รักดึงดูด (ภู ธีร์ นนท์ ฮอร์โมน2)

ลำดับตอนที่ #9 : ตอน 9

     เมื่อผมมองไปยังหน้าต่างข้างประตูเห็นไฟในห้องนอนของผมเองเปิดอยู่ ในใจก็คิดว่าไอ้นนท์คงลืมปิดไฟในห้องแน่ๆเลย เพราะตอนนี้ก็พึ่งตี2เองไม่น่าจะรีบกลับ 



ไอ้ธีร์ สงสัยไอ้นนท์จะกลับมาถึงห้องละมั่ง เมื่อผมกำลังจะเปิดประตูห้อง พบว่าห้องก็ไม่ได้ล๊อกประตู ผมเลยเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนทันที เมื่อมองไปในห้องกลับไม่พบใคร จากนั้นเลยเดินไปดูที่ห้องน้ำ เห็นประตูเปิดแง้มมาเล็กน้อย ทันใดนั้นผมก็เห็นขาคนกำลังนอนในห้องน้ำ ผมเลยรีบเปิดประตูเข้าไปทันที

ไอ้นนท์!!! เสียงเรียกอย่างตกใจของผมเมื่อเห็นสภาพของนนท์กำลังคุกเข่ากอดคอชักโครกใบหน้าของชายหนุ่มจอมเนียบก้มลงไปในชักโครกโดยมีมือทั้งสองข้างพยุงตัวไว้ จากนั้นเขาก็อ้วกออกมาเหมือนกับก๊อกน้ำกำลังเปิดให้น้ำไหลออกมา 

ไอ้นนท์ เป็นไงมั่ง ไหวไหมเนี้ย จากสภาพของนนท์ตอนนี้ผมคิดว่าไม่ไหวแน่นอน

ไอ้ภู เดินไปลูปหลังมันสิ จะได้อ้วกออกมาให้หมด เดียวเราไปเอาน้ำเปล่ากับผ้าขนหนูมาให้ 

เมื่อผมเห็นสภาพรูเมทตัวเองจากเมื่อตอนกลางวันยังเป็นเด็กหนุ่มจอมเนียบ กับเห็นสภาพตอนนี้มันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน


เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ด้วยความที่นนท์ได้กำลังใจจากเพื่อนๆสาว โดนสาวๆหมดแก้วตลอด เพื่อย้อมใจที่อกหักผิดหวังจากความรัก เขาไม่ปฏิเสธ เขายิ่งดื่มยิ่งรู้สึกสนุกยิ่งปลดปล่อยความเป็นตัวของตัวเองออกมา แบบที่ไม่เคยทำมาก่อน 

ขนมปังเพื่อนมึงไหวป่ะเนี้ย ดื่มเยอะเลยน่ะ เพื่อนจอยถามขึ้นมา เมื่อเห็นสภาพของนนท์เริ่มจะไม่ไหวแล้ว 

ไหวสิ เสียงของชายหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกับยกแก้วของตัวเองกะดกขึ้นจนหมดแก้ว 

เพื่อนๆสาวเห็นท่าไม่ดีจึงพากันกลับและมาส่งนนท์ที่หน้าหอ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับหอพัก


เมื่อชายหนุ่มจอมเนียบหันหลังมามองอีกคนที่กำลังลูปหลังของเขาอยู่ เขาก็จ้องหน้าคนที่เขาแอบรักหลงเผลอพูดความในใจออกมา

ไอ้ภู กูชอบมึงว่ะ

ผมได้แต่ยืนนิ่งไม่พูดอะไรออกมาแล้วก็ลูปหลังให้กับชายหนุ่มขี้เมาต่อไป และคิดไปเพียงว่ามันเมาเลยพูดจามั่วซั่วออกมา 

ไอ้ธีร์ มาช่วยลากไอ้นนท์ออกมาจากห้องน้ำหน่อยสิ ตัวหนักมากเลย
 
จากนั้นผมกับธีร์จึงลากเด็กหนุ่มขี้เมาออกมาจากห้องน้ำ ลากมาไว้บนที่นอนของเขา

ไอ้ธีร์กลับห้องก่อนก็ได้น่ะ เดียวเราดูแลมันต่อเอง ขอบใจมากน่ะ เดียวพรุ่งนี้เจอกัน รีบกลับไปนอนน่ะจ๊ะที่รัก 

