ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักต้องเดินทาง( กอล์ฟ แบงค์ พี่ชาย My Bromance)

    ลำดับตอนที่ #5 : ห่วง

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 57




          พี่กอล์ฟหายไปไหนน๊ะ เดินตามหาแถวชายหาด แต่ก็ไม่เจอเลย หรือไปที่ชายหาดอื่น ผมจะตามไปหาดีไหม มันมืดมากด้วยกลัวอันตรายจัง หรือว่าพี่กอล์ฟจะเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือเปล่าเนี้ย เป็นห่วง ออกตามหาดีกว่า (ด้วยความเป็นห่วงพี่กอล์ฟมากกว่าตัวเอง แบงค์จึงออกตามหากอล์ฟต่อ)

             @ใช่น้องแบงค์แฟนไอ้กอล์ฟป่ะเนี้ย คล้ายๆเลย (มาร์คได้สังเกตุเห็นแบงค์กำลังเดินริมถนนแถวชายหาด เมื่อรู้ว่าใช่แบงค์ มาร์คได้เตรียมผ้าเช็ดหน้าผสมกับแอมโมเนีย เพื่อที่จะลักพาตัวแบงค์) จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปทักทายแบงค์ เพื่อจะได้แน่ใจว่าไม่ผิดคนแน่ๆ

    @ใช่น้องแบงค์ไหมครับ 
    #ใช่ครับ พี่เป็นใครหรอครับทำไมรู้จักผม

        มาร์คได้เข้าไปรัดตัวแบงค์แล้วจึงเอาผ้าเช็ดหน้าปะกบเข้าที่ใบหน้า จนแบงค์สลบไป แล้วเขาก็นำแบงค์ขึ้นรถพาขับไปโรงแรมที่เขาพัก

    @งานนี้สบายๆไม่ต้องตามให้เหนื่อย (บ่นคนเดียวบนรถ)

    ณ ริมชายหาด 

        ต่อได้นั่งรอโทรศัพท์จากมาร์ค รอให้มาร์คจับตัวแบงค์ให้ได้เสียก่อน ต่อจึงชวนกอล์ฟคุยเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา เผื่อกอล์ฟจะใจอ่อน และกลัวกอล์ฟไปช่วยแบงค์ทันเวลา

    ข้อความจากมือถือต่อเข้ามา


    "จับมันเสร็จเรียบร้อยแล้วน่ะ เจอกันที่โรงแรม"
     
       จากนั้นต่อก็ขอตัวกลับทันทีเพื่อที่จะจัดการแบงค์ให้เรียบร้อย

         กอล์ฟจึงรีบเอาโทรศัพท์โทรหาแบงค์ทันทีที่ได้หลุดออกมาจากสถานการณ์นี้ กลัวแบงค์จะเป็นห่วง แต่ไม่มีใครรับสายเลย กอล์ฟรู้สึกใจคอไม่ดีจึงรีบกลับไปหาแบงค์ที่โรงแรมทันที

    ณ โรงแรมแห่งหนึ่งที่มาร์คพัก

          มาร์คได้อุ้มแบงค์เข้ามาไว้บนเตียงนอนในโรงแรม สภาพแบงค์สลบยังไม่รู้สึกตัว แล้วเขาก็สำรวจใบหน้าร่างกายของแบงค์และลูบไล้ไปตามร่างกายของแบงค์อย่างกระหาย

    @เด็กอะไรเนี้ย น่ารักจังเลย เสร็จกูแน่ แต่รอให้ตื่นก่อนดีกว่า ทำตอนนี้คงไม่สนุก อยากทำตอนมันชักดิ้นชักงอ คงจะมีอารมณ์น่าดู ฮ่าๆๆ
    &ไอ้มาร์ค ทำมันตอนนี้แหละ เร็วๆเลย
    @ไอ้ต่อ รอมันตื่นก่อน ทำตอนนี้กูจะสนุกหรอ มันนอนสลบไม่รู้สึกหรอก
    &เออ อย่าช้าล่ะ เดียวมันขึ้นตื่น มันโวยวายเดียวมีปัญหาน่ะโว๊ยย
    @แต่ตอนนี้กูขอกินมึงก่อนได้ป่าว
    &ตอนนี้กูไม่มีอารามณ์ว่ะ
    @น่ะๆ ที่รัก เค้าอดใจไม่ไหวแล้ว 
    &ไม่เอาน๊าาาา มาร์ค
    @แปปเดียวเองที่ร๊าก (เสียงอ้อนของมาร์คค่อยๆทำให้ต่ออ่อนไหว)
    &ไม่เอาอ่ามาร์ค ไม่พร้อม
    @น่ะครับ ที่รัก (มือของมาร์คก็ค่อยลูบคลำไปที่ตัวของต่อ)
    &ทำต่อเบาๆน่ะ (ต่อหันหน้าเข้าหามาร์ค ค่อยๆเอามือกอดไปที่คอของมาร์คแล้วจึงกระซิบเบาๆที่ข้างหู)
         

            มาร์คค่อยๆเดินมาโอบเอวของต่อ เอาใบหน้ามาซุกที่คอของต่อแล้วก็ค่อยลูบไล้บนตัวของต่อ จนต่ออ่อนแรง มาร์คเลยจับมือต่อเดินมาอีกห้องนึง แล้วทั้งสองก็ระลึกความหลังกันอย่างสนุกสนาน 

    ณ โรงแรมระดับ3ดาว

        กอล์ฟเคาะห้องของแบงค์แต่ไม่มีใครเปิดเลย เขาจึงรีบไปสอบถามพนักงานโรงแรมเผื่อจะช่วยเหลือเขาได้ 

    $มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ
    >เด็กชายที่พักห้อง308 เห็นบ้างไหมครับ
    $อ่อ เห็นเขาเดินออกไปจากโรงแรมประมาณตอนเที่ยงคืนค่ะ
    >รู้ไหมครับเดินไปทางไหน
    $เดินเรียบชายหาดค่ะ
    >ขอบคุณครับ (กอล์ฟ จึงเข้าใจว่าแบงค์ต้องเดินออกมาตามหาเขาแน่ๆ กอล์ฟจึงรีบวิ่งออกมาตามหาแบงค์ กลัวแบงค์จะเป็นอันตราย)





    ณ โรงแรมแห่งหนึ่งที่มาร์คพัก

         แบงค์ค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นมา มองไปรอบๆห้อง เขาถามตัวเองว่า เขาอยู่ไหนกันเนี้ย และตกใจกลัวมากๆ เขาจึงรีบวิ่งไปที่ประตูห้องด้วยความกลัว น้ำตาเริ่มคลอเต็มแก้มทั้งสองข้าง โชคดีที่ประตูไม่ได้ล๊อกมาจากข้างนอก เขาจึงรีบวิ่งออกมาจากโรงแรมแห่งนี้ แต่เขาก็จำหน้าคนที่เจอเป็นครั้งสุดท้ายไม่ได้อยู่ดี แบงค์จึงหยิบมือถือขึ้นมาดู พี่กอล์ฟโทรหาเขากว่า80สาย เขาจึงโทรกลับไปหากอล์ฟทันที

    ณ ริมชายหาด

    >แบงค์!!! (กอล์ฟได้ตะโกนเรียกตามหาแบงค์ เขารู้สึกผิดมากที่ปล่อยให้แบงค์หายไปแบบนี้ เขาได้สัญญาที่จะดูแลแบงค์ให้ดีที่สุดแต่ก็ทำไม่ได้)

    >พี่ขอโทษน่ะแบงค์ ที่ดูแลแบงค์ไม่ได้ ปล่อยให้แบงค์เป็นห่วงพี่

        กอล์ฟเดินตามหาจนเวลาตี3กว่าแล้ว แต่ก็ไม่พบแบงค์เลย กอล์ฟตัดสินใจที่จะไปแจ้งความกับตำรวจไว้ก่อน เพราะไม่รู้จะไปตามที่ไหนแล้ว เผื่อตำรวจจะช่วยหาแบงค์อีกแรง

    จู่ๆเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

    #พี่กอล์ฟช่วยแบงค์ด้วย
    >แบงค์อยู่ไหน
    #แบงค์กำลังวิ่งออกมาจากโรงแรมแถวๆหาดอยู่อ่า 
    >เดียวพี่ไปรับตอนนี้เลย
    #ครับ

          เมื่อต่อกับมาร์คเสร็จภารกิจ พวกเขาเดินออกมาดูแบงค์กลัวมันจะตื่นขึ้นมาซะก่อน เมื่อเปิดประตูเข้ามา พวกเขาไม่พบแบงค์แล้ว

    &ไอ้เหี้ยมาร์ค มันหนีไปแล้ว 
    @ใครหนี 
    &ก็ใครละ เด็กมันหนีไปแล้ว ตามหาให้เจอเลยน่ะ
    @เอออ (มาร์ค รีบวิ่งออกไปเพื่อที่จะจับแบงค์อีกครั้ง แต่มาร์คได้เห็นแบงค์กับกอล์ฟพอดี)

