เวทมนต์ที่รัก ( ปุณณ์ โน่ Love Sick)

ลำดับตอนที่ #3 : ตอน 3

     ก๊อก ก๊อก ก๊อก... เสียงเคาะประตูห้องของโน่ดังสนั่นทั่วห้องนอนของเขา ขณะที่เขากำลังนอนอยู่บนเตียงนอน
 
ตื่น...ไอ้ขี้เซา เสียงเรียกจากด้านนอกห้อง ดังเข้ามาในห้องนอนของเขาทันทีที่ีได้ยินก็รู้เลยว่า คนที่มาเรียกคือชายหนุ่มเพื่อนสนิทของเขาเองที่น้ำเสียงไพเราะที่นุ่มนวล ดูสุขุม ก็รู้เลยว่าวันนี้ต้องลากผมไปเที่ยวไหนสักที่หรือไม่ต้องลากให้ไปช่วยงานสักอย่างแน่นอน

ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาในห้องทันที แล้วก็เดินตรงไปที่เตียงนอนของเพื่อนสนิทที่เหมือนกำลังหลับสนิทไม่สนใจเลยว่าใครกำลังเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง แล้วเขาก็ดึงแขนโน่เพื่อปลุกให้ลุกขึ้นมา

ตื่น...ไอ้ขี้เซา 

ไม่เอา...จะนอน ชายหนุ่มก็กลิ้งตัวไปอีกฝากของเตียงทันที 

จะลุกดีๆไหม เมื่อมองไปยังโน่เด็กหนุ่มยังคงนิ่งหลับอยู่เหมือนเดิม

งั้นต้องเจอนี่ ชายหนุ่มปุณณ์กระโดดขึ้นบนเตียงนอนแล้วก็กระโดดให้เตียงนอนสปริงเด้งไปเด้งมา จนโน่ต้องลุกตื่นขึ้นมา เพราะทนแรงสั่นสะเทือนไม่ไหว 

พอแล้วๆ ไอ้ปุณณ์ เตียงนอนเราจะพังซะก่อน

ใบหน้าของชายหนุ่มปุณณ์มองอย่างมีเล่ห์ใน ทำให้อีกฝ่ายทำหน้างงๆ

มีอะไรว่ะ มาปลุกแต่เช้าเลย 

เรามีบางอย่างจะให้ดู ตามมาตอนนี้เลย จากนั้นปุณณ์ก็คว้าแขนของโน่ทันทีแล้วเดินนำไปยังห้องนอนของตัวเอง

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของเขา สายตาจากเพื่อนสนิทยังคงงงว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเข้ามาในห้องนอนก็เหมือนเดิมปกติดี

อะไรของแกว่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย

แกดูนี่  


ฮัลโหล ป้ารินใช่ไหมครับ เสียงคุ้นเคยไม่ได้ยินมานานแต่ป้าจำเสียงของน้องชายของเพื่อนป้า นั่นก็คือคุณธันวานั่นเอง

มันกี่ปีแล้วเนี้ย ที่ป้าไม่ได้ยินเสียงของคุณธันวา 

นานเหมือนกันน่ะครับ

ที่โทรมาวันนี้ แสดงว่า มันถึงเวลาแล้วใช่ไหม

ใช่ครับป้า ฝากป้าดูแลปุณณ์ด้วยน่ะครับ ตอนนี้ทางฝั่งเราก็ปกปิดความลับทุกอย่าง ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่าทายาทรุ่นที่7อยู่ที่ไหนคงแย่แน่เลย 

เชื่อใจป้าได้ ป้าจะดูแลทายาทของเราให้ดีที่สุด


จากนั้นปุณณ์ค่อยๆชี้นิ้วไปที่โต๊ะตรงเตียงนอนมีปากกาวางอยู่หนึ่งด้าม เขาพยายามรวบรวมสมาธิ แล้วก็สั่งให้ปากกาจงลอยๆขึ้นมา 

จงลอย...จงลอย...จงลอย  แต่ปากกาก็คงวางอยู่ที่เดิมบนโต๊ะ ไม่ขยับไปไหนเลย 

ไอ้ปุณณ์แกเป็นอะไร่ะเนี้ย มายืนชี้นิ้วให้ปากกามันลอยเนี้ยน่ะ โน่จึงเดินไปหยิบปากกาขึ้นมาแล้วโยนขึ้นไปบนอากาศทันที

