คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ช้อปปิ้ง ชิ่งป้อบ >
" นี่ซึงรี อยากได้อะไรมั้ย เดี๋ยวฉันซื้อให้ ^^" เทมโปยิ้มให้ซึงรี หลังจากที่ทั้งสามคนออกมาเที่ยวด้วยกัน ร่างเล็กยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หลังจากได้นั่งรถของพี่ใหญ่เทมโปมาเดินเที่ยวรอบๆตลาดทงแดมุนมาพอสมควรแล้ว และก็นานมาพอสมควรแล้ว.. ที่น้องเล็กเดินยิ้มไปยิ้มมาตลอดเวลาที่ได้เห็นข้าวของรอบๆตัว
" พี่จะซื้อให้ผมจริงๆเหรอฮะ??" ร่างเล็กตาแป๋วเมื่อเห็นรอยยิ้มของคนตัวสูงที่สามารถเติมเต็มปรารถนาของตนให้เป็นจริงได้ ซึงรีแอบลอบยิ้มในใจ ในเมื่อพี่พูดแบบนี้เองน้า~ จะหาว่าผมขูดรีดพี่ไม่ได้ด้วย >__,<
" เท๊ม! แกจะบ้ารึเปล่าเนี่ย?? แกจะซื้อของให้ไอ้เด็กนี่ทำไมนักหนาฮะ!? แกก็เห็นไม่ใช่เหรอว่า ไอ้เด็กนี่มันทำอะไรฉันไว้บ้าง ตอนแกกลับมาที่บ้านแกไม่เห็นฉันนอนจมกองเลือดอยู่รึไงวะ!!" จียงถามด้วยอารมณ์หงุดหงิดแกมโมโห นี่ยังดีนะ ที่เขายังเอาชีวิตรอดออกมาจากเงื้อมมือปิศาจของเจ้าเด็กคนนี้ได้
ไม่งั้นคงกลายเป็นเห็ดไร้วิณญาณไปเสียแล้ว คงไม่ได้ลืมตามาหาเห็ดสาวได้หรอก!
" อ่า... เอาน่าจียง~ นายนี่ก็ใจแคบชะมัด เด็กเค้าไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน ก็ลองให้เค้าออกมาเปิดหูเปิดตาข้างนอกซะบ้างซี่! นายลืมไปแล้วเหรอ?? ซึงรีเป็นคุณหนูที่ต้องอยู่ในกรอบเสมอนะ นายคิดว่าเด็กตัวแค่นี้จะได้ออกมาเที่ยวเปิดหูเปิดตาเหมือนพวกเรามั่งรึไงฮึ?? ใจกว้างหน่อยซี่ จียงน้อย~ "
" ฮึ่ย! ก็ได้ๆ รู้แล้วน่า! แต่ว่า แกไปเอารถนั่นมาจากไหนน่ะเทม" คนหัวเห็ดหันหน้าไปถามเพื่อนรักที่กำลังกัดเครปเข้าปากคำโตอยู่ วันนี้มันรวยอะไรของมันมานักหนาเนี่ย!? รู้สึกว่าจะมีเงินเยอะเหลือเกินแล้วนะ - -* เด็กหัวเห็ดเริ่มรู้สึกหงุดหงิดแล้วหงุดหงิดอีกกับการกระทำของบุคคลตรงหน้า?? ที่ดูเหมือนวันนี้จะดูแลไอ้แพนด้าตาแป๋วนั่นเป็นพิเศษ
" เฮ้ย! รู้แล้วอย่าบอกใครนะเว้ย วันนี้น่ะ ฉันแอบกลับบ้านมา ฉันไปจิ๊กรถที่บ้านมา >..<" เทมกระซิบกับจียงราวกับว่าอยากให้รู้กันแค่สองคนเท่านั้น คนตัวเล็กกว่าหันมามองหน้าเพื่อนของตน อา.. ใช่สินะ บ้านของเทมโปเป็นเศรษฐีนี่นา เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่ต้องมีรถสวยๆแบบนี้~
คิดแล้วมองไปที่รถสปอร์ตสีแดงที่จอดอยู่ไกลๆ เห็นแล้วน่าเอาสีไปพ่นใส่ชะมัด >,,<
" นี่! แล้วแกกลับบ้านไป แกไม่กลัวเจอพี่สาวแกรึไง??"
