ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความเจ็บปวด
เราทำอะไรลงไปเนี้ย เราชอบแบงค์แต่ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะรักแบงค์ได้หรือเปล่า รู้ตัวว่าหัวใจตัวเองกำลังแย่ อยากจะมีใครสักคนมาช่วยคนๆนี้ให้หลุดพ้นจากความเศร้าครั้งนี้ มันต้องเสี่ยงสักครั้ง แบงค์ทำให้ผมมีความสุขอีกครั้ง เวลาได้มองรอยยิ้มและดวงตาคู่นั้นของแบงค์ทำให้ผมหายเหนื่อย กับทุกสิ่งทุกอย่าง ผมรู้สึกอบอุ่น อุ่นใจเวลาอยู่ด้วยกันทุกครั้ง ไม่รู้สึกระแวงกลัวว่าแบงค์จะมีคนอื่น แบงค์เหมือนแสงสว่างที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตผมได้จริงๆ
ณ โรงแรมระดับ3ดาว
บรรยากาศตอนนี้เงียบไม่มีผู้คนเดินไปมาแล้ว มีเพียงแสงไฟสีส้มตามจุดทางเดินที่ดูสวยงาม เดินตรงไปจากทางเข้าโรงแรมได้สัก ห้าสิบเมตร มีสระว่ายน้ำขนาดกลาง ที่มีไฟแสงสีส้มส่องในใต้น้ำ กระทบกับผิวน้ำทำให้บรรยากาศดูโรแมนติด และถัดสระว่ายน้ำ ชายหาดที่ขาวละเอียดแต่ไร้ผู้คนที่มายืนดูดาว มีเพียงแค่กอล์ฟกับแบงค์เพียงสองคนที่ยังไม่หลับนอน
>ขอบคุณน่ะแบงค์
#ขอบคุณอะไรหรอ
>ก็ขอบคุณที่แบงค์ชอบพี่
#แบงค์บอกพี่กอล์ฟตอนไหนว่าชอบ
>ไอ้เด็กบ้า ดูการกระทำก็รู้แล้ว
#แบงค์อาจจะแกล้งก็ได้
>เดียวจับตีก้นให้เข็ดเลย เด็กเอาแต่ใจ
#แล้วพี่กอล์ฟจะยอมมาเอาใจแบงค์ป่ะล่ะ
>ยอมทั้งตัวและหัวใจเลยเด็กน้อยของพี่
#ให้จริงๆล่ะกัน ไม่ใช่ดีแต่พูดน่ะ
>จริงสิ
กอล์ฟค่อยๆจับมือแบงค์ขึ้นมาแล้วก็ก้มลงจูบที่ฝ่ามือของแบงค์
>พี่สัญญาจะดูแลแบงค์ให้ดีที่สุดน่ะ
#คับ (ครั้งแรกที่โดนบอกรักริมทะเล ช่างโรแมนติกเหลือเกิน ตอนนี้หัวใจผมพองโตมากพร้อมจะยอมทุกอย่างให้พี่กอล์ฟ อาจจะเป็นเพียงแค่ลมปากที่ดันเผลอพูดออกมา ก็ยอม)
ตอนนี้ผมคงห้ามหัวใจตัวเองเอาไว้ไม่อยู่แล้ว มันกลายเป็นของเขาไปแล้วทุกห้องหัวใจของผมมีเพียงแต่เขาคนเดียว มันอาจจะเป็นรักแรกพบที่วิเศษที่สุดกว่าครั้งไหน จะขอจดจำเรื่องราวในค่ำคืนนี้ไว้ตลอดไป
#พี่กอล์ฟ แบงค์อยู่แค่อาทิตย์เดียวแล้วพี่จะมาหาแบงค์ไหม
>ไปหาดิ
#จริงๆน่ะ สัญญากับแบงค์ล่ะน่ะ
>ครับ
จริงๆแล้วผมไม่ชอบสัญญาอะไรก็ตาม เพราะกลัวทำตามสัญญาไว้ไม่ได้ อนาคตไม่แน่นอนเผื่อใครทำผิดสัญญาขึ้นมาอีกฝ่ายคงเสียความรู้สึกมากมาย แต่ผมสัญญาณเพื่อที่จะทำตามใจแบงค์เพราะเหมือนผมจะเริ่มชอบแบงค์มากขึ้นเรื่อยๆ
