รักนี้ต้องลอง(ภู กะ ธีร์ ฮอร์โมน)

ลำดับตอนที่ #4 : หยุดเวลา

      #(ธีร์)เมื่อคืนไม่ได้หลับไม่นอนกันเลยทีเดียว เพราะไอ้ภูบ่นปวดไปทั้งตัว ทั้งรอยซ้ำต่างๆบนตัว ทั้งหน้าแขนขา ถ้าเป็นผมก็คงบ่นและนอนไม่ได้เหมือนกัน ดูๆไปก็น่าสาน คนอะไรปากดีชิหายเลย (นั่งลงมองหน้าคนป่วยกำลังนอนหลับ ค่อยๆจ้องมองไปที่ดวงตา จมูกและปาก ขนาดนอนยังน่ารักได้ขนาดนี้เลยหรอ ผมก็ค่อยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ เหมือนมีมนต์สะกดให้ผมค่อยๆเอาปากไปจูบลงที่แก้ม แต่ความคิดแวปนึงเข้ามาในหัวกลัวมันจะรู้ตัว เลยใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางประกบลงที่ปากผม แล้วยืนไปที่แก้มขวาของคนนอนป่วยแทน) แล้วผมก็เดินออกไปร้านข้าว ซื้อกับข้าวมารอคนป่วยตื่น

      >(ภู)เมื่อกี้ผมแกล้งหลับ เลยรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เหมือนมีมือมาแตะที่แก้มขวา มันเกิดความรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้สึกอึดอัด กลับยิ้มให้กลับไอ้ธีร์ ผมขยับตัวลุกขึ้นยืน เดินไปรอบๆห้อง สำรวจห้องนอนของธีร์ เห็นกรอบรูปมีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆกำลังขี่คอพ่ออยู่ ดูแล้วก็อดคิดถึงพ่อเราไม่ได้ ตั้งแต่เด็กจนโตผมไม่สนิทกับพ่อเลย บางวันแทบจะไม่ได้คุยกัน ไอ้ธีร์คงสนิทกับพ่อมากๆแน่เลย อิจฉาจัง ตั้งแต่เด็กจนโตผมจะสนิทกับแม่มากกว่า แม่ตามใจทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ เลยกลายเป็นคนนิสัยไม่ดีแบบนี้

ณ หอพักธีร์  
>หิววววววว แว้ววววว
#เออออ มาแล้ววว บ่นอยู่ได้
>ปวดทั้งตัวเลย ยกแขนไม่ไหวด้วย ป้อนข้าวให้หน่อยสิ
#กินเองดิ 
>โอ๊ยยยยยย แขนยกไม่ขึ้นเลย โอ๊ยยยยย น่ะๆ ป้อนข้าวให้หน่อย
#เออๆ กะได้ อ้าปาก (คนอะไรแกล้งชัดๆเลยเนี้ย กินเองไม่เป็นหรือไง)
>:)
#ตัวร้อนป่ะเนี้ย (เอามือไปแตะที่หน้าผาก) ...ดีน่ะที่ไม่ตัวร้อน อีกไม่กี่วันคงซ่าได้เหมือนเดิม
>กินข้าวเสร็จอยากอาบน้ำจัง อาบให้หน่อยสิ ได้ป่าววว
#เอ้ยยย ได้ไง เช็ดตัวเอาดีว่า (เขินน่ะเนี้ย จู่ๆจะให้อาบน้ำให้ ไอ้บ้า)
>ไม่เอาอ่า เหนียวตัวมากๆเลย อาบให้หน่อยน่ะ กูไม่ถือ
#ไม่อายกูหรอ
>อายทำไม ผู้ชายเหมือนกัน หรือมึงไม่ใช่ผู้ชาย (แกล้งมัน)
#ผู้ชายสิ ได้ๆ อาบให้กะได้ (คิดไปไกลละเนี้ย ไอ้บ้า)


(ธีร์) ผมพยายามพยุงไอ้ภูเข้าไปในห้องน้ำ จับมันนั่งกะพื้น แล้วก็ถอดเสื้อเหลือแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว ผมเลยเปิดฝักบัวแล้วก็ฉีดไปใส่ไอ้ภูอย่างสนุกสนาน เพราะอยากแกล้งมัน

>ไอ้ธีร์ อยากฉีดแรงสิ น้ำกระเด็นเข้าตา
#อย่ามาโม้ อยากให้อาบน้ำ ให้ใช่ไหม ฉีดๆๆ(ฉีดใส่ตัวไอ้ภูอย่างมัน)
>ไอ้ธีร์ กูเจ็บน่ะ น้ำเข้าตาละเนี้ย (ทำเสียงดุ)

ผมมัวแต่สนุกที่ได้แกล้งมันจนลืมว่ามันป่วยอยู่ ผมหยิบผ้าขนหนูค่อยๆมาซับที่หน้าของภูเบาๆ เหมือนมีมนต์มาสะกดเราสองคน หน้าของเราค่อยๆขยับมาใกล้ๆกัน ใกล้กัน ใกล้กัน ปากทั้ง2คนประกบกัน มือของภูค่อยกอดมาที่เอวของผม แล้วเราก็จูบกันในห้องน้ำนี่เลย