" ฉัน...ฉ....ฉันไม่เจอ แน่นอนว่าฉันไม่อยากเจอด้วย แก... อย่าไปพูดถึงยัยนั่นเด็ดขาดนะ !!! ...." กึก กึก กึก เทมโปเริ่มรู้สึกหนาวสั่นที่แผ่นหลังของตัวเองขึ้นมาทันที แบบนี้เค้าเรียกว่าเสียวสันหลังวาบรึเปล่านะ?? เพียงแค่นึกถึงพี่สาวแสนสวยของตน มันก็รู้สึกอย่างนี้ได้ตั้งแต่เด็กจนโตล่ะสิน่า พอนึกถึงไอ้เด็กผู้หญิงที่ชอบเอาเทียนหยดฝ่าเท้าของตั้งแต่เด็กคนนั้นน่ะ T^T
" พี่เทม!! พี่เทม!!? หน้าซีดหมดแล้ว เป็นอะไรรึเปล่าครับ???" ซึงรีหันหน้าไปถามเทมโปด้วยความเป็นห่วง หากแต่สิ่งที่เป็นห่วงกลับไม่ใช่ร่างกายหรือจิตใจของคนเบื้องหน้า หากแต่เป็น... สิ่งของที่ตนเล็งๆ เอาไว้ตั้งแต่แรกเสียต่างหาก.. = =;
" ฉ..ฉัน.. ซึงรี ฉันไม่เป็นไรหรอก... อ..เอ่อ นายได้ของอะไรที่อยากได้หรือยัง บอกมาเลยนะเดี๋ยวฉันซื้อให้หมดทุกอย่างเลย" เทมโปแสร้งทำเป็นยิ้มกว้างเพื่อให้ร่างเล็กตรงหน้าสบายใจ ซึ่งเมื่อซึงรีน้อยเห็นดังนั้นก็ยิ้มออกมาบางๆและเลือกซื้อของที่ตนต้องการต่อไปอย่างไม่ยี่หระอะไร..
ปล่อยให้เพื่อนสนิททั้งสองคนคุยกันอยู่ริมถนนด้านนี้แทน
" แล้วแก...เอาเงินมาจากไหนตั้งเยอะแยะ ทั้งซื้อเค้กให้ซึงรี ทั้งพาพวกเรามาช้อปปิ้งอย่างเนี้ย??" จียงยิงคำถามไปในที่สุด เทมหันมามองหน้าเพื่อนตัวเล็กอย่างอึ้งๆ แม่เจ้าประคุณรุนช่อง ปกติไอ้เห็ดนี่มันฉลาดได้ขนาดนี้เชียวเหรอ?? หลงดูว่ามันโง่มาตั้งนานสินะ = =;;
" คือว่า... ฉัน... ฉันไปจิ๊กเงินเจ๊มาน่ะแหละ .." ท้อปสารภาพจียงด้วยความรู้สึกผิดก่อนเหลือบตาขึ้นมามองหน้าคนที่กำลังอยู่ในบทสนทนาด้วยกันขณะนั้นพอดีจียงพ่นเครปที่ตนกินออกมาเข้าหน้าคนข้างหน้าอย่างรวดเร็ว!!
" จิ๊กเงิน!!! มึงไปขโมยพี่มึงมาเหรอ!!? มึงไม่กลัวตายแล้วใช่มั้ย!!? ถ้าพี่แกจับแกได้แกจะทำยังไงวะ!!!??? " จียงทิ้งเครปลงพื้นแล้วจับไหล่เพื่อนรักเขย่าอย่างบ้าคลั่ง ไอ้เท๊มมันบ้าไปแล้ว มันกล้าจิ๊กเงินคุณพี่สาวที่แสนดีของมันขนาดนี้?? ใช่!! คุณพี่สาวที่แสนดีคนนั้นน่ะแหละ T^T
มันไม่กลัวตายเลยใช่ม้า ย ย ยย ย ผมยังรักชีวิตอยู่น้า ปัดโธ่ว่อย ยย ย TT_____________TT
" โว๊ะ! แกนี่ชอบพูดเรื่องอัปรีย์ๆ แบบนี้ให้ฉันเสียวสันหลังวิบๆแบบนี้ได้ไงวะ ไม่เป็นมงคลเล้ย ไอ้เห็ด!!!" เทมโปผลักหัวจียงจนตัวปลิว ร่างเล็กมองค้อนๆแล้วเก็บเครปที่ตกเมื่อครู่มากินต่ออย่างเอร็ดอร่อย.... ดูมัน = =;
" พวกแกทุกคนต้องไปหาไอ้น้องชายสารชั่วของฉันให้เจอ!!!! จับมันมาให้ได้! ใครจับมันมาให้ฉันได้ ฉันจะให้รางวัลอย่างงาม!!!! " เสียงมั่นประกาศกร้าวขณะที่ร่างกายเจ้าของเสียงยืนเหยียดตรงบนช้อปเปอร์สีดำคันโตของตน ร่างเล็กเหยียดปากบางๆของเธอขึ้นอีกครั้ง หล่อนเอียงคอไปมาราวกลับว่ากำลังหงุดหงิดในอะไรหลายๆอย่าง
ใช่!!! เธอรู้สึกหงุดหงิดมาก จู่ๆรถสปอร์ตเปิดประทุนสีแดงสุดโปรดของเธอมันก็หายไปทั้งล้อทั้งเกียร์ ไม่สิ... ทั้งคันเลย!!! แถมพอสอบถามพ่อบ้านกลับได้ความมาว่า ไอ้น้องชายสุดที่รักมาขอกุญแจรถไปง่ายๆเสียอย่างงั้น ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ...