>ไอ้เด็กดื้อ ไปนอนได้แล้ว เดียวพี่จะกลับบ้านแล้ว
#ครับ ไปนอนก็ได้(จริงๆอยากจะชวนนอนด้วยกันแหละ แต่ไม่กล้าชวน)
>พรุ่งนี้เดียวพี่พาไปเที่ยวหมู่เกาะ ไปไหม
#ไปครับ เจอกันกี่โมง
>8โมงเช้าน่ะ เดียวพี่มารับ
#โอเคครับ
ท่าเรือ
การเดินทางไปหมู่เกาะอ่างทอง เป็นเกาะที่สวยงามาก เกาะต่าง ๆ จะมีหาดทรายอยู่เกือบทุกเกาะ บางเกาะหาดทรายมีสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ บางเกาะมีปะการังตามชายทะเลหลายชนิด สีสวยงามหลากสี อยู่ท่ามกลางความเงียบสงบ
>ชอบทะเลไหม
#ชอบมาก แบงค์เคยฝันว่าอยากจะเปิดร้านอาหารหรือร้านกาแฟริมทะเล ถ้าให้แบงค์อยู่ที่นี้ตลอกไปก็ยอม
>จริงดิ พี่อยู่มาตั้งแต่เด็กๆ ก็ชอบน่ะ แต่ตอนนี้เบื่อแล้วอยากไปอยู่กรุงเทพ แต่อยู่นี้ดำเลยน่ะ แดดร้อนมาก จะทนได้หรอ
#นั่นน่ะสิ มิน่าพี่กอล์ฟก็คล้ำอยู่น่ะ อิอิ
>ก็ใช่สิ พี่เล่นน้ำตั้งแต่เด็กจะไม่ให้ดำได้ไง
#แต่ตอนนี้ขาวอยู่น่ะ
>สงสัยน้ำที่กรุงเทพมีแต่คลอรีน
เราสองคนนั่งนั่งอยู่บนเรือนักท่องเที่ยว มีแต่คนไทย พี่กอล์ฟก็คอยแนะนำสถานที่ต่างๆที่อยู่บนเกาะนี้ ผมอยากจะไปให้ครบทุกซอกทุกมุมแต่คงต้องใช้เวลาหลายวันเลยทีเดียว แต่ตอนนี้ขอแค่มีพี่กอล์ฟก็ไม่อยากไปไหนแล้ว ก่อนจะเดินทางมาผมได้วางแผนในการท่องเที่ยวไว้หลายอย่าง เปิดดูในอินเตอร์เน็ต ทั้งร้านอาหารที่อร่อย ร้านกาแฟที่น่าสนใจ แต่ตอนนี้แผนการเดินทางครั้งนี้ล้มหมด เพราะได้ไกล์คนพิเศษที่น่าสนใจกว่าแผนเดิมมากๆ ทริปนี้คงมีแต่ความสนุก รอยยิ้ม ความรัก พร้อมที่จะเติมเต็มหลังจากหลับกรุงเทพ
เสียงโทรศัพท์กอล์ฟดังขึ้น จู่ๆหน้าตาที่ยิ้มแย้มกลับเศร้าโดยทันที พี่กอล์ฟเป็นอะไรเปล่าน่ะ อยู่ทำไหมดูเศร้าขนาดนี้
#พี่กอล์ฟเป็นอะไรเปล่า
>เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร
#แต่ดูพี่กอล์ฟเศร้าๆน่ะ ตาแดงเหมือนจะร้องไห้ ใครเป็นอะไรหรือเปล่า
>ช่างมันเถอะ เดียวคืนนี้พี่ไม่ได้ไปหาน่ะ เดียวพี่ไปส่งที่โรงแรม พี่ก็จะกลับบ้านเลย พี่มีธุระนิดหน่อย
#ได้ครับ
มันเกิดอะไรขึ้นจู่ๆ เขาก็เศร้าขึ้นมาทันที ความกังวนในหัวใจเกิดขึ้นมาโดยทันที และมันรู้สึกเจ็บจี๊ดๆตรงที่หัวใจ ช่วยบอกแบงค์ได้ไหมว่ามันเกิดอะไร
