ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คู่รักโหดหรรษา =YAOI=

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3

    • อัปเดตล่าสุด 28 มี.ค. 49


    ตอนที่3

     

     

         "งั้นก็ไปดูเกาะของคุณกัน" ลำพังจะเตะใครตอนนี้ก็ฝืนเต็มทียาที่ได้รับออกฤทธิ์กับเขาที่มีร่างกายไม่สมบูรณ์ได้นานกว่าคนปกติหากต้องถูกจับกดอีกรอบไม่แน่ว่าเขาอาจไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ดังนั้นตอนนี้คงได้แค่เพียงถ่วงเวลา

     

         ในระหว่างเดินชมรีสอร์ท

     

         "ทำไมถึงต้องเป็นผมล่ะ ผมไม่ได้เป็นคนเพียบพร้อมที่จะให้พวกคุณมาแย่งชิงกันสักหน่อย อย่าคิดว่าผมจะไม่รู้นะทุกๆครั้งที่มีการแข่งขันพวกคุณ2คนจะแข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไปเพื่ออะไร"

     

         "จำงานศพของคุณพ่อคุณแม่ของคุณได้ไหมครับ" ร่างบางพยักหน้ารับ

     

         "วันนั้นผมเองก็อยู่ในงานด้วย ตอนนั้นคุณเหมือนเทวดาที่ขึ้นสวรรค์ไม่ทันเลยล่ะ ผมเห็นคุณนั่งอยู่ที่ระเบียงผมกำลังจะเข้าไปทัก แต่เจ้าบ้าอากิระก็เข้ามาเสียก่อนแถมยังลากคุณเดินหายไปเสียอีก คือผมตามหาไม่เจอน่ะ ทั้งๆที่วันรุ่งขึ้นผมจะต้องไปอเมริกา" ซาโต้ยืนนิ่งแหงนหน้าขึ้นฟ้าเหมือนกับจะให้วันคืนเก่าๆหวนกลับมาอีกครั้ง

     

         "อากิระก็เหมือนกับมาพาผมให้ลอยหายไปใช่ไหม" ยูทากะเอ่ยเพียงเบาๆแต่กลับตรงเข้ากระทบใจคนฟังด้วยแรงมหาศาล

     

         "ครับ คุณกลับมาที่งานด้วยสีหน้าที่ผมคิดว่า ผมไม่สามารถทำได้ และแม้แต่ตอนนี้ ผมก็ยังคงทำไม่ได้"

     

    - - - - - - -

    อากิระที่ร้อนใจวิ่งกลับไปยังบ้านพัก เปิดตู้เย็น และบิดฝาขวดแยม ด้วยกลไกที่ซุกซ่อนภายในบ้านหลังนี้ทำให้พื้นปาเก้เบื้องหน้าเคลื่อนตัวลงเล็กน้อยเป็นวงกลมแล้วสไลด์ตัวออกไปยังด้านข้าง สิ่งที่เห็นก็กลายเป็นพื้นโลหะที่พร้อมเคลื่อนตัวลงเป็นลิฟท์สู่ชั้นใต้ดิน

     

    ภายในชั้นใต้ดินที่ฝังระบบอัตโนมัติและสิ่งอำนวยความสะดวกไว้มากมายจึงไม่จำเป็นที่จะต้องค้นหาสวิทช์ไฟให้ยุ่งยาก ซึ่งอันที่จริงผู้ที่ออกแบบขึ้นมาก็คือตัวอากิระเอง

     

    ระบบคอมพิวเตอร์ภายในสามารถติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอกได้ตลอดเวลา เพียงแค่กรอกรหัสให้ถูกต้องเท่านั้น [MY LOVER YUUTAKA] เป็นรหัสเพียงหนึ่งเดียวที่ใช้สำหรับทำทุกอย่างที่ต้องการในทุกระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่อากิระใช้

     

    "ระบบเปิดการทำงาน ขอต้อนรับ ท่านอากิระ ระบบยินดีรับใช้"

     