เห็นไหม มันลอยแล้ว ฮ่าๆ เสียงหัวเราะของโน่ที่ตลกกับการกระทำของปุณณ์ ใบหน้าของปุณณ์รู้สึกเสียหน้าอย่างมาก 

แต่ทันใดนั้นปุณณ์มองไปยังปากกาด้ามนั้น มันลอยอยู่บนอากาศจริงๆ 

เอ้ย!!! โน่ มันลอยแล้ว พรางชี้นิ้วไปที่ปากกาที่กำลังลอยบนอากาศ

มันจะไปลอยได้ไง พอโน่พูดจบหัวหน้าไปยังปากกาด้ามนั้นถึงกับตกตะลึง

ปากกาลอยได้ เอ้ยยยยยย จากนั้นโน่รีบกระโดดมาเกาะที่ตัวของปุณณ์ทันทีเหมือนกับคนเห็นผียังไงยังงั้น


ไอ้ปุณณ์มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย แกทำได้ยังไง 

ไม่รู้เหมือนกัน พอตื่นขึ้นมามันก็ทำได้เองซะงั้น

เจ๊งที่สุดเลย ไหนๆมาลองเล่นสนุกๆกันดีกว่า แววตาของชายหนุ่มเพื่อนสนิทเมื่อรู้ว่าเพื่อนของเขามีพลังพิเศษเลยอยากจะทดสอบสักหน่อย

ไหนแกลองสั่งให้เก้าอี้มาวางตรงนี้สิ

เออ ลองดู ชายหนุ่มก็ใช้นิ้วชี้ไปที่เก้าอี้ค่อยๆสั่งให้เก้าอี้เลื่อนออกมา จนมาวางที่ตำแหน่งใกล้ๆตัวเขาเอง

วิเศษไปเลย ไอ้ปุณณ์ ไหนแกลองสั่งให้ของในห้องมันลอยสิ

ได้เลย จงลอยให้หมดในห้องนี้ ของในห้องค่อยๆขยับ จากนั้นก็ค่อยๆลอยขึ้นมากลางอากาศ และตัวของเพื่อนสนิทเองก็ลอยขึ้นมาบนอากาศเช่นกัน 

เอ้ย ไอ้ปุณณ์ โน่ลอยได้ด้วย วิเศษสุดๆเลย ไม่ว่าจะเป็นเตียงนอน โต๊ะ หนังสือต่างๆ แก้วน้ำ ทุกอย่างในห้องลอยขึ้นมา ยกเว้นตัวเขาเอง

ใบหน้าของชายหนุ่มท่าทางภูมิใจที่ตัวเองมีพลังวิเศษยืนยิ้มหน้าบาน มองดูของในห้องลอยไปลอยมา ส่วนอีกคนก็ทำท่าเหมือนกำลังว่ายน้ำในสระว่ายน้ำ แต่ว่ายน้ำกลางอากาศ เขาได้โชว์ท่าว่ายน้ำต่างๆให้เพื่อนของเขาดู ส่วนปุณณ์ก็ยืนขำกับท่าว่ายน้ำแปลกของโน่ 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก... เสียงเคาะประตูจากด้านนอกห้องนอนของเขาเหมือนมีคนกำลังจะเข้ามา

ปุณณ์จึงตกใจกับเสียงเคาะประตูแล้วหันหลังไปดูที่ประตูทันที จึงทำให้ของในห้องที่ลอยกลางอากาศอยู่นั้นตกลงมาที่พื้นทั้งหมด ดังโครม และยังมีเพื่อนสนิทของเขาที่กำลังว่ายน้ำกลางอากาศอย่างสนุกสนานก็ตกลงมาดังโครมเช่นกัน

เมื่อป้าเปิดประตูเข้ามาก็พบกับห้องที่ดูข้าวของกระจัดกระจายไปหมด

นี่เกิดอะไรขึ้นทำไมของกระจัดกระจายไปหมด สายตาของป้ารินมองไปรอบๆห้องของเขา

อ้าวโน่ ไปนอนตรงนั้นทำไม

เปล่าครับป้าริน 

ป้ารินมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ เสียงของชายหนุ่มปุณณ์รีบแย้งขึ้นมาทันที