ขอโทษน่ะแบงค์พี่กำลังสับสนในหัวใจ พี่มันเลวจริงๆที่ทำดีกับแบงค์แต่ก็ยังตัดใจจากคนรักเก่าไม่ได้สักที พี่ต้องทำยังไงพี่สับสนไปหมดแล้ว(พูดกลับตัวเอง หลังจากส่งแบงค์กลับโรงแรม)
ข้อความจากแบงค์
"พี่กอล์ฟบอกแบงค์ได้ไหมครับ ว่าเกิดอะไรขึ้นเกี่ยวกับแบงค์หรือเปล่า"
แบงค์ส่งข้อความหากอล์ฟแต่กอล์ฟก็ไม่ได้ส่งข้อความตอบกลับมา
#ไอ้เหี้ยพี่กอล์ฟมึงเป็นอะไร ทำไมต้องนิ่งเฉยๆแบบนี้ มาหลอกให้กูรักกูหลงทำไหม รู้นี้ไม่น่าเจอกันเลย (คิดมาก)
บนรถของกอล์ฟ
กอล์ฟกดเบอร์โทรหาคนรักเก่าที่รักมากๆ
>ฮัลโหล มีอะไรอีก
&กอล์ฟ เราขอโทษ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม
>รู้ไหมตอนแกบอกเลิกเรา เราเสียใจมากแค่ไหน เราต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหนแกรู้ไหม เรารักแกมาก ถ้าแกกลับมาสักวันแกก็ต้องไปจากเราอยู่ดี แกมันเจ้าชู้ ชอบเที่ยวกินเหล้า เราคิดว่าแกยังไม่พร้อมหยุดที่ใครหรอก (จริงๆก็อยากให้กลับมาแต่ด้วยความกลัว)
&เราขอโทษ เราก็รักแกมากเหมือนกัน เรารู้แล้วคนที่ดีที่สุดก็คือกอล์ฟ
>แต่เรายังไม่พร้อมอ่า...ต่อ
&ตอนนี้กอล์ฟอยู่ไหน
>ไม่บอก
&สมุยใช่ไหม เดียวพรุ่งนี้เราจะไปหาที่สมุย
>จะมาทำไม เราไม่อยากเจอแกแล้ว
&ที่รักเค้ารักกอล์ฟมาก ไม่อยากเสียกอล์ฟไปพรุ่งนี้เจอกันน่ะ
>ก็ได้
ต่อ เรียนมหาลัยชื่อดังที่เดียวกับกอล์ฟ ด้วยความที่ต่อน่าตาดี และเป็นถึงเดือนมหาลัย ใครๆก็มารุมล้อม มีคนจีบมากมาย และความสัมพันธ์ระหว่างกอล์ฟกับต่อก็เป็นความลับ โดยไม่มีใครรู้เลยว่า ต่อกับกอล์ฟเป็นแฟนกัน
แล้วแบงค์ล่ะเราจะทำไงดี ทิ้งแบงค์ไปดีไหม แบงค์คงยังไม่รักเรามากหรอกน่าจะทำใจได้ อีกอย่างคนที่เรารัก ได้กลับมาหาเราแล้ว ก็คงต้องทำตามหัวใจตัวเองดีกว่า
ข้อความถึงแบงค์
"แบงค์ พี่ขอโทษที่ทำทุกอย่างให้แบงค์คิด คนที่พี่รักกลับมาหาพี่แล้ว ขอบคุณทุกอย่างน่ะครับ"
เมื่อแบงค์ได้อ่านข้อความ น้ำตาจากดวงตาที่พี่กอล์ฟชอบมากรอยยิ้มที่พี่กอล์ฟเคยบอกว่าชอบ กลับกลายมีแต่น้ำตา และเสียงร้องไห้ ที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เราต้องทำอะไรสักอย่างให้พี่เขากลับมาหาเรา สิ่งที่เคยได้สัญญาระหว่างกันพี่กอล์ฟต้องทำให้ได้ ผมจะไม่ยอมเสียพี่กอล์ฟไปง่ายๆ โดยไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ไม่ได้ ถ้ายอมก็กลายเป็นคนแพ้ เราจะต้องไม่แพ้