    "เปิดระบบสื่อสารดาวเทียมส่วนบุคคล" อากิระรัวคำสั่งเสียงใส่คอมพิวเตอร์

     

    "ท่านอากิระได้เปิดระบบสื่อสารดาวเทียม"

     

    "เข้าโปรแกรมค้นหา"

     

    "ท่านอากิระได้เข้าสู่โหมดค้นหาผ่านระบบสื่อสารดาวเทียม โปรดระบุสิ่งที่ต้องการค้นหา"

     

    "ยูทากะ"

     

    "ยืนยันสิ่งที่ต้องการค้นหา"

     

    "ยู ทา กะ"อากิระเน้นเสียงแบบชัดถ้อยชัดคำ

     

    "ได้รับการยืนยัน สิ่งที่ท่านอากิระค้นหาคือ คนรักเพียงหนึ่งเดียว ท่านยูทากะ" หลังจากที่คอมเงียบไปอึดใจก็ได้รับผลการค้นหา

     

    "ทราบตำแหน่งของ ท่านยูทากะ แล้ว ที่ประเทศดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรต เป้าหมายเจาะจง ที่สิ่งปลูกสร้างเพื่อการท่องเที่ยว ปาล์มบีชรีสอร์ท เจ้าของธุรกิจเป็นชาวอาหรับ ร่วมหุ้นกับชาวญี่ปุ่น…"

     

    "ระบุชื่อชาวญี่ปุ่น" ยูทากะไม่เคยไปเที่ยวที่ประเทศอื่นบ่อยนัก หนำซ้ำแถบอาหรับยูทากะยิ่งไม่เคยเหยียบแน่นอน เป็นการวิเคราะห์ของผู้ที่ติดตามอยู่ทุกฝีก้าว

     

    "คาวามุระ ยาชิโร่ ปัจจุบันเป็นนักธุรกิจที่มีอิทธิพลในญี่ปุ่น ประวัติการทำงานใสสะอาด ประวัติครอบครัวมีการหย่าร้าง ปัจจุบันมีบุตร1คน ชื่อคาวามุระ ซาโต้"

     

    "ค้นหา คาวามุระ ซาโต้ และยูทากะ" เมื่อได้ยินชื่อคนรู้จักจึงรีบสั่งให้คอมทำการค้นหาทันที

     

    "ตำแหน่งเดียวกันกับท่านยูทากะ ปาล์มบีชรีสอร์ท ประเทศดูไบ"

     

    "จัดหาเครื่องบินเร็วอัตโนมัติ กับเครื่องมือสื่อสารเครือข่ายผ่านดาวเทียมขนาดเล็กที่สุด และติดต่อพี่ของยูทากะ เอจิ ซาโตรุ" เจ้าเพื่อนทรยศงานนี้เราจะได้เห็นดีกัน

     

    "ว่าไงอากิระ โทรมามีเรื่องด่วนเหรอ หรือว่ายูทากะไม่สบาย" เสียงร้อนใจของพี่ชายของยูทากะดังขึ้นเรื่อยๆ

     

    "เปล่าหรอกครับ คือตอนนี้เรากำลังเล่นซ่อนแอบอยู่น่ะครับท่านพี่ ก็เลยอยากจะขอยืมอะไรท่านพี่สักเล็กน้อยน่ะครับท่านพี่เขย" เกิดให้พี่ของยูทากะรู้ว่าน้องชายถูกลักพาตัว มีหวัง100 ชีวิตก็มีไม่พอให้เขาประหาร ก็เพราะนอกจากจะเป็นน้องชายสุดที่รักแล้ว ยูทากะเป็นเพียงแค่มือขวาในการค้าอาวุธสงครามด้วยนี่สิ ไม่ใช่เพราะท่านพี่งกหรอกนะ เพียงแค่อยากจะบอกว่าโหดกว่ายูทากะหลายเท่าตัว

     