ป้ามีธุระนิดหน่อยกับปุณณ์ เดียวไว้คุยก็ได้ อยู่กับเพื่อนเถอะ


ไอ้ปุณณ์ โอ๊ยย ปวดหลังซะมัดเลย จากนั้นปุณณ์ค่อยๆพยุงเพื่อนสนิทไปยังบนที่นอนของเขา

โน่ นอนหันหลังเร็ว เดียวจะทายาให้
เออ ปวดไปหมดทั้งตัวเลยเนี้ย เสียงออดอ้อนของอีกฝ่ายทำให้อีกคนก็อดขำไม่ได้ ที่สนุกกับการว่ายน้ำท่าแปลกๆกลางอากาศ

ไอ้โน่ถอดเสื้อด้วยดิว่ะ แล้วจะทายาได้ยังไงล่ะ ยังพูดไม่ทันจบปุณณ์ก็จับชายเสื้อของโน่ถอดเสื้อออกมาจากเพื่อนสนิทของเขา แล้วก็จับให้อีกฝ่ายนอนหันหลังทันที

ปุณณ์ค่อยๆบีบยานวดกล้ามเนื้อลงไปที่แผ่นหลังของเพื่อนสนิทที่เนียนละเอียดขาวอมชมพูผิวพรรณยังกับผู้หญิง แล้วเขาค่อยๆใช้ฝ่ามือลูปไปทั่วแผ่นหลังของอีกฝ่ายอย่างเบาๆ 

โอ๊ย เบาๆดิ ปวดน่ะ 
สมน้ำหน้า

ต่อไปไม่เล่นแบบนี้แล้วน่ะ ถ้าเกิดโน่เป็นอะไรไปมากกว่านี้ เราคงรู้สึกเสียใจมากๆ 

ค๊าฟฟฟ คุณปุณณ์ แค่นี้ผมไม่ตายหรอก ไกลหัวใจ

ไม่ต้องเลยต้องเชื่อฟังผมเข้าใจไหม

เข้าใจค๊าฟฟ แล้วปุณณ์ค่อยๆเอาฝ่ามือลูปหัวของอีกฝ่าย แล้วก็ไปจั๊กจี๋ที่เอวของโน่ ทั้งสองคนก็เล่นแกล้งกันไปแกล้งกันมาอยู่บนที่นอน



แสดงว่าปุณณ์ต้องรู้แล้วแน่เลยว่าตัวเองมีพลังวิเศษ ป้ารินพูดในใจเพียงคนเดียวและก็พยายามสันนิฐานจากเหตุการณ์ในห้องนอนเมื่อกี้ ที่ข้าวของกระจัดกระจายเต็มห้องไปหมด

ไม่ทันละเราต้องจัดการบอกความจริงกับปุณณ์ก่อน เดียวเกิดใช้พลังวิเศษไปในทางที่ไม่ดีจะเกิดผลร้ายกับตัวเขาเอง


ไอ้ปุณณ์แล้วแกจะทำยังไงต่อไป โน่กำลังคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน

ไม่รู้สิ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เราฝันว่าเรามีพลังบางอย่างมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่เราไม่เคยเล่าให้แกฟัง

แกฝันว่าอะไรว่ะ เสียงของเพื่อนสนิทที่อยากรู้อยากเห็นตื่นเต้นจนแววตาของเขาเหมือนได้เจอของวิเศษ


ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังมาอีกครั้งนึง

ป้ามีเรื่องจะคุยกับปุณณ์ เดียวโน่กลับบ้านก่อนน่ะ


ลูกรู้แล้วใช่ไหมว่าตัวเองมีพลังอะไรบางอย่าง เสียงของป้ารินที่ดูเป็นห่วงปุณณ์มาก
ใช่ครับ มันคืออะไรป้าบอกผมหน่อยได้ไหม 
พวกเราไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาทั่วไป พวกเราเป็นนักเวท
นักเวท คืออะไรครับ เมื่อชายหนุ่มได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกมึนและพยายามจะเข้าใจกับเรื่องราวต่างๆที่กำลังได้ยินและสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นมา