โอเค เรากลับห้องก่อนน่ะภู มีอะไรโทรหาได้ตลอดเลยน่ะ

รักภูน่ะครับ

รักธีร์เหมือนกัน กอดหน่อยดิ เสียงอ้อนของผมทำให้ธีร์เดินเข้ามาสวมกอดทันที แล้วผมก็จุ๊ฟไปที่แก้มซ้ายหนึ่งที ใบหน้าที่เขินอายของเขาช่างน่ารักเหลือเกิน 

แฟนเค้าน่ารักที่สุดเลย เสียงพูดของผมยิ่งทำให้อีกคนเขินมากยิ่งขึ้น

ไอ้บ้า ไปละ ดูแลเพื่อนดีๆละ พรุ่งนี้เจอกัน

ครับปม


เมื่อผมมองไปยังเตียงนอนของรูเมทจอมขี้เมาเห็นสภาพนอนเมาบนเตียงก็ตลกดี ผมจึงทำการถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย แต่ด้วยความเป็นห่วงผมเลยจัดการเช็ดตัวให้กับเด็กหนุ่มขี้เมา ค่อยๆเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาและเช็ดไปที่ตัวของเด็กหนุ่มขี้เมา 

เมื่อมองไปยังเรือนร่างของชายหนุ่มผิวสีแทนระเอียดเนียนถึงจะไม่ขาวแต่ดูสุภาพดี แล้วผมก็ชุบน้ำบิดให้หมาดๆค่อยๆเช็ดไปที่ใบหน้าของเขา ที่หล่อคมเข้มเนียนใส ดูสุขภาพดี แต่มันจะไม่ดีเพราะเริ่มดื่มแอลกอฮอล์นี่แหละ ใบหน้าที่แดงกล่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เขาดูน่ารักขึ้น และรูปร่างที่ดูแข็งแรงเหมือนนักกีฬาทำให้ผมแอบอิจฉาไอ้เด็กหนุ่มคนนี้ 

จู่ๆเด็กหนุ่มขี้เมาก็เพ้อเจ้อออกมา ค่อยๆเอียงเข้ามากอดที่ตัวของผม โดยผมไม่ทันได้ระวังตัว ชายหนุ่มขี้เมาเข้ามารัดกอดแน่นกว่าเดิม จนทำให้ผมขยับตัวไม่ได้ ผมจึงปล่อยให้เวลานี้สักพักนึง จนเขานิ่งผมจึงค่อยๆแกะแขนของเขาออกจากตัวของผม 

ผมจึงเดินกลับมาที่เตียงนอนของตัวเองแล้วค่อยๆล้มตัวลงนอน ด้วยความเหนื่อยล้าจากการจัดการกับรูเมทจอมขี้เมา แล้วได้แต่คิดว่าถ้ามันไปเมาแบบนี้อีกเราจะทำยังไงดี ปล่อยให้นอนในห้องน้ำแบบนั้นก็ดี แต่ก็อดขำไม่ได้ เห็นเมื่อตอนกลางวันกับเวลาเมาช่างแตกต่างกันเหลือเกิน แต่การกระทำ และคำพูดที่เพ้อเจ้อออกมา มันคืออะไร แต่ผมก็คงไม่กล้าพูดอะไรออกไปหรอก เผื่อเขาเมาคิดว่าเราเป็นคนที่เขาแอบรักอยู่ก็เท่านั้นเองมั่ง


เช้าวันรุ่งขึ้นผมค่อยๆลุกออกมาจากที่นอนแล้วก็มองไปที่เตียงของชายหนุ่มขี้เมาเมื่อคืน กลับไม่พบเขาแล้ว เมื่อผมกำลังจะเอียงตัวลงนอนได้เห็นกระดาษโน๊ต ติดไว้ข้างหัวเตียงของผม เขียนว่า

ขอบคุณที่ดูแลน่ะเมื่อคืน ขอโทษที่ทำให้ลำบาก ข้าวต้มร้อนๆบนโต๊ะน่ะอย่าลืมทานด้วย

ผมหันไปมองบนโต๊ะที่มีข้าวต้นร้อนๆวางไว้ แสดงว่าชายหนุ่มจอมเนียบพึ่งออกไปข้างนอกได้ไม่นาน ผมลุกขึ้นมาจากเตียงนอน แล้วก็มานั่งกินข้าวต้มทันที ใบหน้าของผมยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว แล้วก็พูดในใจออกมาว่า ขอบใจน่ะ ไอ้ขี้เมา