ความรักต้องเดินทาง( กอล์ฟ แบงค์ พี่ชาย My Bromance)

ลำดับตอนที่ #1 : การเดินทาง

        ความรักสำหรับผม มันดูซับซ้อนเกินกว่าที่จะเข้าใจ ถึงแม้จะมีผ่านเข้ามาบ้าง แต่มันก็ไม่ค่อยน่าจดจำสักเท่าไหร่ เพราะไม่อยากจะไปรื้อฟื้นความเจ็บที่ได้รับ ทำให้คิดวนเวียนในหัวซ้ำไปซ้ำมา ไม่มีความสุขเลย แต่ตอนนี้ไม่มีใครเข้ามาอยู่ในความคิดอีกแล้ว ผมได้ปล่อยวางออกไปหมดแล้ว คิดถึงแค่ตัวเองและคนที่รักเท่านั้น ใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุขและออกเดินทางสู่โลกกว้างเพื่อที่จะเรียนรู้และเข้าใจมากขึ้น

        #วันนี้แล้วสิน่ะ ที่ต้องออกเดินไปสมุย แต่ปัญหาก็คือว่านี่คือการเดินทางคนเดียวที่ไกลมากๆ ครั้งแรกในชีวิต ยังไม่รู้เลยว่าจะเจออะไรบ้าง และเป็นครั้งแรกในการนั่งเครื่องบิน ตื่นเต้นจัง ผมก็ได้จัดกระเป๋าเดินทางแค่ใบเดียวในกระเป๋าไม่มีอะไรมาก มีเสื้อผ้า ของใช้เล็กๆน้อยเท่านั้น และที่สำคัญกระเป๋าตังห้ามลืม

       >เศร้ามาแล้วอาทิตย์นึง แต่มันรู้สึกนานเป็นปีเลย เป็นครั้งแรกที่อกหักมันเจ็บมาก คิดถึงมาก และอยากให้เขาคนนั้นกลับมา แต่ความคิดแต่ละคนมันเปลี่ยนแปลงกันยาก เมื่อเขารักคนนั้นมากกว่าก็ปล่อยเขาไป เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาคนแพ้อย่างเราได้ อยากกลับบ้านไปกอดแม่เผื่ออะไรจะดีขึ้น 

ณ สนามบิน

#แล้วเราต้องไปเช็คอินที่ไหนเนี้ย ตรงนั้นมั่ง เดียวลองไปถามพี่พนักงานดูดีกว่า 

         ผมก็ต่อคิวเช็กอินแต่ก็ไม่ได้โหลดกระเป๋าเพราะแค่กระเป๋าสะพายไม่ใหญ่มากและไม่มีอะไรที่เป็นของเหลวเกินกำหนด ผมเลือกที่จะนั่งติดกระจก อยากจะมองดูท้องฟ้า ก้อนเมฆใกล้ๆสักครั้ง ใครสักคนพึ่งเช็กอินไปทำกระกระเป๋าตังตก

#เฮ้!!! นายทำกระเป๋าตังตก เดินหายไปไหนแล้วเนี้ย (ผมเลยเดินมาถามเจ้าหน้าที่) 
#พี่ครับช่วยดูให้หน่อยครับคนนี้เขาเดินทางไปที่ไหนเมื่อกี้ เขาได้ทำกระเป๋าตังตก
$ไปสมุย
#พอดีผมก็ไปสมุยครับ งั้นนั่งติดคนนี้เลยได้ไหมครับ จะได้เอากระเป๋าตังเขาไปคืนด้วย
$เดียวเช็กให้ก่อนน่ะค่ะ

>เหี้ย!!! กระเป๋าตังหาย งานเข้าชุดใหญ่ทำไงดีเนี้ย (รีบวิ่งเข้ามาถามพนักงานโดยทันที)

>กระเป๋าตังผมหายครับ มีคนเก็บได้ไหมครับ
$มีค่ะ ใช่คุณ ธีรภัทร ไหมค่ะ
>ใช่ๆครับ 
$มีน้องเก็บกระเป๋าตังคุณได้ เดียวเขาจะไปให้คุณบนเครื่องน่ะ เขานั่งข้างๆคุณ 
>ขอบคุณมากครับ (โชคดีมากๆเลย)