ลูกต้องฝึกฝนตัวเอง เดียวป้าจะคอยสอนด้วย และต้องหัดควบคุมมัน ถ้าลูกควบคุมมันไม่ได้มันก็จะเป็นภัยแก่ลูกเอง แล้วโน่ก็รู้แล้วใช่ไหมว่าลูกมีพลังวิเศษ

ใช่ครับ

เมื่อป้ารินเล่าเหตุการณ์ต่างๆให้เขาฟัง ปุณณ์พยายามที่จะเข้าใจเรื่องราวต่างที่กำลังจะเกิดขึ้นมาอีกไม่ช้านี้


ตอนนี้ลูกของเราคงจะรู้ตัวแล้วสิน่ะว่าตัวเองเป็นอะไร ป้ารินสอนพื้นฐานให้ลูกของเราใช้พลังวิเศษให้ถูกต้อง และควบคุมตัวเอง สำเร็จเมื่อไหร่แล้วค่อยเรียกตัวเขากลับมาตรงนี้สักที ฉันคิดถึงลูกเหลือเกิน

ที่รักผมก็คิดถึงลูกเหมือนกัน เดียวรอวันไหนเขาแข็งแรงวันนั้นเขาจะสามารถดูแลพวกเราทั้งหมดได้ 

ค่ะ ฉันจะคอยให้ถึงวันนั้น 


โน่!!! เสียงเรียกของปุณณ์ที่ดังอยู่ตรงระหว่างหน้าต่างห้องนอนของโน่ ทันใดนั้น เพื่อนสนิทเขาก็ชะโหงกหัวออกมาจากหน้าต่างชั้นสองของบ้านทันที 

หิวข้าวแล้ว ไปหาอะไรกินกัน เสียงของชายหนุ่มตะโกนออกมาจากชั้นหนึ่งของบ้าน

โอเค เดียวลงไป รอหน้าบ้านน่ะ ทันใดนั้นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ชั้นหนึ่งก็เสกบันไดไม้ทอดยาวลงมาจากชั้นหนึ่งขึ้นไปยังหน้าต่างบานนั้น 

เดินลงมาทางนี้เลย ไอ้โน่ เร็วๆหิวมาก

เออ จากนั้นชายหนุ่มค่อยๆไต่บันได้วิเศษลงมาจนถึงพื้นดิน 

ปุณณ์แกนี่เจ๋งจริงๆว่ะ 

แน่นอนไอ้น้อง เขาเดินนำหน้าชายหนุ่มที่พึ่งไต่บันไดไม้ทันที

รอด้วยสิ จะเสกอะไรอีกล่ะต่อไป 

งั้น จักรยานละกัน เพี้ยง!!! โน่มองไปยังจักรยานที่เพื่อนชายคนสนิทพึ่งเสกออกมา เจ๋งสุดๆเลย 

ขึ้นมาสิ!!! จะไปยังไงละมีคันเดียวเอง

ก็มาซ้อนท้ายข้างหลังนี่สิ 

เออ ไปก็ได้ โน่เดินมาซ้อนท้ายจักรยานของโน่ที่กำลังจะปั่นไปหาอะไรทานที่หน้าหมู่บ้าน เมื่อพวกเราปั่นจักรยานออกไปพร้อมกับร้องเพลงที่พวกเขาชอบฟังไปด้วย

ปุณณ์!!! เสียงเรียกของน้าแถวๆบ้าน จักรยานสวยน่ะ 

ขอบคุณครับ เขาทั้งสองก็ปั่นจักรยานต่อไปยังหน้าหมู่บ้านและได้ร้องเพลงที่เขาชื่นชอบทั้งสองคน

โอ๋! ความรักโปรดมองฉัน บางเวลาเราพบกันเมื่อวันช้ำใจ เธอเข้ามาโอบกอดฉันไว้แผ่วเบา.... 

แต่ทันใดนั้นสี่แยกที่พวกเขากำลังจะผ่าน มีรถกำลังเลี้ยวเข้ามา อย่างรวดเร็ว โดยไม่ได้ทันสังเกตุว่ามีจักรยานอยู่ตรงหน้า จากนั้นจักรยานกับรถยนต์ปะทะกันอย่างจังทันที โครมมมมมมมมมม