ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักต้องเดินทาง( กอล์ฟ แบงค์ พี่ชาย My Bromance)

    ลำดับตอนที่ #2 : ความเจ็บปวด

    • อัปเดตล่าสุด 10 มิ.ย. 57



       
          เราทำอะไรลงไปเนี้ย เราชอบแบงค์แต่ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะรักแบงค์ได้หรือเปล่า รู้ตัวว่าหัวใจตัวเองกำลังแย่ อยากจะมีใครสักคนมาช่วยคนๆนี้ให้หลุดพ้นจากความเศร้าครั้งนี้ มันต้องเสี่ยงสักครั้ง แบงค์ทำให้ผมมีความสุขอีกครั้ง เวลาได้มองรอยยิ้มและดวงตาคู่นั้นของแบงค์ทำให้ผมหายเหนื่อย กับทุกสิ่งทุกอย่าง ผมรู้สึกอบอุ่น อุ่นใจเวลาอยู่ด้วยกันทุกครั้ง ไม่รู้สึกระแวงกลัวว่าแบงค์จะมีคนอื่น แบงค์เหมือนแสงสว่างที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตผมได้จริงๆ

    ณ โรงแรมระดับ3ดาว

           บรรยากาศตอนนี้เงียบไม่มีผู้คนเดินไปมาแล้ว มีเพียงแสงไฟสีส้มตามจุดทางเดินที่ดูสวยงาม เดินตรงไปจากทางเข้าโรงแรมได้สัก ห้าสิบเมตร มีสระว่ายน้ำขนาดกลาง ที่มีไฟแสงสีส้มส่องในใต้น้ำ กระทบกับผิวน้ำทำให้บรรยากาศดูโรแมนติด และถัดสระว่ายน้ำ ชายหาดที่ขาวละเอียดแต่ไร้ผู้คนที่มายืนดูดาว มีเพียงแค่กอล์ฟกับแบงค์เพียงสองคนที่ยังไม่หลับนอน

    >ขอบคุณน่ะแบงค์
    #ขอบคุณอะไรหรอ
    >ก็ขอบคุณที่แบงค์ชอบพี่
    #แบงค์บอกพี่กอล์ฟตอนไหนว่าชอบ
    >ไอ้เด็กบ้า ดูการกระทำก็รู้แล้ว
    #แบงค์อาจจะแกล้งก็ได้
    >เดียวจับตีก้นให้เข็ดเลย เด็กเอาแต่ใจ
    #แล้วพี่กอล์ฟจะยอมมาเอาใจแบงค์ป่ะล่ะ
    >ยอมทั้งตัวและหัวใจเลยเด็กน้อยของพี่
    #ให้จริงๆล่ะกัน ไม่ใช่ดีแต่พูดน่ะ
    >จริงสิ

    กอล์ฟค่อยๆจับมือแบงค์ขึ้นมาแล้วก็ก้มลงจูบที่ฝ่ามือของแบงค์
    >พี่สัญญาจะดูแลแบงค์ให้ดีที่สุดน่ะ
    #คับ (ครั้งแรกที่โดนบอกรักริมทะเล ช่างโรแมนติกเหลือเกิน ตอนนี้หัวใจผมพองโตมากพร้อมจะยอมทุกอย่างให้พี่กอล์ฟ อาจจะเป็นเพียงแค่ลมปากที่ดันเผลอพูดออกมา ก็ยอม)

           ตอนนี้ผมคงห้ามหัวใจตัวเองเอาไว้ไม่อยู่แล้ว มันกลายเป็นของเขาไปแล้วทุกห้องหัวใจของผมมีเพียงแต่เขาคนเดียว มันอาจจะเป็นรักแรกพบที่วิเศษที่สุดกว่าครั้งไหน จะขอจดจำเรื่องราวในค่ำคืนนี้ไว้ตลอดไป

    #พี่กอล์ฟ แบงค์อยู่แค่อาทิตย์เดียวแล้วพี่จะมาหาแบงค์ไหม
    >ไปหาดิ 
    #จริงๆน่ะ สัญญากับแบงค์ล่ะน่ะ
    >ครับ

