รักดึงดูด (ภู ธีร์ นนท์ ฮอร์โมน2)

ลำดับตอนที่ #4 : ตอน 4

    เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

   ชายหนุ่มทั้งสองคนสะดุ้งตื่นขึ้นมา อย่างงัวเงียแล้วก็มองหน้ากันและกันอย่างตกใจ 

>เหี้ยแล้ว ใครกันมาเคาะประตูห้องเนี้ย
#ไอ้ภู มึงไปดูสิ
>ไม่เอาๆ เรากลัว ไปพร้อมกันน่ะ

   เราสองคนค่อยๆย่องไปที่ประตู แล้วก็ค่อยๆเปิดประตูอย่างช้าๆ 

   จู่ๆ ก็มีชายหนุ่ม จ๊ะเอ๋!!! 

   เราสองคนตกใจจากเสียง จ๊ะเอ๋ ของชายหนุ่มที่เดินมาเคาะประตูห้อง

                                  "เหี้ย..."

&พวกนายสองคนเป็นอะไรกันเนี้ย จ๊ะเอ๋แค่นี้ทำเป็นตกใจ


    จู่ๆ มีชายหนุ่มตาโต ผิวเข้ม มาเคาะประตู ทำให้พวกเราสองคนตกใจกลัว 

ด้วยความสงสัยผมจึงถามชายหนุ่มคนนี้ "นายมาเคาะประตูห้องทำไม "

&ก็เราอยู่ห้องนี้ไง นี่ก็เช้าแล้ว ทำไมทำหน้าตกใจยังกับเจอผี
>อ้าว นี่นาย พักห้องนี้ แสดงว่าก็เป็นรูเมทเราสิ
&ใช่น่ะสิ ว่าแต่นายคนนี้เป็นใคร แฟนนายหรอ
>บ้า... เพื่อนเราสิ 
&ล้อเล่น 

   นายคนนี้เดินเข้ามาในห้องโดยไม่สนใจผม แล้วก็เดินสำรวจในห้องของผม

&อย่าบอกน่ะ ฉันต้องมาอยู่ห้องนี่กับนาย ทำไมห้องรกแบบนี้
>รกอะไรของนาย เราจัดเป็นระเบียบหมดละน่ะ
&นี่อย่าบอกน่ะ ของเล่นพวกนี่เป็นของนายหมด มันเกะกะมาก
>เอ๊ะ!!! ของๆเราอย่ายุ่งจิ 
&อย่าบอกน่ะว่าเมื่อคืนนายสองคนนอนบนเตียงนี่ 
>ทำไมล่ะ 
&เตียงเล็กจะตายไป นอนกันไปได้ไง ถ้าไม่นอนกอดกัน
>เอ้ย นอนได้ล่ะกัน

   คนอะไรก็ไม่รู้ ขี้บ่นเป็นบ้าเลย นี่แค่เจอกันวันแรกน่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันทุกวันสงสัยจะโดนบ่นหูชาแน่ๆเลย ผมเองก็ชอบทำห้องรกอยู่ด้วย 

#ไอ้ภู เรากลับห้องก่อนน่ะ รู้สึกเจ้าของห้องตัวจริงอีกคนจะมาแล้ว 
>เออๆ

  ไอ้ธีร์กลับห้องของมันไปแล้วนี่ผมยังนอนไม่อิ่มเลยเนี้ย ยังต้องมาจัดการกับรูเมทจอมเนียบอีกหรอเนี้ย ให้ตายสิ!!!

>นี่นาย ฝั่งทางขวานี้เป็นเขตของเรา ส่วนของนายฝั่งทางโน้น 

  เดียวนายคนนี่จะบ่นไปมากกว่านี้ ผมเลยทำการแบ่งเขตซะก่อน ห้ามมาแตะต้องของๆเรา ฝั่งนี้ทั้งหมดก่อนจะได้รับอนุญาต

&โอเคๆ ใครอยากจะไปแตะต้องของของนาย เดียวเราจะขนของขึ้นมาบนห้องนี้ ว่างใช่ไหม มาช่วยเราขนของหน่อยสิ

   อะไรกันเนี้ย เดินเข้ามาก็บ่นไม่หยุด แถมยังจะให้เราไปช่วยขนของอีกหรอเนี้ย ไม่ไป คนจะนอนต่อ