ณ บนเครื่องบิน

#เฮ้!!! นาย กระเป๋านายใช่ไหม
>ขอบคุณนายมากน่ะ เป็นคนดีจริงๆ
#แหะๆ ก็ถ้าเป็นเราก็คงกระเป๋าตังหายคงแย่เหมือนกัน
>นายชื่ออะไร เรา กอล์ฟน่ะ
#เราแบงค์ ยินดีได้รู้จัก ว่าแต่ถ้าเราขอนั่งติดริมหน้าต่างได้เปล่า แหะๆ
>ได้สิ ชอบนั่งติดริมหน้าต่างหรอ
#ไม่รู้สิ แบงค์นั่งเครื่องบินเป็นครั้งแรกเลยอ่า แหะๆ (ส่งยิ้มแบบเขินๆ)
>อ่อ (คนอะไรน่ารักดี ยิ้มบ่อยๆสิ)
#นายไปสมุยทำไหมหรอ 
>กลับบ้าน 
#จิงดิ บ้านนายอยู่สมุยหรอ เรากำลังไปเที่ยวสมุยเนี้ย 
>อย่าบอกน่ะว่ามาคนเดียว
#ใช่ 
>ไม่กลัวเหงาหรอ
#ไม่กลัว
>งั้นเดียวเราพาเที่ยวเป็นการตอบแทนน่ะ
#จิงดิ ขอบใจมากน่ะ (คนอะไรหล่อ แถมใจดีอีกด้วย เป็นประเนี้ย)

       ครั้งแรกที่รู้สึกแปลกๆว่าชอบคนนี้มากเลย หล่อ ใจดี กรี๊ด แต่คงมีแฟนแล้วแน่เลย จะถามไปเลยดีไหม ขอเบอร์เลยไหม เขาว่าเราแรดป่ะเนี้ย แต่ถ้าไม่ทำตอนนี้ อาจจะไม่ได้เจอเขาอีกก็ได้น่ะ เอาไงดีเนี้ย

>มีแฟนยังครับ
#อูยยยย คิดเหมือนกันเลย เอ้ยย ป่าวๆ ยังครับ(เขินน่ะนี่ คิดเหมือนกันอีกด้วย ต้องจีบเราแน่ๆเลย)
>ใช่น้อ ลืมไปว่ามาเที่ยวเดียวไม่มีแฟนหรอก 
#แล้วนายละมีแฟนยัง 
>ตอนนี้โสด แต่อนาคตไม่แน่
#อ่อ เราก็โสดและสดด้วยน่ะ เอ้ยย ล้อเล่น (อาการเก็บไม่อยู่ล่ะ)
>ชอบเราไหม
#เอิ่ม ก็ไม่รู้ดิ (คนอะไรเกมรุกไวมาก แค่เจอกันยังไม่ถึง15นาทีเลย)
>งั้น ถึงสมุยเดียวเราอาสาพาเที่ยวน่ะ นายจะได้ชอบเรามากขึ้น
#จะดีหรอ ถ้าเราไม่ชอบนานละขึ้นมาล่ะ (ไม่ชอบก็บ้าแล้ว)
>ไม่เป็นไร 

       แปลกจังอยู่ๆก็จีบเรามาซะงั้น แต่สายตาเขาทำไหมดูเศร้า แต่เวลาคุยกับเราเขาก็ดูอารมณ์ดีน่ะ แต่พอนั่งนิ่งก็ดูเศร้าๆทันที แต่ช่างเหอะมีคนพาเที่ยวละ โชคดีจริงๆเลย

ณ เกาะสมุย

         เมื่อถึงเกาะสมุยฝนตกลงมาอย่างหนักมาก คิดไม่ออกว่าจะไปโรงแรมยังไงดี แท็กซี่เหมาไป 500 แพงมาก แล้วผมจะไปยังไงเนี้ย ส่วนกอล์ฟเราแยกกันแล้วเขาอาสาไปส่งผมแต่ผมเกรงใจเลยปฏิเสธไป !!!!ไม่น่าเลย!!!