         จริงๆแล้วผมไม่ชอบสัญญาอะไรก็ตาม เพราะกลัวทำตามสัญญาไว้ไม่ได้ อนาคตไม่แน่นอนเผื่อใครทำผิดสัญญาขึ้นมาอีกฝ่ายคงเสียความรู้สึกมากมาย แต่ผมสัญญาณเพื่อที่จะทำตามใจแบงค์เพราะเหมือนผมจะเริ่มชอบแบงค์มากขึ้นเรื่อยๆ

    >ไอ้เด็กดื้อ ไปนอนได้แล้ว เดียวพี่จะกลับบ้านแล้ว
    #ครับ ไปนอนก็ได้(จริงๆอยากจะชวนนอนด้วยกันแหละ แต่ไม่กล้าชวน)
    >พรุ่งนี้เดียวพี่พาไปเที่ยวหมู่เกาะ ไปไหม
    #ไปครับ เจอกันกี่โมง
    >8โมงเช้าน่ะ เดียวพี่มารับ 
    #โอเคครับ





    ท่าเรือ 

            การเดินทางไปหมู่เกาะอ่างทอง เป็นเกาะที่สวยงามาก เกาะต่าง ๆ จะมีหาดทรายอยู่เกือบทุกเกาะ บางเกาะหาดทรายมีสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ บางเกาะมีปะการังตามชายทะเลหลายชนิด สีสวยงามหลากสี อยู่ท่ามกลางความเงียบสงบ 

    >ชอบทะเลไหม
    #ชอบมาก แบงค์เคยฝันว่าอยากจะเปิดร้านอาหารหรือร้านกาแฟริมทะเล ถ้าให้แบงค์อยู่ที่นี้ตลอกไปก็ยอม
    >จริงดิ พี่อยู่มาตั้งแต่เด็กๆ ก็ชอบน่ะ แต่ตอนนี้เบื่อแล้วอยากไปอยู่กรุงเทพ แต่อยู่นี้ดำเลยน่ะ แดดร้อนมาก จะทนได้หรอ
    #นั่นน่ะสิ มิน่าพี่กอล์ฟก็คล้ำอยู่น่ะ อิอิ
    >ก็ใช่สิ พี่เล่นน้ำตั้งแต่เด็กจะไม่ให้ดำได้ไง
    #แต่ตอนนี้ขาวอยู่น่ะ
    >สงสัยน้ำที่กรุงเทพมีแต่คลอรีน 

         เราสองคนนั่งนั่งอยู่บนเรือนักท่องเที่ยว มีแต่คนไทย พี่กอล์ฟก็คอยแนะนำสถานที่ต่างๆที่อยู่บนเกาะนี้ ผมอยากจะไปให้ครบทุกซอกทุกมุมแต่คงต้องใช้เวลาหลายวันเลยทีเดียว แต่ตอนนี้ขอแค่มีพี่กอล์ฟก็ไม่อยากไปไหนแล้ว ก่อนจะเดินทางมาผมได้วางแผนในการท่องเที่ยวไว้หลายอย่าง เปิดดูในอินเตอร์เน็ต ทั้งร้านอาหารที่อร่อย ร้านกาแฟที่น่าสนใจ แต่ตอนนี้แผนการเดินทางครั้งนี้ล้มหมด เพราะได้ไกล์คนพิเศษที่น่าสนใจกว่าแผนเดิมมากๆ ทริปนี้คงมีแต่ความสนุก รอยยิ้ม ความรัก พร้อมที่จะเติมเต็มหลังจากหลับกรุงเทพ




    เสียงโทรศัพท์กอล์ฟดังขึ้น จู่ๆหน้าตาที่ยิ้มแย้มกลับเศร้าโดยทันที พี่กอล์ฟเป็นอะไรเปล่าน่ะ อยู่ทำไหมดูเศร้าขนาดนี้ 
    #พี่กอล์ฟเป็นอะไรเปล่า
    >เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร
    #แต่ดูพี่กอล์ฟเศร้าๆน่ะ ตาแดงเหมือนจะร้องไห้ ใครเป็นอะไรหรือเปล่า
    >ช่างมันเถอะ เดียวคืนนี้พี่ไม่ได้ไปหาน่ะ เดียวพี่ไปส่งที่โรงแรม พี่ก็จะกลับบ้านเลย พี่มีธุระนิดหน่อย
    #ได้ครับ

            มันเกิดอะไรขึ้นจู่ๆ เขาก็เศร้าขึ้นมาทันที ความกังวนในหัวใจเกิดขึ้นมาโดยทันที และมันรู้สึกเจ็บจี๊ดๆตรงที่หัวใจ ช่วยบอกแบงค์ได้ไหมว่ามันเกิดอะไร

            ขอโทษน่ะแบงค์พี่กำลังสับสนในหัวใจ พี่มันเลวจริงๆที่ทำดีกับแบงค์แต่ก็ยังตัดใจจากคนรักเก่าไม่ได้สักที พี่ต้องทำยังไงพี่สับสนไปหมดแล้ว(พูดกลับตัวเอง หลังจากส่งแบงค์กลับโรงแรม)

    ข้อความจากแบงค์

    "พี่กอล์ฟบอกแบงค์ได้ไหมครับ ว่าเกิดอะไรขึ้นเกี่ยวกับแบงค์หรือเปล่า"

    แบงค์ส่งข้อความหากอล์ฟแต่กอล์ฟก็ไม่ได้ส่งข้อความตอบกลับมา

    #ไอ้เหี้ยพี่กอล์ฟมึงเป็นอะไร ทำไมต้องนิ่งเฉยๆแบบนี้ มาหลอกให้กูรักกูหลงทำไหม รู้นี้ไม่น่าเจอกันเลย (คิดมาก)

    บนรถของกอล์ฟ

    กอล์ฟกดเบอร์โทรหาคนรักเก่าที่รักมากๆ
    >ฮัลโหล มีอะไรอีก
    &กอล์ฟ เราขอโทษ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม 
    >รู้ไหมตอนแกบอกเลิกเรา เราเสียใจมากแค่ไหน เราต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหนแกรู้ไหม เรารักแกมาก ถ้าแกกลับมาสักวันแกก็ต้องไปจากเราอยู่ดี แกมันเจ้าชู้ ชอบเที่ยวกินเหล้า เราคิดว่าแกยังไม่พร้อมหยุดที่ใครหรอก (จริงๆก็อยากให้กลับมาแต่ด้วยความกลัว)
    &เราขอโทษ เราก็รักแกมากเหมือนกัน เรารู้แล้วคนที่ดีที่สุดก็คือกอล์ฟ 
    >แต่เรายังไม่พร้อมอ่า...ต่อ 
    &ตอนนี้กอล์ฟอยู่ไหน 
    >ไม่บอก 
    &สมุยใช่ไหม เดียวพรุ่งนี้เราจะไปหาที่สมุย
    >จะมาทำไม เราไม่อยากเจอแกแล้ว
    &ที่รักเค้ารักกอล์ฟมาก ไม่อยากเสียกอล์ฟไปพรุ่งนี้เจอกันน่ะ
    >ก็ได้ 



           ต่อ เรียนมหาลัยชื่อดังที่เดียวกับกอล์ฟ ด้วยความที่ต่อน่าตาดี และเป็นถึงเดือนมหาลัย ใครๆก็มารุมล้อม มีคนจีบมากมาย และความสัมพันธ์ระหว่างกอล์ฟกับต่อก็เป็นความลับ โดยไม่มีใครรู้เลยว่า ต่อกับกอล์ฟเป็นแฟนกัน 

          แล้วแบงค์ล่ะเราจะทำไงดี ทิ้งแบงค์ไปดีไหม แบงค์คงยังไม่รักเรามากหรอกน่าจะทำใจได้ อีกอย่างคนที่เรารัก ได้กลับมาหาเราแล้ว ก็คงต้องทำตามหัวใจตัวเองดีกว่า 

    ข้อความถึงแบงค์

    "แบงค์ พี่ขอโทษที่ทำทุกอย่างให้แบงค์คิด คนที่พี่รักกลับมาหาพี่แล้ว ขอบคุณทุกอย่างน่ะครับ"

          เมื่อแบงค์ได้อ่านข้อความ น้ำตาจากดวงตาที่พี่กอล์ฟชอบมากรอยยิ้มที่พี่กอล์ฟเคยบอกว่าชอบ กลับกลายมีแต่น้ำตา และเสียงร้องไห้ ที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เราต้องทำอะไรสักอย่างให้พี่เขากลับมาหาเรา สิ่งที่เคยได้สัญญาระหว่างกันพี่กอล์ฟต้องทำให้ได้ ผมจะไม่ยอมเสียพี่กอล์ฟไปง่ายๆ โดยไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ไม่ได้ ถ้ายอมก็กลายเป็นคนแพ้ เราจะต้องไม่แพ้

         แบงค์พยายามโทรกลับหาพี่กอล์ฟ แต่กอล์ฟก็ไม่รับโทรศัพท์ของแบงค์เลย คืนนี้แบงค์ต้องนอนร้องไห้เสียใจกลับรักที่ีคิดว่ากำลังจะไปได้ดี แต่กลับอกหักยังไม่ถึง3วันเลย แบงค์เริ่มคิดจะทำอย่างไรเพื่อจะให้กอล์ฟกลับมา

    เช้าที่สดใสของกอล์ฟ ตื่นแต่เช้าเพื่อนมารับต่อแฟนเก่าที่สนามบิน
    >ต่อ แกใจร้ายกะเรามากเลยรู้ไหม
    &เราขอโทษ เรารักนายมากรู้ไหมที่รัก
    >ไม่ต้องเลย ต้องทำโทษให้สาสม
    &เรายอมทุกอย่างเลย
    >เป็นแบบนี้กี่ครั้งแล้ว เราเหนื่อยน่ะโว๊ยยยย
    &ก็เราขอโทษแกแล้ว จะอะไรอีกล่ะ
    >เอออ (ต่อก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง และกอล์ฟต้องยอมต่อทุกครั้ง เหนื่อยใจ)

    ณ โรงแรมระดับ3ดาว

            วันนี้แบงค์ตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะมานั่งริมชายหาดเพื่อทบทวนตัวเอง ที่ผ่านมาทำอะไรลงไปบ้าง เราต้องไม่เป็นแบบนี้เรามาเที่ยว ไม่ได้มานั่งเสียใจแบบนี้เราต้องมีความสุขสิ เราต้องลุกขึ้นมาเพื่อที่จะเดินหน้าไป ตอนนี้ก็บ่ายกว่าละออกไปนั่งร้านกาแฟดีกว่า  

    ร้านกาแฟแถวริมหาด

           ร้านกาแฟติดชายหาด ที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งบนเกาะนี้ มีลูกค้าแวะเวียนมาตลอดทั้งวัน บรรยากาศชิวๆมาก ลมพัดเบาๆ ต้นมะพร้าวเรียงรายรอบๆร้านกาแฟ 

    #ขอคาปูชิโน่เย็นแก้วนึงครับ
    $จ้า เค้กด้วยไหมจ๊ะ
    #งั้น ขอเค้กมะพร้าวด้วยครับ
    $เที่ยวหรอค่ะ
    #ใช่ครับ
    $มาคนเดียวหรอเนี้ย
    #ใช่ครับ
    $เก่งจัง ไม่เหงาหรอ
    #ตอนแรกก็ไม่เหงาครับ แต่ตอนนี้เริ่มเหงาแล้วครับ
    $เดียวพี่ไปนั่งคุยเป็นเพื่อนน่ะ
    #ขอบคุณครับ 

    ทันใดนั้นผมก็เห็นคนคุ้นเคยกำลังเดินเข้ามาในร้านกับเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ดูดีมากๆ นั้นก็คือพี่ีกอล์ฟนั่นเอง 

    #พี่กอล์ฟ!!! (มาได้ไงเนี้ย)
    $อะไรหรอจ๊ะ ทำท่าเหมือนเห็นผีเชียว (พี่เจ้าของร้านทัก)
    #เปล่าๆ ครับ แค่เห็นภาพบาดตาบาดใจครับ (ตาของผมเริ่มแดงกล่ำ)
    $อ่อ พี่พอจะเข้าใจแล้ว 
    เดินเข้าไปเครียเลยไหม กล้าพอเปล่า
    #ผมไม่กล้าขนาดนั้นหรอกครับ
    $ถ้าเป็นพี่ พี่จะเดินเข้าใจเครียให้เข้าใจ
    #ผมมาทีหลังไม่กล้าไปแย่งเขาหรอก พี่เปิดเพลงนี้ในร้านได้ไหม แล้วพี่เดินไปกระซิบบอกพี่กอล์ฟ ว่ามีคนฝากเพลงนี้มาให้
    $เพลงอะไรจ๊ะ 
    #คนปัจจุบัน




              *****************************************
    ขอบคุณที่ติดตามกันน่ะครับ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×