แถมยังรูดเงินจากบัตรเครดิตเธอไปอีกสองหมื่น!!! มันชักจะมากไปกันใหญ่แล้ว.. ชเวซึงฮยอน!... ถ้าฉันเจอแก ฉันจะบำรุงแกให้เต็มรักเลยล่ะ ไอ้คุณน้องที่น่ารักของฉัน - - ****
" ผู้หญิงคนนั้นน่าเกรงขามเป็นบ้าเลยเทมโป ดูสิ มีลูกน้องเป็นร้อยเลยอ่ะ" จียงพูดแล้วมองไปที่การประชุมขนาดใหญ่กลางทง แดมุน ที่มีผู้หญิงคนหนึ่งดูเหมือนจะเป็นหัวโจก ยืนอยู่บนรถคันเก่งของเธอ ว่าไปแล้ว... หน้าตาคุ้นๆแฮะ
" กรี๊ดดดดดดดดด... คิม.. คิมยูบิน!!!!" ท้อปหวีดเสียงร้องออกมาอย่างไม่เข้ากับหนังหน้าของตนเอง ก็จะอะไรน่ะเหรอ??? ก็คนที่ยืนอยู่ห่างจากเขาแค่ไม่กี่เมตรข้างหน้านี่น่ะ... มันพี่สาวสุดที่รักของเขาเองนี่!!! ใช่เลย... พี่สาวที่เขาไปจิ๊กเงินมาคนนั้นนั่นแหละ ... พี่สาวที่น่ารักของเขาเอง
" ย๊ะ!!!!!!!!!!!! ไอ้ท้อป!!!!" ร่างเล็กบนมอเตอร์ไซค์พูดแล้วกระโดดข้ามหัวลูกน้องตนวิ่งตามน้องชายสุดที่รักของเธอไปอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกันว่า น้องชายของหล่อนก็วิ่งหนีได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน..
เห็ดน้อยยืนดูพลางกินเครปพลางด้วยความสนุกสนาน เทมโปตัวโต๊โตเพื่อนรักของเขา กับพี่สาวร่างบ๊างบางของเพื่อนที่มาพร้อมกับสมุนชายสองร้อยกว่าคน~ ใครจะชนะกันน้า~... ว่าแล้ว เห็ดน้อยก็กัดเครป ( ร่วงพื้น ) ของตนต่อไปอย่างมีความสุข~~ ก็ถ้ามันไม่ติดร่างแหมาที่เขาด้วยล่ะก็นะ~
" ย๊าก ก ก ก ไอ้เท๊ม มม ม แกเอาเงินของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้นะยะ!!!!" เสียงยูบินซึ่งกำลังขึ้นกระโดดเข้าไปจิกหัวน้องชายแหวลั่นขึ้น... ผู้หญิงอะไรน่ากลัวชะมัด!! จียงคิด แต่ไม่นึกว่าข่าวลืมจะเป็นจริง ว่าผู้หญิงผิวสีแทนที่กำลังเลือดขึ้นหน้าตอนนี้ คิดแล้วก็กัดเครปไปอีกหนึ่งคำ อา.. ร่วงไปหนึ่งที ไม่เป็นไร เชื้อโรคยังไม่เห็น -__,-
" โธ่เจ๊!!!! จะเอาอะไรกับเงินแค่สองหมื่น!!!!!! น้องนุ่งหยิบยืมไปใช้แค่นี้ไม่ได้รึง้า ย ย ย ยย " เสียงเทมโปขาดๆหายๆไปตอนหลัง อาจจะเป็นเพราะกำลังวิ่งเร็วสุดฝีเท้า ทำให้ลมพัดเข้าปากจนพูดไม่ออกประมาณนั้น จียงสันนิษฐานแล้วกัดเครปไปอีกหนึ่งคำ พลางดูสองพี่น้องวิ่งไล่กันไป
" ก็ถ้าแกหยิบไปยืม อีกกี่ชาติฉันจะได้คืนล่ะว้อย ยย ย ย ย" รายนี้เสียงก็ขาดๆหายๆไปเช่นกัน อาจเป็นเพราะ... เริ่มชักมีดออกมาคาบที่ปากนั่นเอง = =^^ ชิบหายแล้วท้อป พี่มันกะเอาให้มันตายคาที่เลยนะนั่น ไม่เป็นไร เครปอร่อยดี = =;
" เจ๊!!!!!!! นี่จะฆ่าผมให้ตายเลยเรอะ!!!!!!!! ฉันหยิบมาไม่เท่าไหร่เองนะ!!!!!!! ใจเย็นๆสิโว้ยย ยย ย " ท้อปแหกปากลั่นเมื่อเริ่มรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดบนหน้า ให้ตายสิ! นี่เขาวิ่งรอบตลาดนี่มาสองสามรอบแล้วนะ คนก็เริ่มจะมองแล้วด้วย ... ก็จะไม่ให้มองได้ยังไงล่ะ!! พี่สาวของเขาเล่นเอาคนมาถล่มเขาให้ยับกว่าสองร้อยคนขนาดนี้!!!