>ธีร์ กูขอโทษน่ะเรื่องเมื่อคืน
#เอออ ช่างมันเถอะ เราเป็นอะไรกันเนี้ย ปวดหัว (สับสน)
>กูก็ไม่รู้ว่ะ
#ภู กูถามไรมึงได้ไหม ที่มึงจูบกู มึงชอบกูใช่ไหม
>กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่กูอยู่กะมึงแล้วกูสบายใจ

------บรรยากาศเงียบ-----

>ธีร์ กูชอบมึงว่ะ แต่มึงอย่าบอกใครได้ไหมที่กูเป็นแบบนี้ กูยังรับตัวเองไม่ได้
#กูก็ชอบมึงเหมือนกันตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ สัญญากูจะไม่บอกใคร
>จิงๆน่ะ
#เอออ คิดมากเราก็เป็นเพื่อนกันนี่ไง แต่ถ้าวันไหนมึงไม่เหมือนเดิมก็บอกกูน่ะ กูจะได้ไปกูกลัวรับไม่ได้
>เอออ ยังไงเราก็เรียนด้วยกัน4ปี จะไปไหนไม่ได้ต้องทนอยู่กะกูจนจบ เข้าใจเปล่า
#งืม (ขยับเข้าไปใกล้ภูแล้วค่อยๆกอดกัน)
>งั้นต่อไป มานอนที่ห้องนี้ดีกว่า จะได้ประหยัดค่าน้ำค่าไฟห้องกู 
#เอ้ย ไอ้ขี้งก ไม่ได้ๆมึงต้องมาเลี้ยงข้าวกูเลย สัญญากันแล้วน่ะ เดือนนึงเข้าใจป่าววว
>สัญญาตอนไหนเนี้ย งั้นต้องให้เรานอนกอดทุกวันเลยน่ะ เข้าใจไหม
#หราาาา (เขินน่ะเว้ยย)

              อยากหยุดเวลาไว้เพียงแค่นี้ เพราะตอนนี้เพิ่งรู้ว่าความรักมันสวยงามจริงๆ มองไปทางไหนก็มีแต่ความสุข ขอให้เป็นแบบนี้ทุกวัน สัญญาว่าจะรักภูตลอดไป

ณ ซุ้มโค้กเจ๊ชมพู่

#สวัสดีครับพี่ชมพู่ >สวัสดีครับพี่คนสวย
$จ้า ว่าแต่หายหน้าไปไหนมาหลายวัน ไหนว่าจะมาร้านพี่บ่อยๆละ
#เกิดเรื่องนิดหน่อยครับ 
$แล้วหน้าเธอไปโดนอะไรมาเนี้ย
#เดินหกล้มอ่าพี่ >ไอ้บ้า เราไม่ได้งี่เง่าเพ้อเจ้อเหมือนแกน่ะ พอดีผมโดนยำตีนมาครับ
$อ้าวว น่าสงสาน ไปทำไรมาละถึงโดนยำเละขนาดนี้
#ก็ไปหม้อสาวมาอ่าพี่ สมน้ำหน้า นี่ก็นอนกินข้าวต้มไปหลายวันเลย
$ที่รัก น่าสงสานจังเลยมามะให้เจ๊จูจู๊บสักฟ้อนึงก็น่าจะดีขึ้นน่ะจ๊ะ
>เขินเลยน่ะนี่ #อูยยยย(หวงอ่า)
$งั้นวันนี้เจ๊เลี้ยงอยากกินอะไรสั่งมาเลยจ้า
>งั้นผมขอ นมปั่น #กาแฟเย็นละกันครับ
$ธีร์ วันนี้หน้าตาสดใสเชียว มีความรักล่ะสิ ใช่ไหม
#เอ้ยยย ประมาณนั้นมั่งครับ แหะๆ 
$ใคร บอกเจ๊หน่อยสิ >หน้าตาแบบนี้ใครจะไปเอามันครับ ฮ่าๆๆ
#บอกไม่ได้หรอกครับ เป็นความลับ
$จ้า เสียใจมาอย่ามาร้องไห้ให้เจ๊เห็นละกัน
>ฮ่าๆๆ #ค๊าฟฟฟ (เจ๊แม่งแช่งกันชัดๆเลยอ่า)
#ขอตัวก่อนน่ะครับ จะไปนั่งลอกการบ้านสักหน่อย เดียวต้องส่งก่อนเข้าเรียนครับ 
>ลอกด้วยๆ




      จู่ๆเสียงโทรศัพธีร์ก็ดังขึ้นมา ขึ้นชื่อว่า ป๊อป แต่ธีร์ไม่ยอมรับโทรศัพท์ ป๊อปเป็นใครกันทำไมธีร์ถึงไม่ยอมรับโทรศัพท์ หรือป๊อปเพื่อนเราว่ะ แล้วทำไมมีเบอร์โทรกันได้ ไปขอกันวันที่ไปกินเหล้ากันเปล่าน่ะ แต่ถ้าเป็นป๊อปเพื่อนเราก็น่าจะรับสายนิ ถ้าไม่ได้มีอะไรเกินเลย แล้วทำไมธีร์ไม่รับละ (หวงน่ะโว๊ยยย)



ติดตามตอนต่อไปน่ะครับ ชอบก็กลับมาอ่านต่อได้ครับ Vote ให้ด้วยน่ะครับ มีอะไรติชมได้ครับ พึ่งหัดเขียนเรื่องแรกครับ