แบงค์พยายามโทรกลับหาพี่กอล์ฟ แต่กอล์ฟก็ไม่รับโทรศัพท์ของแบงค์เลย คืนนี้แบงค์ต้องนอนร้องไห้เสียใจกลับรักที่ีคิดว่ากำลังจะไปได้ดี แต่กลับอกหักยังไม่ถึง3วันเลย แบงค์เริ่มคิดจะทำอย่างไรเพื่อจะให้กอล์ฟกลับมา
เช้าที่สดใสของกอล์ฟ ตื่นแต่เช้าเพื่อนมารับต่อแฟนเก่าที่สนามบิน
>ต่อ แกใจร้ายกะเรามากเลยรู้ไหม
&เราขอโทษ เรารักนายมากรู้ไหมที่รัก
>ไม่ต้องเลย ต้องทำโทษให้สาสม
&เรายอมทุกอย่างเลย
>เป็นแบบนี้กี่ครั้งแล้ว เราเหนื่อยน่ะโว๊ยยยย
&ก็เราขอโทษแกแล้ว จะอะไรอีกล่ะ
>เอออ (ต่อก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง และกอล์ฟต้องยอมต่อทุกครั้ง เหนื่อยใจ)
ณ โรงแรมระดับ3ดาว
วันนี้แบงค์ตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะมานั่งริมชายหาดเพื่อทบทวนตัวเอง ที่ผ่านมาทำอะไรลงไปบ้าง เราต้องไม่เป็นแบบนี้เรามาเที่ยว ไม่ได้มานั่งเสียใจแบบนี้เราต้องมีความสุขสิ เราต้องลุกขึ้นมาเพื่อที่จะเดินหน้าไป ตอนนี้ก็บ่ายกว่าละออกไปนั่งร้านกาแฟดีกว่า
ร้านกาแฟแถวริมหาด
ร้านกาแฟติดชายหาด ที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งบนเกาะนี้ มีลูกค้าแวะเวียนมาตลอดทั้งวัน บรรยากาศชิวๆมาก ลมพัดเบาๆ ต้นมะพร้าวเรียงรายรอบๆร้านกาแฟ
#ขอคาปูชิโน่เย็นแก้วนึงครับ
$จ้า เค้กด้วยไหมจ๊ะ
#งั้น ขอเค้กมะพร้าวด้วยครับ
$เที่ยวหรอค่ะ
#ใช่ครับ
$มาคนเดียวหรอเนี้ย
#ใช่ครับ
$เก่งจัง ไม่เหงาหรอ
#ตอนแรกก็ไม่เหงาครับ แต่ตอนนี้เริ่มเหงาแล้วครับ
$เดียวพี่ไปนั่งคุยเป็นเพื่อนน่ะ
#ขอบคุณครับ
ทันใดนั้นผมก็เห็นคนคุ้นเคยกำลังเดินเข้ามาในร้านกับเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ดูดีมากๆ นั้นก็คือพี่ีกอล์ฟนั่นเอง
#พี่กอล์ฟ!!! (มาได้ไงเนี้ย)
$อะไรหรอจ๊ะ ทำท่าเหมือนเห็นผีเชียว (พี่เจ้าของร้านทัก)
#เปล่าๆ ครับ แค่เห็นภาพบาดตาบาดใจครับ (ตาของผมเริ่มแดงกล่ำ)
$อ่อ พี่พอจะเข้าใจแล้ว เดินเข้าไปเครียเลยไหม กล้าพอเปล่า
#ผมไม่กล้าขนาดนั้นหรอกครับ
$ถ้าเป็นพี่ พี่จะเดินเข้าใจเครียให้เข้าใจ
#ผมมาทีหลังไม่กล้าไปแย่งเขาหรอก พี่เปิดเพลงนี้ในร้านได้ไหม แล้วพี่เดินไปกระซิบบอกพี่กอล์ฟ ว่ามีคนฝากเพลงนี้มาให้
$เพลงอะไรจ๊ะ
#คนปัจจุบัน
*****************************************
ขอบคุณที่ติดตามกันน่ะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น