" เฮ้ย!!! พวกแก จับมันไว้ให้ได้!!!" ยูบินสั่งทำเอาหนุ่มๆพวกนั้นรุมกันตะครุบเทมโปกันแทบจะไม่ทัน ร่างสูงพยายามจะสะบัดลูกน้องของพี่สาวให้หลุดไป แต่กลับทำไม่ได้เสียที... ก็จะให้ทำยังไงได้ล่ะ ก็มันเล่นกระโดดมากันทั้งสองร้อยคนนี่!!! ยูบินยิ้มเหยียดๆแล้วใช้เท้าเขี่ยๆน้องชายออกมาจากกองมนุษย์สูงชลูดนั่น ร่างเล็กจับร่างสูงปอดที่คอเสื้อและยกขึ้นด้วยมือเพียงข้างเดียว.... จียงยังเคี้ยวเครปยืนมองอยู่ = =;
" ฉันรอวันนี้มานานแล้วไอ้น้องชั่ว!! ขโมยเงินฉันไปยังไม่พอ!! แกหนีออกจากบ้านไปตั้งสามปี!!!... แกรู้มั้ย... พ่อแม่เป็นห่วงแกมาก... แกจะทำให้พ่อแม่เป็นห่วงแกไปถึงไหน ไอ้บ้า!!!!" ยูบินพูดแล้วง้างหมัดชกเข้าที่หน้าของน้องชายท่ามกลางสายตาของคนทั้งตลาด ทุกสายตาจับมาที่สองคนตรงกลาง เทมโปเซไปอีกทางจนล้มลงตามแรงต่อย ร่างสูงลูบแก้มเบาๆ... หึหึ โดนพี่ต่อยเอาอีกแล้วสินะ.. ผมน่ะ มันแย่ขนาดนั้นเชียวสินะ... - - อิจียังคงเคี้ยวเครปต่อไป = =;;
" พ่อแม่หรอฮะ?? พ่อเหรอฮะ!? อย่าพูดให้ผมทุเรศหูตัวเองเล่นหน่อยเลย คนๆนั้น.. ผมไม่นับมันเป็นพ่อหรอก!! " เทมโปตะคอกกลับ ความคิดต่างๆที่โลดแล่นอยู่ในหัวตอนนี้หายไปหมดสิ้น..
เขาต้องการพูด ... คำพูดที่ออกมาจากจิตใจ
" ถ้าอย่างนั้น...ถ้าอย่างนั้น.... แล้วแกรู้มั้ย!!!? สามปีที่ผ่านมาฉันคิดถึงแก .. เป็นห่วงแกมากแค่ไหน .. ฮะ!!? แกรู้บ้างไหมไอ้น้องบ้า!!!" ยูบินพูดแล้วโผกอดน้องชายตัวเองแน่น น้ำตาเม็ดโตๆเริ่มไหลออกมา เทมโปตกใจจนแล้วมองหน้าพี่สาวอย่างไม่อยากเชื่อ ... ยัยเจ๊โหดคนนั้นเนี่ยนะ... คนเดียวกันหรือ??? เธอร้องให้เพราะเรื่องของเขาน่ะหรือ??.....เขาทำให้เธอเป็นห่วงขนาดนั้นเชียว...? - - - ในขณะที่จียงเครปร่วงไปเป็นรอบที่สองเรียบร้อยแล้ว... - -;;
เกิดมาพี่ไม่เคย.... กอดผมแบบนี้สักครั้งเลยนะ... .... วันนี้ถึงจะโดนต่อย..แต่ว่า... โชคดีจังแฮะ.....
_______________________________________________________________________________________________________
ฮึ่ยยย ยย ย ย อยากไปคอนบิ๊กแบ๊ง ง ง หุหุ ใครไปมั่ง รายงานตัวกันมั่งนะค๊าฟ ฟ ฟ
ความคิดเห็น