>ไม่ช่วย เราจะนอนต่อ ว่าแต่นายชื่ออะไร
&ไม่บอก ถ้านายไม่มายกของช่วย
>ใครอยากจะรู้จักกับนายว่ะ ไปนอนดีกว่า

 เมื่อผมพูดจบ ผมก็เลยไปที่เตียงนอนของผมแล้วก็เอาผ้าห่มคุมโปงเลยทันที ไม่สนใจรูเมทจอมเนียบคนนี้เลย 

&ก็ได้ ถ้านายอยากนอน ก็นอนตามสบาย แต่จะเสียงดังอย่ามาว่าเราน่ะ

   กวนประสาทแต่เช้าเลยวันนี้ ทุกทีผมจะกวนประสาทชาวบ้าน มาเจอไอ้รูเมทจอมเนียบคนนี้ตายไปเลย ผมทนไม่ไหวแล้วก็เลยเดินออกไปหาไอ้ธีร์ที่ห้องของมันทันที

>จัดเก็บของของนายดีๆ อย่ามาของยุ่งกับของของเรา ไปละ
&โอเค

  เมื่อคืนก็ประสาทหลอนกับผี แล้วตื่นเช้ามาประสาทหลอนมากกว่าเจอผีซะอีก คนอะไรขี้บ่นซะมัดเลย 

#อ้าว ไอ้ภู ตามมาห้องเราทำไม
>เราง่วงอ่าขอนอนด้วยน่ะ
#ได้สิ เข้ามาๆ

     เดินเข้าในห้องของไอ้ธีร์ ห้องของมันก็ไม่ต่างจากห้องของผมเท่าไหร่ แต่ห้องของมันสะอาดเนียบที่สุดเลย มีโต๊ะคอม ทีวี และของใช้ส่วนตัวต่างๆจัดได้อย่างสบายตา

>ไอ้ธีร์ห้องแกจัดได้อย่างสบายตาดีจัง สะอาดด้วย วันหลังมาช่วยทำความสะอาดห้องเราด้วยน่ะ
 
     ตอนนี้ผมคงหลับอย่างสบายใจสักทีละ ไม่ต้องมาฟังไอ้รูเมทขี้บ่น แต่เตียงมันก็เล็กเท่ากับห้องของผม แต่เราสองคนก็นอนได้อย่างสบายเช่นเมื่อคืน 

>รูเมทนายละ ไม่อยู่หรอ
#ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้โทรถามมันว่ะ

    งั้นตอนนี้ห้องนี้ก็ของเราสองคนละ นอนกันต่อดีกว่า ผมล้มตัวลงนอนไปที่เตียงนอนของไอ้ธีร์มัน แล้วก็กลิ้งไปกลิ้งมา คว้าหมอนข้างเข้ามากอด แล้วผมก็ค่อยๆหลับไป

#คนอะไรนอนง่ายซะมัดเลย เผลอแปปเดียวหลับไปละ



   หลับตาลงครั้งใดก็มีแต่ความเหงา ความเงียบ กับบางคืนที่ฝันร้าย ไม่รู้เป็นเพราะอายุที่มากขึ้น วัยกำลังคึกคะนอง ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตวัยรุ่นมันเหนื่อยเหลือเกิน เรื่องความรักที่ซับซ้อน ไม่เข้าใจหลายๆอย่าง ที่เกิดขึ้นมา มันคงมีเหตุผลของมันไป แต่ผมก็กำลังพยายามที่จะเข้าใจเรื่องความรักความรู้สึกของตัวเอง แต่มันก็ไม่มีคำตอบที่แน่ชัดว่า ใครคือคนที่รักหรือแค่หลงชั่วคราว ความรักมันมีอะไรๆตั้งหลายอย่าง แรกๆก็คิดแค่รักอย่างเดียวก็พอแต่เมื่อใช้ชีวิตจริงๆ มันมีเหตุผลมากมายที่จะทำให้ความรักมันจืดจาง และจากไป และดังเช่นเคยที่ฝันว่า คนรักเก่ากำลังเดินจากไป อย่างไม่สนใจใยดีกับผมลย ที่ผ่านมาผมทำผิดมากใช่ไหม เธอจึงตัดสินใจไป จากนั้นก็สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกทุกที