ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอม
เปิดเทอมวันแรก
วันนี้ละสิที่เป็นนักศึกษาอย่างเต็มตัว ตื่นเต้นจัง วันนี้จะเจออะไรบ้างน่ะ ต้องเป็นวันที่ดีมากๆแน่ๆ และต้องรู้จักเพื่อนใหม่ให้ได้เยอะๆ ยกเว้นแต่นายคนนั้น ว่าแต่มันชื่อไรว่ะ ช่างมันเถอะหาเพื่อนที่นิสัยดีๆ อย่าไปยุ่งกะมันดีกว่า เดียวหาเรื่องใส่ตัว (บ่นอยู่คนเดียว บ้าไปแล้ว)
>เฮ้!!! นายบ้าหรือเปล่า นั่งพูดอยู่คนเดียว ฮ่าๆๆ
#เอ้ยยยย ตกใจหมดเลย อะไรของนายเนี้ย มาหาว่าเราบ้า
>ก็จิงนิ เห็นพูดอยู่คนเดียวจริงๆนิ.... ว่าแต่นายชื่อไร เรา *ภู* น่ะ
#อ๋อ...ชื่อ ภู นี่เอง เอ้ย ป่าววว... เรา ธีร์น่ะ ว่าแต่นายไม่เข้าห้องประชุมหราเมื่อเช้าไม่เห็น ภู เลย
>นี่นายแอบมองดูเราด้วยหรา
#ป่าววน่ะ ก็นายบอกเราไงว่าเรียนสาขาเดียวกัน ก็แค่มองดูเพื่อนๆเผื่อรู้จักกันเฉยๆ แหะๆ
>อ่อ เมื่อเช้าตื่นสายอ่า เมื่อคืนปราตี้หนักไปหน่อย วันหลังไปด้วยกันน่ะ
#ไม่ๆ เราไม่ไป
>ทำไมอ่า
#ดื่มเหล้ามะเป็นอ่า เราไม่เคยดื่มเลย
>โอ๋ๆ เด็กน้อย มามะเดียวพี่พาไปเปิด ซิง ฮ่าๆๆ(ไอ้ภูมันดันเอามือมาลูบหัวผม)
#ไอ้บ้า #@&^* (ทำหน้าดุใส่ ภู)
ไอ้ภูมันก็ดูเป็นคนดีน่ะ แต่แม่งทะลึ่งไปหน่อย แต่ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีได้ น่าจะโออยู่น่ะ
>ธีร์... เย็นนี้ไปนั่งร้านกาแฟเป็นเพื่อนหน่อยสิ
#ที่ไหนอ่า
>หน้ามหาลัย
#เคๆ (อะไรเนี้ย รู้จักกันไม่กี่ชั่วโมงก็ชวนไปโน้นนี่ละ ชีวิตมหาลัยครั้งนี้จะเจอเรื่องวุ่นวายขนาดไหนเนี้ย)
ณ ร้านกาแฟ
ร้านกาแฟที่เต็มไปด้วยนักศึกษาที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เพราะมีการตกแต่งสไตส์ยุโรป ได้รสชาติเช่นเดียวกับกาแฟ แต่ราคานักศึกษา จึงทำให้นักศึกษาชอบพากันนั่งอ่านหนังสือ พูดคุยกันเป็นประจำ และมีลูกค้าแวะเวียนเข้าออกจำนวนมาก
>ธีร์... มึงเห็นผู้หญิงคนนั้นป่ะ น่ารักไหม
#คนไหน ผู้หญิงเต็มร้านเลยเนี้ย
>นิ้วกูชี้อยู่เนี้ย เอ๋อน่ะมึง นี่ๆคนนี้นั่งอยู่มุมนั้นน่ะ
#อ่อ ทำไมหรา ก็น่ารักดี ไม่ใช่สิ สวยมากๆเลย
>นั่นแหละ เด็กใหม่กูเป็นดาวปี4เลยน่ะมึง กูพึ่งเจอกันเมื่อคืนแล้ววันนี้กูก็นัดเจอเขาว่ะ เลยชวนมาเป็นเพื่อน เขินว่ะ
#อ้าว ซะงั้น นึกว่าชวนแค่เรามา ที่แท้ก็นัดเจอสาว งั้นเรานั่งรอตรงนี้น่ะ (ทำไมต้องเศร้าด้วยว่ะเนี้ย)
>เดียวกูมาน่ะ
อะไรของมันเนี้ย มาเองคนเดียวไม่เป็นหรือไง ชวนเรามาเหมือนเป็น ก ข ค ยังไงไม่รู้ ต่อไปชวนมาแบบนี้ไม่มาด้วยละ ^นั่งมองเขาคุยกันดูมีความสุขดีจัง ตั้งแต่เกิดมาแฟนยังไม่เคยมีกะเขาสักคนเลย ไปจีบเขา เขาก็ไม่ชอบ มาหาว่าผมเป็นเกย์อีก บ้าไปแล้ว ผมเหมือนเกย์หรือ? ไม่จริง!!! ผมเป็นผู้ชายน่ะ บ้า!!!
#อยากมีแฟนนนนน!!!!
(คนนั่งข้างๆต่างหันมามอง แล้วก็ขำ ด้วยความที่ร้านกาแฟไม่ใหญ่มากเวลามีการพูดคุยกันเสียงอาจจะได้ยินถึงกันได้) พูดไรออกไปเสียงดังเนี้ย โอ๊ยย อาย จากนั้นก็รีบออกไปจากนอกร้านกลับหอทันที แล้วดันลืมบอกไอ้ภู เพราะดันเผลอพูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา น่าอายที่สุด
>อ้าว ไอ้ธีร์ หายไปไหนเนี้ย ยิ่งเอ๋อๆอยู่ไอ้นี่ เอาไงดีเนี้ยจะเป็นไรป่าวว่ะ เดินหาดูแถวๆนี้ดีกว่า เผื่อมันออกไปหาไรกิน
ภูเดินตามหาธีร์รอบๆแถวนั้นก็ไม่เจอเลย กลัวมันน้อยใจที่พามา ดูธีร์มันอาการแปลกๆตั้งแต่เข้ามาในร้านละ มันจะโกรธไรป่าวว่ะ เบอร์โทรก็ไม่ได้ขอ หอก็ไม่รู้อยู่ตรงไหน ทำไงดีเนี้ย
วันนี้ละสิที่เป็นนักศึกษาอย่างเต็มตัว ตื่นเต้นจัง วันนี้จะเจออะไรบ้างน่ะ ต้องเป็นวันที่ดีมากๆแน่ๆ และต้องรู้จักเพื่อนใหม่ให้ได้เยอะๆ ยกเว้นแต่นายคนนั้น ว่าแต่มันชื่อไรว่ะ ช่างมันเถอะหาเพื่อนที่นิสัยดีๆ อย่าไปยุ่งกะมันดีกว่า เดียวหาเรื่องใส่ตัว (บ่นอยู่คนเดียว บ้าไปแล้ว)
>เฮ้!!! นายบ้าหรือเปล่า นั่งพูดอยู่คนเดียว ฮ่าๆๆ
#เอ้ยยยย ตกใจหมดเลย อะไรของนายเนี้ย มาหาว่าเราบ้า
>ก็จิงนิ เห็นพูดอยู่คนเดียวจริงๆนิ.... ว่าแต่นายชื่อไร เรา *ภู* น่ะ
#อ๋อ...ชื่อ ภู นี่เอง เอ้ย ป่าววว... เรา ธีร์น่ะ ว่าแต่นายไม่เข้าห้องประชุมหราเมื่อเช้าไม่เห็น ภู เลย
>นี่นายแอบมองดูเราด้วยหรา
#ป่าววน่ะ ก็นายบอกเราไงว่าเรียนสาขาเดียวกัน ก็แค่มองดูเพื่อนๆเผื่อรู้จักกันเฉยๆ แหะๆ
>อ่อ เมื่อเช้าตื่นสายอ่า เมื่อคืนปราตี้หนักไปหน่อย วันหลังไปด้วยกันน่ะ
#ไม่ๆ เราไม่ไป
>ทำไมอ่า
#ดื่มเหล้ามะเป็นอ่า เราไม่เคยดื่มเลย
>โอ๋ๆ เด็กน้อย มามะเดียวพี่พาไปเปิด ซิง ฮ่าๆๆ(ไอ้ภูมันดันเอามือมาลูบหัวผม)
#ไอ้บ้า #@&^* (ทำหน้าดุใส่ ภู)
ไอ้ภูมันก็ดูเป็นคนดีน่ะ แต่แม่งทะลึ่งไปหน่อย แต่ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีได้ น่าจะโออยู่น่ะ
>ธีร์... เย็นนี้ไปนั่งร้านกาแฟเป็นเพื่อนหน่อยสิ
#ที่ไหนอ่า
>หน้ามหาลัย
#เคๆ (อะไรเนี้ย รู้จักกันไม่กี่ชั่วโมงก็ชวนไปโน้นนี่ละ ชีวิตมหาลัยครั้งนี้จะเจอเรื่องวุ่นวายขนาดไหนเนี้ย)
ณ ร้านกาแฟ
ร้านกาแฟที่เต็มไปด้วยนักศึกษาที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เพราะมีการตกแต่งสไตส์ยุโรป ได้รสชาติเช่นเดียวกับกาแฟ แต่ราคานักศึกษา จึงทำให้นักศึกษาชอบพากันนั่งอ่านหนังสือ พูดคุยกันเป็นประจำ และมีลูกค้าแวะเวียนเข้าออกจำนวนมาก
>ธีร์... มึงเห็นผู้หญิงคนนั้นป่ะ น่ารักไหม
#คนไหน ผู้หญิงเต็มร้านเลยเนี้ย
>นิ้วกูชี้อยู่เนี้ย เอ๋อน่ะมึง นี่ๆคนนี้นั่งอยู่มุมนั้นน่ะ
#อ่อ ทำไมหรา ก็น่ารักดี ไม่ใช่สิ สวยมากๆเลย
>นั่นแหละ เด็กใหม่กูเป็นดาวปี4เลยน่ะมึง กูพึ่งเจอกันเมื่อคืนแล้ววันนี้กูก็นัดเจอเขาว่ะ เลยชวนมาเป็นเพื่อน เขินว่ะ
#อ้าว ซะงั้น นึกว่าชวนแค่เรามา ที่แท้ก็นัดเจอสาว งั้นเรานั่งรอตรงนี้น่ะ (ทำไมต้องเศร้าด้วยว่ะเนี้ย)
>เดียวกูมาน่ะ
อะไรของมันเนี้ย มาเองคนเดียวไม่เป็นหรือไง ชวนเรามาเหมือนเป็น ก ข ค ยังไงไม่รู้ ต่อไปชวนมาแบบนี้ไม่มาด้วยละ ^นั่งมองเขาคุยกันดูมีความสุขดีจัง ตั้งแต่เกิดมาแฟนยังไม่เคยมีกะเขาสักคนเลย ไปจีบเขา เขาก็ไม่ชอบ มาหาว่าผมเป็นเกย์อีก บ้าไปแล้ว ผมเหมือนเกย์หรือ? ไม่จริง!!! ผมเป็นผู้ชายน่ะ บ้า!!!
#อยากมีแฟนนนนน!!!!
(คนนั่งข้างๆต่างหันมามอง แล้วก็ขำ ด้วยความที่ร้านกาแฟไม่ใหญ่มากเวลามีการพูดคุยกันเสียงอาจจะได้ยินถึงกันได้) พูดไรออกไปเสียงดังเนี้ย โอ๊ยย อาย จากนั้นก็รีบออกไปจากนอกร้านกลับหอทันที แล้วดันลืมบอกไอ้ภู เพราะดันเผลอพูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา น่าอายที่สุด
>อ้าว ไอ้ธีร์ หายไปไหนเนี้ย ยิ่งเอ๋อๆอยู่ไอ้นี่ เอาไงดีเนี้ยจะเป็นไรป่าวว่ะ เดินหาดูแถวๆนี้ดีกว่า เผื่อมันออกไปหาไรกิน
ภูเดินตามหาธีร์รอบๆแถวนั้นก็ไม่เจอเลย กลัวมันน้อยใจที่พามา ดูธีร์มันอาการแปลกๆตั้งแต่เข้ามาในร้านละ มันจะโกรธไรป่าวว่ะ เบอร์โทรก็ไม่ได้ขอ หอก็ไม่รู้อยู่ตรงไหน ทำไงดีเนี้ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น