    เอจิ ซาโตรุ นักธุรกิจอุตสาหกรรมอาหารแช่แข็งรายใหญ่ที่สุดในแถบยุโรปและ อเมริกา แต่เบื้องหลังมีการค้าอาวุธสงครามให้กับประเทศโลกที่3 ไม่สามารถสืบหาเบาะแสได้เนื่องจาก เป็นนักธุรกิจที่มีแรงสนับสนุนจากพรรคการเมืองต่างๆเกือบทั่วโลก

     

    "อยากได้อะไรก็สั่งพ่อบ้านก็ได้นี่นาอากิระ คนกันเองทั้งนั้นอย่าเกรงใจกันสิ" เอจิ ซาโตรุกล่าวน้ำเสียงยิ้มแย้ม "อ้อ ถ้าเจอยูทากะแล้วก็บอกให้เขานอนพักด้วยนะอย่ามัวแต่เล่นเพลิน อากิระก็เหมือนกันนะอย่าปล่อยให้ยูทากะรอนานล่ะ เล่นกันให้มันน้อยๆหน่อย โตๆกันแล้ว เฮ้ย ได้เวลาประชุมแล้ว ทำไมไม่มีใครบอกห๋า อากิระแค่นี้ก่อนนะติดประชุมแล้ว ตาย ! นาฬิกาตาย ทำไมไม่มีใครเตือนเนี่ย" แล้วสายก็ถูกตัดไปแค่นั้น

     

    "เครื่องมือสื่อสารเครือข่ายผ่านดาวเทียมขนาดเล็กที่สุด ที่ท่านอากิระต้องการ อยู่ในตู้เย็นช่องเก็บผัก และ เครื่องบินเร็วอัตโนมัติอยู่ทีเก้าอี้รับแขกตัวที่2จากขวามือเตรียมดีดตัวและเดินเครื่องในอีก10นาที กรุณาระบุเป้าหมายทันทีที่ท่านได้เข้าประจำที่"

     

    "ทำการปิดบ้านได้" อากิระสั่งเป็นอย่างสุดท้ายก่อนจะขึ้นลิฟท์แล้วเปิดตู้เย็นหยิบปาล์มตัวจิ๋ว ที่ไม่ได้มีฟังก์จิ๋วเท่าตัวเครื่องไปนั่งบนโซฟาตัวที่2จากขวามือ แล้วสั่ง

     

    "[MY LOVER YUUTAKA]ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรต ด่วนที่สุด"

     

    "รับคำสั่งท่านอากิระ" เครื่องคอมจากเครื่องบินที่สามารถซ่อนไว้ภายในบ้านตอบรับเบาๆ ซึ่งบ้านหลังนี้ทุกอย่างล้วนมีกลไก และเป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งสิ้น และแน่นอนว่าเตียงที่ทั้งสองเคยเมคเลิฟกันก็ย่อมเป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ด้วยเช่นกัน ซึ่งข้อนี้ยูทากะไม่รู้

     

    "เอาโซฟาไปรับจะโดนด่ามั๊ยนะ แต่เอาเหอะยังไงก็ไปรับได้ล่ะน่า" ยูทากะเกลียดการเมคเลิฟกันบนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทุกชนิด เพราะรู้สึกว่าโดนปืนจริงๆจ่ออยู่ ทั้งที่ในความเป็นจริงที่เจอก็ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่มั๊ง ส่วนอากิระคิดว่ายูทากะโรแมนติก และมองว่าอากิระดีกว่าเซ็กซ์ทอยมากๆ




    -----โปรดติดตามตอนต่อไป-----

     

     

     

    ขออภัยท่านผู้อ่านหากความสม่ำเสมอของนิยายในเครือ love mimi เกิดการไม่ต่อเนื่อง

    อันด้วยเหตุผลที่ติดการทำงานในต่างจังหวัด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็จะพยายามนำเรื่องมาลงให้ต่อเนื่องที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

     

    ขอขอบคุณท่านผู้อ่านที่ให้การตอบรับนิยายในเครือlove mimiเป็นอย่างดี ไม่ประพฤติตนเป็นนักอ่านเงา และช่วยสอดส่องดูแลความผิดพลาด พร้อมบอกความต้องการมา ณ ที่นี้ด้วย

    ขอบคุณค่ะ love mimi

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×