      ฝนเทลงมาอย่างหนัก ดีน่ะ ที่ผมพกร่มมา1คัน เพราะว่ากลัวแดด ผมสะพายกระเป๋าเดินไปเรื่อยๆ คิดว่าคงมีรถเมย์ไปถึง สุดท้าย ผมก็หาเช่ารถมอเตอร์ไซส์สักคันเอาไว้ขับไปไหนมาไหน แล้วผมก็ขับมอเตอร์ไซส์ไปถึงโรงแรม 

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น 
#ฮัลโหล
>ถึงโรงแรมยังครับ
#ถึงละครับ กว่าจะถึงก็แย่เหมือนกัน
>บอกแล้วเดียวกอล์ฟไปส่ง
#ไม่เป็นไร เกรงใจ 
>คืนนี้เดียวไปรับน่ะ เดียวพาไปปราตี้กัน
#โอเคได้เลย 

      ได้เหยียบพื้นทรายสีขาวละเอียด มองดูน้ำทะเลสีฟ้าสดใส ลมพัดเบาๆ สูดอากาศบริสุทธิ์ ช่างมีความสุขเหลือเกิน อยากหยุดเวลาไว้เพียงเท่านี้ อยากพักผ่อนนานๆ ถ้าได้มาอยู่ริมทะเลแบบนี้ตลอดไปก็ยอม 



ณ ปราตี้ริมหาดชายหาด

       ริมชายหาดที่ผู้คนมากมายในค่ำคืนนี้มาปราตี้กัน ส่วนใหญ่มีแต่ฝรั่ง กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนาน และคืนนี้ผมจะปลดปล่อยความเหนื่อยล้า ความทุกข์ต่างๆในใจ ออกไปให้หมด แล้วเติมพลังเพื่อที่จะเดินหน้าต่อไปในวันพรุ่งนี้

>แบงค์ชอบไหมบรรยากาศแบบนี้ 
#ชอบๆ คนเยอะดี เพลงก็สนุกดี (กอล์ฟคว้าข้อมือผม พาเดินเข้าไปในวงปราตี้ริมชายหาด)
>ดื่มเบียร์ไหม (ยื่นกระป๋องเบียร์ให้แบงค์)
#ได้ๆ แต่เราคออ่อนน่ะ ถ้าเราเมาไปส่งที่โรงแรมด้วย 
>โอเคได้เลย

กอล์ฟพาผมนั่งลงบนพื้นทรายแล้วก็เอนตัวลงนอน แล้วเอากุมมือผมไว้
>นายน่ารักจัง
#เว่อล่ะ เมาป่ะเนี้ย 
>มึนๆ 
#ว่าละ ถ้าไม่เมาก็คงไม่ชมใช่ป่ะ
>ชมดิ ก็นายน่ารักจริงๆ เราชอบเวลานายยิ้ม
#เขินน่ะเนี้ย
>ทำไมมาเที่ยวคนเดียวล่ะ
#ก็อยากมาเฉยๆ เบื่อๆ เหงาๆ 
>เอาจริงๆ คนเรามาเที่ยวไกลขนาดนี้ เขาบอกว่าคนมาทะเลส่วนใหญ่ไม่หนีร้อนก็หนีรัก
#เราหนีร้อน เพราะรักยังไม่มี
>อยากมีไหมล่ะ
#พูดไรบ้าๆ หรือว่านายชอบเราหรอ

      กอล์ฟเลยลุกขึ้นมา แล้วค่อยๆก้มหน้ามาใกล้ผม แล้วก็ใกล้อีก จนริมฝีปากของเรา2คนชนกัน แล้วก็มีลิ้นๆค่อยเข้ามาในปากของผม ตัวผมอ่อนแรงไปหมด ใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะ เรา2คนมองตากัน แล้วก็จูบกันโดยไม่แคร์สายตาใครเลย



>เป็นแฟนกับเราไหม
#เราเพิ่งเจอกันเองน่ะ
>แต่เราไม่แคร์ เป็นแฟนกับเราน่ะ นายก็โสดอยู่ หรือนายมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
#เดียวมาให้คำตอบพรุ่งนี้น่ะ

      คนบ้าอะไร มาขอเป็นแฟนกันเร็วขนาดนี้ ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ถ้าบอกตกลงไป เราจะเชื่อใจได้มากแค่ไหนกันเนี้ย นิสัยใจคอก็ยังไม่รู้เลย หน้าก็โอ ชอบมากด้วยแตาเอาไงเนี้ย โอ๊ยยยย 


   *************************************************
    

ขอบคุณสำหรับการติดตามน่ะครับ