ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักดึงดูด (ภู ธีร์ นนท์ ฮอร์โมน2)

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอน 5

    • อัปเดตล่าสุด 2 ต.ค. 57


         ตอนนี้ต้องมาขนของขึ้นห้องคนเดียว คนอะไรแร้งน้ำใจชิหายเลย เข้าหอวันแรกก็เจอรูเมทเห็นแก่ตัวละ และผมต้องมาอยู่กะไอ้คนนี้ตายแน่ๆ ห้องก็รก ของเล่น และโมเดลต่างๆ รกห้องไปหมด นี่โตเป็นควายขนาดนี่แล้วยังจะเล่นเป็นเด็กไปได้ เดียวจัดการแกล้งให้เข็ดเลย 

        "ฮัดชิ้ว..." ใครว่ะ มานินทาเรา จามไม่หยุดเลยเนี้ย 
        สงสัยจะเป็นไอ้รูเมทจอมขี้บ่นของแกไงไอ้ภู ฮ่าๆๆ

         สงสัยจะจริงมั่ง จามไม่หยุดเลยเนี้ย "ฮัดชิ้ว" หรือว่า.... แกไม่อาบน้ำมากกว่าน่ะธีร์ ใช่ป่ะ เมื่อคืนนี้ก็ไม่ได้อาบน้ำน่ะสิ 

    "ไอ้บ้า" เราอาบน้ำก่อนจะมานอนห้องภูอีกน่ะ มาดมดูสิ ตอนนี้ก็ไม่มีกลิ่นน่ะ

    ผมเลยเดินเข้าไปใกล้ๆตัวของธีร์ แล้วก็ดมไปรอบๆตัวของธีร์ เริ่มจากหูข้างซ้าย ไปข้างขวา แล้วผมก็ยืนครุ่นคิดแปปนึง

    โหยยย เหม็นมากเลย ไอ้ธีร์ ยี๋!!!!!

    เหม็นจริงดิ ไม่ต้องมาแกล้งอำกันเลยน่ะ ไอ้บ้า!!! 

    อาบน้ำให้ป่ะ ผมเลยแกล้งถามกวนๆ ดูสิไอ้ธีร์มันจะตอบว่ายังไง แต่มองหน้าแล้วมันหน้าแดงขึ้นมาทันที พร้อมกลับคำตอบ "ไอ้บ้า" แต่ผมคงไม่หยุดแกล้งแค่นี้แน่นอน เลยถอดเสื้อก้ามสีขาวบนตัวผมออกมาเห็นซิกแพ็กเล็กๆของผมที่ขาวจั๊ว แล้วผมก็ค่อยๆเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของไอ้ธีร์ "ขอยืมผ้าเช็ดตัวด้วยน่ะ" ผมเลยเดินเข้าห้องน้ำทันที

    ไอ้ภู เราไม่ให้นายยืมน่ะ ผ้าเช็ดตัวของเรา เอาคืนมา

    แต่ผมก็ไม่สนคำพูดของธีร์เลยเดินเข้าไป ถอดกางเกงออกเปิดน้ำฝักบัวทันที

    ธีร์เปิดประตูห้องน้ำทันทีเพื่อที่จะแย่งเอาผ้าเช็ดตัวของตัวเองให้ได้ 
    ไอ้ภู เอาผ้าเช็ดตัวเรามาน่ะ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปเห็นภาพเบื้องหลังของเพื่อนจอมแสบที่แกล้งได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ จึงรีบกลับหลังหันทันที "ไอ้ภู ใส่เสื้อกางเกงเดียวนี้น่ะ เห็นหมดแล้ว" แสบๆจริงเพื่อนคนนี่มาโชว์ของลับอะไรให้ผมดูเนี้ย เขินมากรู้ไหม ไอ้บ้าเอ้ย


    ผู้ชายด้วยกันเขาไม่อายกันหรอก หรือว่านายไม่ใช่ผู้ชาย เป็นตุ๊ดหรอ 

    ไม่ต้องเลย เอาผ้าเช็ดตัวเรามา เดียวเราจะเอาผืนใหม่มาให้

    โอเคๆ ไม่แกล้งล่ะ ผมก็ค่อยๆเดินเปลือยแล้วจับผ้าเช็ดตัว เช็ดไปตามส่วนต่างๆของร่างกายของผม แล้วก็ยื่นให้เจ้าของผ้าเช็ดตัวไป

    ยี๋ๆ อย่าบอกน่ะว่าเช็ดตัวแกไปแล้ว

    ใช่น่ะสิ

    เหม็นๆ สงสัยจะต้องเอาแอลกอฮอล์มาฆ่าเชื้อละมั่ง

    ไอ้บ้า ผมจึงพลักไอ้ธีร์ออกไปจากหน้าห้องน้ำแล้วปิดประตูอาบน้ำต่อ "ผ้าเช็ดตัวเราอย่าลืมล่ะ เอามาให้ด้วย"

    เออออออ  

         
         กว่าจะจัดของเสร็จตอนนี้ก็บ่ายแล้ว ว่าแต่ไอ้รูเมทมันไปไหนของมันเนี้ย บ่ายละไม่ยอมกลับมาสักที ช่างเถอะไปหาอะไรกินดีกว่า คนอะไรนิสัยเหมือนเด็กซะมัดเลย

        ไอ้ธีร์หิวข้าวแล้วไปกินข้าวกัน ผมเลยชวนไปกินแถวๆหอพัก และนั่งเล่นนอนเล่นใต้ต้นไม้ในสนามหญ้าหลังตึกใกล้ๆ หอพัก มีสระน้ำขนาดกลางและมีต้นไม้ร่มรื่น ตอนเย็นๆ เด็กๆนักศึกษาจะพากันมาวิ่งออกกำลังกายรอบๆสระน้ำแห่งนี้ 

        นั่นมันรูเมทเรานี่ว๊า ผมมองออกไปจากโรงอาหารเห็นสระน้ำขนาดกลางและเมื่อมองไปที่ต้นไม้ที่ดูร่มรื่นที่สุดเห็นเจ้ารูเมทของผมเอง นอนกางแขนบนสนามหญ้า ท่าทางดูผ่อนคลาย คงสบายน่าดู แล้วทำไมภูเขาไปคนเดียวเนี้ย แล้วเพื่อนคู่เกย์หายไปไหนน่ะ




    นี่นาย รูเมทไอ้ภูใช่ป่ะ
    ใช่ แล้วทำไมไม่ไปหาคู่เกย์นายล่ะ นอนอยู่ตรงโน้นไง
    คู่เกย์ บ้าอะไรล่ะ เพื่อนกันต่างหาก
    เพื่อนกันอะไรล่ะ ยังไปนอนด้วยกันเลยเมื่อคืน
    พอๆ เลยนาย บอกว่าเพื่อนก็เพื่อนสิ เราไปละ

      ไอ้รูเมทนนท์ จะมากวนประสาทอะไรอีกเนี้ย โอ๊ยยย มีแต่เรื่องปวดหัว ส่วนไอ้ภูนอนสบายใจ รู้ไหมว่าคนอื่นเขาคิดไปไหนถึงไหนแล้วเรื่องระหว่างเราเนี้ย จะทำไงดีเนี้ย

    เฮ้!!! ธีร์ คืนนี้มานอนห้องเราได้น่ะ เราว่าภูคงอยากนอนกอดนาย อิอิ

    ไอ้บ้า หุบปากไปเลย ไอ้รูเมทห้องนี้ทำไมมันกวนประสาททั้งสองคนเลยเนี้ย สงสัยต้องเลิกคบกับพวกมันดีกว่า ไม่งั้นต้องโดนแกล้งอะไรอีกก็ไม่รู้สาระพัด



    ไอ้ธีร์หายไปไหนมาเนี้ย นอนรอตั้งนาน รู้ไหมหิวขนมแล้วน่ะ 

    เห็นเราเป็นคนใช่นายหรือไง ลุกขึ้นมากินเองเลย บริการขนาดนี้แล้วยังจะเอาอะไรอีก

    งั้น ป้อนด้วยดิ

    ไอ้บ้ากินเองไปเลย ผมเลยจับขนมปังยัดใส่ปากไอ้จอมขี้เกรียจไปหนึ่งชิ้นอย่างรวดเร็ว 


    โอ๊ยยยย ไอ้ธีร์ เจ็บน่ะ เจ็บปากหมดเลยอ่า

    สมน้ำหน้า กินๆเข้าไป ยังพูดไม่ทันขาดคำ ไอ้รูเมทอีกคนก็เดินตรงมาที่ผมนั่งอยู่ตรงใต้ต้นไม้ใหญ่

    สวีทกันจริงคู่นี้ แต่งเมื่อไหร่บอกด้วยน่ะ 

    ไอ้รูเมทจอมขี้บ่น หุบปากเลย อยากกินด้วยล่ะสิ กินไหมล่ะ

    ไม่กินหรอก ไม่อยากเป็น ก ข ค 

    ไอ้บ้าเราบอกแล้วไงว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน 

    ช่างเถอะไอ้ธีร์ คนขี้บ่นก็ปล่อยเขาบ่นไป นอนกินขนมต่อดีกว่า 

    ส่วนรูเมทจองขี้บ่นก็นั่งลงข้างๆธีร์ แล้วก็หยิบขนมในมือที่ธีร์ถืออยู่เอามาจับใส่ปากตัวเอง อย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

    นี่นาย ไม่ขอก่อนเลยน่ะ 

    คนกันเอง แล้วก็หยิบกินต่ออีกชิ้น ส่วนชิ้นนี้ ผมขอน่ะครับ คุณธีร์ ขอบคุณครับ 

    แล้วเราสามคนก็นั่งริมสระน้ำใต้ต้นไม้ โดยที่รูเมทจอมยุ่งทั้งสองคนกัดกันไปกัดกันมา แต่ดูๆแล้วก็น่ารักดีทั้งสองคน อีกคนก็กวนตีน แต่อีกคนก็มุขเยอะ ไปกันได้ดีน่ะรูเมทคู่นี้ แต่ทำไมเรารู้สึกแปลกๆละ ถ้าภูจะมีเพื่อนสนิทเพิ่มอีกคน ไอ้นนท์ก็น่านิสัยดี แต่ถ้าเขาสนิทกันมากกว่านี้เราคงไม่มีความหมายแล้วละมั่ง นี่เราเป็นอะไรไปเนี้ย 

    ตั้งแต่เรียนมาภูก็เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดละ ถึงแค่จะรู้จักกันไม่แค่กี่วัน เหมือนมีแรงดึงดูดกันและกันให้ได้มาพบเจอ แต่เราก็รับรู้ถึงความรู้สึกที่เรามีให้กัน แต่ถ้ามีใครสักคนจะเข้ามาเพิ่มก็น่าจะโอเคขึ้นน่ะ จะได้มีเพื่อนเยอะๆ แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่มีต่อภูมันมากกว่าเพื่อนแล้วนี่สิ จะห้ามใจไว้ได้ยังไง แค่เห็นเขาสะนิดกับคนอื่นผมก็กลัวจะกลายเป็นคนไม่สำคัญต่อเขาแล้ว แต่ความรู้สึกที่มีก็ไม่กล้าบอกไปกลัวจะเสียเพื่อนคนนี้ไป เราต้องทำยังไงเนี้ย เฮ้อ 

    ป่ะๆ เรากลับกันเถอะ 

    ในห้องนอนที่ต้องมาประชันหน้ากันระหว่างรูเมทเนียบ และรูเมทขี้เกรียจแบบผม ผมต้องจัดการทุกอย่างโดยการทำตารางทำความสะอาดห้อง และออกแบบกฎระเบียบการใช้ชีวิตในห้องนี้ขึ้นมาเพื่อความสบายใจแก่ทุกฝ่าย 1.ห้ามแตะต้องของกันก่อนได้รับอนุญาติ 2.ต้องสลับกันทำความสะอาดห้องคนละวัน 3.ห้ามนอนโกน 

    ไอ้ห้ามนอนโกน มันห้ามกันได้ด้วยหรอว่ะ ไอ้ภู 
    ต้องทำได้สิ เข้าใจป่าว 

    ถ้าเรานอนโกนละ 
    จะโดนเราเตะตกเตียงเลยน่ะสิ เข้าใจไหม

    โหดจุง!!! โอเค แล้วถ้าใครฝ่าฝืนละ

    ก็ต้องให้อีกฝ่ายทำโทษอะไรก็ได้ 

    โอเคๆ น่าสน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×