปกติทั่วไป ตอนนี้ปุณณ์อึดอัดมาก ต้องเรียนรู้หลายๆอย่าง ต้องไปรู้จักคนนั้นคนนี้ เราเหนื่อยว่ะโน่

         เราเข้าใจน่ะ แต่เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วนายต้องสู้ๆน่ะ เดียวโน่จะอยู่เป็นกำลังใจให้แบบนี้ตลอดไปเลยน่ะ

        ขอบคุณครับ โน่... ดาวตก.... เขาบอกว่าถ้าเห็นดาวตกให้ขอพรได้น่ะ

        จริงเปล่า... ชายหนุ่มโน่ ประกบฝ่ามือทั้งสองค่อยๆหลับตาแล้วก็ขอพรทันทีเลย ส่วนอีกคนก็รีบทำเช่นเดียวกัน

        ไอ้ปุณณ์ ขอพรอะไรว่ะ 

        ไม่บอกหรอก อิอิ ชายหนุ่มปุณณ์ทำท่าเขินอายอมยิ้มมองดูอีกคนที่ทำหน้ายุ่งเหยิงที่กำลังคาดคั่นอยากรู้ว่าอีกฝ่ายขอพรอะไร 

       บอกหน่อยดิ จะขอเหมือนกันเปล่า ชายหนุ่มอีกคนก็ไม่ยอมง่ายๆ

       เขาบอกว่าขอพรแล้วอย่าบอกใคร ถ้าบอกคนอื่นเดียวจะไม่สมหวังน่ะ

       งั้นไม่อยากรู้ก็ได้... ชายหนุ่มโน่ สบัดหน้าเดินไปยังริมสระน้ำทันที

       ผมขอให้โน่กับผมรักกันตลอดไป ชายหนุ่มได้พูดเบาๆ เพื่อไม่ให้อีกคนได้ยิน แล้วก็เดินตามโน่ไปทันที

       คืนนี้โน่ไปนอนห้องปุณณ์ไหม ปุณณ์มีเรื่องจะเล่าให้ฟังหลายอย่างเลย ปุณณ์มีเบียร์ในห้องด้วยพอดีแอบซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ 
       แบบนี้โดนมอมแน่ๆเลย ไม่เอาหรอก เดียวเสียตัว ชายหนุ่มโน่มองหน้าอย่างเขินอายปฏิเสธออกมาทั้งๆใจจริงก็อยากอยู่ด้วยกับชายหนุ่มอีกคน 
       ไอ้โน่ คิดลึกละ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกครับ แต่ขอแค่กอดก็พอน่ะ 
    ชายหนุ่มรีบตอบอย่างทันทีกลัวอีกคนจะไม่ยอมกลับไปนอนห้องด้วย
       ก็ได้... ถ้าขืนใจเราน่ะ จะเตะให้ใส่แตกเลย ไอ้ปุณณ์บ้า ชายหนุ่มแกล้งพูดออกมาเพราะกลัวว่าจะออกตัวแรงไป แต่จริงๆแล้วยอมตั้งแต่ชวนไปนอนคำแรกแล้ว 

       วิวจากห้องนอนของเหล่าลูกคนรวยของชายหนุ่มปุณณ์ที่ระเบียงสามารถมองดูดวงดาวได้ ท้องฟ้ามืดสนิท ในบริเวณโรงเรียนเวทมนต์ ที่เงียบสนิท ทำให้ชายหนุ่มสองคนได้ใช้เวลาร่วมกัน พูดคุยกัน และจ้องมองกันและกันอย่างไม่เหมือนเมื่อก่อน ที่ยังมีเส้นบางๆกั้นความรู้สึกของกันและกันอยู่ แต่ตอนนี้มันได้ตัดเส้นบางๆเส้นนั้นขาดไปแล้ว มันมีแต่ความรู้สึกรักที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นมาใหม่แล้ว ยังไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร จะเกิดอะไรขึ้น ถึงแม้ว่าความรักนี้จะเป็นผู้ชายด้วยกันที่สังคมของเขาไม่ยอมรับแน่นอน เขาจะสู้เพื่อความรักครั้งนี้ เขาจะไม่ยอมให้สังคมของเขาทั้งสองต้องมาพรากจากกันและกันอย่างแน่นอน

                     
                       โน่... ผมสัญญาว่า ผมจะรักโน่ตลอดไป 

            อนาคตไม่รู้จะเป็นเช่นไร อยากบอกโน่ว่า ผมจะรักโน่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง โน่จำคำนี้ไว้น่ะ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป 




                       




                 จบละครับภาค1 ติตตามได้น่ะครับ ภาค2 เร็วๆนี้

       
       



         



     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×