    @ไอ้เหี้ยกอล์ฟ แม่งเร็วชิหายเลย
    &ไอ้เหี้ยมาร์ค กูบอกให้จัดการตอนนั้นก็ไม่รีบทำ เห็นไหมมันรอดไปได้แล้ว (ต่อได้เดินตามมาร์คมาติดๆ และได้เห็นภาพแบงค์กับกอล์ฟอยู่ด้วยกันแล้ว)
    @ที่รัก อย่าดุเค้าเลย เค้าขอโทษ
    &ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนหรอกน่ะ ตอนนี้โกรธแกละ ต้องจัดการเด็กนั้นให้ได้ 
    @ไม่ต้องห่วงที่รัก ยังไง กูก็ต้องกินเด็กนั้นให้ได้อยู่แล้ว น่า...สักขนาดนั้น
    &ทำให้ได้ล่ะ ไม่ใช้ดีแต่ปาก
    @เออ กูรู้ล่ะ



    #พี่กอล์ฟ!!! (เมื่อแบงค์ได้เห็นพี่กอล์ฟ แบงค์จึงรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดอย่างแน่น และร้องไห้โหออกมาด้วยความกลัว จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น)
    >แบงค์!!! เป็นอะไรไหมครับ เจ็บตัวตรงไหนไหม 
    #เหมือนแบงค์ยังไม่โดนทำร้าย แต่แค่สลบไป แบงค์ตื่นขึ้นมา เลยรีบวิ่งออกมาครับ 
    >โชคดีแล้วที่แบงค์ไม่เป็นอะไร พี่ขอโทษน่ะ ที่ทำให้เป็นห่วง 
    #ก็เค้าเป็นห่วงพี่มากๆ เค้ากลัวพี่จะเป็นอันตราย
    >อย่าทำแบบนี้อีกน่ะ พี่ดูแลตัวเองได้ แต่แบงค์ยังเด็กอยู่น่ะ
    #เค้าขอโทษ ที่ทำให้พี่ต้องเป็นห่วง
    >พี่เครียกับต่อล่ะน่ะ พี่เครียเสร็จก็กลับมาหาแบงค์แต่ติดต่อแบงค์ไม่ได้
    #ใครไม่รู้จับตัวเค้ามาอ่า
    >แบงค์จำหน้าได้ไหม
    #จำไม่ได้ มันมืดมากอ่า
    >ไม่เป็นไร ต่อไปต้องระวังตัวหน่อยล่ะกัน
    #ครับ แบงค์จะไม่ออกมาแบบนี้แล้ว
    >กลับโรงแรมกันเถอะ แบงค์จะได้พักผ่อน


         ทั้งสองกอดกันแน่น ด้วยความเป็นห่วงกันและกัน ส่วนต่อก็ยืนมองภาพด้วยความหมั่นไส้แบงค์ที่แสดงท่าทีออกมาแบบนั้น 


    &ไอ้มาร์ค ดูสิ อีแบงค์มันตอแหลมากเลยอ่า กอล์ฟจะสงสานมันอะไรกันนักกันหนา
    @ใครกันแน่ที่ตอแหล (พอขึ้นมาลอยๆ)
    &อีแบงค์ไง หรือแกหมายถึงใคร
    @ใครกัน แสดงได้ดราม่ากว่าอีแบงค์ล่ะ
    &ไอ้มาร์ค!!! มึงด่ากูหรอ
    @ก็ไม่รู้สิน่ะ (แล้วก็เดินสะบัดตูดกลับไปยังห้องพัก)
    &ไอ้มาร์ค!!! 

    ต่อได้ยืนมองภาพตรงหน้า และยังโมโหไอ้มาร์คที่ทำงานไม่ได้เรื่อง


     
    "สงสัยเรื่องนี้ต้องจัดการเองละมั่ง"

     
          ในเมื่อกอล์ฟทำร้ายจิตใจ ทำให้ต่อเสียหน้าได้ขนาดนี้ ต่อจะทำทุกอย่างให้กอล์ฟเสียใจเหมือนต่อ อย่าหวังจะมีความสุขเลยน่ะ เขาได้เปิดกระเป๋าสะพาย ข้างในมีปืนอยู่หนึ่งกระบอก แล้วมองด้วยความแค้นที่ต้องเสียหน้าขนาดนี้ 
     
     
    ****************************************
    ขอบคุณน่ะครับที่ติดตาม
    ฝากคอมเม้นด้วยน่ะครับ 
    ฝากVote ด้วยน่ะครับ

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×